Życie seksualne dzikich- Drogi do małżeństwa
Małżeństwo- zawierane bez hałasu i zamieszania, bez wielkich ceremoni
- jest podstawą władzy, systemu ekonomicznego, prawie wszystkich instytucji
społecznych na Trobriandach, dlatego prawo, moralność i obyczaje wymagają,
żeby stanowiło silny i wyłączny związek
Najpierw młodzi żyją wspólnie w bukumatula, więzi stopniowo się zacieśniają, para postanawia się pobrać- podaje to do publicznej wiadomości poprzez to, że sypia ze sobą i pokazuje się razem.
Motywy zawierania małżeństwa
Malinowski zastanawia się dlaczego w społeczeństwie trobriandzkim utrzymuje się chęć zawierania związków małżeńskich ( zwłaszcza, że kochankowie mogą ze sobą być tak długo jak chcą i nie pociąga to za sobą konsekwencji prawnych) skoro małżeństwo nie zwiększa swobody seksualnej, a wręcz ja ogranicza
Istnieją powody społeczne, gospodarcze, praktyczne i uczuciowe.
Trobriandczyk dopóki nie zawrze małżeństwa nie posiada pełnego stanowiska społecznego, kawaler nie posiada własnego gospodarstwa. Kolejnym powodem są korzyści materialne (mężczyzna otrzymuje co roku pokaźne świadczenia w formie żywności od rodziny żony- zobowiązanie to jest ważnym czynnikiem w strukturze społecznej, na nim poprzez instytucję rangi i przywilej poligamii opiera się znaczenie wodza) Trobriandczykiem kieruje także chęć stworzenia gospodarstwa domowego, pragnienie posiadania dzieci ( chociaż nie przyznaje się do wspólnych więzów krwi, ani też nie uważa, że kontynuują jego ród, jednak stają się kimś bliskim)
Kobiety częściej niż mężczyźni są skłaniane do małżeństwa poprzez osobiste uczucia i pragnienie posiadanie ślubnych dzieci niż przez względy gospodarcze.
- wybór żony jest ograniczony, należy go dokonać spośród osób, które nie należą do tego samego klanu, nie odbiegają rangą, mieszkają na określonym terytorium, odpowiadają sobie wiekiem
Pozwolenie rodziny żony
Rodzina dziewczyny (która do tej pory trzymała się z daleka od jej spraw miłosnych) musi zająć jakieś stanowisko, zdecydować czy udzielić pozwolenia, czy też nie
Rodzina pana młodego nie zajmuje się to sprawą w ogóle ( ponieważ małżeństwo będzie źródłem wysiłku tylko dla rodziny żony)
Z rodziny dziewczyny najwięcej do powiedzenia ma ojciec (chociaż nie jest uważany za krewnego), należała by się spodziewać, że największe prawa powinni mieć bracia panny młodej i jej krewni ze strony matki- jednak silne tabu nakazuje bratu całkowicie, a krewnym męskim w znacznym stopniu odsunąć się od spraw miłosnych siostry. Ojciec staje się rzecznikiem matki, jedynej osoby, która może coś doradzić córce w sprawach małżeńskich. Ojciec jest też zainteresowany ekonomicznie pracą swych synów, i tym, że po ślubie będą oni musieli dzielić swoje dochody pomiędzy siostrę a matkę
Jeśli para postanowiła się pobrać to mężczyzna stara się zyskać sympatię rodziny wybranki, jeśli rodzina jest dobrze usposobiona to bierze inicjatywę w swoje ręce.
Sprawa się komplikuje, jeśli rodzina jest przeciwna małżeństwu:
- wtedy para może zaniechać swoich starań
- albo próbować wywrzeć presję poprzez zamieszkanie razem( w domu rodziców mężczyzny) i nie przyjmowanie pożywienia. Pomóc może ojciec lub wuj młodego człowieka udając się na pertraktacje do rodziny dziewczyny i wręczając cenny podarunek.
Rodzina dziewczyny jest zawsze górą, może ją ściągnąć z powrotem, albo odmówić dostarczania żywności (wtedy gospodarstwo będzie zmuszone do rozwiązania)
Małżeństwo jest zawarte wtedy, gdy dziewczyna pozostaje w domu z mężem, spożywa u niego posiłki i towarzyszy mu przez cały dzień
Dary ślubne
Po prostej deklaracji małżeństwa następuje charakterystyczna dla trobriandczyków wymiana darów.
Rodzina dziewczyny zezwalając na małżeństwo powinna rozpocząć serię podarunków (ów dar + publiczna deklaracja stanowi o zawarciu małżeństwa). Dar ten jest skromny, skała się z ugotowanego jedzenia, które w koszyku przynosi ojciec dziewczyny i ofiarowuje rodzicom chłopca, dar ten musi być wręczony w dniu, od którego młodzi pozostają razem. Następnie inni krewni panny młodej przynoszą pomniejsza dary( surowy yam, gotowane jarzyny). Rodzina pana młodego nie powinna zwlekać z odwzajemnieniem się.
Uwidacznia się tutaj cała zasada systemu ekonomicznego, obowiązkiem rodziny dziewczyny jest zaopatrywania nowego gospodarstwa w żywność, w zamian za to co pewien czas otrzymuje ona kosztowności
Zaręczyny dzieci i małżeństwo pomiędzy kuzynostwem
Normalne małżeństwo dochodzi do skutku poprzez wolny wybór.
Natomiast drugi typ małżeństwa, kiedy rodzice zaręczają w dzieciństwie przyszłych małżonków. Zaręczyny dzieci wiążą się zawsze z małżeństwem pomiędzy kuzynostwem.
*najodpowiedniejsi ludzie do zawarcia małżeństwa: syn mężczyzny i córka kobiety ( jeśli jest ona za duża, to jej miejsce może zająć jej córka)
Małżeństwo pomiędzy kuzynostwem stanowi kompromis ojcowskiej miłości a zasadą matrylineatu
Małżeństwo to jest matrylokalne
Ceremonia zaręczyn dzieci
Osobą, która musi wyjść z inicjatywą jest zawsze brat, w imieniu syna prosząc siostrę o rękę córki. Prosić można zaraz po przyjściu na świat syna, jeśli siostra ma córkę lub wnuczkę( różnica wieku nie powinna przekraczać 2-3 lat). Czasem bywa tak, że ojciec chłopca czeka, aż jego siostrze urodzi się córka.
Siostra nie może odmówić tej prośbie.
Ojciec dziewczyny otrzymuje kosztowności( szlifowane ostrza siekiery, ozdoby z muszli), aby jego córka spała wyłącznie w domu matki, a nie np. w bukumatula. Następnie rodzina dziewczyny składa ojcu chłopca 3 dary z żywności.
Krajowcy uważają zaręczyny dzieci za równoważne normalnemu małżeństwu, lecz mimo to z chwilą dorośnięcia muszą oni ponownie zawrzeć małżeństwo.
Od młodych tak naprawdę nikt nie wymaga żeby byli sobie wierni, jednak żąda się zachowania pozorów. Jawne złamanie zobowiązań jest bardzo źle widziane przez drugą stronę.