Zabić kota
słowa i muzyka: Jacek Kaczmarski 1995
kap. II próg
Kota schwytaliśmy w kącie śmietnika |
e C h e |
Łeb mu wcisnąłem w mokrą grudę żwiru |
e C h e |
Dziesięcioletni mój przyjaciel Świrus |
G a |
Wstrzymując oddech - użył scyzoryka. |
C h |
|
|
Zwierzak się szarpał, krew wsiąkała w żwir, |
G D |
Fruwała w kłakach wystraszona sierść. |
h e |
Rozwarła się pod ostrzem kocia pierś |
G D |
W łysiny płuc i śliski kiszek wir. |
h e |
|
|
Wiotczał pod dłonią protest żywych sił |
G0 e |
Łomotał w sercu zachwycony lęk, |
G0 e |
Aż o żywotach kota dziewięciu przesąd pękł |
C G |
W cynobry nerwów i błękity żył. |
a (G) a (G) |
|
|
Takie wspomnienie nić pamięci mota. |
e C h e |
Świrus chirurgiem został, znanym w kraju |
e C h e |
I wie, gdzie życia kończy się istota; |
G a |
Ja piszę wiersze o śmierci Rodzaju... |
C h |
|
|
Wiele zawdzięcza ludzkość męce kota |
e D C h e |