Funkcje żelaza:
- jest składnikiem hemoglobiny i mioglobiny, barwników krwi i mięśni
- występuje jako składnik wielu enzymów
- bez niego nie odbędzie się transport i magazynowanie tlenu, a także transport elektronów (cytochromy), desaturacja kwasów tłuszczowych, destrukcja nadtlenku wodoru (katalaza), jodowanie tyrozyny (peroksydaza tarczycowa), biosynteza prostaglandyn, katabolizm tryptofanu, detoksykacja związków obcych (cytochrom P-450)
- ma ogromny wpływ na obronę immunologiczną organizmu
- występuje w postaci hemu. Hem jest zbudowany z czterech pierścieni pirolowych, które połączone są mostkami węglowymi z centralnie usytuowanym atomem żelaza w formie jonu żelazowego (Fe3+). Jest to grupa prostetyczna wielu białek złożonych, hemoglobiny i mioglobiny, a także białek enzymatycznych takich jak: cytochromy, peroksydaza, katalaza i oksydaza cytochromowa. Hemoglobina posiada cztery podjednostki zawierające hem i przenosi tlen z płuc do tkanek za pośrednictwem jonów Fe2+
- podczas wysiłku fizycznego tlen utlenionej mioglobinę jest wykorzystywany w mitochondriach mięśni do ostatniego etapu katabolizmu glukozy, kwasów tłuszczowych oraz aminokwasów
- stanowi magazyn energii dla większości procesów życiowych, np. dla syntezy białek, skurczu mięśni, transportu przez błony

 jest niezbędne do wytwarzania hemoglobiny i pewnych enzymów

 potrzebne do zachowania odporności

 potrzebne do dostarczania tlenu do komórek

 potrzebne do zachowania zdrowej wątroby

 chroni przed niektórymi wolnymi rodnikami

Występowanie żelaza
Żelazo odgrywa szereg funkcji w organizmie człowieka. Produkty bogate w żelazo to:
- podroby - w wątrobie i nerkach jest najwięcej żelaza
- suche nasiona roślin strączkowych, natka pietruszki
- pieczywo i inne produkty zbożowe
- mięso
- drób
- jaja
- mleko i produkty mleczne
- ziemniaki
- ryby
- owoce- borówki, daktyle, maliny, marakuja, morwy, porzeczki czarne i czerwone
- ryż
- warzywa- botwina, brokuły, endywia, bób, groch, kukurydza, pieczarki, pory, rzeżucha, rzodkiewka, sałata zielona, seler, szpinak
- orzechy- amerykańskie, kokosowe, laskowe, nerkowca, pekan, włoskie, ziemne, pistacje
- pestki słonecznika i dyni
- owoce suszone figi, morele, śliwki

Co jeść, by uzupełnić braki żelaza?
- jaja
- wątróbka
- sardynki
- warzywa liściaste (szczypiorek)
- korzeń pietruszki
- suszone figi

Niedobór żelaza występuje dość często u ludzi i na ogół jest spowodowany niską zawartością przyswajalnych form metalu w pożywieniu lub zaburzeniami w procesie, który dotyczy jego wchłaniania. Bardzo wrażliwe na niedobór żelaza są organizmy młode oraz kobiety, a zwłaszcza ciężarne.
Przy deficycie żelaza występują takie odznaki jak:
- spaczone łaknienie- apetyt na produkty nie zaliczane do pokarmów, jak krochmal, lód, tynk oraz inne
- spadek sprawności fizycznej
- obniżenie się możliwości koncentracji oraz sprawności umysłowej
- niesprawność pamięci
- zły nastrój
- zmniejszenie odporności na przeziębienia oraz pewne infekcje
- zaburzenie rytmu pracy serca.

