Kultura Grecji
Na to jak wygląda dzisiejsza Grecja miało wpływ bogactwo rozmaitych kultur, które mieszały się na tym obszarze.
Wszyscy pozostawiali po sobie pewne ślady: Bizantyjczycy - kościoły i klasztory, Wenecjanie - fortece w Nafplionie i Methoni na Peloponezie, Frankowie - zamki na szczytach skał. Liczne są także ślady po Rzymianach, Arabach, Słowianach, Albańczykach i Włochach.
Najwyraźniej widać jednak wpływ Turków Osmańskich, zwłaszcza na tutejszą muzykę, kuchnię, język i styl życia.
Można mówić o szczególnej dwoistości kultury greckiej. Po części jest to kultura ukształtowana przez historię zawartą we wspaniałych Atenach, Salonikach czy Heraklionie. Kształtowały ją także klasztory jak Meteory, czy te z góry Athos.
Z drugiej strony jest to kultura stworzona przez prostych chłopów, rybaków i pasterzy. To właśnie ten rodzaj kultury ma swe odbicie w pieśniach, tańcach, strojach, a także charakterystycznych dla Grecji małych, białych domkach.
Grecy uważni są za naród wesoły, rozśpiewany i roztańczony. W czasie wielu uroczystych świąt kościelnych taniec i śpiew jest jakby częścią obrzędów. Nie są to jednak jedyne okazje do tańca. Czasem wystarczy skrawek wolnego miejsca radio, magnetofon lub ktoś kto umie grać na instrumencie, a nawet gdy tylko ktoś zaśpiewa.
W Grecji znanych jest 150 lokalnych i regionalnych tańców. Większość z nich należy do typu sirtos, czyli tańca bądź w kole, bądź w korowodzie. Najpowszechniejszym jest kalamatianos. Inne to: tsamikos - pierwotnie taniec wojenny wywodzący się z Epiru, sousta - z Krety i tsiteteli - orientalny taniec brzucha wykonany przez kobietę i mężczyznę w ten sposób, że ich ciała się ze sobą nie stykają.
Zeimbekikos to solowy taniec mężczyzn, do którego gra się na bouzouki - najbardziej charakterystycznym instrumencie greckim. Szczególnie jednak znanym tańcem greckim na świecie jest chyba taniec Greka Zorby - sirtaki - stanowiący echo melodii i kroków "tańca rzeźników" z dawnego Konstantynopola.
Charakterystyczną cechą Greków jest również zamiłowanie do ucztowania, które traktują bardziej jako okazję do spotkań towarzyskich niż jako czynność odżywiania się.
Główny posiłek dnia to posiłek wieczorny. Najlepiej zjeść go w restauracji, tawernie wraz z całą rodziną i przyjaciółmi. Nie wygląda to tak jak w restauracjach, do których jesteśmy przyzwyczajeni, w których każdy otrzymuje zamówioną potrawę i wydzieloną porcję. U Greków na stole jest prawie wszystko i każdy je to na co ma ochotę.
Na początek podawane są przekąski, sałatki, później mięso lub ryby oczywiście z dodatkami. Do picia podawane jest wino, najczęściej jest to retsina - wino aromatyzowane żywicą . Dużo później podawane są owoce, a na koniec ostry wiejski ser.
Życie na wsi jest proste, jedyne rozrywki zdarzają się tu w niedzielę i święta, a także w czasie ślubów. Podczas świąt nadal nosi się tradycyjne stroje. W zależności od regionu różnią się haftem, kolorem i wzorem.
Święta mają przede wszystkim tradycje religijne, jako że prawosławie do dziś ma bardzo mocną pozycję w państwie i społeczeństwie. Wielkie święta kościelne traktowane są jako dni wolne od pracy, a dodatkowo naprawdę poświęcone na uwielbianie Boga.
W wyniku tego, iż w prawosławiu stosuje się kalendarz juliański, wiele świąt nie pokrywa się z datami świąt obchodzonymi np. w Polsce.
Hucznie obchodzony jest również karnawał, a zwłaszcza w ostatnim tygodniu przed Wielkim Postem. Organizowane są wtedy bale i zabawy taneczne a w niewielu miastach, jak np. Patras - parady karnawałowe.