Wincenty Okoń, Nowy słownik pedagogiczny, Wydawnictwo "Żak" Warszawa 1996
Relacja - w logice związek zachodzący między dwoma lub więcej przedmiotami, np. związek przyczynowy lub czasowo-przestrzenny, pojęciami, np. nadrzędność, zgodność, przeciwieństwo, wielkościami, np. równość, większość, mniejszość. Termin relacji jest używany zamiennie z terminem stosunek.
Interakcja - Wzajemne oddziaływanie na siebie dwóch lub więcej osób, z których każda ma świadomość podmiotowości innych osób i podmiotowości własnej. Interakcja dokonuje się nie tylko pod wpływem własnych celów i potrzeb działającego, lecz także tych wymagań, jakie inni partnerzy sobie wobec własnego działania stawiają. Formy interakcji ulegają przemianom z historycznymi przemianami społeczeństwa.
Komunikacja interpersonalna - wymiana informacji między nadawcą i odbiorcą, przy czym przekaz treści następuje za pośrednictwem jakiegoś kanału. Zakłada się, że przekazana informacja, komunikat, ma wpłynąć na zmianę zachowania odbiorcy.
Komunikacja - współudział w rozmowie w szerokim znaczeniu procesów komunikowania, zmiany interakcji szersze zastosowanie znalazła tam, gdzie te procesy występują, a więc w cybernetyce ... lingwistyce, czy pedagogice. Podstawowy model, to komunikacja, w której są partnerzy, z których jeden informację nadaje (kodowanie i emisję), drugi tę ukrytą wiadomość odbiera (recepcja) i odczytuje dekodowanie. Informacje mogą być przekazywane za pośrednictwem kanału optycznego, akustycznego, wizualnego. Aby komunikacja nastąpiła, zarówno nadawca, jak i odbiorca muszą dobrze opanować posługiwanie się danym kodem, a więc zarówno poznać sygnał, jak i reguły połączenia.
Obraz - wizualne przedstawienie jakiegoś przedmiotu, sytuacji, przy czym o wartości dydaktycznej i technicznej obrazu decyduje podobieństwo do odtwarzanego przedmiotu, wartości zaś artystycznej, poziom inwencji twórczej tego przedstawienia. Obraz w wielorakich swych postaciach, a więc jako dzieło sztuki malarskiej, graficznej, czy fotograficznej, jako rysunek, fotografia, film, czy widowisko telewizyjne, gra obok słowa w środkach masowego przekazu rolę decydującą, m. In. Wszechobecność tych środków sprawiła, że współczesną cywilizację niektórzy nazywają cywilizacją obrazu w odróżnieniu od jakoby tradycyjnej cywilizacji słowa. Wyrazem tej tendencji jest próbowanie reakcji terminów strony wizualnej, co jest ... daleko posuniętej jednostronności.
Wyobrażenie - wywołany w świadomości obraz przedmiotu, który aktualnie nie oddziaływuje na narządy zmysłowe człowieka, lecz jest wytworem uprzednio nabytych spostrzeżeń lub fantazji. Wyobrażenia dzielą się na odtwórcze, tj. takie, których źródłem są uprzednie nasze spostrzeżenia, np. wyobrażenie widzianego przed rokiem zabytku, lub spotkanej wczoraj dziewczyny. Wyobrażenia twórcze zwane też wytwórczymi, które powstają z fragmentów nagromadzonych przez nas wyobrażeń odtwórczych są jednak wytworami nowymi i oryginalnymi, np. postacie mityczne, bohaterowie powieści, działanie sztuki malarskiej, czy wynalazki.
Wzór osobowy - w ogólnym znaczeniu opis lub wyobrażenie jakiejś osoby, której cechy, bądź czyny uważa się za godne naśladowania. Może to być konkretna osoba historyczna lub żyjąca współcześnie, bądź postać fikcyjna wzięta z literatury, filmu, widowiska telewizyjnego, czy też zestaw właściwości człowieka lub norm postępowania składających się na wzór idealny pod jakimś względem. Wzór osobowy spełnia regulacyjną funkcję wobec pewnego tylko odsetka dzieci i młodzieży, zależy to od wieku, płci, stosunku młodzieży do starszego pokolenia, stopnia jej niezależności. Poszukiwanie wzoru osobowego przez młodzież wiąże się z jej społeczno-kulturalnym wrastaniem we własne środowisko społeczne, z dobieraniem dla siebie tych wzorów, które mogłyby pełnić w życiu oraz przyswajaniem na zasadzie modelowania tych wartości i wzorów zachowania, które wiążą młodych ludzi z historią, współczesnością i przyszłością własnego kraju, własnego narodu.