INSTRUKCJA RAMOWA W SPRAWIE BADAŃ LEKARSKICH
Podstawa prawna: art. 211 i art. 229 Ustawy Kodeks pracy z dn. 26 czerwca 1974 r. z późn. zmianami i Rozporządzenie Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej s dnia 30 maja 1996 r. w sprawie przeprowadzania badań lekarskich, zakresu profilaktycznej opieki zdrowotnej nad pracownikami oraz orzeczeń lekarskich wydawanych dla celów przewidzianych w kodeksie pracy (Dz.U. Nr 69, poz. 332, zm. Z 1997 r. Nr 60, poz. 375)
Osoba przyjmowana do pracy podlega wstępnym badaniom lekarskim po określeniu stanowiska pracy, na którym będzie zatrudniona oraz określeniu zagrożeń i uciążliwości związanych wykonywaniem pracy.
Dodatkowo, w trakcie trwania zatrudnienia, wstępnym badaniom lekarskim podlegają pracownicy młodociani przenoszeni na inne stanowiska pracy i inni pracownicy, przenoszeni na stanowiska pracy, na których występują czynniki szkodliwe dla zdrowia lub warunki uciążliwe.
Pracownik podlega okresowym badaniom lekarskim.
W przypadku niezdolności do pracy trwającej dłużej niż 30 dni, spowodowanej chorobą, pracownik podlega kontrolnym badaniom lekarskim w celu ustalenia zdolności do wykonywania pracy na dotychczasowym stanowisku.
Badaniom kontrolnym podlega również pracownik w przypadkach utraty zdolności do pracy na skutek:
wypadku w pracy, zrównanego z wypadkiem przy pracy,
wypadku w drodze do lub z pracy
bez względu na to, ile dni trwała niezdolność do pracy .
Pracodawca nie może dopuścić do pracy pracownika bez aktualnego orzeczenia lekarskiego stwierdzającego brak przeciwwskazań do pracy na określonym stanowisku.