NADCIŚNIENIE PŁUCNE
DEF.: wzrost średniego ciśnienia w tętnicy płucnej > 25 mmHg w spoczynku i 30 mmHg w wysiłku.
PODZIAŁ ETIOPATOGETETYCZNY
bierne - spowodowane utrudnieniem odpływu krwi z krążenia płucnego (np. niewydolność lewego serca, stenoza mitralna),
hiperkinetyczne - związane ze ↑ przepływem płucnym (ASD, VSD i PDA),
obstrukcyjne - wywołane ↓ przepływu przez duże naczynia płucne (zatorowość płucna),
obliteracyjne - związane ze ↑ oporem w małych naczyniach płucnych (np. kolagenozy, pierwotne HT płucne),
naczynioskurczowe - ↑ oporu przepływu wskutek skurczu naczyń płucnych w odpowiedzi na hipoksję pęcherzykową (ch. wysokogórska, z. bezdechu sennego).
POChP, ILD - może uczestniczyć kilka z w/w mechanizmów.
PODZIAŁ ANATOMICZNY
postkapilarne - spowodowane ↑ ciśnienia w łożysku żylnym płuc i występuje najczęściej w chorobach lewego serca:
niewydolność LK,
zaciskające zapalenie osierdzia (↑ ciśnienia późnorozkurczowego w LK),
stenoza mitralna,
zapalenie śródpiersia,
mieszane kapilarno-prekapilarne:
wtórnie do chorób miąższu i naczyń płucnych,
skutek przecieku L→P ze ↑ przepływem przez krążenie płucne i wtórną przebudową łożyska naczyniowego płuc (nadciśnienie hiperkinetyczne),
ciśnienie końcoworozkurczowe LK prawidłowe.
Pierwotne nadciśnienie płucne - rozponawane po wykluczeniu innych przyczyn:
występuje 2-5 razy częściej u kobiet,
zaczyna się typowo w 3 lub 4 dekadzie życia,
biposja tkanki płucnej wykazuje rozrost intimy, przerost medii oraz nieodwracalna martwię włoknikową tętnic płucnych.
OBJAWY KLINICZNE
rozwój serca płucnego,
przerost i niewydolność PK (wady serca przebiegające z HT płucnym),
w części przypadków (pierwotne HT płucne, ciężkie zniekształcenia klatki piersiowej, zespół Pickwicka, choroba wysokogórska) przez pewien czas przebieg bezobjawowy, a potem:
duszność wysiłkowa,
nietolerancja wysiłku,
niewydolność PK.
SERCE PŁUCNE (COR PULMONALE - CP)
DEF.: Przerost i/lub niewydolność PK serca, spowodowany chorobami wpływającymi na czynność lub czynność i budowę płuc:
choroby dróg oddechowych,
choroby opłucnej,
choroby naczyń płucnych,
choroby lub nieprawidłowa budowa klatki piersiowej,
upośledzenie czynności wentylacyjnej.
PODZIAŁ I ETIOLOGIA
ostre CP:
masywny ZTP,
stan astmatyczny, odma wentylowa,
zaostrzenie POChP, spowodowane ostrą infekcją dróg oddechowych,
przewlekłe CP:
> 50% chorych z POChP,
ILD,
duże ubytki tkanki płucnej, powstałe wskutek zabiegu operacyjnego lub urazu,
przewlekła zatorowość płucna,
pierwotne HT płucne,
twardzina układowa,
zespół Pickwicka (otyłość z hipowentylacją pęcherzykową),
choroby nerwowo-mięśniowe prowadzące do zaburzeń oddychania,
choroby upośledzające ruchomość klatki piersiowej,
kifoskolioza,
samoistna hipowentylacja pęcherzykowa.
PATOGENEZA
Rozwój i stopień zaawansowania CP jest funkcją przeciążenia następczego PK, wywołanego HT płucnym.
hipoksja pęcherzykowa:
wywołuje odruchowy skurcz łożyska tętniczego płuc (odruch Eulera-Liljestranda) - fizjologiczny mechanizm ograniczający perfuzję w obszarach płuc z niedostateczna wymianą gazową i kierujący przepływ krwi do obszarów wentylowanych prawidłowo → niedotleniona tkanka płucna może wykorzystać więcej tlenu,
mechanizm odruchu nieznany, wiadomo, że przebiega bez udziału włókien nerwowych,
prowadzi do istotnego ↑ ciśnienia w tętnicach płucnych, początkowo o charakterze czynnościowym (odwracalny skurcz mięśniówki naczyń),
z czasem nadciśnienie zaczyna się utrwalać (przerost mięśniówki gładkiej w większych tętnicach krążenia małego i pojawienie się mięśniówki, tzw. muskularyzacja, w tętniczkach płucnych),
zmienione anatomicznie naczynia reagują silniej na hipoksję, a także prawdopodobnie kwasicę, spowodowana hiperkapnią,
anatomiczne ↓ pola przekroju łożyska płucnego i ↑ oporu w krążeniu płucnym,
↑ lepkości krwi (poliglobulia, zwłaszcza Ht > 55%),
wydłużenie przepływu krwi przez łożysko płucne przy ↑ objętości płuc (POChP),
uciśnięcie i zarośnięcie włośniczek płucnych przez śródmiąższowe zapalenie w chorobach restrykcyjnych płuc (nadciśnienie obliteracyjne),
utrata jednostek pęcherzykowo-włośniczkowych w rozedmie i we włóknieniu śródmiąższowym płuc,
kwasica oddechowa.
OBJAWY KLINICZNE
Ostre CP:
współwystępują objawy choroby podstawowej np. ZTP, stan astmatyczny,
rozstrzeń PK → szmer skurczowy czynnościowej niewydolności zastawki trójdzielnej,
tachykardia,
rytm cwałowy,
wypełnienie żył szyjnych,
powiększenie wątroby.
Przewlekłe CP - objawy zależą od przyczyny:
zmiany pierwotnie naczyniowe:
duszność wysiłkowa,
tachypnoe,
hiperwentylacja,
omdlenia w czasie wysiłku,
zamostkowy ból dławicowy (↓ rezerwy wieńcowej PK, hipoksemia),
choroby śródmiąższowe płuc:
duszność wysiłkowa,
suchy kaszel,
POChP:
cechy niewydolności PK i obrzęki obwodowe u „blue bloaters”,
duszność wysiłkowa u „pink puffers”.
Badanie przedmiotowe (przewlekłe CP):
sinica centralna,
unoszenie skurczowe PK (przerost PK),
zaakcentowanie składowej płucnej i/lub sztywne wąskie rozdwojenie II tonu (HT płucne),
IV ton serca (↓ podatność PK),
szmer względnej niedomykalności zastawki trójdzielnej i płucnej (rozciągnięcie pierścieni zastawkowych wskutek poszerzenia PK),
w EKG cechy przerostu i niewydolności PK,
duże fale a i v tętna żylnego w badaniu flebograficznym.