Pedagogika czasu wolnego.

Tematy wykładów:

1. Miejsce pedagogiki w systemie nauki.

2. Ontogeneza i okresy rozwojowe. Identyfikacja ludzi starych wg Osińskiego.

3. Metodologia badań pedagogicznych.

4. Komisja Edukacji Narodowej.

5. Definicje czasu wolnego.

6. Aspekty, funkcje, kategorie i podział czasu wolnego.

7. właściwe i niewłaściwe formy spędzania czasu wolnego.

8. Środowiska wychowawcze - rola i podział.

9. Wychowanie i edukacja do rekreacji. Andragogika i edukacja permanentna.

10. Metody wychowania do wczasów.

11. Zachowania w czasie wolnym.

12. Aktywność fizyczna a zajęcia sedenteryjne.

13. Harcerstwo - sposób na czas wolny dzieci i młodzieży.

14. Patologie społeczne, chuligani i subkultury młodzieżowe.

15. Zarządzanie własnym czasem wolnym. Zasady Eisenhowera.

16. Wzór osobowościowy wychowawcy czasu wolnego.

Ćwiczenia:

1. Słownik pedagogiczny - podstawowe pojęcia pedagogiczne. Wyjaśnij znaczenie podanych terminów.

• Anarchia - stan chaosu i nieporządku powstały wskutek braku lub bezsilności ośrodków władzy

• Agresja - w psychologii działanie skierowane przeciwko ludziom lub przedmiotom wywołującym u osobnika niezadowolenie lub gniew. Celem agresji jest wyrządzenie szkody. Agresja fizyczna w stosunku do osób wyraża się w biciu lub znęcaniu, agresja słowna - w wymyślaniu lub wyśmiewaniu się, agresja przeniesiona jest agresją skierowaną na osoby lub przedmioty nie będące przedmiotem agresji. („Słownik pedagogiczny” W.Okoń)

• Czas wolny - [franc. loisir, ang. leisure, roś. dosug], czas do dyspozycji jednostki po wykonaniu przez nią zadań obowiązkowych: pracy zawodowej, nauki obowiązkowej w szkole i w domu oraz niezbędnych zadań domowych.
  Czas wolny racjonalnie przeznacza się na:
  l) odpoczynek, tj. regenerację sił fizycznych i psychicznych,
  2) rozrywkę, która sprawia przyjemność,
  3) działalność społeczną o charakterze dobrowolnym i bezinteresownym,
  4) rozwój. zainteresowań i uzdolnień jednostki przez zdobywanie wiedzy i amatorską
  działalność artystyczną, techniczną, naukową czy sportową.
  („Słownik pedagogiczny” W.Okoń)

• Godność - poczucie własnej wartości i szacunek do samego siebie

• Hobby - czynność wykonywana dla relaksu w czasie wolnym od obowiązków. Może łączyć się ze zdobywaniem wiedzy w danej dziedzinie, doskonaleniem swoich umiejętności w pewnym określonym zakresie, albo też nawet z zarobkiem — głównym celem pozostaje jednak przyjemność płynąca z uprawiania hobby. („Słownik pedagogiczny” W.Okoń)

• Inteligencja - ogólna zdolnośc logicznego myślenia i celowego działania, polegająca na umiejętności zachowania się w nowych sytuacjach, na trafnym dobieraniu środków, które umożliwiają osiągnięcie celu, oraz na krytycznej ocenie wyników własnego działania. („Słownik pedagogiczny” W.Okoń)

• Kształcenie - ogół czynności i procesów umożliwiających ludziom poznanie przyrody, społeczeństwa i kultury, a zarazem uczestnictwo w ich przekształcaniu, jak również osiągnięcie możliwie wszechstronnego rozwoju sprawności fizycznych i umysłowych, zdolności i uzdolnień, zainteresowań i zamiłowań, przekonań i postaw oraz zdobycie pożądanych kwalifikacji zawodowych. W ostatnich latach coraz częściej przez kształcenie rozumie się łącznie nauczania i uczenia się. („Słownik pedagogiczny” W.Okoń)

• Kultura - ogół stworzonych przez ludzi wartości naukowych, społecznych, artystycznych i technicznych oraz procesy tworzenia tych wartości. („Słownik pedagogiczny” W.Okoń)

• Kultura fizyczna - to ogół zachowań przebiegających według przyjętych w danym środowisku społecznym reguł i norm postępowania a mających na celu dbałość o zdrowie człowieka, o poprawę jego postawy, prawidłowy rozwój psychofizyczny oraz rezultaty tych zachowań. („Słownik pedagogiczny” W.Okoń)

• Metoda - systematycznie stosowany sposób postępowania prowadzący do założonego wyniku. Na dany sposób postępowania składają się czynności myślowe i praktyczne, odpowiednio dobrane i realizowane w ustalonej kolejności. („Słownik pedagogiczny” W.Okoń)

• Metodologia - nauka o metodach działalności naukowej , obejmującej sposoby przygotowania i prowadzenia badań naukowych oraz opracowania ich wyników. („Słownik pedagogiczny” W.Okoń)

• Metodyczny

• Metodyka - ustandaryzowane dla wybranego obszaru podejście do rozwiązywania problemów. Metodyka abstrahuje od merytorycznego kontekstu danego obszaru, a skupia się na metodach realizacji zadań, szczególnie metodach zarządzania. W odróżnieniu od metodologii, która się skupia na odpowiedzi na pytanie: Co należy robić? metodyka koncentruje się na poszukiwaniu odpowiedzi na pytanie: Jak to należy robić?

