GRAFOLOGIA

NAUKA POZNAWANIA CHARAKTERU CZŁOWIEKA Z JEGO PISMA

Pismo regularne

Wyrazy i litery są równej wysokości, wiersze idą stale w jednym kierunku, litery zawsze jednakowo pochylone, wszelkie autografy pisarza zawsze przedstawiają jedne cechy.

Pismo nieregularne

Sprzeczne z powyższym

Pismo staranne

Przedstawia ład w układzie, punktacja i marginesy właściwie zamieszczone.

Pismo jasne

Zasadza się głównie na szerokościach odstępów między wierszami

Pismo zawikłane

Mieszają się słowa i wiersze - laski i duże litery wpadają w sąsiednie wiersze, lub wiersze są za bardzo zbliżone.

Pismo przestronne

Wyrazy dobrze oddzielone

Pismo lekkie

Cienkie, delikatne

Pismo grube

Nie z powodu grubości pióra, ale skutkiem przyciskania go, dużo atramentu zlewa się na litery (różni się ono całkiem od pisanego grubym piórem).

Pismo zagmatwane

Występuje więcej kresek niż potrzeba do oznaczenia liter.

Punkt nazywa się:

lekkim - jeśli jest zaledwie oznaczony słabym dotknięciem pióra

wybitnym - silny przycisk pióra do papieru

rozpłaszczonym - nie tylko silny przycisk pióra do papieru, ale jakby wylało nieco atramentu two-

rząc niekształtną, nieregularną cętkę.

przedłużonym - jeśli zamiast punktu przybiera formę kreski

Badany co do podłoża punkt jest położony:

• w miejscu normalnym - zaraz nad linią

• w miejscu oddalonym

• nieobecnym

Podkreślenie, linia (co do grubości)

• cienka - przez całą długość

• rozpłaszczona - tj. mocne przyciśnięcie pióra

• mieczowata - gruba z początku, ku końcowi coraz cieńsza i zakończona zaledwie dostrzegalnym
  punkcikiem

• maczugowata - z początku cienka, a zakończona grubo i kanciaście.

• nabrzmiała - gruba w środku, cieńsza po obu końcach

Linia prosta jest tylko jedna (pozioma lub pionowa), a krzywych jest bardzo wiele.

Co do kierunku podkreślenie jest:

• 
  horyzontalne

• 
  wstępne

• 
  zstępne

Może ono być:

• ostre - jeśli nakreślone tak czysto i wyraźnie jakby przy linii

• miękkie - jeśli jest nieco drżące, tak że pozwala dostrzec delikatne zagięcia.

Są osoby, dla których linia ostra i kąt są nie do przyjęcia i przez to nieustannie piszą w kształcie linii krzywej litery wymagające linii prostej. I tak np. zamiast lato, piszą Cato, co tworzy cato.

Nie jest to dziełem przypadku, ale od bodźców pochodzących od mózgu.

Litery

Należy badać litery duże, małe i końcowe.

Żaden znak graficzny nie daje się nigdy zastosować do oznaczenia przymiotu czy wady przeciwnej tej jaką przedstawia.

Wielkie sztrychy, duże litery, ginące na przestrzeni papieru, przez zbyteczne swe rozmiary w stosunku do małych liter wiersza, są oznaką nader rozbujałej wyobraźni, braku zasad, pomiarkowania i wskazują naturę egzaltowną - „zapaloną głowę”.

Litery duże odznaczające się prostotą, średniej wielkości, regularne, właściwie rozstawione, stale trzymane w odpowiednim szyku, bez względu na pośpiech piszącego cechują usposobienie spokojne.

Znaki graficzne są stałe, ponieważ wynikają ze stałych warunków fizjologicznego i psychologicznego powstawania.

KRESKI I PRZEKREŚLENIA

Kreski i przekreślenia słabe, lekkie, drżące, niepewne

Umysł słaby, wahający, niepewny.

Kreski i przekreślenia proste i ostre

Umysł silny, śmiały, bystry, stanowczość, gwałtowność.

Maczugowate linie (przekreślenia)

Osoby - silna wola, stanowczość, nieugiętość, niewyrozumiałość, niekiedy okrucieństwo.

Kreski i przekreślenia lekkie, cieniutkie przy końcu

Osoby z słabą wolą, łatwo nimi kierować, uleganie cudzym wpływom

Przekreślenia wznoszące się w górę

Oznaczają żywe, szybkie rzuty duszy.

Wszelkie rodzaje przekreślenia małego „t” i „ł”

Stanowią objawy woli, i w tych literach szukać należy jej oznak grafologicznych.

Małe „t” nie przekreślone

Dowodzi zupełnego braku woli.

Bardzo słabo przekreślane „t” i „ł”

Jest to dowód słabej woli

Zbyt przedłużone przekreślenie „t” i „ł”

Oznacza żywotność osoby piszącej.

Przekreślenie kończące się maczugowato, gwałtownie i prawie nie dotykające laski „t”

Jest cechą gwałtownych wzruszeń i popędów duszy.

Linie pisma proste (jakby pod sznur, wrażenie drukowanych)

Osoba surowa, nieugięta, silny charakter, nieustępliwa, nie zejdzie z obranego celu, nie można na jej postanowienia wpływać. Tak nieugięto - proste pismo odpowiada jej moralnemu usposobieniu.

Linie pisma kręte i wężykowate

Ludzie z umysłem giętkim, bystrym, przenikliwym, naginającym się do wolnej, trudnej, przezornej i długiej pracy, jakiej wymaga prowadzenie trudnych negocjacji i układów, o tyle tylko dający poznać myśl i zamiary swoje, o ile to potrzebnym uznają, odznaczający się zdolnościami dyplomatycznymi.

Linie pisma biegnące w górę (pismo wstępne)

Osoby pełne zapału, zdolne do uniesień, odważne, mające poczucie własnej siły, nigdy nie tracące nadziei, mniej zastanawiające się nad trudnościami jakiegoś przedsięwzięcia, niż nad świetlanymi rezultatami w razie powodzenia.

Linie pisma biegnące w dół (pismo zstępne)

Charaktery niedowierzające własnym siłom, pozbawione zapału i odwagi, zawsze obawiające się niepowodzenia, drżące przed każdą zwadą, skłonne do smutki i melancholii.

Linie pisma w kształcie uśmiechu

Są to osoby cofające się początkowo wobec trudności i przeszkód, które jednak, skutkiem silnej reakcji, odzyskują odwagę i śmiało dążą do celu. Pismo ich, z początku zniżające się ku dołowi, zdradza wahanie i chwilowe przygnębienie. Wkrótce jednak pismo ich przybiera inny kierunek, słowa podnoszą się stopniowo i wiersze kończą się wyżej, jako objaw odniesionego tryumfu.

