ABC Unii Europejskiej
Możliwość przystąpienia Polski do Unii Europejskiej wynika z art. O Traktatu o Unii Europejskiej z Maastricht, stanowiącego, że:
„Każde państwo europejskie może ubiegać się o status członka Unii. Swój wniosek składa ono do Rady, która działa jednomyślnie, po zasięgnięciu opinii Komisji i po otrzymaniu zgody Parlamentu Europejskiego, który podejmuje decyzję bezwzględną większością głosów. Warunki przyjęcia i wynikające z tego przyjęcia dostosowanie traktatów, na których opiera się Unia, będą przedmiotem umowy pomiędzy państwami członkowskimi a państwem ubiegającym się o członkostwo. Umowa ta podlega ratyfikacji przez wszystkie umawiające się państwa, zgodnie z ich odpowiednimi wymogami konstytucyjnymi”.
Oto jak przedstawia się już ponad dwunastoletnia historia stosunków między Polską a Unią Europejską :
1988 r.
wrzesień - Nawiązanie stosunków dyplomatycznych między Polską a Wspólnotami Europejskimi. Rozpoczęcie negocjacji w sprawie umowy o handlu i współpracy gospodarczej.
1989 r.
czerwiec - Podczas szczytu siedmiu najbardziej uprzemysłowionych państw świata w Paryżu zapada decyzja o przyznaniu Polsce i Węgrom pomocy ekonomicznej w ramach programu Phare (Poland, Hungary - Assis-tancefor Restructuring of their Economies). Koordynację tej pomocy powierzono ówczesnej Komisji Wspólnot Europejskich.
lipiec - Utworzenie Misji RP przy Wspólnocie Europejskiej w Brukseli.
19 września - Podpisanie w Warszawie Umowy między Polską a Wspólnotami Europejskimi
w sprawie handlu oraz współpracy gospodarczej.
1990 r.
25 maja - Polska składa w Brukseli oficjalny wniosek o rozpoczęcie negocjacji w sprawie umowy o stowarzyszeniu ze Wspólnotami Europejskimi.
wrzesień - Utworzenie Przedstawicielstwa Komisji Wspólnot Europejskich w Polsce.
22 grudnia - Komisja WE otrzymuje od Rady Ministrów mandat do prowadzenia oficjalnych rokowań z polskim rządem na temat układu stowarzyszeniowego.
1991 r.
26 stycznia - Powołanie przez Radę Ministrów RP Pełnomocnika Rządu ds. Integracji Europejskiej oraz Pomocy Zagranicznej.
luty - listopad - Osiem rund negocjacji nad układem stowarzyszeniowym.
22 listopada - Parafowanie Układu europejskiego o ustanowieniu stowarzyszenia między Rzeczypospolitą Polską a Wspólnotami Europejskimi i ich państwami członkowskimi.
16 grudnia - Podpisanie Układu europejskiego i Umowy przejściowej, regulującej - do czasu wejścia w życie Układu europejskiego - stosunki handlowe między stronami Układu.
1992 r.
1 marca - Wejście w życie Umowy przejściowej.
20 października - Ratyfikacja Układu europejskiego przez Prezydenta RP.
11-12 grudnia - Rada Europejska na spotkaniu w Edynburgu podejmuje decyzję o rozpatrzeniu kwestii ewentualnego członkostwa krajów Grupy Wyszehradzkiej we Wspólnotach Europejskich podczas szczytu w Kopenhadze w czerwcu 1993 r.
1993 r.
9 maja - Polska uzyskuje status partnera stowarzyszonego Unii Zachodnioeuropejskiej (UZE).
21-22 czerwca - Na posiedzeniu Rady Europejskiej w Kopenhadze zostają określone polityczne i ekonomiczne kryteria przystąpienia krajów Europy Środkowej i Wschodniej do Unii Europejskiej (tzw. kryteria kopenhaskie).
13 grudnia - Zakończenie procedury ratyfikacyjnej Układu europejskiego po stronie Unii Europejskiej.
1994 r.
1 luty - Wejście w życie Układu europejskiego, ustanawiającego stowarzyszenie Rzeczypospolitej Polskiej ze Wspólnotami Europejskimi i ich państwami członkowskimi.