• Motywacje - mechanizm uruchamiający zachowanie jednostki i nadający mu energię, ukierunkowujący je; stan wewnętrznego napięcia pobudzający jednostkę do działania, w wyniku, którego dochodzi do redukcji tego napięcia; także względnie trwała dyspozycja do działania w określonym kierunku. Ma charakter świadomy lub nieświadomy. („Nowy słownik pedagogiczny” Kupisiewicz”)

• Nauczanie - planowa i systematyczna praca nauczyciela z uczniami mająca na celu wywołanie pożądanych trwałych zmian w ich postępowaniu, dyspozycjach i całej osobowości — pod wpływem uczenia się i opanowywania wiedzy, przeżywania wartości i działań praktycznych.
  („Słownik pedagogiczny” W.Okoń)

• Nauczyciel - pracownik o uznanych przez władze oświatowe kwalifikacjach do nauczania i wychowania dzieci, młodzieży i dorosłych. Kwalifikacje te uzyskuje się przez ukończenie zakładu kształcenia nauczycieli oraz przez zdanie przepisanych egzaminów. Uchwalona Karta praw i obowiązków nauczyciela ustala zasadę, ze w Polsce każdy nauczyciel musi mieć ukończone studia wyższe. Zgodnie z tą kartą stan nauczycielski obejmuje nauczycieli przedszkoli, szkół oraz nauczycieli akademickich. Na stanowisko nauczyciela może być powołana osoba, która ukończyła studia w szkole wyższej kształcącej nauczycieli lub w innej szkole wyższej, ale po uzyskaniu w toku studiów lub na kursie przygotowania pedagogicznego. Na stanowisko nauczyciela dyplomowanego powołuje się osobę o wyżej wymienionych kwalifikacjach po co najmniej 3 latach pracy, ocenionej dobrze za ostatnie 2 lata, przy czym ocena musi  ta musi być potwierdzona przez wyniki komisyjnej wizytacji. Na stanowisko profesora szkoły średniej powołuje się osobę posiadająca wyższe studia magisterskie i 5 lat pracy na stanowisku nauczyciela dyplomowanego w szkole albo na stanowisku nauczyciela akademickiego w szkole wyższej. („Nowy słownik pedagogiczny” Kupisiewicz”)

• Osobowość - termin używany w różnych znaczeniach, najczęściej oznacza zespół stałych właściwości i procesów psychofizycznych, odróżniających daną jednostkę od innych, wpływający na organizację jej zachowania, a więc na stałość w nabywaniu i porządkowaniu doświadczeń, wiadomości i sprawności, w reagowaniu emocjonalnym w stosunkach z innymi ludźmi oraz na stałość w wyborze celów i wartości.
  („Słownik pedagogiczny” W.Okoń)

• Potrzeby - stan, w którym jednostka odczuwa chęć zaspokojenia jakiegoś braku, np. w zapewnieniu sobie warunków życia, utrzymaniu gatunku, osiągnięciu pozycji społecznej itd. Potrzebie często towarzyszy motywacja. („Słownik pedagogiczny” W.Okoń)

• Rekreacja - (łac. rekreatio - odpoczynek) (wczasy), zajęcia, których celem jest odpoczynek, rozrywka lub rozwój własny, wykonane w czasie pozostającym wyłącznie do dyspozycji jednostki. Ten czas wolny od obowiązków zawodowych, społecznych i domowych nosi w Polsce miano wczasów. Jego wypełnienie zajęciami, które mogą zrównoważyć jednostronność zajęć zawodowych, zapewnic możnośc wypoczynku i wyboru zajęc zgodnych z indywidualnymi zainteresowaniami staje się ważnym zagadnieniem społecznym, a zarazem ważnym zadaniem wychowania dla wczasów. wychowanie to polega na wytworzeniu potrzeb i umiejętności takiego spędzania wolnego czasu, które dostarczając rozrywki i przyjemności służy zarazem wszechstronnemu rozwojowi osobowości. („Słownik pedagogiczny” W.Okoń)

• Rozrywka - rodzaj działalności mającej na celu dostarczenie przyjemności i odprężenia publiczności lub sobie. Rozrywka może mieć charakter bierny, jak na przykład oglądanie filmu w kinie czy przedstawienia operowego lub aktywny, na przykład poprzez udział w rozmaitych grach lub przeglądając popularne serwisy rozrywkowe. (Wikipedia)