Linie pisma w kształcie podkowy

Ludzie początkowo pełni ognia i zapału, ale albo nie dorastają do wysokości zamierzonego przedsięwzięcia, lub też siła wyższa powstrzymuje nagle rozwój ich energii i działalności. Pod wrażeniem udowodnionej bezsilności słabnie energia i walka staje się niemożliwą.

PUNKT I KROPKA

Punkt delikatny

Jeśli jest zaledwie nakreślony jest on oznaką niezbyt śmiałego umysłu, natury duchowej, nie zmysłowej. Ponadto oznacza brak mocy charakteru i stanowczości; skłonność do życia wolnego od zmysłowości.

Punkt silnie uwydatniony

Skutkiem silnego przyciśnięcia pióra. Jest oznaką umysłu śmiałego, natury zmysłowej, stanowczego charakteru i silnej woli. Skłonności do życia materialnego, pozytywnego, praktycznego.

Punkt rozpłaszczony

Wskazuje upodobanie dość poziome, niskie instynkty, pospolite, skłonności niezbyt wzniosłe.

Punkt lub kropka w kształcie linii

Znamionuje to usposobienie żywe, pełne ognia i zapału, gwałtowne popędy, moc charakteru, nadmiar siły intelektualnej i fizycznej

Punkt w kształcie dziwnego sztrychu

Wskazuje na pewien bezwład umysłu, jakąś śmieszną manię, („bzika”). Np.

- piszący podlegał periodycznym, niezbyt częstym, ale słabym zamieszaniom mózgowym (pismo spokojne i regularne).

Kropka dokładnie nad „i”

Umieszczona ani za wysoko, ani za nisko - jest oznaką uwagi, umysłu chwytającego wszelkie szczegóły, drobiazgowości, pedanterii.

Kropka daleko i wysoko na prawo „i”

Oznacza żywotność, wyobraźnię, nierozwagę, niedbałość. Osoba działająca bez namysłu, żywego usposobienia, nie zważająca na szczegóły.

Brak kropki nad „i”

To znak nieuwagi, niedbalstwa, lekceważenia szczegółów, niestałości, niekiedy brak zwięzłości umysłu.

Brak kropki na końcu zdania

To znak nieuwagi, niedbalstwa, lekceważenia szczegółów, niestałości, niekiedy brak zwięzłości umysłu oraz wskazuje natury mało lub wcale nie podejrzliwe.

Kilka kropek na końcu tekstu

Oznacza to umysł pracujący, podnieconą wyobraźnię. Osoby z upodobaniem romantycznym.

Punkt po podpisie

Oznacza podejrzliwość. Dowodzi zbytecznej baczności, skłonności do podejrzliwości i troszczenia się o wszystkich.

HACZYK ZWROTNY

Zwrotne zakręty wielu liter, szczególnie dużych, tworzą jakby haczyki.

zakrętas zakończony maczugą

Znajdują się u samolubów, u których swoje „ja” przeważa nad wszystkim, którym się wydaje że są „pępkami świata”.

Niekiedy ten hak zwrotny dwukrotnie powtarza się w jednej literze - na początku i na końcu.

Oznacza pismo zapamiętałego samoluba.

ZAKRĘTY I CUGLE

Są to także zakręty, tzw. śrubowate. Spotyka się je najczęściej przy małych, niekiedy przy dużych „D” i przy niektórych literach kończących wyrazy.

Piszą tak kobiety zalotne.

Piszą tak mężczyźni goniący za poklaskiem, pragnący zwrócić na siebie uwagę.

Ludzie próżni i pełni pretensji, itp. (słowem wszyscy pozbawieni poczucia własnej wartości wewnętrznej, dbający o zewnętrzne oznaki uznania i wszelkie głośne pochwały).

HARPONY

Osoby uparte i zawzięte, w niczym i nikomu nie ustępujące, wykazują w piśmie mały harpon znajdujący się przy końcu przekreśleń małego „t” lub „ł”, lub liter kończących wyrazy, lub kreskach podkreślających słowa.

LITERY PRZEKREŚLANE WSTECZ

Osoby, w których charakterze uporczywość słabo się przedstawia, albo przekreślają te litery prosto, normalnie, lub lekko pochyło, co nie jest oznaką silnej, zaciętej uporczywości.

Przeciwnie, natury bardzo uparte, nie tylko przekreślają zwrotnie, z wybitnym kątem prostym, ale często nie odrywając pióra, pociągają sztrych od dołu litery w górę, aby przekreśleniem ku dołowi zaznaczyć silnie kąt bardzo ostry.

Można też śmiało wskazać przekreślenie zwrotne, jako pewny znak grafologiczny uporczywego obstawania przy raz powziętej myśli, odnośnie do różnego stopnia jego natężenia.

KLUCZ DO BADAŃ GRAFOLOGICZNYCH

BADANIE DUŻYCH LITER

1. Litery umiarkowane

Oznacza umysł umiarkowany, bez rozbujałej wyobraźni, żadnej egzaltacji mózgowej.

2. Równe laski w literze „M” (stosunek między małymi literami prawidłowy)

Oznacza naturę skromną, wolną od pychy, nie wywyższającą się.

3. Pierwsza laska litery „M” wyższa

Zamiłowanie w życiu świetnym, pańskim, dążenie do wyższych sfer społecznych, duma porównawcza (Ja jestem)

4. Druga laska litery „M” wyższa

Wymuszona przesada, pozowanie, chęć zwracania na siebie uwagi ekscentrycznością i dziwactwem.

5. Duże litery przesadnie duże w stosunku do małych (dziwaczne)

Wyszukane upodobania, umysł bezładny, nadzwyczajna egzaltacja, pewna skłonność do obłędu, umysł romantyczny, dziwaczny, zły gust literacki, rozkiełzana wyobraźnia prawie nie dopuszczająca jasności osądu.

6. Litery duże zastąpione małymi

Prostota, brak wszelkiej wymuszoności i pretensjonalności, nie wynoszenie się nad innych. Łatwość w obejściu z innymi, przystępność.

7. Duże litery harmonijne (nie kaligraficzne)

Poczucie sztuki, wrodzony dobry gust, umysł pojęty.

8. Duże litery przybierają formę typograficzną

Poczucie formy, zdolności artystyczne, poczucie estetyczne, poetyczność.

9. Litery „M, C, L” odznaczają się ładnym sztrychem, opuszczającym się pod wiersz

Wybitne poczucie sztuki

10. Litery „M” zaczynają się i kończą małym haczykiem zwrotnym

Skąpstwo, chciwość, sknerstwo, samolubstwo, małość duszy.