• apetyt na lód, tynk, krochmal

• anemia

• zawroty głowy

• apatia

• drażliwość

• przyśpieszenie bicia serca

• uczucie duszności,

• osłabienie,

• wypadanie włosów,

• zajady w kącikach ust

• bladość skóry

• brak koncentracji,

• zaburzona koordynacja ruchowa i wzrokowa

• osłabienie odporności
  W rezultacie niedożywienia, które wyniszcza organizm i powoduje wiele chorób, rozwija się niedokrwistość czyli anemia z niedoboru żelaza, objawiająca się osłabieniem, bólami głowy, apatią oraz bladością skóry. Na niedobory żelaza oraz powstawanie choroby zwanej anemią, narażone są dzieci, odchudzające się młode dziewczęta, kobiety po utracie krwi w cyklach miesiączkowych, kobiety w ciąży, kobiety po menopauzie, sportowcy, którzy uprawiają sporty wytrzymałościowe oraz osoby starsze.
  Niedobory żelaza w organizmie u mniejszych dzieci często idą w parze z zespołami zaburzeń u dzieci, a najczęściej z ADHD, które objawia się wyczerpaniem oraz niemożnością koncentracji.

SIARKA

(S, Sulfur) makroelement, wchodzący w skład kości, mięśni, zębów, włosów, paznokci, skóry. Przy niedoborze siarki występuje nadmierne rogowacenie naskórka, łamliwość i wypadanie włosów, choroby paznokci, złe samopoczucie, katarakta. W kosmetyce używa się siarki mineralnej(strąconej i koloidalnej) oraz biosiarki. Njadrobniejsza i najważniejsza z punktu widzenia kosmetyki jest siarka koloidalna, powstająca w wyniku zakwaszenia roztworu tiosiarczanu sodowego i stabilizowana koloidami ochronnymi(białkiem, żelatyną, kleikiem skrobiowym). Siarka koloidalna wchodzi w skład mydeł i szamponów leczniczych. Maseczki siarkowe oczyszczają pory skóry, działają antybakteryjnie i przeciwzapalnie, przeciwłojotokowo, przeciwgrzybiczo.Siarka zastosowana na skórę ulega przemianom do siarczków, które działają bakteriobójczo i grzybobójczo. Sama siarka działa wysuszająco. W aptece znajdziemy dostępne bez recepty w postaci emulsji zawierającej kilka % siarki, niekiedy z różnymi dodatkami. Tego typu preparaty są skuteczne w łojotoku, trądziku, ropnych schorzeniach skóry, działają również przeciwgrzybiczo oraz przeciwświerzbowo.
Siarka działa jako silny antyoksydant. Jest istotnym składnikiem jednego z najwaźniejszych w organizmie enzymów antyutleniajàcych peroksydazy glutationowej.
Siarka chroni organizm dziki zdolności detoksykacji. Szczególnie pomaga w usuwaniu toksyn przez wątrobę, która jest organem filtrującym krew.
Siarka łaczy się w organizmie ze szkodliwymi dla organizmu metalami cieżkimi jak ołów, rtęć czy kadm i przez to wspomaga ich usuwanie z organizmu na zewnątrz.
Wiele osób przyjmujących preparaty siarkowe (np. MSM) zwracało uwagę na znaczne złagodzenie bólu. Może to byç spowodowane pośrednio przez działanie przeciwzapalne siarki.
Oprócz włosów, skóry, i paznokci siarka jest też ważnym składnikiem takich tkanek
jak: naczynia krwionośne, stawy, oczy.

Pierwiastek ten jest nieodzowny do życia. Jest elementem dwóch aminokwasów kodowanych metioniny i cysteiny oraz wielu innych biologicznie ważnych związków np. witamin.
Poza lecznictwem siarkę stosuje się głównie jako surowiec do otrzymywania kwasu siarkowego. Ponadto w wulkanizacji, pirotechnice i in.
Siarka wykazuje działanie przeciwbakteryjne, przeciwgrzybicze oraz przeciwpasożytnicze. Ponadto odznacza się właściwościami keratoplastycznymi, redukującymi, przeciwłojotokowymi i wysuszającymi. Zastosowana miejscowo na skórę ulega przemianie w siarczki rozpuszczające skleroproteiny naskórka. Ułatwia wnikanie przezskórne innych leków.
Podana doustnie wywiera działanie odkażające przewód pokarmowy, przeciwpasożytnicze, przeczyszczające oraz wykrztuśne.
Siarka jest stosowana w lecznictwie miejscowo jako antisepticum, fungicidum, keratoplasticum, reductivum. Ponadto pomocniczo jako antiparasiticum. Wskazaniami do stosowania są m.in. łojotok (seborrhoea), niektóre postacie trądziku (acne), świerzb (scabies), mycosis, intertrigo, lichen, dermatitis, demodecosis i inne choroby skóry. . Obecnie wewnętrznie nie stosuje się ! 

