Dzielnica żebraków

słowa: Jacek Kaczmarski, muzyka: Zbigniew Łapiński 1993

W dzielnicy żebraków, pod murem klasztoru,	e h
Za zamkiem, gdzie miejskiej nie ujrzysz już straży	G A H
Aż huczy od gorzkich oskarżeń i sporów	e D
Przeciwko Królowi Nędzarzy.	a C h e
Ma nędza swa godność, lecz nią się nie najesz,	e h
I więcej coś w ustach mieć chcesz, prócz nadziei,	G A H
Wybrano więc króla, a on - powiadają -	e D
Okazał się królem złodziei.	a C h e
I złodziej ma honor, choć głód cierpi rzadziej,	e h
Lecz inny to cech i się rządzi inaczej -	G A H
Więc mówić się zwykło już głośno o zdradzie	e D
Idei godności żebraczej.	a C h e
A król wszak szlachetną miał myśl, by pogodzić	C e
I jednych i drugich, choć w walkach zajadli;	G^0 a^6 H^7
Lecz zanim spłodzoną ideę urodził -	e D
Złodzieje nędzarzy okradli.	a C h e
Na burzach dziejowych w żebraczej dzielnicy	e h
Ni klasztor, ni zamek właściwie nie straci,	G A H
Bo koszt szlachetności wyliczą skarbnicy...	e D
A okradziony - zapłaci.	a C h e

---