11. Pierwsza laska litery `M” jest cokolwiek tylko wyższa

Dążenie arystokratyczne, podniosłe upodobania, bez zbyt wybitnej dumy. Tak piszący zna swą wyższość, stanowisko, władzę.

12. Duże litery zakończone haczykiem zwrotnym

Wskazuje to: osobowość, egoizm, naturę wszystko zwracającą ku sobie, która jeśli kocha, to dla własnej przyjemności czy korzyści. Jeśli haczyk zwrotny nie jest zbyt wydatny, to jest, nie bardzo obniżający się ku dołowi i nie przecinający litery, ukochanie swego „ja” nie jest zbyt silnie zaznaczone.

13. Hak zwrotny wydatnie nakreślony i przecinający litery, zakończony ostrą maczugą

Oznacza to osobowość, wybitne samolubstwo, stanowczą zasadę aby nigdy nie poświęcać się dla innych.

14. Haczyk zwrotny sztywno opadający ku dołowi

Oznacza oschłość, szorstkość, egoizm

15. Laski liter „A, M, N, H” są normalnie od siebie odległe

Umysł równoważny, nie mający wahań emocjonalnych

16. Laski liter „A, M, N, H” są zbyt rozsunięte

Zadowolenie z siebie, ze swego majątku, położenia

17. Laski liter „A, M, N, H” są zbyt zbliżone

Wrodzona nieśmiałość, kłopoty, przykrości wynikające z fałszywego położenia, braku obycia towarzyskiego, słabość.

18. Duże litery używane w wyrazie jako małe

Przywiązywanie wielkiej uwagi do myśli zajmującej piszącego, drobnostki urastają do rzeczy ważnych, umysł przezorny, pragnący zwrócić uwagę osoby czytającej, na jakiś fakt wyłączny.

LITERY MAŁE

1. Małe litery kończące wyrazy zakończone nagle (jakby brakowało atramentu)

Objaw oszczędności, skąpstwa, obawy wydatków.

2. Końcówki przedłużone, długie

Rozrzutność, marnotrawstwo, hojność, skłonność do rozdawania

3. Końcowe litery zakończone sztrychem czworokątnym, szerokim, maczugowatym

Oznaka stanowczości i silnej woli.

4. Końcowe litery zakończone bardzo ostro i spiczasto (jak ostrze sztyletu)

To znak porywczości, szorstkości, surowości, nieugiętości.

5. Długie końcówki wznoszą się w górę, nieco zagięte, zakończone jakby śrubowato

Lekkomyślność, przesada, nieco pretensji, brak powagi i ścisłości umysłu.

6. Końcówki wznoszące się zakończone wstępną maczugą

Olbrzymia stanowczość, żelazna wola, gwałtowność i zwierzęcość

7. Końcówki tworzące hak zwrotny

Oznacza egoizm, swoje Ja, osobowość, pępek świata.

8. Końcówki zakończone harponem (z góry lub dołu)

Oznacza wytrwałość, natury nic z rąk nie wypuszczające.

9. Małe litery z cienkich kresek

Natura uduchowiona, w której duch panuje nad materią, anioł przeważa nad zwierzęciem, zmysłowość prawie nie ma dostępu.

10. Małe litery grube, rozpłaszczone (nie wynik grubego pióra)

Objawia skłonności materialistyczne, materia przeważa, natura zmysłowa.

11. Laski małych liter jakby nabrzmiałe w środku

Oznacza naturę bardzo zmysłową.

12. Małe litery stale jednakowo bardzo wysokie ( wyglądają jak średnia kaligrafia)

Podniosłość charakteru, wielkość, zamiłowanie w wystawności i przepychu.

13. Litery drobne (wysokość równa)

Natura z umiarkowanymi dążeniami, skromne upodobania, niedbanie o przepych.

14. Litery małe (wysokie czy niskie np. „d, b, e, o) - wysokość pisma równa

Są oznaką stałości, nie podlegania coraz innym wrażeniom.

15. Litery małe (wysokie czy niskie) - są odmiennej wysokości w jednych wyrazach

Oznacza to: zmienność, wielką niejednostajność postanowień, niestałość, barometr wrażliwości i uczuć coraz na innym stopniu.

16. Małe litery są nadzwyczaj drobniutkie (pismo stałe)

Umysł nader bystry, przenikliwy, zmysł obserwacyjny i krytyczny nic nie spuszczający z uwagi, nie dający się wywieść w pole ani oszukać, usposobienie trudne do zbadania.

17. Małe „m” i „n” przybierają formę girlandy

Oznacza to słodycz, łagodność.

18. Małe „o, a, g” nie zamknięte u góry

Piszący nie umie ukrywać swoich myśli.

19. Odstępy między literami regularne (również w piśmie ciągłym)

Jest to znak umysłu regularnego, spokojnego, równoważnego, harmonijnego; rozsądek , jasny pogląd na rzeczy.

20. Małe litery mocno ściśnięte

Oznacza: oszczędność, chęć zbierania, obawę wydatku, przywiązanie do pieniędzy.

21. Małe litery bardzo oddalone od siebie

Oznacza: hojność, nie cenienie pieniędzy, brak obawy przed wydatkami.

FORMY LITER

1. Litery regularne - forma szkolna

Natura spokojna, żadnej oryginalności ani dziwactwa.

2. Litery dziwaczne, osobliwszego kształtu

Charakter dziwaczny, natura oryginalna, dziwne upodobania.

3. Niezwykłe kształty liter są powabne, harmonijne, jakby napiętnowane sztuką

Jest to znak oryginalności w sztuce.

4. Dziwaczność liter ( jak karykatura normalnego pisma)

Jest to nieomylny znak dziwaczności, osobliwszych upodobań, sięgających do śmieszności, monomanii, dziwactwa, skłonności do utraty rozumu.

5. Litery nieregularne (każda pisana inaczej)

Usposobienie zmienne, niestałe, bez wytkniętego celu.

6. Litery harmonijne (lecz nie szkolne)

Oznaczają powab umysłu, wrodzony gust i poczucie estetyczne, harmonię istoty inteligentnej, zdolności literackie.

7. Litery nieharmonijne, niezgrabne, powykręcane

Znak pospolitości umysłu, brak poczucia estetycznego, upodobania gminne, brak wzniosłości umysłu, życie poziome, żadnych dążności do tego co wzniosłe i piękne, zupełny brak delikatności i powabu.

8. Litery umiarkowane (w miarę czytelne i wyraźne)

Umysł umiarkowany, ostrożny, trzymany w karbach, inteligencja spokojna, wyobraźnia nie zakłócająca zdrowego rozsądku, zdolności matematyczne.