• Środowisko - całość procesów ekologicznych, ekonomicznych, politycznych, społecznych, kulturalno-oświatowych i instytucjonalnych - w ich wzajemnych związkach i zależnościach. W tym rozumieniu środowisko jest przestrzenią, w obrębie której społeczeństwo realizuje różne formy działalności, tworząc w ten sposób warunki własnego życia oraz zaspokajania materialnych i duchowych potrzeb. (Słownik pedagogiczny, W.Okoń)

• Świadomość - termin psychologiczny używany w wielu znaczeniach:

1. Właściwa człowiekowi zdolnośc do zdawania sobie sprawy z własnego zachowania, jego uwarunkowań i konsekwencji

2. Psychika człowieka jako specyficzna funkcja ośrodkowego układu nerwowego i jako najwyższa forma regulacji , jego zachowania, odróżniająca ludzi od zwierząt

3. Procesy odbierania informacji i sterowania zachowaniem człowieka

4. Stan przytomności w odróżnieniu od snu lub zaniku przytomności (tzw. utraty przytomności)

5. Zdolnośc do przeżywania doznań, stanów emocjonalnych

(Słownik pedagogiczny, W.Okoń)

• Światopogląd - system przekonań określających poznawczy i uczuciowy stosunek człowieka do świata oraz wyznaczających jego postępowanie. (Słownik pedagogiczny, W. Okoń)

• Temperament - zespół względnie stałych cech zachowania i działania osobnika, jak siła i szybkośc reagowania, pobudliwośc, tempo procesów psychicznych, cechy te są zależne od odziedziczonych właściwości układu nerwowego i w niewielkim stopniu poddają się wpływom otoczenia. Typologia dokonana przez Hipokratesa: sangwinik, choleryk, flegmatyk i melancholik. (Słownik pedagogiczny, W.Okoń)

• Twórczość - proces działania ludzkiego dający nowe i oryginalne wytwory, oceniane w danym czasie jako społecznie wartościowe. Twórczośc może przejawiac się w każdej dziedzinie działalności ludzkiej, zarówno artystycznej i naukowej, jak organizacyjnej, technicznej, produkcyjnej i wychowawczej. (Słownik pedagogiczny, W.Okoń)

• Wartości - przedmioty i przekonania, determinujące względnie podobne przeżycia psychiczne i działania jednostek. W rozumieniu kulturowym wartości to powszechnie pożądane w społeczeństwie przedmioty o symbolicznym charakterze oraz powszechnie akceptowane sądy egzystencjonalno-normatywne (orientacje wartościujące). Pojęcie wartości wywodzi się z języka niemieckiego od słów Wert i Wuerde, które oznaczają godność, honor, powagę lub godny i wartościowy. Wartością może być dowolny przedmiot, idea lub instytucja któremu jednostka przypisuje ważną rolę w życiu, a dążenie do jego osiągnięcia traktowane jest jako konieczność ze względu na zaspokajanie potrzeb jednostki. Zewnętrznym przejawem wartości jest obserwowalne zachowanie. (Wikipedia)

• Wdrożenie - nauczenie kogoś wykonywania rutynowych czynności; podjęcie jakiegoś działania; rozpoczęcie stosowania czegoś w praktyce (słownik języka polskiego)

• Wdrożyć - przez ćwiczenie (praktykę) przyzwyczajać kogoś do czegoś, wyrabiać w nim jakiś nawyk; wprowadzać.

• Wdrożeniowy

• Wychowanie - to świadomie organizowana działalność, której celem jest wywołanie określonych zmian w osobowości człowieka. Zmiany te obejmują zarówno sferę poznawczo-instrumentalną, związaną z poznawaniem rzeczywistości i umiejętnością oddziaływania na nią, jak i stronę aksjologiczną, która polega na kształtowaniu stosunku człowieka do świata i ludzi, jego przekonań i postaw, systemu wartości i celu życia. („Słownik pedagogiczny” W.Okoń)

• Wypoczynek - forma aktywności umysłowej lub fizycznej podejmowana poza obowiązkami zawodowymi

• Uczenie się - proces, w którego toku na podstawie doświadczenia, poznania i ćwiczenia powstają nowe formy zachowania się i działania lub ulegają zmianom formy wcześniej nabyte. Uczenie się jest jedną z podstawowych form działalności ludzi — prócz pracy, zabawy i działalności społeczno-kulturalnej. („Słownik pedagogiczny” W.Okoń)

2. Dokonaj analiza porównawczej definicji czasu wolnego.

Czas wolny - to zajęcie, którym jednostka może się oddawać

z własnej chęci; bądź dla odpoczynku, rozrywki, rozwoju swych

wiadomości lub swego kształcenia (bezinteresownego), swego

dobrowolnego udziału w życiu społecznym, po uwolnieniu się

z obowiązków zawodowych, rodzinnych, społecznych. (Joffre

Dumazedier)