8 kwietnia - Minister Spraw Zagranicznych RP składa w Atenach, na ręce Prezydencji greckiej, oficjalny wniosek o członkostwo Polski w Unii Europejskiej na podstawie art. O Traktatu o Unii Europejskiej.
8-10 grudnia - Szczyt Unii Europejskiej w Essen, na którym Rada Europejska przyjmuje postanowienia dotyczące strategii przedczłonkowskiej dla krajów Europy Środkowej i Wschodniej.
1995 r.
3 maja - Komisja Europejska publikuje Białą księgę w sprawie przygotowania krajów Europy Środkowej i Wschodniej do integracji z jednolitym rynkiem UE.
26-27 czerwca - Spotkanie Rady Europejskiej w Cannes, podczas którego zostaje przyjęta Biała księga w sprawie przygotowania krajów stowarzyszonych Europy Środkowej i Wschodniej do integracji z jednolitym rynkiem UE.
15-16 grudnia - Na szczycie Unii Europejskiej w Madrycie zapada decyzja, że negocjacje akcesyjne z Cyprem i Maltą rozpoczną się zgodnie z propozycją Komisji Europejskiej, sześć miesięcy po zakończeniu konferencji międzyrządowej. Równocześnie Rada Europejska wyraża nadzieję, że „wstępna faza negocjacji z krajami Europy Środkowej i Wschodniej zbiegnie się z rozpoczęciem negocjacji z Cyprem i Maltą”. Rada zaleca Komisji rozpoczęcie przygotowywania opinii o złożonych wnioskach aplikacyjnych, tak aby mogły one być przedstawione możliwie jak najszybciej po zakończeniu konferencji międzyrządowej. Zaleca też rozpoczęcie przygotowywania całościowego raportu na temat rozszerzenia.
1996 r.
29 marca - Rozpoczęcie w Turynie obrad konferencji międzyrządowej krajów członkowskich
Unii Europejskiej, zwołanej przez Prezydencję włoską.
26 kwietnia - Komisja Europejska przesyła rządowi RP kwestionariusz. Odpowiedzi strony polskiej na zawarte w kwestionariuszu pytania mają posłużyć Komisji do przygotowania opinii (Avis) na temat polskiego wniosku o członkostwo w Unii Europejskiej.
26 lipca - Polska przekazuje Komisji Europejskiej odpowiedzi na kwestionariusz.
8 sierpnia - Parlament RP przyjmuje ustawę powołującą Komitet Integracji Europejskiej. Pierwsze, inauguracyjne posiedzenie Komitetu odbywa się 12 listopada.
2 października - Prezes Rady Ministrów RP nadaje swym rozporządzeniem statut Urzędowi Komitetu Integracji Europejskiej, obsługującemu Komitet Integracji Europejskiej. Urząd rozpoczyna działalność 16 października.
1997 r.
28 stycznia - Rada Ministrów RP przyjmuje Narodową Strategię Integracji - dokument rządowy przygotowany przez Komitet Integracji Europejskiej. Jest to wykonanie uchwały Sejmu RP z 14 marca 1996 r.
16-17 czerwca - Szczyt Unii Europejskiej w Amsterdamie, na którym parafowano nowy traktat (nazwany później Traktatem amsterdamskim). Tym samym zakończona została konferencja międzyrządowa państw członkowskich Unii Europejskiej, co otworzyło drogę do
rozszerzenia Unii.
16 lipca - Komisja Europejska przedstawia na forum Parlamentu Europejskiego swe opinie (Avis) na temat wniosków o członkostwo w Unii Europejskiej, złożonych przez stowarzyszone kraje Europy Środkowej i Wschodniej. Komisja rekomenduje rozpoczęcie negocjacji z sześcioma kandydatami: pięcioma krajami Europy Środkowej i Wschodniej (Czechami, Estonią, Polską, Słowenią i Węgrami) oraz z Cyprem. Oprócz opinii, Komisja Europejska przedstawia pozostałe dokumenty wchodzące w skład Agendy 2000, w tym dokument „Unia Europejska rozszerzona i silniejsza” (For a stronger and wider Union) oraz „Rozszerzenie Unii Europejskiej - nowe wyzwania” (The Challenge of Enlargement).
