Zestaw testowy I
Sytuacją sprzyjającą wystąpieniu autoprezentacji fałszywej jest sytuacja, gdy:
małe jest prawdopodobieństwo wykrycia kłamstwa;
druga strona stosuje fałszywą autoprezentację;
sytuacja nie ma znaczenia, stosowanie autoprezentacji fałszywej zależy tylko i wyłącznie od osobowości.
Karta opisu zadań umożliwia:
określenie stopnia wykonania pracy przez konkretnego pracownika;
wskazanie przyczyn rozbieżności między rezultatami oczekiwanymi a osiągniętymi przez konkretnego pracownika;
określenie potencjalnych braków pracownika.
Z niejasnością pełnionej roli mamy do czynienia, wtedy gdy:
oczekiwania związane z daną rolą przekraczają możliwości danej osoby;
rola wysyłana jest niejednoznaczna, a jednostka nie wie, czego się od niej oczekuje;
informacje i wskazówki roli wysyłanej są sprzeczne lub wzajemnie się wykluczają;.
Jedną z dyscyplin składowych organizacji uczących się P. Seng'a jest:
modele myślowe, wspólne wszystkim członkom organizacji;
uczenie się empiryczne;
indywidualne uczenie się.
Decyzje operacyjne:
wynikają z problemów strategicznych organizacji;
wpływają na wykonywanie zadań ilościowych przedsiębiorstwa;
wynikają ze skomplikowanych problemów występujących w trudnych do przewidzenia sytuacjach.
Brak przywiązania do szczegółowych reguł działania charakteryzuje kulturę:
zachowawczą;
egalitarną;
użyteczną.
W organizacji uczącej się:
potępia się wszystkich za przekazywanie złych wieści;
pracownicy są zaangażowani w określanie natury i kształtu systemu wynagradzania;
poszczególne działy i sekcje koncentrują się na własnych celach i potrzebach dążąc do maksymalnego zadowolenia swoich klientów.
Przywódca nieformalny, to osoba:
wyznaczona przez organizację do sprawowania funkcji przywódczej;
posiadająca wiedzę i umiejętności menedżerskie;
angażująca się w działalność przywódczą, lecz której prawo do tego nie zostało formalnie uznane przez organizację;
Strata ponoszona w procesie rozwiązywania problemów, to:
napięcie wynikające z obecności innych ludzi;
niepowodzenie w dzieleniu się unikatową informacją;
rodzaj współdziałania w grupie, który utrudnia rozwiązanie problemu.
Klasyczny model podejmowania decyzji zakłada, że decyzje:
wynikają z przyjętych koncepcji, teorii lub przyjętego systemu wartości;
podejmowane są na podstawie zgromadzonego doświadczenia i tradycji w działaniu;
wynikają z działania obejmującego wszystkie operacje logiczne wraz z przewidywaniem ich skutków.
Do barier, które stoją na przeszkodzie podejmowania decyzji obiektywnych należy:
przekonanie o nieomylności przełożonych;
ograniczone zasoby ludzkie, rzeczowe, informacyjne;
niewłaściwy system motywowania pracowników.
Informacje dotyczące wiedzy, umiejętności i cech osobowych niezbędnych przy wykonywaniu danego zawodu zawierają:
analizy ankiet;
opisy stanowisk.
standardy kwalifikacyjne.
Które z poniższych zachowań nie oddaje istoty administracyjnego modelu podejmowania decyzji:
zadowalanie się optymalnym rozwiązaniem sytuacji decyzyjnej;
wykorzystywanie niepełnej informacji w podejmowaniu decyzji;
podejmowanie decyzji, które nie zawsze służą interesom organizacji.
Które z poniższych stwierdzeń nie należy do upośledzeń organizacyjnego uczenia się (wg. P. Senge'a):
koncentracja na wąskim odcinku „mojej” pracy, a nie na celu ogólnym organizacji;
obarczanie winą innych za wszelkie niepowodzenia;
zbytnia koncentracja na powolnych, stopniowych procesach a nie na nagłych wydarzeniach.
