Bór suchy (Bs) - typ siedliskowy lasu występujący na obszarze wszystkich krain nizinnych. Udział boru suchego w ogólnej powierzchni lasów w Polsce wynosi ok. 8,5%. Gleby tego siedliska zalicza się do typu darniowo-bielicowego. Są to piaski luźne, równoziarniste, głębokie i suche, o poziomie wody gruntowej niemającej wpływu na siedlisko, poza zasięgiem korzeni drzew. Próchnica typu mor suchy. Gatunkiem dominującym jest sosna zwyczajna, sporadycznie brzoza brodawkowata. Wskaźnikowymi roślinami runa leśnego są: chrobotek, szczotlicha siwa, kostrzewa owcza. Warstwa podszytowa jest bardzo uboga i składają się na nią takie gatunki jak: jałowiec i dąb, a w domieszce występuje brzoza.

Gatunki runa typowe dla boru suchego:

• Cladonia pl. sp. - chrobotki

• Dicranum scopiarium - widłoząb miotlasty

• Calluna vulgaris - wrzos pospolity

• Festuca ovina - kostrzewa owcza

• Corynephorus canescens - szczotlicha siwa

• Nardus stricta - bliźniczka psia trawka

• Carex ehcetorum - turzyca wrzosowiskowa

• Koeleria glauca - strzęplica siwa

• Hieracium pilosella - jastrzębiec kosmaczek

• Arctostapyllos uva-ursi - mącznica lekarska

• Cetraria islandica - porost islandzki

• Entodon Schreberi - rokietnik pospolity

http://pl.wikipedia.org/wiki/B%C3%B3r_suchy

---