12-13 grudnia - Na szczycie Unii Europejskiej w Luksemburgu zapada decyzja o rozpoczęciu 30 marca 1998 r. procesu rozszerzania Unii Europejskiej (który obejmie wszystkie kandydujące do Unii kraje Europy Środkowej i Wschodniej oraz Cypr) i o zwołaniu 31 marca 1998 r. dwustronnych konferencji międzyrządowych, w ramach których będą się toczyć negocjacje akcesyjne w pierwszej kolejności z Czechami, Estonia, Polską, Słowenią, Węgrami oraz z Cyprem. Rada Europejska podejmuje też decyzję o wprowadzeniu wzmocnionej strategii przedczłonkowskiej wobec krajów Europy Środkowej i Wschodniej.
1998 r.
9 marca - Komisja Europejska przedstawia harmonogram działań dostosowujących Polskę do poszczególnych sektorów jednolitego rynku (Road Map).
12 marca - Konferencja europejska w Londynie z udziałem szefów państw i rządów piętnastu
państw członkowskich UE i jedenastu państw stowarzyszonych. Konferencja zajęła się problematyką zorganizowanej przestępczości ponadnarodowej, ochrony środowiska, polityki zagranicznej i bezpieczeństwa, konkurencyjności gospodarek europejskich i współpracy regionalnej.
18 marca - Rada UE wydaje Rozporządzenie w sprawie pomocy udzielanej państwom kandydującym w ramach strategii przedczłonkowskiej, a w szczególności w sprawie ustanowienia Partnerstwa dla członkostwa (Accession Partnership).
24 marca - Rada Ministrów RP ustanawia na mocy swego rozporządzenia Urząd Pełnomocnika Rządu ds. Negocjacji o Członkostwo Polski w Unii Europejskiej. Nominację na to stanowisko otrzymuje Jan Kułakowski, sekretarz stanu w Kancelarii Prezesa Rady Ministrów.
27 marca - Prezes Rady Ministrów powołuje Zespół ds. Negocjacji o Członkostwo RP w Unii Europejskiej, nad którym przewodnictwo obejmuje sekretarz stanu Jan Kułakowski.
koniec marca - Powołanie Zespołu Zadaniowego w Komisji Europejskiej ds. negocjacji akcesyjnych. Szefem tego Zespołu, w randze dyrektora, zostaje Nicolaus van der Pas, a odpowiedzialną za przebieg negocjacji z Polską jest Francoise Gaudenzi.
30 marca - Rada UE podejmuje Decyzję w sprawie zasad, priorytetów, celów pośrednich i warunków zawartych w Partnerstwie dla członkostwa dla Rzeczypospolitej Polskiej.
30 marca - Rozpoczęcie procesu rozszerzania Unii Europejskiej na spotkaniu Rady ds. Ogólnych UE z ministrami spraw zagranicznych państw kandydujących do członkostwa.
31 marca - Otwarcie w Brukseli dwustronnych konferencji międzyrządowych między UE a sześcioma krajami tzw. pierwszej fali, w tym z Polską.
27 kwietnia - W Brukseli rozpoczyna się wielostronny i dwustronny przegląd prawa z Unią Europejską (screening), według harmonogramu przygotowywanego kolejno przez Prezydencje: brytyjską, austriacką, niemiecką i fińską.
Screening - przeprowadzony w 29 obszarach prawa (na 31 planowanych) - został zakończony w październiku 1999 r.
16 czerwca - Rada Ministrów RP ustanawia swym Rozporządzeniem Pełnomocnika Rządu ds. Obsługi Środków Finansowych pochodzących z Unii Europejskiej.
23 czerwca - Rada Ministrów RP przyjmuje Narodowy Program Przygotowania do Członkostwa w Unii Europejskiej, dokument wyznaczający kierunek działań dostosowawczych Polski oraz określający harmonogram ich realizacji w latach 1998-2002.
lipiec - Komisja Europejska opracowuje dokument programowy pt. „Nowa orientacja Phare”.
Pomoc UE dla krajów kandydackich ma być ściśle związana z procesem ich przygotowań do
członkostwa w Unii, a w szczególności z realizacją narodowych programów przygotowania
do członkostwa oraz Partnerstwem dla członkostwa.
lipiec - grudzień - Prezydencja austriacka: postępy w negocjacjach akcesyjnych Polska - Unia Europejska. Rząd Polski składa na ręce Prezydencji austriackiej 12 stanowisk negocjacyjnych, siedem 1 września: nauka i badania; edukacja i kształcenie; polityka przemysłowa; małe i średnie przedsiębiorstwa; wspólna polityka zagraniczna i bezpieczeństwa; telekomunikacja i technologie informacyjne; kultura i polityka audiowizualna; kolejne pięć 11 grudnia: statystyka; unia celna; stosunki zewnętrzne; ochrona konsumentów i zdrowia; prawo spółek.