Kultura pragmatyczna charakteryzuje się:
niską kompetentnością personelu;
przywiązywaniem małej wagi do szczegółowych reguł działania ale stosowaniem kryteriów skuteczności pracy;
priorytetywnością zadań nad potrzebami pracowników.
Etap przygotowania do badań potrzeb szkoleniowych nie wymaga określenia:
źródeł informacji o potrzebach szkoleniowych, jakimi dysponujemy;
strategicznych obszarów wymaganych umiejętności i wiedzy;
zakresu wiedzy i umiejętności wymaganych na badanych stanowiskach.
Na strukturę ról składają się:
wzajemne stosunki między rolami nie akceptowane przez grupę;
zachowania akceptowane przez członków grupy;
stopień wzajemnego zaangażowania członków w sprawy grupy.
Które z poniższych stwierdzeń oddaje istotę podejmowania decyzji w warunkach ryzyka ? Podejmujący decyzję:
musi trafnie określić prawdopodobieństwo związane z każdym wariantem;
nie zna wszystkich możliwości wyboru, ryzyka związanego z każdą z nich ani też ich konsekwencji;
zna dostępne możliwości wyboru, ale nie zna związanych z nimi warunków.
Grupa funkcjonalna to:
grupa stworzona przez organizację dla realizacji bieżących celów organizacji w określonym horyzoncie czasowym;
grupa stworzona przez organizację dla realizacji bieżących celów organizacji w nieokreślonym horyzoncie czasowym;
grupa stworzona przez organizację dla realizacji wąskiego zakresu zadań w domyślnym horyzoncie czasowym.
Bariera nienaruszalności stojąca na przeszkodzie podejmowania obiektywnych decyzji opiera się na:
założeniu, że pewnych rzeczy się nie krytykuje lecz przyjmuje na zasadzie dogmatu;
błędnym mniemaniu, że decydent musi więcej znać i wiedzieć niż podlegli mu pracownicy;
przekonaniu, iż ważnym elementem wpływającym na podejmowanie decyzji jest narastanie zaangażowania w wybranym kierunku działania.
Zadania koniunktywne, to zadania grupowe, których wykonanie jest uzależnione od:
pracy najsprawniejszego członka grupy;
straty ponoszonej w toku rozwiązywania zadania;
pracy najsłabszego członka grupy.
Filtrowanie to element procesu badania i analizy potrzeb szkoleniowych wskazujący na to :
jakie są strategiczne obszary wymaganych umiejętności i wiedzy;
jakie stanowiska w hierarchii przedsiębiorstwa obejmie badanie;
jakie priorytety należy ustalić względem jednostek organizacyjnych, które należy szkolić.
Myślenie lateralne:
poszukuje tego co słuszne;
chętnie podąża przypadkowo napotkanym krokiem;
polega na rozłożeniu problemu na elementy składowe i poszukiwaniu rozwiązania.
Jednym z wymiarów osobowości, które bada test osobowości Eysencka jest:
ekstrawersja-introwersja;
poczucie kontroli wewnętrznej-zewnętrznej;
dominacja-uległość.
Hardinham wyróżnia następujące etapy rozwoju zespołu:
stadium organizowania zespołu, zorganizowanego działania, kończenia zadania;
dzieciństwo, młodość, dojrzałość, starość;
formowanie się zespołu, eksperymentowanie, dojrzałość, kończenie zadania.
Który z wymienionych czynników sprzyja myśleniu grupowemu:
otwartość grupy;
duża spójność grupy;
szczerość w wyrażaniu własnych opinii i gotowość przyjmowania opinii innych.
Lider nieformalny wybierany jest w grupie według wymiaru:
sympatii i/lub możliwość wpływu na członków grupy;
sympatii;
stopnia kontroli i/lub stażu w grupie.