9. Litery niedbałe, pisane bardzo prędko ( nie wrodzona nieudolność)

Oznacza umysł bystry, nierozważny, idący za pierwszym popędem; prostotę, nie troszczenie się o formę; swobodne obejście, usposobienie nie lubiące formalizmu, wystawności, popisu.

10. Litery śmiałe, pewne i z naciskiem

Znak charakterów śmiałych, żywych, umysłów silnych, nie znających nieśmiałości, natur wojowniczych.

11. Litery drżące (nie dotyczące wieku i zbytniego podniecenia)

Oznaczają natury nieśmiałe, wahające się, pozbawione odwagi i przedsiębiorczości umysłu, zrażające się i cofające się przed pierwszym niepowodzeniem, delikatne, unikające popisywania się, zwracania na siebie uwagi.

12. Litery kątowe

Objaw ostrego charakteru, uporu, zaciętości, surowości, szorstkości, zawziętości, kłótliwości, niezłomności i siły oporu.

13. Litery ze zbyt dużymi zaokrągleniami typu np. „l” pisane jak „C”, czy zaokrąglenia w „m” i „n” - tracą formę

Oznacza wielką słodycz charakteru w życiu codziennym, natury bojące się zrobić komuś przykrość, łatwość w stosunkach z ludźmi, wielka dobroć serca, wstręt do wszelkich gwałtownych środków. Lecz także słabość charakteru, brak mocy i stanowczości, niezdecydowanie.

ŁĄCZNOŚĆ LITER

1. Litery stawiane obok siebie ale nie łączone; litery szkicowe

Oznaczają intuicyjność, zdolność pojmowania i tworzenia - idealizm - myśl - teoria - system - utopia - brak dedukcyjności - umysł niezbyt logiczny; niezbyt rozumujący, niewiele przyswajający sobie. Mózg widzi, tworzy, płodzi pojęcia trafne lub nietrafne, wielkie lub pospolite, ale brakuje mu w pewnej mierze zdolności asymilacyjnej, rozumującej i porównującej. Takie pismo oznacza myśliciela, ale nie umie kombinować i wnioskować - słowem brak mu dedukcyjności. Umysł taki jest niepraktyczny - nie umie realizować

2. Pismo łączne

Oznacza dedukcyjność, zdolność wręcz przeciwną intuicyjności. Dedukcyjność jest to zdolność wyciągania wniosków, rozumowania, wywodzenia pojęć i pomysłów jednych z drugich; widzenie jasno następstw w ich zasadach; zdolność przyswajania sobie myśli innych; umysł porównawczy.

Tak piszący jest logicznym, ale słabym myślicielem. Kombinuje, porównywa, wyprowadza wnioski ale nie przenika i nie tworzy. Umysł praktyczny.

Jeżeli litera „d” od góry laski zwróci się na prawo ku dołowi i połączy z następującym „e”, jest to nieomylny znak łączności pojęć.

3. Pismo łączne sylabowo

Znak równowagi dwóch wielkich zdolności: intuicyjnej i dedukcyjnej. Tak piszą encyklopedyści, umysły mogące zajmować się licznymi gałęziami wiedzy ludzkiej; łączą w sobie zarazem twórczość i produktywność, myśl i wyrozumowanie.

4. Litery stojące obok siebie z małymi wyjątkami połączeń

Oznacza intuicyjność z odcieniem dedukcyjności. Nieco logiczności, miarkuje trochę idealizmu, powstrzymując systematycznego teoretyka na drodze utopii - dzięki temu staje się nieco praktyczniejszy.

5. Litery połączone z małymi wyjątkami

Oznacza dedukcyjność połączoną z pewnym odcieniem intuicyjności. Nieco idealizmu, miarkuje nadmiar czystej i bezwzględnej logiki, podnosząc myśl ku wyższym przestrzeniom. Taki umysł jest mniej przykuty do rzeczy praktycznych. Gdy umysł tworzy, jest mniej połączeń; gdy logik zajęty jest pracą dedukcyjną, więcej będzie liter połączonych ze sobą.

BADANIE WYRAZÓW JAKO GRUPY LITER

Wiele znaków grafologicznych odnosi się zarówno do pojedynczej litery, jak i do grupy liter.

1. Małe odstępy między wyrazami

Oznacza to umysł przezorny, oszczędność, chciwość przez którą nadaje się wartość rzeczom, obawianie się wydatków, rozrzutności, ciągłą oszczędność, skłonność do skąpstwa. Tak piszący zamykają swe myśli w ciasnych granicach, nie pojmują szerokich poglądów, zasklepiają się w małostkach życia codziennego.

2. Wyrazy znacznie rozłączone; widnieje w nich ład i brak wszelkiej symetrii

Skłonność do wydatkowania, nie oszczędzanie pieniędzy, które się lekceważy, skłonność do rozrzutności.

Nie utożsamiać pisma regularnego, porządnego, w którym wyrazy dobrze są odłączone - co jest oznaką wszelkiej jasności umysłu - z bezładnym pismem marnotrawnych. U nich litery są niedbale rzucone na papier, co od razu uderza się w oczy, objawiając rażące niedbalstwo marnotrawców. W takich razach litery w wyrazach są niewyraźne, zawikłane, nie dopuszczające światła - co nigdy nie ma miejsca u osób z jasnym umysłem.

3. Wyrazy regularnie rozdzielone, bez nieładu, z pewną harmonią

Wykazują równowagę i symetryczność umysłu. Jasny umysł, inteligencja, trafne dokładne pojmowanie rzeczy, sąd słuszny, pewny i zdrowy.

4. Litery powiększają się ku końcu wyrazów

Wskazuje to na: szczerość duszy, otwartość, naiwność, skłonność otwartego o wszystkim wypowiedzenia swych myśli. Niekiedy otwartość ta przechodzi w szorstkość czy nawet gburowatość i wtedy może boleśnie dotykać i obrażać. Ludzie szczerzy, otwarci unikają instynktownie wyrazów szpilkowato, spiczasto zakończonych.

5. Cyfrowo przełożenie kolejności wyrazów w napisanym tekście

Oznacza naturę często nierozważną, niekiedy roztargnioną, ale prędko się orientującą.

6. Wyrazy zmniejszające się ku końcowi ( przez co tworzą słowa mieczowate; cienko, ostro zakończone wyrazy)

Oznacza przebiegłość, podstępność, skrytość, chęć odgadywania drugich, a zarazem starać się samemu pozostać nieprzeniknionym.

7. Końcowe litery wyrazów nie tylko się zmniejszają, ale są zaledwie wskazane cieniutką wężowatą linią

To samo co punkt 6, tylko że przebiegłość i chęć pozostawania nieprzeniknionym wybitniej jeszcze są zaznaczone.

