WYKONYWANIE POMIARÓW MASY CIAŁA I WZROSTU
Pomiar masy i długości ciała
To czynności wykonywane w określonych odstępach czasu, które pozwalają na obiektywną ocenę wagi i wzrostu chorego
Ważenie
Każdy chory zostaje zważony przy przyjęciu do szpitala, a następnie raz w tygodniu w ustalonym dniu. Zawsze o tej samej porze i w tym samym ubraniu. Waży się wszystkich chorych chodzących, masę ciała wpisuje się w dolne rubryki karty gorączkowej, pod odpowiednią datą.
Przed ważeniem wagę należy wytarować, a następnie polecić pacjentowi na nią wejść
Mierzenie
Pomiaru dokonuje się rano, ponieważ w ciągu dnia człowiek staje się niższy o około 1 cm. Do mierzenia wysokości służy wzrostomierz, składający się z podstawy i pionowo od niej odchodzącej miary z podziałką centymetrową.
Mierząc chorego należy polecić mu stanąć boso lub w pończochach na wzrostomierzu; zwrócić uwagę czy stoi ze złączonymi piętami i przylega całym ciałem do miary. Polecić wyprostować się i przyciągnąć brodę do szyi. Ustawić suwak tak, aby dotykał lekko wierzchołka głowy. Wzrost chorego odczytuje się na wzrostomierzu i zapisuje w karcie gorączkowej
Oznaczanie wskaźnika masy ciała ma znaczenie w ocenie zagrożenia chorobami związanymi z nadwagą i otyłością, np. cukrzycą, chorobą niedokrwienną serca, miażdżycą. Im mniejsza wartość BMI, tym ryzyko wystąpienia takich chorób jest mniejsze.
Body Mass Index (ang. wskaźnik masy ciała, w skrócie BMI; inaczej wskaźnik Queteleta II) - współczynnik powstały przez podzielenie masy ciała podanej w kilogramach przez kwadrat wysokości podanej w metrach.
Ocena masy ciała
Dla osób dorosłych wartość BMI wskazuje na:
< 15 - wygłodzenie
15, 0-17, 4 - wychudzenie (spowodowane często przez ciężką chorobę lub anoreksję
17, 5-18, 4 - niedowagę
18, 5-24, 9 - wartość prawidłową
25, 0-29, 9 - nadwagę
30, 0-34, 9 I stopień otyłości
35, 0-39, 9 II stopień otyłości
>= 40, 0 III stopień otyłości (otyłość skrajna)
1