4 października - Rada ds. Ogólnych UE podejmuje decyzję o rozpoczęciu 10 listopada 1998
r. merytorycznych negocjacji z sześcioma kandydującymi krajami z tzw. pierwszej fali.
4 listopada - Komisja Europejska publikuje pierwszy okresowy raport na temat postępów Polski na drodze do członkostwa w Unii Europejskiej. Zawarta w raporcie opinia jest generalnie pozytywna. Komisja zwraca uwagę na potrzebę dalszych wysiłków w sferze prywatyzacji i restrukturyzacji oraz na rzecz przyspieszenia procesu dostosowywania prawa polskiego do unijnego (szczególnie w dziedzinie ochrony środowiska, standaryzacji, certyfikacji i pomocy państwa).
10 listopada - Podczas dwustronnej konferencji międzyrządowej UE - RP w Brukseli na szczeblu ministrów spraw zagranicznych uznano za wstępnie zamknięte i nie wymagające dalszych negocjacji trzy obszary: nauka i badania; edukacja i kształcenie; małe i średnie przedsiębiorstwa.
1999 r.
Styczeń - czerwiec - Prezydencja niemiecka:postępy w negocjacjach Polska - Unia Europejska. Polska składa w Brukseli na ręce Prezydencji niemieckiej dalsze sześć stanowisk negocjacyjnych:
w obszarze swobodnego przepływu towarów, Unii Gospodarczej i Walutowej oraz polityki konkurencji (28 stycznia); w dziedzinie rybołówstwa (2 lutego) i w obszarze energii oraz polityki społecznej i zatrudnienia (31 ma-ja). Na posiedzeniu dwustronnej konferencji międzyrządowej 19 maja rozpoczynają się negocjacje akcesyjne w czterech obszarach:
unia celna, prawo spółek, stosunki zewnętrzne, polityka konkurencji, a na posiedzeniach 19 maja i 22 czerwca tymczasowo zostają zamknięte kolejne cztery obszary: statystyka, polityka przemysłowa, telekomunikacja i technologie informacyjne oraz ochrona konsumentów i zdrowia.
24 - 25 marca - Podczas posiedzenia Rady Europejskiej w Berlinie osiągnięto kompleksową zgodę w sprawie Agendy 2000, w tym finansów Unii Europejskiej na lata 2000-2006, reformy Wspólnej Polityki Rolnej oraz funduszy strukturalnych.
1 maja - Wchodzi w życie Traktat amsterdamski podpisany w 1997 roku, umożliwiający w praktyce poszerzenie Unii Europejskiej i umacniający współpracę państw członkowskich.
lipiec - grudzień - Prezydencja fińska: postępy w negocjacjach akcesyjnych Polska - Unia Europejska. Rząd Polski składa w Brukseli na ręce Prezydencji fińskiej 11 stanowisk negocjacyjnych:
swobodny przepływ usług, swobodny przepływ kapitału oraz polityka transportowa (15 lipca), swobodny przepływ osób (30 lipca), kontrola finansowa (6 sierpnia), ochrona środowiska, wymiar sprawiedliwości i sprawy wewnętrzne (8 października), podatki (22 października), polityka regionalna oraz finanse i budżet (30 listopada), rolnictwo (16 grudnia). Do końca 1999 roku Polska złożyła łącznie 29 stanowisk negocjacyjnych. Na posiedzeniach konferencji międzyrządowej UE - RP otwarto negocjacje w ośmiu obszarach: swobodny przepływ kapitału, polityka społeczna i zatrudnienie, Unia Gospodarcza i Walutowa (30 września), energia, polityka transportowa, swobodny przepływ usług (12 listopada), ochrona środowiska i podatki (7 grudnia). Tymczasowo zamknięto negocjacje w dwóch obszarach: stosunki zewnętrzne (12 listopada), Unia Gospodarcza i Walutowa (7 grudnia). Tym samym liczba tymczasowo zamkniętych obszarów negocjacyjnych doszła do dziewięciu.