BADANIE WIERSZY

1. Linie proste (aż do przesady)

Nieugiętość, natury na włos nie ustępujące, niezachwiane dążenie do zamierzonego celu, zacięta wytrwałość, niezłomne obstawanie przy swoim.

2. Wiersze tworzące szereg małych zagięć (wężowate, faliste)

Należą do pisma negocjatorów i dyplomatów. Jest to oznaką zdolności do układów i dyplomacji, umysłu panującego nad sobą, wiedzącego kiedy się posunąć, a kiedy cofnąć. Śmiałego, kiedy jest ona potrzebna, umiejącego milczeć i nie dać się przeniknąć, jeśli milczeć bo tak każe strategia, w innych razach udawanie szczerości i niby zdradzanie się, jeśli tego wymaga zamierzony plan.

3. Wiersze proste

Oznaka: żadnych bezładnych, niepowściągnionych dążeń, żadnej zbyt wygórowanej ambicji, nie uznawanie próżnych nadziei, ale też nie poddawanie się zniechęceniu. Jest to pismo natur umiarkowanych, poprzestających na swoim stanowisku i położeniu, pismo właściwe ludziom poważnym, umysłom zrównoważonym. Oznacza jeszcze powstrzymywany zapał, nie tworzenie sobie przesadnego pojęcia o swej sile intelektualnej i moralnej.

4. Wiersze wznoszące się od początku do końca

Ambicja, wielkie dążenie ku zamierzonym celom, nie powstrzymywany zapał by go dosięgnąć, natury żywe, impetyczne. Umysł zapalony nie widzący niebezpieczeństwa, trudności i zwad. Natury idące ciągle naprzód, nie zatrzymujące się. Przysłowie dotyczące osób „śmiałym fortuna sprzyja”

Należy uważać czy w wierszach wznoszących się w górę, nie ma także wyrazów wyżej występujących wśród wierszy, gdyż jest to cechą nader charakterystyczną. Oznacza wielką niepohamowaną ambicję.

5. Jeśli wiersze falowate, wężykowate, składają się jeszcze z wyrazów złożonych z liter prawie prostopadłych

Oznacza to zimną, wyrachowaną dyplomację. Tak piszący ludzie obdarzeni są nadzwyczaj zimną krwią, której nie tracą w kierowaniu najważniejszych spraw.

LASKI LITER POD I NAD WIERSZAMI

1. Jeżeli laski liter wikłają się między wierszami, tak że wyglądają jak splątane nici

Oznacza nadzwyczaj rozbujała wyobraźnię, głowę egzaltowaną, nie dopuszczającą jasności poglądów i zdrowego sądu.

2. Jeśli laski są tylko nieco za długie nad i pod wierszami ale nie za bardzo się plączą

Oznaka egzaltacji utrudniającej zdrowy osąd, ale nie zaćmiewającej w zupełności jasność umysłu. Znaczenie takie samo jak w punkcie 1 ale w lżejszym odczuciu.

3. Laski liter przesadnie duże (bez znaczenia poplątanie)

Rozbujała wyobraźnia, egzaltacja, umysł za daleko się unoszący, mogący popchać do nadużyć.

4. Laski przepisowe

Wyobraźnia trzymana we właściwych granicach, głowa wolna od egzaltacji, żadnej skłonności do nadużyć.

5. Laski liter bardzo duże, zbaczające na wszystkie strony, tworzące pismo bezładne, dziwaczne, śmieszne litery

Jest to znak skłonności do utraty zmysłów, albo już istniejącego obłędu.

WSKAZÓWKI ODNOSZĄCE SIĘ DO PUNKTU

1. Punkt ledwie zaznaczony

Oznacza to słabą, miękką wolę, nieśmiałość, małą energię.

2. Punkt wyraźny

Skłonności zmysłowe, natura niezbyt duchowa.

3. Punkt rozpłaszczony (plamka)

To samo co punkt 2.

4. Punkt wydłużony (kreska)

Żywotność, oryginalność, dziwaczność.

5. Punkt na właściwym miejscu

Umysł uważny, porządek, dokładność, dbałość o szczegóły.

6. Punkt położony z dala od litery

Brak porządku, żywotność, nierozwaga, płochość umysłu.

7. Brak kropki nad „i”

Nieuwaga, brak dokładności, niedbałość o szczegóły.

8. Brak punktu na końcu frazesów i w ogóle niedbała punktacja

Natury niepodejrzliwe, brak przezorności, usposobienie sądzenia i zapatrywania się z dobrej strony.

9. Punktacja nadzwyczaj staranna

Porządek, uwaga, przezorność, nie zaniedbywanie szczegółów.

10. Częste zamieszczanie kilku punktów na końcu frazesów

Natury pełne zapału, umysł egzaltowany, romantyczny

11. Przesunięty zbyt daleko punkt poprawiany i wstawiany na właściwe miejsce

Umysł porywczy, szybko pojmujący, usposobienia idące za pierwszym popędem, mającego jednak godziny rozwagi w których próbuje się zastanowić.

WYKRZYKNIK

1. Wykrzyknik bardzo wydłużony

Podniecona wyobraźnia

2. Wykrzyknik pałkowaty (zaczynający się od sztrychu czworokątnego, ciężkiego i grubego

Oznacza entuzjazm, ale zarazem naturę stałą i rozważną

3. Bardzo cienki, często się powtarzający

oznacza naturę egzaltowaną, miękką, umysł któremu brak siły, jędrności - łatwo się zapalający

4. Bardzo pochylony, często się powtarzający

Wskazuje na naturę bardzo namiętną.

ZNAK ZAPYTANIA

1. Zwykły punkt pod znakiem zapytania

Ład, spokój, naturę rządzącą się we wszystkim stałymi zasadami.

2. Forma znaku zapytania niezwykła, dziwna, pozaginana

Oznacza dziwaczne usposobienie.

3. Znak zapytania mały, słaby miękko nakreślony

Oznacza brak zapału i żywotności (energii).

4. Znak zapytania duży, wyraźny, staranny

Natura żywa, pełna zapału.

5. Brak jego obecności tam gdzie powinien być

Natura prawie bez zapału, nie unosząca się, słabo namiętna, umysł niedbały, nieco leniwy.

6. Kilkakrotnie powtórzony

Natura namiętna, umysł egzaltowany, skłonny do uniesień.

PRZEKREŚLENIA

1. Przekreślenia małego „t” i „ł” bardzo cienkie

Wola bardzo słaba, miękkość, brak energii, brak wytrwałości, natura łatwa do prowadzenia.

2. Bardzo cienkie przekreślenie „t” i „ł” jest bardzo długie

Wrodzona żywotność połączona ze słabą wolą; łatwo tą osobą kierować.