Tak jak białka, organiczna siarka jest ważnym składnikiem włosów. Organiczna siarka-(wyodrębniona z nieorganicznego związku chemicznego - dwutlenku siarki, który jest szkodliwy)- działa oczyszczająco i odżywczo na krew. Wspomaga sekrecję żółci, co pomaga absorbować mineralne związki przez wątrobę. Dietetycy nazywają siarkę organiczną Minerałem Piękna, ponieważ jest niezbędny dla mocnych, zdrowych i grubych włosów. Jest to również ważna dla ładnej, przejrzystej i czystej skóry i mocnych paznokci. Dobrym źródłem organicznej siarki są zwierzęce i roślinne białka. Znajdują się w żółtku jajka, kalafiorze, kapuście, rzepie, brukselce, cebuli i w czosnku.

ROLA:

praktycznie cała nasza uroda zależy od siarki (piękne włosy, nawilżona i elastyczna skóra, mocna tkanka łączna, mocne paznokcie, sprawne stawy);
- gospodarka hormonalna (pozytywna osłona stresowa, poczucie szczęścia i radości, zrównoważony nastrój i uczucie odprężenia);
- układ odpornościowy (ochrona oczu, ochrona komórek, oczyszczanie wątroby z toksyn);
- pozostałe funkcje takie jak: przemiana tłuszczowa, przemiana węglowodanowa, regeneracja jąder komórkowych, oddychanie komórkowe, procesy energetyczne. ukrwienie, funkcjonowanie stawów.

składnik bułek, mukopolisacharydów i sulfolipidów (włosy, skóra, paznokcie, chrząstki), składnik ważnych biologicznie związków koenzymu A, tiaminy, biotyny, kwasu liponowego, hormonów przedniego płata przysadki, insuliny, glutationu, bierze udział w detoksykacji

Siarka wchodzi w skład bardzo ważnych aminokwasów siarkowych, są to: cysteina, cystyna i metionina. Poza tym siarka jest składnikiem koenzymów (kwas liponowy, CoA - przenośnik grup acylowych), witamin (tiamina, biotyna), hormonów (insulina) oraz mukopolisacharydu - heparyny, wreszcie tauryny i glutationu. O niektórych z wymienionych substancji Czytelnik dowie się na stronie (kliknij tutaj). Tauryna wchodzi w skład ziół, gdzie jest połączona z kwasem cholowym, ponadto występuje w niektórych glonach (krasnorosty) i sinicach (spirulina).

Zwiększone wydalanie siarki z organizmu występuje podczas wysokich gorączek, w przebiegu chorób zakaźnych i nadczynności tarczycy. Aby nie nastąpił niedobór siarki w organizmie należy spożywać pokarmy bogate w cysteinę, cystynę i metioninę. Dużo siarczków, dwusiarczków, trójsiarczków, tioli i tiosulfinatów znajdziemy w czosnku, który gorąco polecam spożywać w różnych postaciach. Siarkę zawierają również jaja, mleko, mięso, fasola, ziemniaki, kapusta, cebula, szczypiorek, ryby, kakao, kalafior, kalarepa, rzepa, rzodkiew, brukselka. Bogate w siarczany są wody mineralne zdrojowe, np. Zuber, Solanka Gorzka Inowrocławska i Polanica.

Produkty bogate w siarkę hamują rozwój objawów trądzikowych, łuszczycy, zmniejszają łojotok, działają przeciwbakteryjnie. Działają leczniczo w przypadku stanów zapalnych stawów, mięśni i tkanki łącznej właściwej. Aktywują procesy regeneracji. Ułatwiają procesy detoksykacji i eliminacji toksyn. Pobudzają wzrost włosów i paznokci.

Zioła zawierające znaczne ilości siarki to: gorczyca, rukiew, owoc dzikiej róży, kozieradka, stulisz, czosnaczek, czosnek niedźwiedzi, chrzan, rzeżucha, borówka, krwawnik.

