Oprac. Krzysztof Rozycki
ROZLICZENIE STATKU METODA N.C.B
===============================
Poprawianie odczytanego zanurzenia
Aby otrzymać zanurzenie teoretyczne (moulded) na wręgach
konstrukcyjnych należy:
1. Poprawić odczytane watrosci TD , TR aby otrzymać zanurzenie na pionach
tz * LF
popr._dla_dziobu = ------------ tz - trym na znakach[w metrach]
Lpp - LF + - na dziob
- - na rufę
LF - odległość skali zanurzenia
tz * LA od pionu dziobowego
popr._dla_rufy = ------------- LA - odległość skali zanurzenia
Lpp -LA od pionu rufowego
TDp = TD (+/-) popr._dla_dziobu
TRp = TR (+/-) popr._dla_rufy
2. Poprawić otrzymane zanurzenie TDp , TRp o grubość stępki, aby
otrzymać zanurzenie na wręgach konstrukcyjnych:
TD = TDp - GRUBOSC_STEPKI_NA_DZIOBIE
TR = TRp - GRUBOSC_STEPKI_NA_RUFIE
TM = TM - GRUBOSC_STEPKI_NA_OWREZU
Mając te zanurzenia można dopiero obliczyć wyporność (D) metoda N.C.B
=====================================================================
$1. Obliczamy TSR (wchodzimy wartościami na wręgach konstrukcyjnych):
TD + TR
TSR = -----------
2
$2. Obliczamy TSR/SR:
TSR + TM
TSR/SR = ------------
2
$3. Obliczamy Tdefl (Tdefleksyjne):
TSR/SR + TM
Tdefl = -------------------
2
$4. Odczytujemy z krzywych lub tablic hydrostatycznych
wyporność (D) Displacement dla Tdefl
D = (odczytane z tablic lub krzywych)
$5. Poprawiamy otrzymana wyporność (D) o aktualna gęstość wody(gamma)
D * gamma
Dgamma = -------------
1.025
$6. Poprawiamy Dgamma o poprawkę na trym (C1):
100 * t * TPC * LCF
C1 = (+/-) --------------------------------
Lpp
DC1 = Dgamma + C1
t - trym (+) na dziob, (-) na rufę [metry]
TPC - przyrost wyporności na 1 cm zanurzenia
LCF - geometryczny środek wyporu wodnicy (+) na dziob, (-) na rufę
(Xs)
Lpp - odległość miedzy pionami
$7. Poprawiamy wyporność (DC1) o poprawkę (C2)
50 * t * t * (M1-M2)
C2 = -----------------------------
Lpp
DC2 = DC1 + C2
M1 - moment przeglebiajacy o 1 cm dla Tdefl + 50 cm
M2 - moment przeglebiajacy o 1 cm dla Tdefl - 50 cm
C2 jest zawsze dodatnie
$8. Obliczamy zapasy (bez Rożnych i Pustego statku):
Z = BALASTY + PC + PL + OL + WS + WK + SLOP
WS - woda słodka
WK - woda kotłowa
$9. Obliczamy tzw. wyporność netto (Dnetto):
Dnetto = DC2 - Z
UWAGA:
======
1. Statek rozliczamy na wejście i wyjście
2. Jeżeli statek wszedł pod balastem to (Dnetto-wej) stanowi ciężar
Statku pustego plus Rożne. Wartość ta jest nasza stałą.
Po załadunku obliczamy (Dnetto-wyj)
$10. Obliczamy różnicę pomiędzy Dnetto-wyj a Dnetto-wej i otrzymujemy
ładunek na burcie
LADUNEK = D netto-wyj - Dnetto-wej
ROZLICZANIE STATKU METODA JAPONSKA
==================================
Metoda ta tym rożni się od metody N.C.B., ze inaczej oblicza
zanurzenie srednie/srednie i przez to nie stosuje poprawek na wyporność.
$1. Obliczamy zanurzenie TSR/SR (wchodzimy wartościami na wręgach konstrukcyjnych):
TD + TR + 6 * TM t * LCF
TSR/SR = ---------------------- (+/-) ------------
8 Lpp
t - trym /+/ na dziob, /-/ na rufę
LCF - środek geometryczny wodnicy /+/ na dziob, /-/ na rufę = Xs
Lpp - długość miedzy pionami
$2. Odczytujemy wyporność (D) DISPLACEMENT dla TSR/SR
D =
$3. Poprawiamy odczytana wyporność o aktualna gęstość wody (gamma)
D * gamma
D gamma = -----------------
1.025
$4. Obliczamy zapasy statku (bez ROZNYCH i STATKU_PUSTEGO)
Z = BALASTY + PC + PL + OL + WS + WK + SLOP
$5. Obliczamy wyporność NETTO (Dnetto) jak w metodzie N.C.B.
Dnetto =