3. Przekreślenie „t” i „ł” zamiast prosto wznosi się bardzo do góry

Zmysłowość dochodząca do popędliwości, charakter popędliwy - natura pełna uniesień i zapału.

4. Przekreślenie bardzo nisko nakreślone, które podnosząc się przecina literę od dołu do góry

Natura kłótliwa, krnąbrna, niesforna, ludzie ci lubią przeszkadzać innym w interesach, są dziwaczni, nieco postrzeleni.

5. Przekreślenia „t” i „ł” zamiast dotykać laski, są nakreślone prędko, z gwałtownym naciskiem pióra, są obok nich

Wskazują na gwałtowną porywczość, nieumiejętność zapanowania nad sobą.

6. Zakończenie przekreślenia maczugowate

Stanowcza wola, niezachwiana determinacja.

7. Przekreślenia normalne

Umysł umiarkowany, regularny rozwój woli, bez nagłych gwałtownych jej porywów

8. Brak przekreślenia liter „t” i „ł”

Brak woli lub bardzo słaba i miękka, osoba niezdolna do silnych postanowień.

9. Przekreślanie bardzo wysoko

Żądza przewodzenia, rozkazywania, despotyczność.

10. Przekreślanie nad „t” lub „ł” w powietrzu

Jeszcze silniejsza despotyczność, dochodząca do ostatnich granic.

11. Przekreślanie nad „t” lub „ł” w powietrzu, cienkie, delikatne, lekkie

Despotyczność łagodna, więcej istniejąca w myśli niż w zastosowaniu i w czynie.

12. Zakończenie przekreślenia maczugowate

Despotyczność stanowcza, wymagająca najzupełniejszego posłuszeństwa, naginająca wszystko do swojej woli.

13. Przekreślenie opuszcza się z góry na dół, grube, kwadratowe, silnie przecinające kreskę

Oznacza nieprzepartą uporczywość.

14. Przekreślenie małego „t” i „ł” zamiast iść prosto tworzy zagięcie idące w górę

Lekkomyślność, umysł łatwy, zapał w pierwszej chwili, ale zwykle prędko przemijający.

15. Przekreślenie wyrazu proste jak od linijki

Wytrwałość w dążeniu do zamierzonego celu, bez żadnego wahania się ani słabości, umysł bardzo uważny.

16. Podkreślenie cienkie, nie przyciśnięte piórem

Umysł nie przywiązujący wielkiej wagi do wyrażonej idei, ale zdolny zastanowić się i uważać.

17. Przekreślenie zakończone pałkowato

Nadzwyczajna siła stanowczości postanowień, umysł wymagający aby nie lekceważono zdań jakie objawia.

18. Podkreślenie stanowiące zaokrągloną linię wstępną

Płochość, łatwe pojęcie, trochę niestałości, pewien powab umysłu, upodobania literackie.

19. Przekreślenie drżące

Nieśmiałość, chwiejność, przemijające porywy stałości i śmiałości.

20. Kreska - kładziona na końcu wierszy pisma lub po punkcie

Niedowierzanie, wielką przezorność i ostrożność.

21. Kreska - długa, mocno przyciśnięta, pałkowata, zakończona kwadratowo

Bezgraniczna nieufność, niedowierzanie niczemu i nikomu. Dowodzi to, że piszący jest nadzwyczaj samowolny i stanowczy, że nie chce i nigdy nie pozwoli się oszukać.

22. Kreska cienka i długa -

Wrodzona żywotność nakazuje nakreślić tę kreskę do jakiej zniewala doświadczenie, nie kładzie się jednak na nią nacisku - ale ostrożność nie zawodzi. Piszący stał się przezornym wskutek smutnego doświadczenia, ale często przeważa skłonność wrodzona do postępowania bez namysłu i dlatego nabyta przezorność często nie dopisuje.

23. Podkreślenia pod wyrazami lub po skończonym rozdziale są powabnie zaokrąglone

Poczucie sztuki, powab umysłu, ale także i lekkomyślność. Ludzie poważni tak nie podkreślają.

24. Mała kreska umieszczona wśród frazesów w ciągu pisma -

Jest oznaką jasności umysłu, jasnego sądu, uwagi, ostrożności.

25. Podkreślenia faliste, nieco zaokrąglone, zaczynają się lub kończą haczykami lub niezgrabnymi zakrętasami

Wskazuje na pewne małe pretensje literackie, brak gustu, pospolitość, brak powabu umysłu.

26. Przenoszenie wyrazu na końcu linijki długą kreską

Wielka przezorność, trzymanie się ciągle na ostrożności z obawy oszustwa. Fałszerz mógłby dodać jakiś wyraz, całkiem zmieniający znaczenie frazesu.

OGÓLNA FORMA PISMA

1. Pismo niczym nie wyróżniające się

Umysł nader równoważny, harmonijny, prostota, spokój, panowanie nad sobą.

2. Pismo na pierwszy rzut oka zwyczajne, przedstawia jednak kombinację sztrychów niezwykłych, dziwacznie rozmieszczonych

Natura ekscentryczna, dziwna , oryginalna, dziwaczne upodobania piszącego, którego życie z pewnością różni się od życia innych.

3. Częste drżenie w piśmie (nie osłabienie i podeszły wiek)

Wielka nerwowość, trudna do powstrzymania porywczość, drażliwość, skłonność do spierania się, niezadowolenie ze wszystkiego, obrażalskość, drobiazgowość, trudne pożycie.

4. Pierwsze wiersze regularne lecz w miarę zbliżania się do końca strony litery coraz bardziej zaniedbane, niekształtne, a wiersze coraz bardziej ściśnięte

Umysł żywy, nie mający siły długo panować nad sobą; z początku umiarkowany i spokojny, rządzący się pewną metodą, lecz w końcu błądzi skutkiem niecierpliwości.

5. Pismo proste, a podpis pochyły

Piszący był dawniej więcej uczniem niż obecnie; teraz stara się aby rozum zapanował nad sercem.

Pamiętać należy przy badaniach grafologicznych, że podpis wskazuje prze-szłość, a całość pisma teraźniejszość.

