Mały przewodnik terapeutycznego oglądania filmów:
PRZED SEANSEM
Usiądź wygodnie. Weź oddech. Rozluźnij się na tyle, na ile to możliwe w sali kinowej.
W CZASIE SEANSU
Jakie sceny i obrazy przyciągają Twoją uwagę? Co jest w nich charakterystycznego (kolor, przedmioty, wygląd osób)? Jakie skojarzenia wywołują?
Jakie odczucia zauważasz w ciele: zmiana oddechu, temperatury, napięcie mięśni, rozluźnienie? Czy zdarza Ci się wykonać jakieś ruchy? Obserwuj, w jakich momentach to się dzieje.
Jakie emocje budzą w Tobie bohaterowie filmu? Z kim się identyfikujesz a kto wywołuje niechęć, złość, strach, itp.? Dlaczego?
Jakie wątki, tematy, relacje między bohaterami są dla Ciebie ciekawe, inspirujące, a które postrzegasz jako trudne lub nieistotne?
Jaki jest świat tego filmu, jaką kreuje rzeczywistość? Jak się w nim czujesz? Czy widzisz w nim jakieś podobieństwo do swoich doświadczeń życiowych?
Zauważaj, kiedy analizujesz poszczególne sceny (i jaki jest Twój komentarz ...). Co powoduje, że dystansujesz się do pewnych postacie, problemów i relacji?
Na ile jesteś widzem a na ile bohaterem tego filmu?
PO SEANSIE
Zostań jeszcze chwilę w fotelu. Zamknij oczy. Jaką scenę z tego filmu widzisz? Zadaj sobie to pytanie za godzinę i jeszcze raz późnym wieczorem. Czy coś się zmieniło?
Trochę informacji o pracy z filmem i kinoterapii możecie znaleźć na:
kinoterapia.pl
projekcje.edu.pl