Czas wolny - jest to ta część budżetu czasu, która nie jest zajęta przez

pracę zarobkową, normalną i dodatkową, ani przez systematyczne

kształcenie się uczelniane, ani przez zaspokajanie elementarnych

potrzeb fizjologicznych (sen, posiłki, higiena ), ani przez stałe

obowiązki domowe (gotowanie, pranie, sprzątanie, opieka nad

członkami rodziny) - i może być spożytkowana bądź na swobodne

wczasowanie, bądź na życie rodzinne, obowiązki społeczne i

aktywność przynoszącą doraźne korzyści. (Aleksander Kamiński)

Czas wolny - [franc. loisir, ang. leisure, roś. dosug], czas do dyspozycji jednostki po wykonaniu przez nią zadań obowiązkowych: pracy zawodowej, nauki obowiązkowej w szkole i w domu oraz niezbędnych zadań domowych.
Czas wolny racjonalnie przeznacza się na:
l) odpoczynek, tj. regenerację sił fizycznych i psychicznych,
2) rozrywkę, która sprawia przyjemność,
3) działalność społeczną o charakterze dobrowolnym i bezinteresownym,
4) rozwój. zainteresowań i uzdolnień jednostki przez zdobywanie wiedzy i amatorską
działalność artystyczną, techniczną, naukową czy sportową.
(„Słownik pedagogiczny” W.Okoń)

Czas wolny oznacza sferę życia, która nie obejmuje pracy, dojazdu do

pracy i snu (A. Gidens)

Autor definicji	Elementy wspólne	Elementy rozbieżne
J. Dumazedier	Czas po obowiązkach zawodowych	dla odpoczynku, rozrywki, rozwoju swych wiadomości lub swego kształcenia swego dobrowolnego udziału w życiu społecznym
A.Kamiński	Czas po pracy	swobodne wczasowanie, bądź na życie rodzinne, obowiązki społeczne i aktywność przynoszącą doraźne korzyści
W.Okoń	Czas po wykonaniu zadań obowiązkowych	czas wolny przeznacza się na: odpoczynek, rozrywkę, działalnośc społeczną i rozwój
A.Gidens	Nie obejmuje pracy	nie obejmuje dojazdu do pracy, pracy i snu

3. „Fotografia dnia” - dokonaj analizy swojego budżetu dnia i zaznacz czas wolny.

lp	Godziny	Czynności codzienne: obsługi, zawodowe, domowe, inne	Ilość czasu (godz.)	Czynności czasu wolnego (godz)	Σ (%) czasu wolnego czasu zajętego
1	6- 7	Sen	1		41,66
2	7 -8	Sen	1		41,66
3	8 -9	Higiena osobista	1		8,33
4	9 -10	Śniadanie	1		4,16
5	10 - 11	Sprzątanie	1		8,33
6	11 - 12	Sprzątanie	1		8,33
7	12 - 13	Przygotowanie obiadu	1		4,16
8	13 - 14	Zapoznanie się z wiadomościami	1	1	4,16
9	14 - 15	Obiad	1		4,16
10	15 - 16	Zakupy	1	1	4,16
11	16 - 17	Odwiedziny znajomych	1	1	4,16
12	17 - 18	Oglądanie TV	1	1	4,16
13	18 - 19	Kolacja	1		4,16
14	19 - 20	Czytanie książek	1	1	8,33
15	20 - 21	Czytanie książek	1	1	8,33
16	21 - 22	Higiena osobista	1		8,33
18	22 - 23	Sen	1		41,66
19	23 - 24	Sen	1		41,66
20	24 - 1	Sen	1		41,66
21	1-2	Sen	1		41,66
22	2 -3	Sen	1		41,66
24	3 - 4	Sen	1		41,66
25	4 -5	Sen	1		41,66
26	5 -6	Sen	1		41,66

4. Krzyżówka - rozwiąż i odczytaj hasło z kolumny 8.

xxx

1

2

3

4

5

6

7

8

9

10

11

12

13

14

15

16

A

S

T

Y

L

B

P

A

T

O

L

O

G

I

A

C

A

M

A

T

O

R

D

K

O

Ł

O

E

M

E

D

I

A

F

c

G

S

A

M

O

R

O

Z

W

Ó

J

H

T

E

A

T

R

I

P

A

Ń

S

T

W

O

J

S

P

O

R

T

K

T

U

R

Y

S

T

Y

K

A

L

Z

A

C

H

O

W

A

N

I

E

Ł

S

Z

K

O

Ł

A

Hasła:

