4. Wnioski.

W celu oznaczenia ilościowego mieszaniny kwasów HCl i kwasu CH₃COOH przeprowadzono miareczkowanie roztworem NaOH o stężeniu 0,01M. Otrzymaną próbke mieszaniny kwasów rozcięzono w zlewce 100cm³ do objętości 70cm³ woda destylowaną. Po czym rozpoczęto miareczkowanie dodając po 0,5cm³ roztworu NaOH, po dokładnym wymieszaniu odczytywano wartości przewodnictwa wskazywane przez konduktometr i zapisywano w tabeli.

Z wykresu μS = f(V) odczytujemy wartość V₁ = 2,625cm³. Pierwsza część wykresu odpowiada zmianą przewodnictwa podczas reakcji mocnego kwasu z zasadą. Na wykresie widoczny jest spadek przewodnictwa bedący efektem zobojętnienia jonów kwasu HCl. Punkt V₁ określa objętość zasady jaka została zużyta na zobojętnienie mocnego kwasu-w tej objętości jony H⁺ kwasu i OH^- zasady osiągneły to samo stężenie w mieszaninie.

Druga część wykresu do objętości w punkcie V₂ = 8,5cm³, określa ilość roztworu NaOH która została zużyta do zobojętnienia słabego kwasu CH₃COOH. Część wykresu zawarta pomiędzy objętością V₁ i V₂ obrazuje wzrost przewodnictwa w trakcie miareczkowania, które w wyniku reakcji pomiędzy słabym kwasem a jonami OH^- mocnej zasady nieco wzrasta.

W ostatniej fazie miareczkowania po zobojętnieniu słabego kwasu CH₃COOH z wykresu można odczytać znaczny wzrost przewodnictwa mieszaniny. Ten skok spowodowany jest nadmiarem jonów OH^- w mieszaninie których ilość wzrasta wraz z dodawaniem kolejnych objętości roztworu NaOH po zobojętnieniu obu kwasów.

Po zakończeniu miareczkowania obliczono zawartość ilościowa obu kwasów w mieszaninie-dla kwasu HCl m = 0,000932g i dla kwasu CH₃COOH m = 0,003525g.

Na podstawie wyliczonych wartości błędu względnego i błędu bezwzględnego stwierdzamy że dokładność pomiarów była bardzo mała, czego przyczyną może być znaczne zużycie elektrod konduktometru-skutkiem czego są błędne wartości przewodnictwa właściwego lub nie odpowiednio dobrane wartości teoretyczne przyjęte do obliczeń które znacznie zniekształciły wyniki.

---