metabolizm, Fizjoterapia, Biochemia


METABOLIZM

I. Metabolizm to procesy transformacji materii i energii. Procesy te składają się z sekwencji reakcji które są katalizowane przez enzymy. W sekwencji reakcji enzymatycznych nazywanych inaczej szlakiem metabolicznym produkt jednej reakcji enzymatycznej jest substratem kolejnej reakcji w sekwencji. Produkty kolejnych reakcji są nazywane metabolitami lub metabolitami pośrednimi.

A. KATABOLIZM - obejmuje procesy degradacji, w których związki złożone są rozkładane na prostsze.

  1. Stadium 1. Złożone związki ( np. skrobia, białka, triacyloglicerole ) są rozkładane na prostsze takie jak monosacharydy, aminokwasy, glicerole i kwasy tłuszczowe. W tym stadium energia uwalniana jest w bardzo niewielkiej ilości lub wcale.

  2. Stadium 2. Dalsza degradacja do związków, które mogą być utlenione do dwutlenku węgla ( CO2 ) i wody. W tym stadium część uwolnionej energii jest magazynowana w postaci adenozynotrifosforanu.

  3. Stadium 3. Końcowe szlaki metaboliczne utleniające związki chemiczne do dwutlenku węgla i wody. Uwalniana podczas reakcji energia jest magazynowana w postaci ATP. Szlaki metaboliczne trzeciego stadium to:

  1. cykl kwasu cytrynowego

  2. łańcuch oddechowy

  3. fosforylacja oksydacyjna

B. ANABOLIZM - obejmuje szlaki biosyntezy, w których proste związki chemiczne są zamieniane w złożone makromolekuły. Procesy anaboliczne wymagają energii, która może być dostarczana na dwa sposoby:

  1. Za pośrednictwem ATP powstałego w procesach degradacji

  2. W niektórych przypadkach za pośrednictwem zredukowanego dinukleotydu nikotynamidoadeninowego ( NADPH ).

II. UMIEJSCOWIENIE SZLAKÓW METABOLICZNYCH W KOMÓRCE

Zestawy enzymów katalizujących poszczególne szlaki metaboliczne są umiejscowione w konkretnym przedziale wewnątrzkomórkowym.

  1. Cytozol - wchodzi w skład cytoplazmy. Jest jej ciekłą częścią zawierającą różne makromolekuły. Organella komórkowe nie wchodzą w skład cytozolu.

  2. Mitochondria - są nazywane „ elektrownią ” komórki, ponieważ przemieniają energię w formę, która może być wykorzystywana przez komórkę. Mitochondriom jest to organella komórkowa ograniczona podwójną błoną. Pofałdowania błony wewnętrznej tworzą grzebienie zanurzone w wewnętrznym kompartmencie zwanym macierzą mitochondrialną.

  1. W niektórych przypadkach część enzymów danego szlaku metabolicznego znajduje się w cytozolu, natomiast reszta w macierzy mitochondrialnej.

  1. Szlaki metaboliczne zachodzą w różnych przedziałach ( kompartmentach ) komórki. Powoduje to, że szlaki metaboliczne przebiegające w przeciwnych kierunkach nie kolidują ze sobą, na przykład :

  1. Anaboliczny proces biosyntezy kwasów tłuszczowych z acetylokoenzymu A ( CoA ) ma miejsce w cytozolu.

  2. Kataboliczny proces oksydacji kwasów tłuszczowych do acetylo-CoA zachodzi w macierzy mitochondrialnej.

III. BIOENERGETYKA

  1. Warunki standardowe. Analizując układy biologiczne warunki standardowe możemy zdefiniować następująco:

  1. pH = 7

  2. Temperatura 250C

  3. Wszystkie roztwory są 1 - molowe.

  4. Ciśnienie wszystkich gazów ma wartość 1 atmosfery.

  1. Podstawowe pojęcia termodynamiki

  1. Entalpia ( H ) określa zawartość ciepła w organizmie

H = E + PV

gdzie E to energia wewnętrzna, a PV to iloczyn ciśnienia i objętości.