A 8 - sposób, charakter życia człowieka,

B 8 - nieprawidłowe zjawiska występujące w życiu społeczeństwa,

C 4 - osoba wykonująca coś bez fachowego przygotowania,

D 6 - np. zainteresowań,

E 7 - środki przekazu: prasa, radio, TV,

F 4 - autor wielu złotych myśli,

G 2 - nacisk kładziony na rozwój własnej osobowości,

H 7 - instytucja zajmująca się wystawianiem utworów scenicznych,

I 6 - zorganizowana politycznie społeczność zamieszkująca określone terytorium,

J 8 - ćwiczenia fizyczne i gry zespołowe, rozwijające sprawność fizyczną, charakteryzujące się współzawodnictwem,

K 3 - wyjazdy poza miejsce stałego zamieszkania,

L 3 - sposób bycia człowieka, metoda postępowania,

Ł 5 - instytucja zajmująca się kształceniem i wychowaniem,

5. Sporządź ankietę n/t czasu wolnego i zajęć sedenteryjnych (może dot. Twojej osoby).

Metryczka

1. Płeć

□ kobieta

□ mężczyzna

2. Wiek

□ 15 - 25 lat

□ 25 - 35 lat

□ 35 - 45 lat

□ 45 - 55 lat

□ powyżej 55 lat

3. Wykształcenie

□ podstawowe

□ gimnazjalne

□ średnie

□ wyższe

4. Zawód

……………………………………………………………………………

5. Miejsce zamieszkania

□ miasto powyżej 100 tyś mieszkańców

□ miasto 30 - 100 tyś mieszkańców

□ miasto < 30 tyś mieszkańców

□ wieś

6. Stan cywilny

□ wolny/a

□ żonaty/a

□ rozwiedziony/a

□ wdowiec / wdowa

Ankieta

1. Czy ma Pan(i) wolny czas?

□ nie mam

□ mam w dni powszednie

□ mam podczas weekendu

□ mam podczas świąt

2. O jakiej porze ma Pan(i) wolny czas?

□ rano

□ w południe

□ po południu

□ wieczorem

3. Czy w wolnym czasie uprawia Pan(i) jakieś sporty?

□ tak

□ nie

4. Jeżeli uprawia Pan(i) sporty, to proszę podać jakie?

□ piłka nożna

□ koszykówka

□ siatkówka

□ tenis

□ pływanie

□ inne, jakie? ……………………………………………………………

5. Czy Pan(i) zainteresowania mają wpływ na spędzanie wolnego czasu?

□ tak

□ nie

6. Jakie są Pan(i) zainteresowania

□ dom i ogród

□ moda

□ filmy

□ motoryzacja

□ turystyka

□ komputery

□ inne, jakie? ………………………………………………………………..

7. Jak woli spędzać Pan(i) wolny czas?

□ na spacerze

□ w domu przed telewizorem

□ w teatrze

□ w kinie

□ komputer, Internet

□ spotkania towarzyskie

□ sport

□ słuchanie muzyki

□ realizacja zainteresowań, hobby

□ inne, jakie? …………………………………………………………………

8. Jaka jest częstotliwość poniższych czynności wykonywanych przez Pana(ą) w czasie wolnym?

	nigdy	bardzo rzadko	rzadko	często	bardzo często
Oglądanie telewizji	O	O	O	O	O
Wykonywanie obowiązków domowych	O	O	O	O	O
Czytanie książek, czasopism	O	O	O	O	O
Uprawianie sportów	O	O	O	O	O
Rozwijanie swojego hobby	O	O	O	O	O
Przebywanie z rodziną	O	O	O	O	O
Spotkania ze znajomymi	O	O	O	O	O
Gry i zabawy zespołowe	O	O	O	O	O
Zakupy	O	O	O	O	O
Kółka zainteresowań	O	O	O	O	O
Praca społeczna, wolontariat	O	O	O	O	O
Gry komputerowe	O	O	O	O	O
Surfowanie po Internecie	O	O	O	O	O
Kino	O	O	O	O	O
Teatr, muzyka, galerie	O	O	O	O	O
Słuchanie muzyki	O	O	O	O	O
Spacer	O	O	O	O	O
wycieczki	O	O	O	O	O

9. Z kim spędza Pan(i) wolny czas?

□ z przyjaciółmi

□ sam(a)

□ z rodziną

□ z partnerem(partnerką)

□ inne, z kim? …………………………………………………………………

10. Gdzie najczęściej lubi Pan(i) spędzać wolny czas?

11. Czy uważa Pan(i), że ma za mało czasu wolnego?

□ tak, mam za mało

□ mogłoby być więcej

□ mam go wystarczająco dużo

12. Jaką rolę odgrywa czas wolny w Twoim życiu?

□ wypoczynek

□ zabawa

□ rozwój

□ nawiązywanie nowych znajomości

□ pogłębianie więzi rodzinnych i przyjacielskich

6. Sporządź plan imprezy kulturalno - rozrywkowo - sportowej (rekreacyjnej), z uwzględnieniem etapowości przygotowania imprezy.