20 lipca - Komisja Europejska zadecydowała o alokacji środków przedakcesyjnych między kraje kandydujące. Roczną pulę zarezerwowaną wstępnie dla Polski z funduszu ISPA ustalono na 312-385 mln euro, a z SAPARD-u - 168 mln euro. Oznacza to, że razem z Phare 2000, środki przedakcesyjne dla Polski w 2000 r. osiągną prawie 900 mln euro.
wrzesień - Komisja Europejska w nowym składzie zatwierdzonym przez Parlament Europejski rozpoczyna swoją pięcioletnią kadencję. Przewodniczącym Komisji zostaje Romano Prodi, a komisarzem odpowiedzialnym za poszerzenie Unii - Guenter Verheugen. W strukturach Komisji powstaje nowa Dyrekcja Generalna ds. rozszerzenia Unii Europejskiej, która przejmuje obowiązki spełniane dotychczas przez część służb Dyrekcji Generalnej IA, Biuro Pomocy Technicznej i Wymiany Informacji (TAIEX) oraz Zespół Zadaniowy ds. negocjacji akcesyjnych. Nominację na dyrektora DG ds. rozszerzenia otrzymuje Eneko Landaburu. Osoba odpowiedzialną za przebieg negocjacji z Polską pozostaje Francoise Gaudenzi. 13 października - Komisja Europejska publikuje kolejny okresowy raport na temat postępów Polski na drodze do członkostwa w Unii Europejskiej. Podobnie jak w raporcie z 1998 r. Komisja zwraca uwagę na to, że Polska zbyt wolno dostosowuje swe prawo do acquis
communautaire, wciąż słabo radzi sobie z korupcją, przemytem, a także zwleka z restrukturyzacją górnictwa czy hutnictwa. Zdaniem Komisji, Polska powinna przyspieszyć realizację priorytetów w rolnictwie i ochronie środowiska oraz nasilić działania ukierunkowane na wzmocnienie administracji. Wskaźniki makroekonomiczne przesądzają jednak o mocnej pozycji Polski wśród tzw. pierwszej fali kandydatów.
11 - 13 grudnia - Na szczycie Unii Europejskiej w Helsinkach oficjalnie zaproszono do negocjacji akcesyjnych kandydatów tzw. drugiej fali - Bułgarię, Litwę, Łotwę, Rumunię, Słowację i Maltę - oraz przyznano status kandydata na członka w UE ubiegającej się o to od lat Turcji.
2000 r.
styczeń - czerwiec - Prezydencja portugalska - postępy w negocjacjach akcesyjnych Polska -
Unia Europejska. Na posiedzeniach dwustronnej konferencji międzyrządowej UE - RP otwarto negocjacje w sześciu obszarach: kontrola finansowa, polityka regionalna (6 kwietnia), swobodny przepływ osób, wymiar sprawiedliwości i sprawy wewnętrzne, finanse i budżet (26 maja), rolnictwo (14 czerwca). Tym samym dobiegł końca proces otwierania obszarów negocjacyjnych. Tym-czasowo zamknięto negocjacje w dwóch obszarach: Wspólna Polityka Zagraniczna i Bezpieczeństwa (6 kwietnia) i kontrola finansowa (14 czerwca). Liczba zamkniętych tymczasowo rozdziałów wzrosła więc do jedenastu.
14 lutego - Rozpoczęcie konferencji międzyrządowej poświęconej reformie instytucjonalnej Unii Europejskiej w kontekście zamierzonego poszerzenia Unii.
15 lutego - Oficjalne otwarcie negocjacji akcesyjnych z Bułgarią, Litwą, Łotwą, Rumunią, Słowacją i Maltą.
lipiec - grudzień - Prezydencja francuska - postępy w negocjacjach akcesyjnych Polska - Unia Europejska. Na posiedzeniach dwustronnej konferencji międzyrządowej UE - RP zamknięto tymczasowo negocjacje w dwóch obszarach: swobodny przepływ usług (14 listopada) oraz kultura i polityka audiowizualna (4 grudnia). Liczba zamkniętych tymczasowo rozdziałów negocjacyjnych wzrosła tym samym do trzynastu.