  1. Entropia ( S ) jest miarą nieuporządkowania bezładu molekularnego układu. Im większy jest stopień nieuporządkowania, tym większa jest wartość entropii.

  2. Energia swobodna ( G ) określa, jaką pracę może wykonać układ.

  3. Wartości bezwzględne entalpii, entropii i energii swobodnej nie są zazwyczaj brana pod uwagę. Rozważane są raczej zmiany tych wartości, co zapisuje się jako ΔH, ΔS, ΔG. Parametry te tworzą następującą zależność:

ΔG = ΔH - TΔS

W warunkach standardowych trzy wyżej wymienione parametry zapisuje się następująco: ΔH0 ` , ΔS0' , ΔG0'

5. Zmianę energii swobodnej reakcji zachodzącej w warunkach

standardowych można wyliczyć:

  1. odejmując wartość ΔG0' substratów do wartości ΔG0' produktów,

  2. wprowadzając ją ze stałej równowagi ( Keq ) dla danej reakcji.

(1). W reakcji

A + B ↔ C + D

Zmianę energii swobodnej ( ΔG ) możemy obliczyć ze wzoru

[C] [D]

ΔG = ΔG0' + RT In----------------

[A] [B]

gdzie R jest stałą gazową ( 1,987 x 10-3 kcal x deg -1 x mol -1 ),

T oznacza temperaturę w stopniach Kelvina ( 0C + 273 ), a In to logarytm naturalny, który można przekształcić w logarytm dziesiętny mnożąc jego wartość przez 2,303.

(2). W stanie równowagi, kiedy szybkość przebiegającej w prawo jest równa szybkości reakcji przebiegającej w lewo nie ma zmiany energii swobodnej ΔG = 0, także [C] [D] / [A][B] równa się Keq reakcji.

(3). Jeśli wartość G0' jest znana, rzeczywistą zmianę energii swobodnej można obliczyć przez podstawienie wartości temperatury oraz stężeń substratów i produktów w równaniu (3).

6. ΔG jest miarą spontaniczności reakcji.

a. Reakcja egzoenergetyczna. Jeśli zmiana energii swobodnej jest mniejsza od zera ( ΔG < 0 ) reakcja może zajść spontanicznie z uwolnieniem energii.

b. Reakcja endoenergetyczna. Jeśli zmiana energii wewnętrznej jest większa od zera ( ΔG > 0 ) reakcja nie może zajść spontanicznie chyba że zostanie dostarczona energia spoza układu, która umożliwi zapoczątkowanie rekcji.

C. Reakcje skojarzone. Reakcje termodynamicznie niekorzystne mogą być przeprowadzane przez sprzężenie z reakcjami termodynamicznie korzystnymi.

    1. Na przykład synteza glukozo-6-fosforanu ( G6P ) z glukozy i nieorganicznej grupy fosforanowej jest niekorzystną,

Endoenergetyczną reakcją z wartością ΔG0' równą + 3,3 kcal/mol. Przy skojarzeniu tej reakcji z hydrolizą ATP do adenozynodifosforanu ADP i nieorganicznej reszty fosforanowej Pi , energia wyzwolona z tej egzoenergicznej reakcji, której wartość ΔG o, wynosi -7,3 kcal/mol, może być wykorzystana w reakcji fosforylacji glukozy.

    1. Reakcjami skojarzonymi są:

  1. Glukoza Pi → G6P + H 2 O; ΔGo = + 3,3 kcai/mol,

  2. ATP + HOH → ADP + Pi; ΔGo 1 = - 7,3 kcal/ mol

  3. sumując powyższem reakcje :

glukoza + ATP → G6P + ADP ; ΔGo = - 4,0 kcal/mol

Związki wysoko energetyczne zawierające reszty fosforanowe.

  1. Potencjał przenoszenia grupy. Wysoko energetyczne związki zawierające reszty fosforanowe mają wysoko ujemne wartości ΔG0 w reakcjach hydrolizy grup fosforanowych / to znaczy, że mają duży potencjał przenoszenia grupy fosforanowej /.

