Metoda indywidualnych przypadków jest sposobem badań polegającym na analizie jednostkowych losów ludzkich uwikłanych w określone sytuacje wychowawcze, lub na analizie konkretnych zjawisk natury wychowawczej poprzez pryzmat jednostkowych biografii ludzkich z nastawieniem na opracowanie diagnozy przypadku lub zjawiska w celu podjęcia działań terapeutycznych.

Metoda ta, zwana inaczej studium indywidualnych przypadków, wywodzi się z metod pracy socjalnej, rozwijanych w pedagogice opiekuńczej. Zgodnie z tradycją pedagogiki społecznej należy ograniczyć zakres metody określonej jako studium przypadków indywidualnych do badań skupionych wokół biografii ludzkich. Metoda rozpowszechniła się w latach dwudziestych poprzedniego wieku.

Według Tadeusza Pilcha

...metoda indywidualnych przypadków jest sposobem badań polegającym na analizie jednostkowych losów ludzkich uwikłanych w określone sytuacje wychowawcze lub na analizie konkretnych zjawisk natury wychowawczej poprzez pryzmat jednostkowych biografii ludzkich z nastawieniem na opracowanie diagnozy przypadku lub zjawiska w celu podjęcia działań terapeutycznych

Metoda indywidualnych przypadków

Wyrosła z praktycznej działalności socjalnej na terenie USA w

drugim dziesięcioleciu XX w. Polegała na świadczeniu opieki przez prywatne stowarzyszenia. XX w. przyniósł natężenie problemów społecznych stąd też potrzeba organizowania pomocy społecznej. Najczęściej bieda i tragedie ludzkie przestały być osobistą tragedią i osobiście zawinioną przypadłością. Zebranie wiedzy na temat jednostki i analiza jej sytuacji życiowej to najważniejsze zadanie poprzedzające bezpośrednią pracę z indywidualnym przypadkiem case - work (indywidualny przypadek). Planowanie i organizacja pomocy socjalnej musi być poprzedzone wszechstronną wcześniejszą diagnozą.

Zasady którymi należy się kierować w pomocy socjalnej:

٠ Indywidualizacji - indywidualne podejście do przypadku, dokładna

analiza sytuacji życiowej, okoliczności, które stały się powodem szukania pomocy (brak reguł),

٠ Akceptacji,

٠nie można pomagać szybko bez namysłu, częściowo rozpoznawać

warunki życiowe jednostki i jej stosunek do otoczenia,

٠Samoświadomości - oprócz zdolności wrodzonych pracownik socjalny

powinien posiadać wiedzę nabytą doświadczeniem i specjalizacją.

W latach trzydziestych:

Cechą charakterystyczną jest funkcjonalne podejście (tzw.Podejście psychospołeczne) do pracy socjalnej.

Pojęcie pracy socjalnej wg. Heleny Radlińskiej zmiany sytuacji życiowej człowieka mają źródło w najbliższym środowisku życia. Zadaniem pracy socjalnej jest więc, obudzić, uaktywniać, zmobilizować możliwości tkwiące w środowisku życia - ukierunkować w systemie naprawczym.

Współcześnie:

A. Kamiński - propagator met. Indywidualnego przypadku jego zdaniem prowadzenie

przypadku jest sztuką a pracownik socjalny to artysta, jego aktywność związana jest z

(to wypadkowa) wiedzą, doświadczeniem, przygotowaniem zawodowym.

Pracownik powinien postępować zgodnie z etapami:

- diagnoza środowiska,

- opracowanie planu postępowania,

- własne prowadzenie przypadku.

Realizując metodę case worku w spółczesnych koncepcjach pracy socjalnej stosujemy zasadę (opiera się na długotrwałym kontakcie z jednostką, rodziną):

- zasada akceptacji zasada akceptowania, respektowania podopiecznego jako osoby - zrozumienie, szacunek,

- zasada komunikacji osoby mają prawo się ze sobą nie zgadzać w dyskusji - muszą nawzajem rozumieć swoje intencje, wypowiedzi, role i przedsięwzięcia,

- zasada indywidualizacja korzystając z wiedzy, co specyficznego w sytuacji danego człowieka, jak można mu pomóc, jakie są potrzeby i oczekiwania - poprawa sytuacji życiowej,

- zasada uczestnictwa tworzenie kontaktu terapeutycznego, przypadek musi zrozumieć, że aktywnie uczestniczy w procesie naprawy,

- zasada zaufania i poszanowania prywatności - informacje wykorzystane wyłącznie w odniesieniu do tego przypadku w zakresie w jakim on sobie życzy,

- zasada samoświadomości oddzielić stosunki z podopiecznym - czyli motywację zawodową - konieczność służenia pomocą potrzebującemu, do osobistych preferencji czy uprzedzeń.

Myślenie o pomocy społecznej w sposób funkcjonalny przetrwał do dziś jako case menagment - zarządzanie, administrowanie przypadkiem, polega to na tworzeniu instytucji wspierających, terapeutycznych, leczniczych dostosowanych do klienta.

METODA INDYWIDUALNYCH PRZYPADKÓW - jest sposobem badań polegającym na analizie jednostkowych losów ludzkich uwikłanych w określone sytuacje wychowawcze lub na analizie konkretnych zjawisk natury wychowawczej poprzez pryzmat jednostkowych biografii ludzkich z nastawieniem na opracowanie diagnozy przypadku lub zjawiska w celu podjęcia działań terapeutycznych

---