Plan imprezy z okazji „Dnia Dziecka”

Cel:

1. Uroczyste obchody Dnia Dziecka

2. Popularyzacja rekreacyjnych form ruchowych wśród dzieci i ich rodzin.

3. Rozpowszechnienie zdrowego i aktywnego trybu życia wśród dzieci i młodzieży.

Termin:

01.06.2013 w godzinach 9⁰⁰ - 16⁰⁰

Miejsce:

Stadion miejski w Połczynie-Zdroju

Uczestnicy:

Rodziny, znajomi, osoby przyjezdne które chcą aktywnie spędzić czas wraz ze swoimi

dziećmi, korzystając z atrakcji jakie przygotował organizator. Wszyscy lubiący dobra

zabawę i rywalizację sportową.

Organizator:

Burmistrz Połczyna-Zdroju

Plan imprezy:

9⁰⁰ - uroczyste otwarcie imprezy, powitanie gości

9³⁰ - występy wokalne uczniów połczyńskich szkół

10¹⁵ - pokaz tańca towarzyskiego

10⁴⁵ - koncert zespołu „Wolność Słowa”

12⁰⁰ - rozgrywki piłki nożnej (rodzice kontra dzieci)

13⁴⁵ - konkursy sportowe

• turniej rodzinny ringo

• przeciąganie liny

• rzut podkową

• biegi z przeszkodami

15⁰⁰ - konkurs karaoke (udział dzieci i młodzieży wraz z rodzicami)

16⁰⁰ - ogłoszenie wyników konkursów, rozdanie nagród, zamknięcie imprezy

7. Przedstaw referat pt.: Kompetencje specjalisty turystyki i rekreacji w zakresie organizacji czasu wolnego.

Podstawowym zadaniem specjalisty turystyki i rekreacji w zakresie organizacji czasu wolnego jest stworzenie warunków zapewniających wypoczynek, rozrywkę i samodoskonalenie. W krzewieniu wzorów aktywnego wypoczynku i podnoszenia kultury wolnego czasu szczególną rolę spełnia dziedzina animacji, czyli internacjonalne kierowanie ludźmi w czasie wolnym poprzez włączanie ich bezpośrednio do określonej aktywności. Celem tak rozumianej animacji jest wzbogacenie czasu wolnego wartościami, które dają szansę autentycznego zaspokajania specyficznych potrzeb człowieka, a także rozwijania i kształtowania tych potrzeb. Animacja jako dziedzina praktyczna integralnie skupia w sobie wiele różnych działań, takich jak inicjowanie, zachęcanie, pobudzanie, ożywianie, doradzanie, promowanie, a także instruowanie, nauczanie oraz organizowanie. Realizacja zadań animacyjnych wymaga kompetentnych specjalistów o różnorodnym przygotowaniu zawodowym. Nazywa się ich animatorami.

Specjaliści turystyki i rekreacji w zakresie organizacji czasu wolnego powinni rozumieć istotę wychowania do czasu wolnego, rekreacji ruchowej i turystyki, powinni być ukierunkowani na przebicie się do świadomości społecznej z prawdami o aktywnym trybie życia, korzyściach stąd płynących i metodach osiągania tego celu. Ich podstawowym zadaniem jest stworzenie warunków do aktywnego wypoczynku, a także dostarczanie wzorów wykorzystania czasu wolnego.

Role społeczne, które powinien odgrywać animator:

- rola propagatora - jest nią człowiek owładnięty jakąś ideą, w którą głęboko wierzy, osobiście stosuje się do jej wymogów i każdym sposobem (społecznie akceptowalnym) próbuje upowszechnić ją w najbliższym otoczeniu. Propagator powinien posiadać gruntowną wiedzę na temat naukowych i społecznych znaczeń tej dziedziny. Powinien wiedzieć, jaki jest aktualny stan zdrowia i wydolność społeczności, z którą pracuje, jakie są przyczyny niedostatków, gdzie szukać i jak nazywać zagrożenia oraz co robić, aby poprawić istniejący stan rzeczy.

- rola lidera - polega na nieformalnym przywództwie i pierwszeństwie w znajomości danej dziedziny oraz pierwszeństwie w działaniach.

- rola organizatora - przejawia się w konkretnych działaniach specjalisty. Organizuje on zespoły ludzi, którzy spędzają swój wolny czas w sposób społecznie akceptowalny. Organizuje zajęcia i zabawy, przygotowuje obiekty rekreacyjne na terenie swojego działania. Zadaniem organizatora jest tworzenie optymalnych warunków formowania się i rozwijania postaw prokreacyjnych, przygotowywanie bazy do właściwych wyborów w zakresie czasu wolnego i sposobów jego wykorzystania. Animator jest partnerem uczestnika rekreacji ruchowej i turystyki, udziela mu pomocy, inspiruje.