13 lipca - Utworzenie Komisji Prawa Europejskiego w Sejmie RP, właściwej do rozpatrywania projektów ustaw dostosowujących polskie ustawodawstwo do prawa Unii Europejskiej. Przewodniczącym Komisji zostaje poseł Bronisław Geremek.
4 sierpnia - Powołanie Komisji Nadzwyczajnej Legislacji Europejskiej przez Senat RP, właściwej do rozpatrywania ustaw, których projekty uznano za mające na celu dostosowanie polskiego ustawodawstwa do prawa Unii Europejskiej. Przewodniczącym Komisji zostaje senator Wiesław Chrzanowski.
8 listopada - Komisja Europejska publikuje kolejny okresowy raport na temat postępów Polski na drodze do członkostwa w Unii Europejskiej. Zdaniem Komisji Polska stanie się zdolna w krótkim czasie do sprostania presji konkurencyjnej sił rynkowych na jednolitym rynku (jest to postęp w stosunku do oceny z 1999 roku, w której mówiono o „średnim okresie”). Komisja stwierdza też, iż Polska poczyniła znaczące postępy w dostosowaniu swego ustawodawstwa do prawa UE, ale musi dołożyć starań, aby wprowadzić i wzmocnić struktury i instytucje, niezbędne w związku z zamierzonym przystąpieniem do UE. Komisja Europejska publikuje dokument „Strategia rozszerzania UE” (Enlar-gement Strategy Paper), zawierający tzw. mapę drogową (road map) dla dalszych negocjacji akcesyjnych z krajami kandydującymi na pierwsze i drugie półrocze 2001 r. oraz pierwsze półrocze 2002.
7-9 grudnia - Rada Europejska na posiedzeniu w Nicei przyjmuje okresowe raporty Komisji Europejskiej z postępów krajów kandydujących na drodze do członkostwa w Unii Europejskiej oraz akceptuje proponowaną przez Komisję strategię rozszerzania UE.
10-11 grudnia - W Nicei uzgodniony zostaje przez szefów państw i rządów traktat nicejski, będący rezultatem toczącej się od 14 lutego 2000 r. konferencji międzyrządowej UE, poświęconej reformie instytucjonalnej. Traktat otwiera drogę do rozszerzenia Unii Europejskiej. Zakłada się, że ratyfikacja traktatu zostanie przeprowadzona przed końcem 2002 r., co umożliwi Unii Europejskiej uzyskanie stanu gotowości do powitania nowych członków z początkiem 2003 r.
2001 r.
styczeń - czerwiec - Prezydencja szwedzka - postępy w negocjacjach akcesyjnych Polska - Unia Europejska. Na posiedzeniach dwustronnej konferencji międzyrządowej UE - RP zamknięto tymczasowo negocjacje w trzech obszarach: swobodny przepływ towarów, polityka społeczna i zatrudnienie; unia celna (1 czerwca 2001 r.). Liczba zamkniętych rozdziałów negocjacyjnych wzrosła tym samym do szesnastu.
15-16 czerwca - Rada Europejska na swym posiedzeniu w Gőteborgu potwierdza, że proces rozszerzania UE jest nieodwracalny i uznaje za możliwe zakończenie negocjacji akcesyjnych z gotowymi (do członkostwa) krajami kandydującymi do końca 2002 r., tak aby kraje te mogły wziąć udział w wyborach do Parlamentu Europejskiego w 2004 r. jako członkowie UE.
lipiec - grudzień - Prezydencja hiszpańska - postępy w negocjacjach akcesyjnych Polska - Unia Europejska. Na posiedzeniach dwustronnej konferencji międzyrządowej UE - RP zamknięto tymczasowo negocjacje w czterech obszarach: energia (27 lipca 2001 r.), środowisko (26 października 2001 r.), prawo spółek (28 listopada 2001 r.) i swobodny przepływ osób (21 grudnia 2001 r.). Liczba zamkniętych stanowisk wzrosła tym samym do dwudziestu.
19 października - Sejm RP podejmuje Uchwałę w sprawie zmiany regulaminu, która likwiduje Komisję Prawa Europejskiego i Komisję Integracji Europejskiej, a na ich miejsce powołuje Komisję Europejską, która przejmuje kompetencje obu poprzednich komisji.
