Pieśń o Rolandzie
"Pieśń o Rolandzie" jest to najstarszy epos rycerski, który zalicza się do "chanson de geste", a więc pieśni o czynie. Głównym bohaterem utworu jest tytułowy Roland. Cały utwór jest opisem jego bohaterskich czynów. Bohater przestrzega wszystkich wyznawanych przez rycerza zasad. Żyje zgodnie z nimi. Roland był oddanym rycerzem Karola Wielkiego. Jak każdy dobry rycerz jest wierny swemu władcy i jest w stanie poświęcić za niego życie. Władca ten podbił już wiele terenów. Jednakże jest mu ciągle mało i postanawia wysłać wojska na Saragossę. Niestety tamto wojsko okazuje się być silniejsze i niestety Roland wraz z pozostałą armią polegną. Roland jednak postanawia walczyć do końca, nawet jeśli miałby sam zginąć. Nie decyduje się na zadęcie w róg, by wezwać wsparcie. Uważa, że jeszcze nie ma takiej potrzeby, że jeszcze da sobie radę samemu. Niestety Przeciwnicy są silniejsi i wojsko Rolanda przegrywa z kretesem. Wówczas Roland decyduje się zadąć w róg. Niestety jest już za późno. Od wycisku pękają mu skronie. Wie on, że śmierć już jest blisko, dlatego też ostatkiem sił próbuje wejść na wzgórze, by być bliżej Boga. Twarz swą kieruje w stronę Hiszpanii. Ma być to znak moralnego triumfu. Do końca życia pozostaje wierny władcy, Bogu, a także idei i honorowi rycerza. Jest to bardzo piękny utwór, którego tematyka jest bardzo ciekawa i pouczająca dla współczesnego człowieka. Tak niewielu z nas ma swe idee, którym się bezgranicznie trzyma. Tak mało z nas może powiedzieć o sobie jak o rycerzu. Tak mało z nas ma w sobie rycerskie zalety. Niestety jest to bardzo niedobre. Powinniśmy brać przykład z tego dawnego bohatera. Powinniśmy żyć według zasad podobnych, jakie on wyznawał. Każdy z nas powinien mieć jakąś ideę według której będzie żyć jak średniowieczny rycerz.