Rycerstwo - w średniowieczu warstwa społeczna trudniąca się służbą wojskową - rycerze. Często posiadali ziemię nadawaną im przez suwerena w zamian za hołd lenny. Byli bezpośrednimi wasalami suwerena (króla, księcia lub innego wielkiego pana feudalnego), oraz seniorami swoich rządców.
W XIII i XIV w. przekształciło się w szlachtę. W większości państw europejskich tytuł rycerski stał się jednym z niższych tytułów szlacheckich , n.p. w Francji jako - chevalier , w Niemczech i monarchii austro - węgierskiej - Ritter, w Wielkiej Brytanii - knight . W Polsce z uwagi na zasadę równości szlacheckiej rycerstwem tytułowano ogół szlachty, stosując też określenia kawaler (tytuł szlachecki) lub formę łacińską - equitus.
Zobacz też: