1. Sędzia Alicja H. wydała postanowienie o tymczasowym aresztowaniu Józefa K. oskarżonego o popełnienie przestępstwa z art. 197 § 2 k.k., zapomniała jednak umieścić na postanowieniu daty oraz swojego imienia i nazwiska. Obrońca oskarżonego złożył zażalenie na postanowienie domagając się jego uchylenia i natychmiastowego wypuszczenia Józefa K. z aresztu śledczego. Czy Sąd Okręgowy rozpoznający zażalenie obrońcy powinien decyzję Alicji H. uchylić? Czy Alicja H. powinna swoje postanowienie uzasadnić, jeśli tak, to w jaki sposób?
2. Prokurator Jakub T. wydał decyzje o umorzeniu postępowania w sprawie Jadwigi N. podejrzanej o popełnienie przestępstwa z art. 161 § 1 k.k., zauważył bowiem, że czyn zabroniony popełniony przez podejrzaną miał miejsce w 2004 r. a więc nastąpiło przedawnienie jego karalności. Prokurator zatytułował swoje pismo mianem „Decyzja procesowa” i nie wskazał żadnego przepisu kodeksu karnego ani nie uzasadnił swojej decyzji. Prowadzący sprawę Jadwigi N. funkcjonariusz Policji Zbigniew Z. uznał zatem „decyzję” prokuratora za nieważną i dalej prowadził postępowanie przygotowawcze. Czy słusznie? Czy Jakub T. popełnił błąd?
3. Marian M. sędzia sądu rejonowego w M. zamiast na dyżur aresztowy postanowił pojechać w pierwszą w sezonie śnieżną niedzielę na narty. Poprosił swojego kolegę Henryka R. - prokuratora, aby w razie czego ten zadzwonił do niego na komórkę. dzień wcześniej w godzinach wieczornych zatrzymano w M. znanego zabójcę Zenona O. ps. Szakal Henryk. R. zadzwonił do Mariana M., żeby wydał postanowienie o tymczasowym aresztowaniu Szakala. Marian M. przygotowany na taką ewentualność sporządził postanowienie w barze na stoku i dał je swojej koleżance, właśnie wracającej do M., aby przekazała je prokuratorowi. Postanowienie spełniało wszystkie wymogi formalne stawiane tego rodzaju decyzjom procesowym. Gdy obrońca Szakala Elwira O. dowiedziała się z plotek o okolicznościach w jakich Marian M. wydał postanowienie wniosła zażalenie na postanowienie o tymczasowym aresztowaniu domagając się jego natychmiastowego uchylenia. Jakie argumenty powinna podnieść Elwira O. w swoim zażaleniu? Jaką decyzję podejmie sąd odwoławczy?
4. Sąd Rejonowy w K. uznał, że nie jest właściwy dla rozpoznania sprawy Zbigniewa C. oskarżonego o usiłowanie kradzieży obrazu „Dama z Łasiczką” z Muzeum Książąt Czartoryskich (obraz miał być poddany konserwacji w związku z tym pozostawiono go na kilka minut bez wszelkich zabezpieczeń). Na posiedzeniu wydano zatem postanowienie o przekazaniu sprawy Sądowi Okręgowemu w K. na podstawie art. 25 par.1 pkt. 2 k.p.k. w zw. z art. 35 k.p.k. Na postanowienie wnieśli zażalenia obrońca i prokurator. Prokurator ponieważ nie otrzymał zawiadomienia o czasie i miejscu posiedzenia a obrońca z uwagi na niemożność stawienia się na posiedzeniu z powodu powodzi. Czy Sąd Rejonowy naruszył prawo? Czy Sąd Rejonowy powinien swą decyzję uzasadnić? Czy dla uzasadnienia tego rodzaju postanowienia wystarcza forma ustna?
5. Sądzia Mateusz O. tego poniedziałku był wyjątkowo zmęczony po wieczorze kawalerskim kolegi, na posiedzeniu wydał postanowienie o przedłużeniu tymczasowego aresztowania w stosunku do Zenobii J. podejrzanej o popełnienie przestępstwa z art. 148 par. 1 k.k. Decyzji swojej, z uwagi na potrzebę wydania postanowienia w bardzo krótkim czasie - w związku z upływającym za pół godziny terminem tymczasowego aresztowania - nie uzasadnił pisemne, podając jedynie ustnie, w czasie posiedzenia jej najważniejsze motywy. Następnie o sporządzeniu uzasadnienia zapomniał. Po dziesięciu dniach na decyzję zażalenie wniósł obrońca Zenobii J. podnosząc zarzut przekroczenia siedmiodniowego terminu na sporządzenie pisemnego uzasadnienia i zażądał uchylenia postanowienia o tymczasowym aresztowaniu. Czy sędzia naruszył prawo? Czy zarzuty obrońcy są słuszne? Czy zapominalstwo Mateusza O. będzie miało znaczenie dla sytuacji Zenobii J.?
6. Sąd Okręgowy w Cz. udał się na naradę w celu wydania wyroku w sprawie Marcela O. ps Polędwica oskarżonego o przestępstwo z art. 148 par. 2 k.k. W czasie głosowania nad winą oskarżonego sędzia przewodnicząca Mirosława O. głosowała jako pierwsza, gdyż była najstarsza, w dalszej kolejności głosowało trzech ławników według wieku, a na końcu najmłodszy ze składu sędzia Benedykt K. Jeden z ławników opowiadał o sprawie kilka dniu później w bufecie swojej koleżance, rozmowę niechcący usłyszał Jan M. - obrońca Polędwicy. Ławnik Zbigniew Z. zwierzał się, że początkowo chciał uniewinnić Marcela O. ale po tym jak sędzia przewodnicząca zagłosowała za uznaniem go za winnego, rozmyślił się i zagłosował tak jak ona. Jan M. w apelacji sporządzonej kilka dni później podniósł zarzut obrazy przepisów procedury karnej i zażądał uchylenia wyroku i przekazania sprawy do ponownego rozpatrzenia albo uniewinnienia swojego klienta. Wnosił także o przesłuchanie Zbigniewa Z. i Mirosławy O. oraz Benedykta K. jako świadków. Czy sąd apelacyjny przychyli się do wniosków dowodowych Jana M.? Czy Mirosława O. naruszyła prawo?
7. Julia M. oskarżona o popełnienie przestępstwa z art. 197 par. 3 została skazana przez sąd I instancji na 15 lat pozbawienia wolności. Za uznaniem Julii M. z winną oraz za najwyższym wymiarem kary głosowały dwie ławniczki: Teresa P. i Anna B., przeciwko uznaniu Julii M. za winną głosował Jan O. - sędzia zawodowy, który w dalszych częściach głosowania dotyczących kwalifikacji prawnej i wymiaru kary, już tylko wstrzymywał się od głosowania, podpisał jednak wyrok nie zgłaszając zdania odrębnego. Obrońca Julii M chcąc wnieść apelację od wyroku złożył wniosek o doręczenie wyroku z uzasadnieniem. Jan O. poprosił przewodniczącego wydziału, aby wyznaczył innego sędziego do sporządzenia uzasadnienia, gdyż on się z rozstrzygnięciem nie zgadza. Oceń stan prawny. Czy sytuacja mogłaby wyglądać dla Jana O. inaczej, gdyby zdecydował się złożyć zdanie odrębne, a obrońca Julii M. nie złożył wniosku o sporządzanie uzasadnienia?
8. Sąd pierwszej instancji skazał Marcela J. na karę dożywotniego pozbawienia wolności za popełnienie dwóch przestępstw kwalifikowanych z art. 148 par. 2 k.k. Sprawę rozpatrywał sąd w składzie pięcioosobowym, jeden z sędziów (Marek G.) złożył zdanie odrębne uznając karę za zdecydowanie zbyt surową. Ponieważ sprawa była zawiła sporządzenie uzasadnienia do wyroku zajęło sędziemu Michałowi P. 14 dni. Wtedy okazało się, że nie można uzyskać podpisu sędziego Marka G., który zniknął bez śladu, zaś plotki głosiły, że uciekł ze swych kochankiem Mirosławem M. - jednym z ławników w sprawie - do Tybetu. Drugi z ławników w drodze do sądu doznał wylewu krwi do mózgu i pozbawiony przytomności znalazł się w szpitalu na oddziale OIOM. Uzasadnienie podpisał zatem Michał P., zaś trzeci z ławników Tomasz S. odmówił podpisania uzasadnienia, gdyż mu się nie podobało. Obrońca Marcela J. stwierdził w apelacji, że wyrok powinien zostać uchylony ponieważ nie spełnia podstawowych wymogów formalnych, a sędzia zamiast podpisywać wyrok powinien dobrać nowy skład i rozpatrzyć sprawę od nowa, prokurator zauważył w odpowiedzi na apelację, że przecież przepisy nie wymagają podpisu pod uzasadnieniem wszystkich członków składu i wystarcza podpis sędziego. Kto ma rację? Jak powinien zachować się Michał P.?
