Charakter człowieka w jego charakterze pisma
Ambicja - duże litery stawiane z rozmachem, szczególnie litery B, D, P, R. Pismo o literach wyraźnych i dużych. Wyrazy wznoszące się do góry.
Brutalność - pismo proste i nieskomplikowane. Litery A, E, F, H, K, L, M, N, zakończane kanciasto. Przy tym pismo energiczne i zdecydowanie wznoszące się ku górze.
Czar, urok - pismo gotyckie, pełne ozdobników i zawijasów, litery drobne i mało wyraźne. Przy piśmie bardzo słabo czytelnym zdradza kokieterię.
Dobroć - pismo pochylone w prawo o łagodnych zaokrągleniach, bez liter kanciastych. Końcówki długie, zaokrąglone. Duże odstępy między wyrazami.
Drobiazgowość - wszelkie znaki, takie jak zmiękczające, interpunkcyjne i inne, stawiane wyraźnie i często niepotrzebnie. Litery nadzwyczaj równe, kształtne, te same litery stawiane identycznie. Przerwy między poszczególnymi wyrazami takie same.
Egoizm - pismo nie pochylone nawet o milimetr. Litery pisane mocno przyciskanym długopisem. Bez ozdób, jedynie końcówki z lekkim zawijasem. Duże litery przecinają poziom pisma.
Inteligencja - pismo kształtne, wyraziste, niekiedy delikatnie ozdobione.
Małostkowość - duża dokładność w piśmie, wszystkie litery i znaki pisane wyraźnie, końcówki równie wyraźne, jak pierwsza litera. Pismo równe.
Marzycielstwo - wielkie litery upiększone aż do przesady. Pismo bałaganiarskie, nieporządne. Trudno znaleźć dwie tak samo napisane litery o. Wiersze stłoczone z góry i z dołu, wchodzące na siebie. Wyrazy pisane jakby nerwowo. Zakończenia wyrazów pełne ogonków i zawijasów.
Nadpobudliwość - pismo mało eleganckie. Litery bardzo duże zdobione ogromnymi zakrętasami. Litery F, G, J, P, Y wydłużone nadmiernie.
Popędliwość - pismo nierówne, wznoszące się, litery A, E, F, J, K kanciaste. Przecięcia liter t nie dotykają "laseczek".
Prawość - w wyrazie litery "rosną", pierwsze są mniejsze od następnych. Pismo wyraźne i czytelne. Wyrazy oddalone na jednakową odległość.
Prostolinijność - pismo jednoelementowe, bez upiększeń, wyraźne. Wyrazy oddalone na taką samą odległość.
Perfidia - pismo o małych, bezkształtnych literkach. Wyrazy bez ostatnich liter lub ostatnie litery nieczytelne. Zdania i wiersze ściśnięte. Kształt liter przypomina szpic.
Rozrzutność - pismo brzydkie, rozwleczone ponad miarę. Litery kładące się jedna na drugą. Odległości między wyrazami bardzo duże. Końcówki wyraźne i długie.
Skrytość - litery wchodzące jedna na drugą, niewyraźne, ścieśnione. Wiersze nierówne, wyrazy o literach niejednakowych.
Skąpstwo - pismo energiczne o małych stłoczonych literach. Częsty brak końcówek w wyrazach.
Szczerość - pismo przyjemne dla oka, litery równe zajmujące dużo miejsca.
Upór - nadmiar znaków interpunkcyjnych. Pismo nerwowe, ale równe. Litery o ostrych kształtach.
Władczość - przecięcie liter T, wyraziste, grube i ponad "laseczką", litery duże o ostrych kształtach.
Zaborczość - pismo ściśnięte, wysokie. Linie pisma falują.