  2. Adenozynotrójfosforan / ATP / jest głównym dawcą energii swobodnej w układach biologicznych .

Wartości energii swobodnej reakcji hydrolizy niektórych związków zawierających reszty fosforanowe, istotnych z punktu widzenia fizjologii.

Związek Δ G0

Fosfoenolopirogronian / PEP / - 14,8

Karbamoilofosforan - 12,3

Fosfokreatyna - 10,3

Adenozynotrójfosforan ATP - 7,3

Glukozo-6-fosforan - 5,o

Glukozo-1-fosforan - 3.3

Δ G --- zmiana energii swobodnej w warunkach standardowych.

    1. Energia uwalniania przy rozbijaniu wiązania fosforanowego podczas przyłączania cząsteczki wody.Ta reakcja jest wysoce egzoenergetyczna, ponieważ jej produkty, ADP oraz Pi , są bardziej stabilne niż ATP, co może być przypisywane dwom czynnikom.

  1. ADP oraz Pi wykazują zwiększoną stabilizację rezonansu elektronowego w porównaniu z ATP

  2. Wewnątrzcząsteczkowe oddziaływania elektromagnetyczne pomiędzy odpychającymi się , ujemnie naładowanymi grupami fosforanowymi β i γ zmniejszają siępo hydrolizie.

    1. Energia swobodna uzyskiwana z hydrolizy ATP , w porównaniu z innymi związkami zawierającymi grupy fosforanowe, ma wartość pośrednią. Pozwala to ATP spełniać funkcję przenośnika energii pomiędzy szlakami metabolicznymi / gdzie jest wytwarzane / a szlakami anabolicznymi / gdzie jest zużywane /. Dlatego ATP może być nazywany obiegową monetą energetyczną komórki.

    2. Formy przechowywania wysokoenergetycznych fosforanów.

  1. Tempo przetwarzania ATP jest bardzo szybkie.

W organizmie ludzkim ilość ATP wyprodukowana

i rozłożona w przeciągu 24 godzin jest w przybliżeniu

równa masie ciała. Szybkość przetwarzania ATP wyklucza możliwość przechowywania energii w tej postaci.

  1. Podczas wzmożonej aktywności mięśni zapotrzebowanie na energię pochodzącą z hydrolizy ATP może być tak duże, że szybkość zużywania ATP jest dużo większa od szybkości jego resyntezy. W takiej sytuacji, przez pewien ograniczony czas, energia może być dostarczana z hydrolizy innych wysokoenergetycznych związków fosforanowych wykazujących zdolność magazynowania energii.

/ 1 / Taką rolę pełni fosfokreatyna.

/ 2 / W okresie spoczynku zużyta fosfokreatyna jest regenerowana regenerowana przy użyciu ATP.

Pula fosforanów. Trifosforany nukleozydów innych niż adenina są także niezbędne w niektórych procesach metabolicznych. Powstają one w reakcjach przy użyciu ATP, katalizowanych przez kinazy nukleozydowe.

    1. Guanozynotrifoforan / GTP / dostarcza energii do procesów syntezy białek /jest również modulatorem struktury przestrzennej białka/.

    2. Cytdynotrifosforan / CTP / jest dawcą energii w procesach syntezy lipidów.

    3. Urydynotrifosforan UTP / jest wykorzystywany w procesach syntezy polisacharydów.

REAKCJE UTLENIANIA-REDUKCJI / RED-OKS /

Każda składa się z dwóch skojarzonych reakcji połówkowych. W tracie ich zachodzenia dochodzi do transferu elektroów

A / utleniony / + B / zredukowany / ↔ B /utleniony/ + A /zredukowany/

Definicje

  1. Utlenianie wiąże się z utratą elektronów.

  2. Redukcja wiąże się z przyjęciem elektronów.

  3. W równaniu powyższym , A jest akceptorem elektronów i otrzymuje się go podczas przechodzenia ze stanu utlenionego w zredukowany . B jest dawcą elektronu, a traci go przy przechodzeniu ze stanu zredukowanego w utleniony.