Siarka w organizmie człowieka występuje w postaci połączeń organicznych. Wchodzi ona w skład aminokwasów: cystyny, cysteiny, metioniny. Ponadto jest częścią składową glutationu, koenzymu A, insuliny. Głównymi źródłami siarki w pożywieniu są białka zwierzęce i roślinne, w których siarka znajduje się w ilości ok. 1 %, np. w białku wołowiny i mleka znajduje się ok. 1% siarki, w białku całego jaja 1,4%, w białku płatków owsianych 1,5%. W wypadku pokrycia zapotrzebowania człowieka na białko, pokryte jest również zapotrzebowanie na siarkę.

ŹRÓDŁA:

jaja kurze, mleko, ryby;
- mięso, sery;
- owoce i warzywa.

sery podpuszczkowe
mięso, ryby
strączkowe
warzywa kapustne, jaja

OBJAWY NIEDOBORU:

przygnębieniem, niepokojem;
- twardymi włosami, bladą cerą, łamliwymi paznokciami;
- zwiotczałą tkanką łączną;
- zaćmą;
- zatruciami wątrobowymi;
- zaburzeniami procesów ukrwienia;
- dolegliwościami stawów.

JOD

ROLA:

Jod jest niezbędny dla prawidłowego działania tarczycy. Jod wpływa na tarczycę będąc składnikiem produkowanych przez nią hormonów: tyroksyny i trójjodotyroniny, które regulują przemiany energetyczne, wzrost, rozmnażanie, syntezę białek, rozwój i pracę mózgu oraz układu nerwowego. Pomaga w utrzymaniu zdrowej skóry, włosów, paznokci i zębów. W ciele człowieka znajduje się od 15 do 30 miligramów jodu z czego dwie trzecie ogólnej ilości jodu znajduje się w tarczycy.

Wchodzi w skład hormonów wydzielanych przez tarczycę, które biorą udział w regulowaniu podstawowych funkcji życiowych: kontrolują temperaturę, układ nerwowy, mięśniowy, podział komórek. Brak jodu w organizmie prowadzi do powstania wola.

• chroni przed skutkami oddziaływania materiałów radioaktywnych

• zapobiega występowaniu wola

• wytwarza hormony za pośrednictwem tarczycy

• sprzyja utrzymaniu zdrowych włosów, paznokci, zębów oraz zdrowej skóry

• spala nadmiar tłuszczu

ŹRÓDŁA:

Jod występuje w wodzie, powietrzu (zwłaszcza w okolicach nadmorskich), w glebie, a więc również w produktach roślinnych wyhodowanych na bogatym w jod podłożu. Bogatym źródłem jodu są ryby morskie, owoce morza oraz sól nie oczyszczona lub jodowana, drożdże, morszczyn, cebula.

Sól jodowana, ryby morskie, owoce morza, drożdże, morszczyn, cebula, świeże ananasy. Zioła bogate w jod: bylica, estragon, dziki bez czarny

OBJAWY NIEDOBORU:

Niedobór jodu prowadzi do niedoczynności tarczycy i powstania na szyi wola endemicznego. W przebiegu niedoczynności tarczycy obserwuje się:

• zmęczenie i brak energii,

• zaburzenia pamięci i sprawności intelektualnej,

• depresję,

• dreszcze,

• bóle stawów,

• upośledzenie słuchu,

• wypadanie włosów,

• podatność na przeziębienia i infekcje dróg oddechowych,

• objawy przyspieszonego starzenia się

• przyrost masy ciała

Stany niedoboru jodu w okresie ciąży mogą prowadzić do niedorozwoju płodu, zarówno fizycznego jak i umysłowego, zwanego kretynizmem.

• choroba Parkinsona

• rak tarczycy

• sucha skóra

• problemy neurologiczne

• nadmierne wytwarzanie estrogenu

• chroniczne zmęczenie

• apatia

• zmniejszona odporność

• zmniejszony popęd płciowy

• poronienia

• ochrypła mowa

• nadmiar cholesterolu

• znużenie

• brak chęci do życia

• bezsenność

• suche i łamliwe włosy

• drżenie kończyn

• marznięcie

• zmniejszona odporność na stres

---