TRADYCJA BIBLIJNA TEST 4, GRUPA A (4A)
Autor 1 Listu Piotra wyjaśnia wiernym Kościołów Azji Mniejszej szczegółowo kwestie związane z paruzją Chrystusa (z powtórnym przyjściem) i daje zalecenia jak należy się przygotować na to wydarzenie.
W 1 Liście do Koryntian Paweł odpowiada adresatom na ich pytania w związku z zachowaniem dyscypliny eklezjalnej, m.in. w sprawach małżeństwa, dziewictwa, uczestnictwa w ucztach pogańskich oraz zachowania i stroju podczas liturgii chrześcijańskiej.
W 2 Liście do Koryntian Paweł wyjaśnia naturę apostolskiej posługi i broni swojego własnego autorytetu apostoła.
W Apokalipsie znajdujemy tzw. listy do siedmiu Kościołów, tj. w Efezie, Smyrnie, Tiatyrze, Sardach, Koryncie, Filadelfii i Laodycei.
Autor Apokalipsy w liście do Kościoła w Smyrnie zarzuca wiernym ich „letnią” postawę w wierze i zapowiada prześladowania.
W wizji Nowego Jeruzalem w Apokalipsie jest Drzewo Poznania Dobra i Zła, tak jak w Edenie.
W miejsce Judasza grono apostołów Jezusa wybrało Macieja w drodze losowania (DzA).
Paweł i Barnaba udali się do Jerozolimy, aby uzyskać rozstrzygnięcie sporu w sprawie obowiązku lub nie obrzezania pogan przyjmujących wiarę w Jezusa. Spór rozstrzygnął ostatecznie głos Piotra, który sprzeciwił się Jakubowi, stojącemu na stanowisku, że obrzezanie jest konieczne, tak jak zachowywanie wszystkich innych Praw Przymierza.
Do ważniejszych cudów Piotra, o których wspominają DzA, należy wskrzeszenie Tabity z Liddy.
W drugą podróż misyjną Paweł udał się z Sylasem, po sporze z Barnabą o Jana Marka. W czasie tej podróży zostali oni uwięzieni w Tiatyrze, gdzie nawrócili strażnika więziennego.
W Ewangelii Mt nauczanie o królestwie Bożym zostało sformułowane w przypowieściach, do których należą: przypowieść o chwaście, o sieci zarzuconej w morze, o niemiłosiernym dłużniku, o bogaczu i Łazarzu.
W scenie ukrzyżowania wg Mt wraz z Jezusem ukrzyżowani byli dwaj przestępcy. Jeden z nich ubliżał Jezusowi, ale drugi prosił Jezusa, aby zabrał go do Swojego królestwa.
Wg relacji Mt Maria Magdalena i druga Maria przyszły do grobu Jezusa po szabacie, aby namaścić Jego ciało. Wówczas objawił im się anioł, który powiedział, że Jezus zmartwychwstał, kazał im obejrzeć pusty grób i donieść o tym uczniom.
Ew. Łk opisując wydarzenia związane z narodzeniem Jezusa umieszcza je w czasie trwania spisu ludności za zarządcy Kwiryniusza.
U Łk jest epizod wskrzeszenia Łazarza, brata Marty i Marii z Betanii.
Wg relacji Łukasza trzy kobiety, które uczestniczył w złożeniu ciała Jezusa do grobu, przyszły po szabacie do grobu, ale zastał grób pusty. Ukazało im się dwóch mężczyzn, którzy przypomnieli im słowa Jezusa o zmartwychwstaniu. Wówczas one poszły i oznajmiły to uczniom.
Ewangelia Jan, podobnie jak Łukasz umieszcza scenę dialogu z Nikodemem w nocy, w czasie pierwszej wizyty w Jerozolimie, podczas Paschy.
W J w scenie ostatniej Wieczerzy Jezus obmywa stopy swoim uczniom.
W J w scenie złożenia ciała Jezusa do grobu uczestniczy Józef z Arymatei, Nikodem i kobiety.
W J ukazany zostaje epizod ukazania się uczniom w drodze do Emaus.