Specjalista turystyki i rekreacji w zakresie organizacji czasu wolnego powinien posiadać określone dyspozycje. Jest wiele zdań na ten temat. Na przykład zdaniem Herrmansa animator potrzebuje jako kwalifikacji: nieograniczenie pogodnego ducha, gotowości do nawiązywania kontaktów, naturalnej sympatii do ludzi. Erdman zaś piszę, że szczególnie ważny jest: przyjazny stosunek do otoczenia, umiejętność emocjonalnego angażowania się, wykazywanie entuzjazmu w działaniu, pomysłowości, inicjatywy oraz elastyczności w stosowaniu różnych rozwiązań oraz łatwość nawiązywania kontaktów z ludźmi. Toczek-Werner uważa, że w tym zawodzie najważniejsze są: zdolności sugestywne, wrażliwość uczuciowa i intelektualna, poczucie humoru, tolerancja. Animator powinien posiadać pewien zasób umiejętności sportowo-ruchowych, dużą wiedzę krajoznawczą, znać różnorodne socjotechniki, a przede wszystkim mieć wiarę w wartość swej działalności pedagogicznej.

Pomocną w skutecznym oddziaływaniu animatora rekreacji niewątpliwie jest znajomość i percepcja funkcjonujących w szeroko rozumianej kulturze fizycznej ogólnych prawidłowości, które noszą miano zasad. W warunkach współczesnej rekreacji najbardziej przydatne zasady syntetycznie formułuje się następująco:

- zasada motywacji - kształtowanie osobowości, opanowanie wiedzy o rekreacji oraz sposobów rekreacyjnego działania stają się tym skuteczniejsze, im wszechstronniejsze i silniejsze powody skłaniają jednostkę do działania.

- zasada aktywności - im większe jest zaangażowanie własnej jednostki, im różnorodniejsze są formy jej aktywności, w im większym stopniu treść tej aktywności wiążę się z zasadniczym celem rekreacyjnego działania, tym jest ono skuteczniejsze.

- zasada praktyczności - samodzielne dochodzenie jednostki, poprzez praktyczne działania, do poznania, a w oparciu o poznanie do skutecznego weryfikowania własnych zachowań rekreacyjnych.

- zasada trwałości - polega na włączaniu, w najszerszym zakresie specyficznych czynności myślowo-pamięciowych, regulujących czas, kolejność i sposób wiązania tego, co nowe, z poprzednim doświadczeniem jednostki.

- zasada indywidualizacji - to znaczy dostosowywania działań rekreacyjnych w największym stopniu do indywidualnych możliwości i potrzeb człowieka oraz uwzględnianie struktury jego osobowości.

- zasada receptywności - kształtowanie postaw, opanowanie wiedzy o rekreacji i sposobów rekreacyjnego działania staje się tym skuteczniejsze, im łatwiejsza jest przyswajalność treści działalności rekreacyjnej, im one są przystępniejsze poznawczo i uczuciowo, im bardziej optymalne pojemnościowo.

Podsumowując specjalista, który organizuje czas wolny powinien posiadać kompetencje organizatorskie, kierownicze, partnerskie, kompetencje przewodnika i doradcy, przywódcze oraz powinien posiadać predyspozycje do współpracy.

4.Animator czasu wolnego, charakterystyka pożądanych cech

KOMPONENTY STRUKTURY ZAWODOWEJ PRACOWNIKA REKREACJI I TURYSTYKI:

a)      Intelektualny:   -wiedza o zawodzie i czynnościach zawodowych

                           - wiedza o człowieku; podmiocie oddziaływania

                           - wiedza o środowisku pracy i jego funkcjonowaniu

       b) Emocjonalny :     - uczuciowe ustosunkowanie do wykonywanego zawodu

                                         - identyfikacja z zawodem

                                         - poczucie satysfakcji

     c) Motywacyjno- działaniowy :

                                         -pozytywna i trwała motywacja

                                         - umiejestność wykonywania  czynności związanych z odgrywanymi rolami

   PREDYSPOZYCJE OSOBOWOŚCIOWE PRACOWNIKA TURYSTYKI I REKREACJI:

-organizatorskie, kierownicze, partnerskie, przewodnika i doradcy, przywódcze, predyspozycje do współpracy

ROLE SPOŁECZNE, KTÓRE POWINIEN ODGRYWAĆ ANIMATOR:

-rola propagatora( zachowań prozdrowotnych)

-rola lidera (nieformalne przywództwa)

-rola organizatora (konkretne działanie aimatora)

CECHY OSOBOWOŚCIOWE PRACOWNIKA TURYSTYKI I REKREACJI:

-gotowość do nawiązywania kontaktów

-naturalna sympatia do ludzi; przyjazny stosunek do otoczenia

-wykazywanie entuzjazmu w działaniu

-samodzielność, zaradność życiowa

-wrażliwość uczuciowa

-odwaga w podejmowaniu uzasadnionego ryzyka

-zdolność stosowania posiadanej szerokiej wiedzy ogólnej

-wielokierunkowe umiejętności praktyczne

 

