Zalecenia fizjoterapii:
Każdy pacjent powinien być objęty indywidualną fizjoterapią już w 1 dobie hospitalizacji
Wszyscy pacjenci powinni być traktowani (w początkowym okresie) tak, jakby mieli w pełni odzyskać utracone funkcje
chorzy nieprzytomni muszą mieć zapewniona fizjoterapię obejmującą :
zmiany pozycji w łóżku (min co 2-3 godz. z poprawnym ułożeniem wszystkich części ciała)
bierne obracanie na boki, brzuch, bierne sadzanie i stawianie
ruchy bierne we wszystkich stawach
chorzy przejawiający minimalna zdolność do współpracy, nawet przy bardzo duzych efektach ruchowych, powinni być stymulowani do samodzielnej i prawidłowej aktywności ruchowej..
pacjent nie może być unieruchomiony w łóżku, chyba że jest to uzasadnione istotnymi wskazaniami medycznymi
reedukacja ruchowa pacjenta powinna odbywać się głównie w pozycjach wysokich tj. siedzącej i stojącej. Należy unikać ćwiczeń w pozycji leżącej
zintegrowana stymulacja czuciowo-ruchowa pacjenta powinna być wykonywana bezpośrednio przez terapeutę. Wykorzystanie specjalistycznej aparatury może stanowić tylko jej uzupełnienie.
prowadzenie fizjoterapii powinno odbywać się bez wywoływania dodatkowego bólu u pacjenta.
Fizjoterapię musi poprzedzać ocena stanu ruchowego pacjenta oraz określenie najważniejszych celów leczenia. Program fizjoterapii powinien podlegać zmianom w porozumieniu z innymi czlonkami zespołu rehabilitacyjnego w zależności od aktualnego stanu pacjenta.
za prawidłowy przebieg leczenia ruchem powinien być odpowiedzialny fizjoterapeuta.
fizjoterapia po udarze mózgu jest procesem ciągłym, co oznacza między innymi, że powinna być prowadzona kilkakrotnie w ciągu dnia.
ruch i uzyskane możliwości ruchowe pacjenta powinny być natychmiast włączone w czynności dnia codziennego.
celem fizjoterapii jest zawsze doskonalenie funkcji praktycznych.
funkcje praktyczne muszą być także odtwarzane podczas terapii zajęciowej. Terapeuta zajęciowy powinien w pierwszej kolejności wprowadzić ćwiczenia podstawowych czynności związanych z samoobsługą (ubieranie, toalety, przygotowania posiłków, jedzenia) Ponadto w ramach terapii zajęciowej muszą być uwzględniane inne problemy związane z prawidłowym funkcjonowaniem pacjenta tj. przyjmowanie leków, reakcja na zagrożenie, funkcjonalna komunikacja, aktywność społeczna, prowadzenie gospodarstwa, zarządzanie finansami.
rodzina i opiekunowie chorego powinni być jak najwcześniej włączani do współpracy i poinformowani o istocie fizjoterapii po udarach mózgu.
wszyscy członkowie personelu oddziału udarowego i personelu oddziału rehabilitacyjnego powinni brać czynny udział w edukacji rodziny w zakresie stymulacji ruchowej pacjenta.
stały (24 godzinny) pobyt pacjenta w oddziale sprawia, że szczególna rolę w stymulacji ruchowej pełni personel pielęgniarski. Jego zadaniem w tym okresie jest prawidłowe zaspakajanie codziennych potrzeb pacjenta zgodnie z wymogami procesu rehabilitacji i szczegółowymi ustaleniami zespołu rehabilitacyjnego.
proces fizjoterapii musi się opierać na podstawowych zasadach dotyczących efektywnego uczenia (np. motywowanie pacjenta , systematyczność, stopniowanie trudności, wzmacnianie pożądanych reakcji)
cele fizjoterapii powinny być dostosowane do potrzeb pacjentów