2 listopada - Powołanie Danuty Hübner na sekretarza stanu w MSZ, odpowiedzialnej za całość spraw związanych z integracją europejską, a zarazem sekretarza KIE i szefa UKIE.
13 listopada - Komisja Europejska publikuje czwarty już okresowy raport na temat postępów
Polski (i innych krajów kandydujących) na drodze do członkostwa w Unii Europejskiej. Komisja stwierdza w nim, że Polska kontynuuje realizację kopenhaskich kryteriów politycznych, ma funkcjonującą gospodarkę rynkową pod warunkiem kontynuacji oraz intensyfikacji bieżących wysiłków reformatorskich, w stabilnym środowisku politycznym, wkrótce będzie w stanie sprostać konkurencji i unijnym siłom rynkowym. Polska - zdaniem Komisji - osiągnęła postęp w dostosowywaniu swego prawa do unijnego, a także zaczyna osiągać postęp w wypełnianiu wszystkich priorytetów średniookresowych. Komisja Europejska zwraca zarazem uwagę na pewne niedostatki w sferze funkcjonowania służby cywilnej, w spójnym podejściu do problemu korupcji, zdolnościach administracyjnych i sądowniczych. W Polsce istnieją pewne problemy z zakresu polityki makroekonomicznej a także potrzeba przyspieszenia prywatyzacji i restrukturyzacji niektórych, ważnych dla gospodarki sektorów, w tym rolnictwa. W opublikowanym równolegle dokumencie „Zapewniæ rozszerzeniu sukces” (Making a success of enlargement) Komisja wyraża przekonanie, że Unia Europejska powinna być przygotowana do zakończenia przed końcem duńskiej Prezydencji w 2002 r. negocjacji akcesyjnych z wszystkimi krajami, które spełnią konieczne warunki członkostwa, mając na względnie ich akcesję do UE w 2004 r. Komisja podkreśla potrzebę przestrzegania kalendarza negocjacji (tzw. mapy drogowej) z Nicei i stwierdza, iż będzie w stanie udzielić rekomendacji w kwestii gotowości do członkostwa w następnych okresowych raportach, jakie zostaną opublikowane jesienią 2002 r.
15 listopada - Rada Ministrów RP przyjmuje Europejską Strategię Rządu RP.
5 grudnia - Prezes Rady Ministrów nominuje Jana Truszczyńskiego, podsekretarza stanu w MSZ, na nowego pełnomocnika rządu ds. negocjacji o członkostwo Rzeczypospolitej Polskiej w Unii Europejskiej.
14-15 grudnia - Na posiedzeniu w Leaken (Belgia) Rada Europejska, uznając dokonany postęp w negocjacjach akcesyjnych i w procesie przygotowania do członkostwa, wyraża swe zdecydowanie, aby zakończyć negocjacje z przygotowanymi do członkostwa krajami przed końcem 2002 r. Równocześnie Rada zgadza się z Komisją Europejską, iż przy założeniu utrzymania obecnego tempa negocjacji i reform dziesięć krajów kandydujących (w tym Polska) może osiągnąć w tym czasie stan gotowości do członkostwa.
2002 r.
30 stycznia - Komisja Europejska publikuje dwa dokumenty poświęcone finansowym warunkom rozszerzenia Unii Europejskiej: „Wspólne ramy finansowe negocjacji akcesyjnych na lata 2004- 2006” (Common Financial Framework 2004- 2006 for the Accession Negotiations) i „Rozszerzenie a rolnictwo: sukces w zintegrowaniu nowych państw członkowskich w ramach Wspólnej Polityki Rolnej” (Enlargement and Agriculture: Successfully integrating the new Member States into the CAP). Propozycje Komisji, które mają posłużyć jako podstawa do opracowania wspólnych stanowisk negocjacyjnych UE w rozdziałach „rolnictwo”, „polityka regionalna i koordynacja instrumentów polityki strukturalnej” oraz „finanse i budżet” wywołują ożywioną debatę w Polsce.
28 lutego - W Brukseli, w gmachu Parlamentu Europejskiego, odbywa się inauguracyjna sesja Konwentu ds. przyszłości Unii Europejskiej. Do udziału w obradach Konwentu zostały zaproszone trzy osobistości ze strony Polski (podobnie jak i innych krajów kandydujących): jedna - reprezentująca rząd oraz dwaj przedstawiciele parlamentu.