STANDARDOWY POTENCJAŁ OKSYDO-REDUKCYJNY reakcji połówkowych jest potencjałem elektrycznym podawanych w woltach, mierzonym dla reakcji zachodzącej w warunkach standardowych w odniesieniu do wartości potencjału elektrody wodorowej.

NOŚNIKI ELEKTRONÓW. W organizmach tlenowych końcowym akceptorem elektronów pochodzących z cząsteczek dostarczających energię jest tlen cząsteczkowy. Najpierw elektrony są przenoszone

z cząsteczek metabolitów na wyspecjalizowane nośniki elektronów. Elektrony z nośników są przekazywane na tlen za pośrednictwem mitochondrialnego systemu transportującego elektrony zwanego łańcuchem oddechowym.

    1. NUKLEOTYDY PIRYDYNOWE : Dinukleotyd nikotynamidoadeninowy, / NAD / oraz fosfodinukletyd nikotynamidoadeninowy / NADP+ /

  1. Aktywną częścią NAD i NADP jest pierścień nikotynamidowy, który jest w stanie przyjąć proton i dwa elektrony / ekwiwalent jonu wodorkowego, H / pochodzące z substratu, co powoduje przejście w formy zredukowane NADH oraz NADPH.

  2. Cząsteczki NAD i NADP mają w zasadzie taką samą budowę, różnią się jedynie małym szczegółem.

W cząsteczce NADP jedna z grup hydroksylowych rybozy , połączonej wiązaniem z adeniną , jest ufosforylowana.

  1. Zazwyczaj enzymy mogą dysocjować cząsteczki NAD i NADP bez ograniczeń.

  2. Energia kumulowana pod postacią NADH wykorzystywana jest głównie w procesie syntezy ATP.

  3. NADPH służy jako źródło energii w reakcjach biosyntezy połączonych z redukcją, w których stopień utlenienia prekursorów jest wyższy niż produktów.

    1. DINUKLETYD FLAWINOADENINOWY / FAD / oraz mononukleotyd FLAWINOWY / FMN /.

  1. Częścią aktywną FAD i FMN jest pierścień izoaloksazynowy, który jest w stanie przyjąć dwa protony i dwa elektrony /ekwiwalent 2 H / pochodzące z substratu, co powoduje przejście w formy zredukowane FADH2 oraz FMNH2 .

  2. FMN w swej budowie różni się od FAD tym, że do pierścienia izoalokazynowego ma przyłączony tylko fosforan rybitolu.

  3. NAD+ ,NADP+ ,FMN oraz FAD są kofaktorami wielun dehydrogenaz biorących udział w reakcjach oksydacji cząsteczek związków, z których jest pozyskiwana energia.



Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
Szlaki Metaboliczne, MEDYCYNA, Biochemia
pytania do kolosa i egz z odp, Studia, Fizjoterapia, Studia - fizjoterapia, Biochemia, kolosy i egza
Biochemia, fizjoterapia, biochemia, biochemia
Ćwiczenia I, Fizjoterapia, Biochemia
kolokwiumg30, Studia, Fizjoterapia, Studia - fizjoterapia, Biochemia, kolosy i egzamin
METABOLIZM TŁUSZCZÓW, Biochemia, BIOCHEMIA Z DC++
kolokwzg10, Studia, Fizjoterapia, Studia - fizjoterapia, Biochemia, kolosy i egzamin
Biochemia- wyklady, fizjoterapia, biochemia, biochemia
biochemia, fizjoterapia, biochemia + biofizyka
kolokwiumg20, Studia, Fizjoterapia, Studia - fizjoterapia, Biochemia, kolosy i egzamin
kolokwiumg50, Studia, Fizjoterapia, Studia - fizjoterapia, Biochemia, kolosy i egzamin
egzamin ćwiczenia 2, Studia, Fizjoterapia, Studia - fizjoterapia, Biochemia, kolosy i egzamin
Pytania egzaminacyjne z biochemii, Fizjoterapia, Biochemia
Metabolizm aminokwasow, Biochemia, Pomoce;)
Glukoza, Fizjoterapia, Biochemia

więcej podobnych podstron