WSKAZÓWKI WYPROWADZANIA KOMBINACJI GRAFOLOGICZNYCH

		KOMBINACJA
Jeśli pismo jest ściśnięte, litery końcowo ostre i krótko zakończone: skąpstwo Duża ilość liter prostopadłych: oschłość duszy Niektóre litery są nieco pochyłe: ślad uczuciowości		Skąpiec opierający się na resztce uczuć. Harpagon obawiający się dobrego popędu
Pismo ściśnięte bez lub z bardzo małymi marginesami; wiele wyrazów z bardzo krótko zakończonymi ostatnimi literami: chciwość, skąpstwo Pismo ściśnięte bez lub z bardzo małymi marginesami; wyrazy z dłuższymi końcówkami: chęć wydatkowania		Skąpiec niekiedy rozrzutny pod wpływem uczucia, próżności lub namiętności
Pismo bardzo kręte, wężykowate: zdolności dyplomatyczne Wysokość pisma równa, niektóre wyrazy z literami powiększonymi ku końcowi: wrodzona szczerość		Dyplomacja dochodząca do celu za pomocą pozornej naiwnej niekiedy szczerości
Pismo wężykowate: dyplomacja Wyrazy zwiększające się ku końcowi: szczerość Na końcach punktów i wierszy są kreski prokuratorskie: niedowierzanie, ostrożność, przezorność		Dyplomacja rządząca się pozorną szczerością, aby lepiej wywieść w pole
Pismo bardzo pochyłe: wielka uczuciowość Pismo jasno i wybitnie kątowe: silna wola albo maczugowate: wola stanowcza		Wielka uczuciowość miarkowana wolą: w danych chwilach stawia się opór popędom serca
Pismo w którym linie są pochyłe, lekko zaokrąglone: słodycz, łagodność Wyrazy wyższe ku końcowi: szczerość otwartość Pismo pochyłe: uczuciowość Przekreślenia cienkie, delikatne: wola niezbyt stanowcza Duże litery bez haczyka zwrotnego: natura niesamolubna		Natura sympatyczna, która „każe się kochać”
Linie pochyłe lekko zaokrąglone: słodycz, łagodność Przekreślenia szybkie; żywotność Pismo bardzo pochyłe: wielka uczuciowość Pismo niedbałe, prędkie, nieregularne: rządzenie się pierwszym popędem		Sympatyczność łatwo się udzielająca

Uczuciowy - kocha, idzie za pierwszym popędem

Żywy - nie rachując idzie za głosem serca

Słodki - jest dobrym i życzliwym

		KOMBINACJA
Pismo pochyłe: uczuciowość Zmienna wysokość liter: zmienność wrażeń W piśmie są harpony: zaciętość, wytrwałość		Wytrwałość uczuć i skłonności, pomimo wrodzonej zmienności
Pismo średnio pochyłe: namiętność, uczucie Litery z harponami: wytrwałość, zaciętość Litery przekreślane zwrotnie: uporczywość		Panowanie nad namiętnością. Głowa strzeże serca
Znaki grafologiczne przedstawiają tylko siłę namiętności: wielka uczuciowość Brak znaków siły: brak oporu, wytrwałości i uporczywości		Serce przeważa nad głową
Jeśli w piśmie są litery przekreślone zwrotnie: uporczywość, silna wola Wiele pochyłych linii: łagodność Zasada kombinacji: Jeśli tylko w piśmie jest dużo linii pochyłych, lekko zaokrąglonych - stanowią one przeciwwagę siły woli, choćby „t” było przekreślone zwrotnie		Słodycz miarkująca bezwzględność woli
Pismo bardzo pochyłe: namiętność Duże litery z haczykami zwrotnymi: samolubstwo		Zazdrość
Litery „t” i „ł” przekreślane zwrotnie: uporczywość jeżeli to przekreślanie zwrotne grube, od lewej strony od góry do dołu zdaje się przecinać literę: zaciętość		Zacięta uporczywość
Pismo w którym są wyrazy mieczowate: finezja Pismo bardzo pochyłe: namiętność Szybkie, bezładne rzuty pisma: bezład, rozbujałość wyobraźni, egzaltacja Litery „a” i „o” zamknięte: zdolność powstrzymywania się aby nie powiedzieć co się myśli		Kłamstwo, zmyślanie niebywałych faktów

Wiele pochyłych, zaokrąglonych linii: słodycz, łagodność Małe „t” przekreślone bardzo wysoko: despotyczność Wielka pochyłość liter: uczuciowość Brak słów mieczowatych: szczerość, otwartość		Despotyczność łagodna, ale chęć narzucania swych pojęć
Pismo nierozłączne: pozytywizm Litery niezgrabne, nieharmonijne, niemiłe dla oczu: pospolitość, trywialność		Życie czysto materialne, poziome, bez wzniosłych dążeń
Litery zbyt zamaszyste: egzaltacja, rozkiełzana wyobraźnia Pismo pochyłe: namiętność Wyrazy i wiersze dość od siebie odległe: umysł jasny		Sąd o rzeczach opierający się wybrykom egzaltacji

Graficzny znak jasności umysłu, jest przeciwwagą znaku egzaltacji i bardzo zmniejsza jej siłę.

		KOMBINACJA
Wiersze i słowa bardzo od siebie oddalone: jasność umysłu Prędkie podkreślenia: żywotność Małe podkreślenie liter: panowanie nad sobą		Bystry rzut oka, przenikliwość
Pismo mieczowate: finezja, przebiegłość Litery „a, o, g” otwarte u góry: wstręt do kłamstwa Wstręt do kłamstwa nie niweczy finezji i przebiegłości wynikających z doświadczenia, tylko nie dopuszcza podejścia i oszukiwania.		Zręczność, przenikliwość, ale łącząca się z prawością charakteru

OBJAŚNIENIE CUGÓW PRZY NAZWISKU

1. Podpis czytelny (imię + nazwisko) bez zawijasów i zmian liter zwany „królewskim”

Podpisują się tak zwykle wielcy pisarze, ludzie wzniosłego charakteru; poczucie swej wyższości nad niedorównywującymi czy to pod względem intelektualnym czy społecznym.

2. Podpis zakończony kropką

Oznaką natury niedowierzającej, ostrożnej, przezornej; rozwaga, przezorność, obawa niepowodzenia, usposobienie widzenia złej strony każdej rzeczy i naprzód martwienie się niepotrzebnie; trzymanie się na ostrożności, obawa opinii, czuwanie nad sobą.

3. Po podpisie punkt i kreska prokuratorska

Nadzwyczajna nieufność, zimna wyrachowana przezorność, niedowierzanie nikomu i niczemu, wielka ostrożność.

4. Podpis w kształcie lassa z zakrętasem ku górze

Wyobraźnia artystyczna, idealizm ale zarazem bezmierna egzaltacja

5. Sztrychy tworzące cug przy podpisie plączą się jak nitki pajęczyny (tzw. pajęczynowy cug)

Zdolność do interesów, do handlu, zręczność w przyciąganiu klientów. Zwykle kreślą taki cug handlowcy i zajmujący się różnymi interesami, jest w nim wiele odmian. Jeśli ten cug jest bardzo powikłany, powyższe zdolności są jeszcze wybitniejsze, oznaczają ludzi umiejących ze wszystkiego wyciągnąć dla siebie korzyść, nadzwyczaj praktycznych, goniących za zyskiem, nie cofających się nawet przed podstępem.

