Rozwój człowieka (dzieciństwo, pedagogika


Rozwój człowieka (dzieciństwo, dorastanie, dorosłość) według E.H. Eriksona.

Faza życia i wiek

Kryzys psycho-społeczny

Wydarzenia znaczące i wpływy społeczne

Niemowlęctwo

(0-1 rok)

Bazalne zaufanie vs brak bazalnego zaufania

Dzieci muszą nauczyć się ufać, że inni troszczą się o ich podstawowe potrzeby. Jeśli opiekunowie odrzucają dziecko lub są niekonsekwentni, dziecko może spostrzegać świat jako niebezpieczny, pełen niegodnych i niewiarygodnych ludzi. Matka lub główny opiekun jest kluczowym czynnikiem społecznym w rozwoju dziecka.

Dzieciństwo

(2-3 lata)

Autonomia vs wstyd i wątpliwości

Osiągnięcie samokontroli i poczucia własnej odrębności

Dzieci muszą uczyć się być autonomiczne - jeść i ubierać się samodzielnie, dbać o własną higienę. Porażki w osiągnięciu tej niezależności mogą zmusić dziecko do zwątpienia we własne zdolności i poczucia wstydu. Rodzice są kluczowymi czynnikami społecznymi w rozwoju dziecka.

Wiek zabawy

(4-5 lat)

Inicjatywa vs poczucie winy

Ukształtowanie orientacji na cele i inicjatywność w działaniu

Dzieci usiłują zachowywać się w „dorosły sposób” i próbują wziąć na siebie odpowiedzialność za sprawy przekraczające ich aktualne możliwości. Obierają sobie czasem cele i działania, które są sprzeczne z celami lub działaniami innych osób w rodzinie, a konflikty te mogą wywoływać poczucie winy. Pomyślne rozwiązanie tego kryzysu wymaga wyważenia: dziecko musi utrzymać swoje „poczucie inicjatywy”, a równocześnie nauczyć się nie łamania praw, przywilejów lub celów innych. Rodzina to kluczowy czynnik rozwoju

Okres dzieciństwa

Wiek szkolny

(6-12 lat)

Produktywność vs poczucie niższości

Osiągnięcie poczucia własnej kompetencji

Dzieci muszą doskonalić ważne społeczne i szkolne sprawności. Jest to okres, w którym dziecko porównuje siebie z rówieśnikami. Wystarczająco produktywne dziecko będzie zdobywać społeczne i szkolne sprawności w celu nabycia pewności siebie. Porażka w zdobywaniu tych ważnych cech prowadzi do poczucia niższości. Znaczącymi czynnikami społecznymi są nauczyciele i rówieśnicy

Okres dorastania

Faza życia i wiek

Kryzys psycho-społeczny

Wydarzenia znaczące i wpływy społeczne

Wczesna adolescencja

(13-17 lat)

późna adolescencja

(18-22 lata)

Tożsamość grupowa vs alienacja

oraz

tożsamość indywidualna vs dyfuzja ról

osiągnięcie odpowiedzi na pytanie, kim jestem i kim mogę być oraz wierność sobie

Jest to skrzyżowanie dzieciństwa i dojrzałości. Dorastający boryka się z pytaniem „kim jestem?”, musi ustanowić podstawową tożsamość społeczną i zawodową lub pozostanie nieokreślony co do roli, jaką ma pełnić jako dorosły. Podstawowy czynnik społeczny w rozwoju to społeczność rówieśników

Okres dorosłości

Faza życia i wiek

Kryzys psycho-społeczny

Wydarzenia znaczące i wpływy społeczne

Wczesna dorosłość

(23-34 lata)

Intymność vs izolacja

Osiągnięcie zdolności do miłosci bez utraty poczucia własnej tożsamości

Podstawowe zadanie tej fazy to ustanowienie silnych przyjaźni oraz osiągnięcie poczucia miłości i wspólnoty z inną osobą. Uczucie samotności lub izolacji są prawdopodobnie rezultatem niezdolności do zbudowania przyjaźni czy związku intymnego. Podstawowymi czynnikami społecznymi są kochankowie, małżonkowie i bliscy przyjaciele

Średnia dorosłość

(35-60 lat)

Generatywność vs stagnacja

Potrzeba opiekowania się młodymi ludźmi i troska o los młodszych generacji

W tej fazie dorośli stają przed zadaniem „bycia produktywnym” w pracy, dbania o rozwój rodzinny i zaspokajania potrzeb młodych ludzi. Te standardy generatywność są określone przez daną kulturę. Ci, którzy nie umieją lub nie chcą przyjąć tych zobowiązań, ulegają stagnacji i/lubkoncentracji na sobie. Znaczącymi czynnikami społecznymi są małżonkowie, dzieci, normy kultowe

Późna dorosłość

(powyżej 61 lat)

Integralność vs desperacja i rozpacz

Osiągnięcie mądrości życiowej w wyniku pozytywnego bilansu życia

Starszy dorosły będzie spoglądał w przeszłość, widząc ją jako znaczące, produktywne i szczęśliwe doświadczenie albo jako rozczarowanie, pełne niespełnionych obietnic i niezrealizowanych celów. Doświadczenia życiowe, a szczególnie doświadczenia społeczne determinują rozwiązanie tego ostatecznego kryzysu



Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
Czynniki rozwoju człowieka, Studia Pedagogiczne, Psychologia ogólna
4. Stadia rozwoju czlowieka, Różne pedagogika
Rozwój pamięci u dzieci, pedagogika
Program wspomagania rozwoju psychomotorycznego dzieci, pedagogika, Psychologia rozwojowa
psychologia rozwoju człowieka wykłady, pedagogika
CZYNNIKI ROZWOJU CZŁOWIEKA, Studia, Pedagogika, Psychologia
4. Stadia rozwoju czlowieka, Różne pedagogika
stereotyp kobiecości, studia pedagogiczne, Psychologia rozwoju człowieka
Nadpobudliwość psychoruchowa u dzieci, Studia rok I, Psychologia rozwoju człowieka
pytania rozwojowa 2006-2007, PEDAGOGIKA i PSYCHOLOGIA, PSYCHOLOGIA - materiały, Psychologia Rozwoju
dokola, studia pedagogiczne, Psychologia rozwoju człowieka
Wpływ telewizji na rozwój i zachowanie dzieci(1), Teoria dla nauczycieli, Pedagogizacja rodziców ora
Rozwój dzieci, Pedagogika, Pedagogika
Rozwój Sensoryczno- Motoryczny Wg Piageta, Studia UAM - pedagogika spec. socjoterapia i promocja zdr
Osiem stadiów rozwoju człowieka według Eriksona, Pedagogika, socjologia edukacji
psychologia rozwojowa, człowiek w cyklu życia, okres prenatalny, perinatalny, wczesne dzieciństwo

więcej podobnych podstron