• Jak rozwijać kreatywność u dziecka?

• 

• Dziecko wydaje się mniej kreatywne niż inne? Może nie umiecie odpowiednio na nie spojrzeć lub jeszcze nie odkryliście jego uzdolnień?

• Nie podsuwajcie gotowych rozwiązań. Jeśli dajecie dziecku zabawkę, której jeszcze nie widziało, nie pokazujcie od razu, jak ma się nią bawić. Niech samo wymyśli, co można z nią zrobić. Może was zaskoczy? Pozwólcie spróbować, mylić się, dochodzić do sedna! Niech samo wymyśla świat! Pamiętajcie, że zabawką może być wszystko: grabie w ogródku, szczotka do zamiatania, radio, glina na działce.

• Pytajcie i odpowiadajcie. Jeśli chcecie, by dziecko rozwijało twórcze myślenie, zadawajcie mu nietypowe pytania, np.: jak dużo smaków ma zupa? Co może się kryć w tym pudełku pod szafą? Jak pachnie róża? Pamiętajcie przy tym, by nie zbywać dziecka byle czym, kiedy ono pyta was. Przecież robi to, by się dowiedzieć. Czasami nie wiecie, co odpowiedzieć, kiedy malec pyta: dlaczego woda jest mokra? albo: co złego zrobiła Marzanna, że ją ciągle topią? Przyznajcie się, że musicie sprawdzić i po prostu sprawdźcie. Jeśli nie dotrzymacie słowa, kolejnych pytań może już nie być.

• Czytajcie i słuchajcie. Gotowe obrazy podsuwane przez telewizję nie pobudzają wyobraźni. Czytane bajeczki - owszem. To niby oczywiste, a wciąż tak trudno znaleźć dziecko, któremu ktoś czyta 20 minut dziennie. Codziennie. Latem nie zapomnijcie patrząc na chmurki płynące po niebie zgadnąć, czy to może baranki lub smoki ogniste. Takie ćwiczenie wyobraźni to wspaniała zabawa, a zarazem lekcja.

•  

• Namawiajcie i nagradzajcie. Dziecko potrzebuje wsparcia, żeby zaczęło twórczo się bawić. Słowa zachęty sprawią, że pobudzicie je do większego wysiłku. Chwalony maluch będzie chciał wymyślić coś jeszcze. Nie krytykujcie, jeśli nie podoba się wam to, co dziecko robi. Lepiej dopytać, co to takiego, okazać zainteresowanie. Pamiętacie pierwsze własne prace?

•  

To się chwali czyli zachowania, które warto wspierać

• Jeśli dziecko zbiera jakieś drobiazgi, np. kamienie, papierki, kapsle - pozwalaj na to. Nie przeszkadzaj mu zajmować się rzeczami, które w twoim mniemaniu wyglądają na nietypowe czy zbędne.

• Jeżeli maluch chce robić w domu zupełnie coś innego niż pozostałe dzieci, to bardzo dobrze. Skłonność do nietypowych zajęć świadczy o indywidualizmie.

• Gdy pociecha wykazuję inicjatywę, np. w organizowaniu zabaw lub w dziecięcych konkursach, zawsze zasługuje na pochwałę. Zachęcaj ją do malowania, śpiewania i nie krytykuj, gdy robi to gorzej, niż oczekujesz.

• Pozwalaj dziecku rozmawiać ze starszymi, jeśli ma na to ochotę. Widocznie czuje się z nimi lepiej niż z rówieśnikami. Nie zapominaj jednak o wskazywaniu zalet zabaw z dziećmi i staraj się zapewnić towarzystwo takich kolegów.

• Na szczególną pochwałę zasługuje malec, który robi coś, co sprawia mu trudność. Żadne dziecko nie jest doskonałe: Trudno być najlepszym we wszystkim. Warto tę prawdę maluchowi uświadomić, ale też stwarzać mu okazje do rozwijania słabszych stron.

Wybieramy rozwijające zajęcia

Dziecko w wieku przedszkolnym rozpiera energia. Trudno mu usiedzieć w miejscu, wciąż ma nowe pomysły i prośby. Odpowiednie zajęcia dla ruchliwego szkraba to te, które rozwijają fizycznie i psychicznie, a zarazem nie trwają zbyt długo - wyjątkowe trzyletnie wiercipięty potrafią zajmować się jedną rzeczą nie dłużej jak 5 minut. Dzieci spokoje i cierpliwe - do kwadransa. Pięciolatka zajmiemy już na godzinę lekcyjną. Pamiętajmy, by podczas pouczającej zabawy zadbać o wszystkie zmysły malucha, czyli wzrok, słuch, dotyk i smak, w taki sposób, by się nie nudziły.

wstecz  1  | 2 | 3  dalej  

Zabawki, które polecamy:

Plastyka: zestawy farb (akwarele, plakatówki), zestawy dla małych rzeźbiarzy, plastelina, modelina, ciastolina, papier kolorowy, w tym samoprzylepny, bezpieczne, plastikowe nożyczki, kredki: zwykłe, pastelowe, świecowe, mazaki.

Muzyka: instrumenty muzyczne, zabawkowe: małe pianina, gitary, bębenki, cymbałki. Płyty z rytmiczną muzyką dla dzieci i nagranymi dźwiękami przyrody. Część dzieci równie chętnie słucha muzyki poważnej.

Matematyka (w tym wyobraźnia przestrzenna, pamięć): gry planszowe: okręty, warcaby, puzzle, klocki, memo, scrabble dla dzieci, rummikub.

Ogólna edukacja: encyklopedie i atlasy dla dzieci, serie zawierające odpowiedzi na trudne pytania z różnych dziedzin (przyroda, człowiek, kosmos), np. "Ciekawe dlaczego", "Odpowiedzi na kłopotliwe pytania zadawane przez dzieci". Małe mądrale często zamiast książek edukacyjnych chętniej uczą się z interaktywnych edukacyjnych programów i gier komputerowych. Może tak być, jeśli pamiętamy, by dziecko nie siedziało przed ekranem więcej niż 3-4 razy w tygodniu przez maksymalnie 40 minut.