-
Tato kaj wyście się urodzili? - spytoł roz synek ojca.
-
W Bytomiu!
-
A mamulka?
-
w Opolu.
-
A jo?
-
W Strzelcach Opolskich.
-
No patrzcie, co za szczęście, że my sie tak wszyscy spotkali pra?
----------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Antek
z Franckiem robili roz we wsi. No i dobrze. Robią i robią. No ale
naroz sie Antek stracił. Francek go poszoł szukać i patrzy, a
Antek stoi nad wychodkiem i kijem tam mieszo a mieszo.
-
Antek! Coż ty tu robisz?
-
Adyć widzisz, że szukom. Żakiet mi tam wpodł i nie mogę go
zność.
-
Smol go, przecież i tak go już nosić nie będziesz!
-
No prowda godosz, ino widzisz w kabzie mom śniadanie - pado Antek i
dalej szuko i szuko.
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Roz
Antek z Franckiem szli wele kościoła. Naroz Antek zdjął czopka na
znak pozdrowienia.
-
Jo myśloł - pado Francek - żeś ty z Panem Bogiem na bakier?
-
No bo tak jest - pado Antek - my sie ino pozdrowiomy ale ze sobą nie
godomy!
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
-
Francek skąd mosz nowy rower?
-
Ach wiesz byłech z Mariką na kąpielisku. Kąpalimy my sie, potem
całowali my sie, potem my sie już zaś kąpali, a potem... Marika
powiedziała: "A teroz se Francik weź to na co mosz ochotę".
No to mie nie trza dwa razy godać. Łaps za koło i już moje.
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Roz
jeden chory umarł i dostoł sie do nieba. Święty Pieter go wpuscił
i widzi, że ten nieboszczyk sie smieje i smieje, a wniebie to tam
tyla śmiechu nie ma.
-
Powiedz mi duszo - pado Piotr - po jakiemu ty sie tak śmiejesz?
-
A dyć z tego, żech już blisko od godziny tu w niebie a oni mie tam
na dole jeszcze operują!
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Panie
dochtorze, prędko, prędko, nasz Alojzik złykł korkociąg! -
telefonowała matka do dochtora.
-
Już lecę, zaroz tam będę, a coście dotąd robili?
-
Otwarli my flachę nożem!
----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Jednego
też roz operowali i w środku w brzuchu mu nożyce zostawili. No to
też musieli drugi roz operować. Jeszcze dobrze po tej drugiej
operacji do siebie nie przyszedł jak wlozł ten dochtór co go
operowoł do sali i zawołoł:
-
Nie ma tam gdzie mojego parasola?
Chłop
z mety zemdloł!