6. Jeśli do cugu nieco pajęczynowego dołączy się sztrych mieczowaty już prosty, już zakończony harponem

Oznacza: wielką zdolność do interesów przemysłowych, a zarazem człowieka uporczywego, wytrwałego, nie cofającego się przed trudnościami.

7. Cug mieczowaty w kształcie ostro zakończonego miecza, opuszczony ku dołowi, czy to prosty czy nieco zagięty

Oznacza usposobienie wojownicze, ludzi nie lękających się walki i narażania się; śmiałość, umysł odważny.

8. Cug mieczowaty zagięty w kształcie „yatagana”

Oznacza śmiałość, wytrwałość jeszcze wybitniejszą.

9. Cug jest tylko ostrym przedłużeniem końcówki

Oznacza gwałtowność, namiętność, gniew i srogość; strasznego zapaśnika , lubującego się w napaści, umysł wojowniczy.

10. Cug szybki, opuszczający się zygzakowato, w kształcie piorunowej błyskawicy, z zagięciami bardzo kątowymi

Znak wielkiej energii, niezłomnej, przerażającej, która często wszystko obala i druzgoce. Podpis ten nazywa się „piorunujący”.

11. Cug piorunujący zamiast kątów ostrych, składa się z lekko zaokrąglonych

Oznacza energię umiarkowaną łagodnością.

12. Cug otaczający całe nazwisko przypominający owalną skorupę

Oznacza pewien egoizm, ale obejmujący najbliższą rodzinę, zamiłowanie życia domowego - myśli się tylko o swoich i o sobie, nie dbając o innych.

13. Cug utworzony z długiego zawróconego sztrychu, w formie lassa z harponem lub bez

Wielka zręczność w zarzucaniu sieci dla osiągnięcia zamierzonego celu; zalotność umysłu - u kobiety nieco kokieterii - u mężczyzn gorąca żądza wyniesienia się; zdolność zapewnienia sobie przyszłości. Jeśli cug kończy się harponem, zręczność powyższa jednoczy się z wytrzymałością.

14. Lasso stanowiące cug jest prostym lekko zawróconym sztrychem

Jest to zwykły cug młodych dziewcząt - oznacza zalotność, chęć zwracania uwagi, aby się podobać i być kochaną, zręczność w zarzucaniu delikatnych sieci.

15. Cug w formie lassa połączony z pajęczynowym

Zdolności handlowe, żądza pozyskiwania klientów.

16. Cug pajęczynowy zakończony mieczowato

Wielkie zdolności do interesów handlowych czy przemysłowych, przenikliwość i przewidywanie, zręczność i zapał.

17. Lasso powikłane z dwóch lub trzech węzłów

Powyższe zdolności jeszcze wybitniejsze.

18. Cug będący prostym podkreśleniem zakończonym harponem

Oznacza: wytrwałość, natury nic z rąk nie wypuszczające.

19. Cug w formie kreski opuszczającej się ku dołowi i zakończonej kwadratowo silnym naciskiem pióra (podpis maczugowaty)

Oznacza stanowczość, determinacja połączona z duchem wojowniczym, posuwająca się niekiedy do nieubłagalności, nie ustępująca, nie cofająca się przed walką.

20. Podpis z cugiem czy bez cugu, zakończony kreską zagrodzoną dwoma punktami

Oznacza: wielka nieufność i niedowierzanie, obawa okrucieństwa. Tak zwykle podpisują się lękliwi i przezorni w interesach.

21. Cug formy niezwykłej i dziwacznej przez to niespotykanej

Natury dziwaczne, fantastyczne, dziwne, oryginalne.

22. Cug złożony z niezręcznych, niezgrabnych zakrętów

Natura pospolita, trywialność, słabość umysłu.

TREŚCIWY WYKAZ ZNAKÓW PSYCHOLOGICZNYCH

Ogólne znaki wyższości	Ogólne znaki niższości
Prostota - 1	Brak prostoty - 10
Umiarkowanie - 2	Niepohamowanie - 11
Dystynkcja - 3	Pospolitość - 12

Znaki wyższości	Znaki niższości
intelektualnej
Rozwaga - 4	Nierozwaga - 13
Jasność umysłu - 5	Bezład - 14

Znaki wyższości	Znaki niższości
moralnej
Prawość - 6	Nieuczciwość - 15
Miłość bliźniego - 7	Samolubstwo - 16

Znaki wyższości	Znaki niższości
woli
Działalność - 8	Słabość charakteru - 17
Stałość, wytrwałość - 9	Niestałość, niestateczność - 18

ZNAKI GRAFOLOGICZNE

1. Pismo odznaczające się prostotą

2. Pismo umiarkowane, brak zamaszystych ruchów pióra, pismo średnio pochylone

3. Brak sztrychów pospolitych, trywialnych

4. Pismo umiarkowane, nie zamaszyste

5. Pismo bardzo czytelne, wyrazy i wiersze dobrze rozdzielone

6. Litery i wyrazy równej wysokości, wiersze proste, pismo regularne, jasne.

7. Duże litery łączące się z następną małą, zakończenia (końcówki liter) idące od lewej do prawej strony; „n” i „m” pisane girlandą, pismo pochyłe.

8. Pismo szybkie, wznoszące się w górę, przekreślenie „t” przed literą

9. Pismo równe i regularne, „t” równo i regularnie przekreślane

10. Niepotrzebne ozdoby przy literach, litery powikłane, wyszukane, dziwaczne

11. Zamaszyste ruchy pióra, pismo bardzo pochyle, różne znaki egzaltacji

12. Sztrychy pospolite, ordynarne

13. Pismo bardzo niespokojne, wielkie ruchy pióra

14. Wyrazy i wiersze wikłające się ze sobą, pismo zagmatwane

15. Wiersze wężowate, pismo nieregularne, od prawej do lewej ręki, niekształtne, zagmatwane, wyrazy nitkowate

16. Haczyki zwrotne przy dużych literach i końcówkach, ślimakowate cugi przy podpisie, pismo bardzo ściśnięte, kątowe

17. Zbyt wybitne pochylenia, „t” nie przekreślane

18. Pismo nierówne i nieregularne. Przekreślenia „t” nie jednakowe, nieregularne, niekiedy zupełnie ich brakuje.

Joanna Belejowska - GRAFOLOGIA - NAUKA POZNAWANIA CHARAKTERU CZŁOWIEKA Z JEGO PISMA

0

22

Opracowanie wg dzieł najznakomitszych grafologów

red. Joanna Belejowska

1892 r.

---