CZASOPISMA:

* „D”

* „Kurier Dada”

* „Merz“ - wydawca: Kurt Schwitters; swoje prace wystawiali tu także Arp oraz Lissitzky

Cechy charakterystyczne:

- Brak tematów „śmierci sztuki”

- Duża rola przypadku

- Słowo „MERZ” podstawą wszystkich słów
- Pierwotnym materiałem jest litera, słowa to zestawy liter
- Wszystko jest sztuką
- Niewyczerpany humor
- Swoboda w wierszach
- Duch odzwierciedleniem praw natury

Twórca: Kurt Schiwtters (1887-1948)

- Zgodnie ze swoim założeniem „tworzenia nowego świata ze szczątków“, do swoich prac używał przypadkowych materiałów, takicj jak sznurki, drewno, papier, blacha, farby, wycinki z gazet itp.
- Twórca dadaistycznych asamblaży (Merzbilder).
- Tworząc, starał się zacierać granice między różnymi dziedzinami sztuki.
- W swoich występach przeciwstawiał się głupocie, nonsensowi wojny.
- Jego życie (co przekładało się na twórczość) pełne było rozmaitych przypadków.
- Nie troszczył się o wrażenie estetyczne, harmonię, piękno.
- Twierdził, iż wszystko, co ktoś kiedyś wyrzucił, może się przydać.

CIEKAWOSTKI:

- Człowiek, przy którym nikt się nie nudził, na jego występach ludzie pękali ze śmiechu
- W najmniej spodziewanych miejscach naklejał karteczki „Anna Blume” lub „Przystępujcie do Dada”
- Przed wejściem na scenę szczekał, zagłuszając zapowiadające jego występ osoby.
- Nazwa jego pisma MERZ pochodzi od słowa komMERZbank (pochodzącego z nagłówka prasowego ogłoszenia); znaczeniowo jest ono skompilowane ze słowami „ausmerzen” (usuwać), „Scherz” (figiel), „Nerz” (norka), „Herz” (serce) itp.

Kolumna Schwittersa

Ze zwykłej kolumny, podtrzymującej sufit mieszkania, Schwitters uczynił miejsce przechowywania rozmaitych rzeczy, związanych z rodziną, przyjaciółmi, ludźmi, których spotykał. Były tam chociażby kosmyki włosów, kawałki paznokci, czy słoiki z moczem.

Kolumna wciąż się rozrastała, w związku z czym Schwitters wymówił mieszkanie lokatorom mieszkającym nad nim, po czym wybił dziurę w suficie, by mógł kontynuować swoją pracę.

Ścigany przez nazistów musiał opuścić mieszkanie z ukochaną kolumną. Następną stworzył w Norwegii, skąd także musiał uciekać. Trzecią i ostatnią kolumnę pielęgnował w Anglii.

---