9. 19-letniego Krystiana M. oskarżono o przestępstwo z art. 200 par. 1 k.k., po tym jak okazało się, że jego 14-letnia dziewczyna jest w ciąży. Sąd I instancji dostrzegł liczne okoliczności łagodzące i wydał wyrok, którym umorzył postępowanie w stosunku do Krystiana z uwagi na znikomy stopień społecznej szkodliwości czynu. Krystian był z tego rozstrzygnięcia bardzo zadowolony polecił zatem swemu obrońcy, aby ten nie sporządzał apelacji. Apelację od wyroku na niekorzyść Krystiana złożył jednak prokurator. Wówczas Krystian zwrócił się z prośbą do swego obrońcy, aby ten przygotował odpowiedź na apelację, przelał też na konto adwokata stosowną opłatę. Obrońca przemyślał sprawę, ale ponieważ się zakochał zapomniał odpowiedzi wysłać, na rozprawie apelacyjnej powtórzył swe argumenty - mówiąc iż jest to odpowiedź na apelację. To nie spodobało się jego klientowi, który zagroził złożeniem na niego skargi do Naczelnej Rady Adwokackiej. Obrońca jednak powołał się na treść artykułu 116 k.p.k. i stwierdził, że forma ustna jest równoprawna więc Krystian nie może mieć do niego o nic pretensji. Kto ma rację?
10. Janusz R, skazany za przestępstwo z art. 278 par. 1 k.k. postanowił odwołać się od wyroku, gdyż uważał że jest niewinny. Nie miał jednak obrońcy. W związku z powyższym po dwóch dniach od doręczenia mu wyroku z uzasadnieniem sam sporządził apelację. Pismo swoje zatytułował „zażalenie na decyzję sądu” i nie wiedząc gdzie je wysłać złożył je w osiedlowej komendzie policji. Czy dojdzie do rozprawy odwoławczej? Czy doszłoby do niej, gdyby podobne błędy popełnił „profesjonalny” pełnomocnik?
11. Anna B. po czterech latach starań dostała się na aplikacje adwokacką i rozpierała ją duma. Jej patron otrzymał w środę 14 października wyrok wraz z uzasadnieniem - w „bardzo ważnej” sprawie karnej. Sporządzenie apelacji zajęło mu trzynaście dni. Wręczył Annie B. pismo we wtorek 27 października i nakazał wysłanie. Anna B. postanowiła nadać pismo w środę 28 października, jednak była kolejka na Poczcie więc zdecydowała się wysłać pismo za pomocą jednej z prywatnych firm kurierskich. O 22 w środę nadała apelację przez kuriera, pomyliła jednak adresy i zamiast do sądu okręgowego w O. wysłała apelację do sądu apelacyjnego w W. Czy i które uchybienia popełnione przez Annę B. będą miały wpływ na dalsze losy sprawy? Czy gdyby apelacji nie wniesiono w terminie z uwagi na poważny wypadek samochodowy, któremu ulegli obrońca i jego aplikantka w dniu 27 października to „bardzo ważny klient” straciłby możliwość kontroli instancyjnej orzeczenia?
12. Merkuriusz O. skazany przez sąd I instancji za popełnienie przestępstwa z art. 288 par. 1 k.k. oczekiwał na doręczeniu mu wyroku wraz z uzasadnieniem, gdyż chciał złożyć od niego apelację (uważał, że jest niewinny). Pismo odebrała zamieszkująca z Merkuriuszem O. 18-letnia konkubina cierpiąca na zaniki pamięci i przypomniała sobie o tym dopiero po trzech tygodniach. Co powinien zrobić Merkuriusz O. ? Jak wyglądałaby jego sytuacja, gdyby pismo odebrała wprawdzie w pełni sprawna umysłowo, ale szesnastoletnia konkubina?
13. Adwokat Cezary A. miał zwyczaj komunikować się z miejscowym sądem za pomocą poczty elektronicznej. W dni 10 października otrzymał maila, z informacją, że rozprawa główna w sprawie jego klienta Mirosława G. odbędzie się w dniu 13 października o godzinie 10. Ponieważ miał w tych dniach zepsuty ekran w laptopie i nie był w stanie odczytać żadnej z otwieranych przez siebie wiadomości, na rozprawie się nie stawił bo o niej nie wiedział. W apelacji wniesionej od skazującego wyroku podniósł zarzut naruszenia prawa jego klienta do obrony z uwagi na brak pisemnego i potwierdzonego zawiadomienia obrońcy o terminie rozprawy głównej. Czy sąd odwoławczy uwzględni jego zarzuty?
14. Adwokat Metody C. wybierał się właśnie na urlop, tymczasem pojawił się u niego listonosz wraz z wyrokiem z uzasadnieniem, od którego to Metody C. miał składać apelację. Rozzłoszczony nie otworzył listonoszowi drzwi i uchyliwszy je jedynie na kilka centymetrów kazał listonoszowi iść sobie, dodawszy, że żadnych pism przez najbliższe dwa tygodnie nie będzie odbierał bo jest na urlopie. Po trzech tygodniach od zdarzenia wniósł środek odwoławczy. Czy apelacja zostanie przyjęta?