Margared Mead: „Płeć i charakter”
Kanibale MUNDUGUMOR
Łowcy głów TCHAMBULI
Role płci kształtuje kultura. Dorastający chłopiec poddawany jest równie silnej presji co dorastająca dziewczynka. Każda kultura instytucjonalizuje role kobiece i męskie, lecz nie koniecznie na zasadzie kontrastu osobowości czy dominacji i podległości.
Wszędzie powstaje nieco inny haft wieku i płci:
-Zdaniem Filipińczyków, żaden mężczyzna nie dochowa tajemnicy
-mieszkańcy wyspy Mamus twierdzą, że tylko mężczyźni potrafią bawić się z dziećmi
-W plemieniu Toda większość prac domowych wykonują mężczyźni bo są one zbyt
święte by mogły wykonywać je kobiety
-Wśród Arapeshów głowa kobieca uchodzi za tęższą od męskiej
Podział pracy, sposób ubierania się , maniery , funkcje społeczne i religijne sużą dokonaniu płciowych zróżnicowań i każda z płci musi podporządkować się wyznaczonej sobie roli. Wszystkie dzieci uczą się szybko takich recept, bo nie zawierają one w sobie niczego co byłoby trudne do spełnienia np. kobieta spódnica, mężczyzna spodnie.
Gorzej jak kładzie się nacisk na odmienne wzorce. Indianie Dakota ważają, że męski charakter wymaga twardego stawiania czoła wszelkim niebezpieczeństwo. Kiedy chłopiec skończy 5-6 lat chce go się zrobić stuprocentowego mężczyznę. Inaczej staje BERDACHE- mężczyzna, który dobrowolnie rezygnuje z męskich zajęć na rzecz typowo kobiecych. Przyodziewa on strój kobiecy. Ten typ jest ostrzeżeniem dla każdego ojca dlatego często na dziecku desperacko wywiera się presje aby nakłonić go do właściwego wyboru.
Potępianie dewiantów:
Plemiona niepiśmiene mimo znacznych różnic religijnych, w ich zachowaniu itp. Mają cechę wspólną. Każde ma pewne standardy wedle, których osądza ki potępia dewiantów.
Wrodzony temperament kobiecy czy męski może się okazać wariantem ludzkich usposobień, które z mniejszym lub większym powodzeniem można wykształcić u osobnika każdej płci.
-Arapeshowie sądzą, że tylko mężczyźni powinni malować
-Mundugumor uważają, że łowienie ryb to wyłącznie kobiece zajęcie.
Świadomość, że płciowe zróżnicowanie charakteru są konstruktem społ. Daje możliwość elastyczności zachowań i zmienności ról i wprowadzenie nowego ładu.
3 teoretyczne wyjścia:
1. można znormalizować osobowość kobiety i mężczyzny na zasadzie
przeciwstawności i uzupełniania się i dopasować do nich wszelkie instytucje
społeczne.(kobieta- matka, dom tylko macierzyństwo facet pracuje itd.)
System tego rodzaju trwoniłby talenty wielu kobiet, które mogą się nie nadawać do roli matki, a spełniać się zawodowo, oraz uzdolnienia wielu mężczyzn , którzy lepiej spełniali by się w domu niż na rynku pracy.
Dotknęło by to w równym stopniu mężczyzn i kobiety. Każda próba narzucania kobiecie charakterologicznego wzorca( śpiewaj tak jak mała kobietka) kształtuja zarówno osobowość mężczyzny np. jej brata.
2.Odrzucanie sztucznej stanadaryzacji płci(grupy radykalne) mężczyźni i kobiety modelowani tak samo.
Znormalizowane społecze, w którym mężczyzn, kobiety, dzieci, księzy, żołnierzy wyuczać się będzie wedle jednego wzoru osobowego, z koniecznośći będzie tworzyło dewiantów, buntujących się bez względu na płeć i zawód przeciwko jednostronności swojej kultury.
Kiedy społeczeństwo upiera się przy wyraźnych zróżnicowaniach ze względu na płeć, wiek itd. Jednostka raczej na tym korzysta. Przez to jest bogatsza kultura. Indie-ogromna złożoność kosztem jednostki. Fakt urodzin wiązał się z tysiącem recept na zachowanie, postawę i typ wykonywanej pracy. Jednostka brak indywidualizmu, ale poczucie stabilności.
3. Oddanie sprawiedliwości niepotarzalnym uzdolnieniom jednostek. Tam nie ma podział na płeć pisarstwo może uprawiać zarówno kobieta jak i mężczyzna- nie ma płciowej detrminacji talentu. To ma największą społeczną przyszłość. Nie wolno ,marnować żadnego uzdolnienia. Nie wpychajmy nikogo w jeden wzorzec, dopuśćmy ich wiele by każdy mógł znaleźć to co do niego najbardziej pasuje.
NIEBIESKOOKI-NIEBIESKOOKA=TEN SAM TYP CHARAKTERU(narzucenie zachowań, zgodności charakterów, ale tłumienie naturalnego zachowania).