HUMANISTYCZNY WIZERUNEK PRACOWNIKA TURYSTYKI I REKREACJI:

-osobowe „ja „ pracownika turyst. Rekr. Stanowi szczególną wartość humanistyczną

-kompetencje merytoryczne oraz sprawność działania w obszarze turyst.i rekr. Stanowią podstawowy element wyposażenia zawodowego pracownika

-każdy pracownik „obsługujący” rekreanta lub turystę jest współtwórcą jego postawy wobec czasu wolnego

-pracownik własną postawą powinien dawać przykład

OCZEKIWANIA WOBEC PRACWONIKA WYNIKAJĄCE Z JEGO HUMANISTYCZNEGO WIZERUNKU:

-wysoki poziom wykształcenia, szerokie kwalifikacje

-podejmowanie złożonych zadań

-pełnienie wielokierunkowych funkcji

-pozytywne stymulowanie pracą

-dobre warunki życia, adekwatne do zakresu , poziomu kwalifikacji

-duży prestiż społeczny

8. Zadanie:

Odpowiedz na pytania, wykluczając 1 odpowiedź:

1. Zagospodarowanie czasu wolnego zależy od:

• rodzaju wykonywanej pracy płci

• sytuacji społeczno - ekonomicznej kraju

• środków finansowych

• indywidualnych predyspozycji

2. Do indywidualnych form spędzania czasu wolnego zaliczamy:

• oglądanie TV

• słuchanie radia

• czytanie książek i prasy

• uczestnictwo w imprezach masowych

• bierny wypoczynek

3. Do rodzinnych form spędzania czasu wolnego zaliczamy:

• wspólne rozmowy

• spędzanie czasy wieczornego

• spacery

• opieka nad dziećmi

• zabawa z rówieśnikami

4. do form spędzania czasu wolnego w grupach nieformalnych zaliczamy:

• wyjazdy w czasie wolnym z przyjaciółmi

• przebywanie z sympatia

• wycieczki szkolne

• zachowania zorientowane na rozrywkę

10. Wykonaj fiszkę bibliograficzną pozycji literaturowej dot. pedagogiki czasu wolnego.

11. Znajomość literatury (obowiązkowa i dodatkowa):

• Białyszewski H., Dobieszewski A, Janicki J.: Socjologia, Druk Tur, Warszawa 2003.

• Czajkowski K.: Wychowanie do rekreacji. Warszawa 1979,

• Ćwikowski M., Problemy społeczne wolnego czasu, Wydawnictwo Związkowe CRZZ. Warszawa 1967,

• Grochociński M., Przygotowanie dzieci do racjonalnego wykorzystania czasu wolnego. WSiP, Warszawa 1979.

• Hawes D.K., Satisfactions Derived from Leisure - Time Pursuits: An Exploratory Nationwide Survey, „Journal of Leisure Research” 1978, nr 4, s. 234; cyt za: B.H. Jung, Ekonomia czasu wolnego, PWN, Warszawa 1989.

• Heinemann K., Wprowadzenie do socjologii sportu. Centralny Ośrodek Metodyczny SNP, Warszawa 1989.

• Jung B., Ekonomia czasu wolnego. Zarys problematyki. PWN, Warszawa 1989.

• Kamiński A.: Czas wolny i jego problematyka społeczno-wychowawcza. Wrocław- Warszawa-Kraków 1965,

• Mayer J.J., Organizacja czasu, Wydawnictwo RM, Warszawa 2010.

• Narkiewicz - Niedbalec E., M. Zielińska (red.): Młodzież w czasie wolnym. Między przyjemnością a obowiązkami.

• Pięta Jan, Pedagogika czasu wolnego, Druk Tur, Warszawa 2003.

• Siciński A. (red.): Styl życia: przemiany we współczesnej Polsce, op. cit..

• Siciński A. (red.): Style życia w miastach polskich (u progu kryzysu).

• Siwiński W., Pluta B.(red.), Teoria i metodyka rekreacji, AWF Poznań, 2010.

• Toczek - Werner S., Podstawy rekreacji i turystyki. AWF Wrocław, 2008.

• Thomas G.: Wychowanie bez porażek.

• Winiarski R.: Rekreacja i czas wolny,

• Wnuk-Lipiński E., Praca i wypoczynek…,

• Wnuk-Lipiński E., Budżet czasu - struktura społeczna - polityka społeczna, Zakład Narodowy im. Ossolińskich, Wydawnictwo PAN, Wrocław 1981.

• Woźniak B.R., Zarys socjologii edukacji i zachowań społecznych, US 2002.

12. Rozmowa egzaminacyjna: 16 II 2013 r. w godz. 8,00 - 12,10.

PS. Odpowiedzi może Pani przesyłać mail'em.

Pozdrowienia RS

9

---