Motywacja – to ogólny termin na określenie wszystkich procesów zaangażowanych w rozpoczęcie, kierowanie i podtrzymywanie aktywności fizjologicznych i psychicznych; pojęcie względne; brak obserwacji bezpośredniej
Psychologia dynamiczna – określanie wszystkich teorii psychologicznych, które starają się rozumieć zachowania w kategoriach motywacji.
Popęd – termin określający motywację pierwotnie biologiczną np. głod
Motyw – potrzeby zakorzenione psychicznie i społecznie, które z założenia są wyuczone poprzez doświadczenia osobiste

FUNKCJIE POJEĆ MOTYWACYJNYCH

• wyjaśnianie zmienności zachowania

• ustalenie związków biologii i zachowania

• wnioskowanie o prywatnych stanach z działań publicznych

• ustalenie odpowiedzialności za działania

• wyjaśnienie wytrwałości pomimo przeciwności

Potrzeba osiągnięć - różni się u ludzi nasileniem i wpływa na ich tendencje dążenia do celu.
Poczucie przepływu – przyjemna utrata samoświadomości i poczucie upływu czasu wraz z głęboką koncentracją na zadaniu a nie jego wynikach.

PROBLEMATYKA MOTYWACKI

• Motywy zależności

  • Potrzeby fizjologiczne

  • Poczucie bezpieczeństwa

  • Motywy bliskości i intymności

  • Potrzeba afiliacji

• Tożsamość

  • Motywacja do utrzymania tożsamości indywidualnej i grupowej

  • Niwelowanie rozbieżnością pomiędzy ja realnym i idealny

  • Poczucie kontroli

  • Potrzeba kontroli biegu zdarzeń

  • Motywy reaktancji

  • Motywacja wewnętrzna i zewnętrzna

  • Brak poczucia kontroli; efekt wyuczonej bezradność

• Poczucie własnej wartości

• Samoocena

• Motywy altruistyczne

• Motywy osiągnięć

• Rozwój

  • Motywacja prokreacyjna

  • Potrzeba samorealizacji

CZYNNIKI WARUNKUJĄCE ROZWÓJ CZŁOWIEKA

1. Hipoteza 1 – środowiskowa – głosiła, ze różnice w poziomie inteligencji nie są spowodowane żadnymi czynnikami o charakterze biologiczne- genetycznym.

2. Hipoteza 2 – wpływ na inteligencje mają pewne fizyczne i biologiczno genetyczne sprawy.

Wpływ genotypu na środowisko:

1. Sposób pasywny – gdy biologiczni rodzice tworzą środowisko wychowawcze, które odpowiada genotypowi dziecka;

2. Sposób realizujący się na zasadzie „wywołania” – gdy dziecko dzieki swemu genotypowi prowokuje, wywołuje określone reakcje otoczenia

3. Sposób aktywny – gdy dziecko w zależności od własnego genotypu w sposób selektywny zwraca uwagę i wybiera określone aspekty, elementy i zdarzenia ze swego środowiska

PODSTAWY ROZWOJU EMOZJONALNO - SPOŁECZNEGO – ROZWÓJ WIĘZI Z DRUGIM CZŁOWIEKIEM

Uspołecznienie - przygotowanie jednostki do pełnienia ról społecznych, a także proces wpajania człowiekowi przez instytucje lub osoby wychowujące, systemów wartości, norm i wzorców obowiązujących w danej zbiorowości, określonych umiejętności, związanych z wejściem w świat społecznych instytucji.

Pomiar przywiązania – dziecko dąży do przebywania z opiekunem, wykorzystuje go jako bezpieczną bazę w trakcie eksplorowania nieznanych sytuacji, przywiera do niego kiedy jest przestraszone

Przywiązanie ufne – dzieci z takim przywiązaniem przejawiają niepokój, gdy rodzic opuszcza pomieszczenia a dążą do fizycznej bliskości, uspokojenia i kontaktu, gdy rodzic pojawi się ponownie, po czym stopniowo powracają do zabawy
Przywiązania lękowe unikające przejawia się w trzymaniu się dziecka na uboczu oraz aktywnym unikaniu i ignorowaniu matki gdy ta wraca do pokoju

Dzieci o przywiązaniu lękowym ambiwalentnym są bardzo zaniepokojone i przestraszone gdy matka wychodzi, gdy wraca nie mogą się uspokoić i okazują gniew i opór wobec niej, równocześnie wyrażając potrzebę kontaktu

Przywiązanie lękowe zdezorganizowane przejawia się u dzieci, które wydają się oszołomione i zmieszane gdy matka wraca; znieruchomienie na widok matki, brak kontaktu wzrokowego

Skarlenie psychospołeczne – w rodzinach charakteryzujących się brakiem emocjonalnych więzi i wrogością, dzieci ważą mniej a rozwój ich kośćca jest opóźniony. Zaczynają rosnąć po opuszczeniu wrogiego środowiska, lecz proce ten zostaje zahamowany kiedy doń wracają.

PRZEBIEG ROZWOJU POZNAWCZEGO – KONCEPCJA J. PIAGETA.

Piaget opisał stadia rozwoju intelektualnego. Dzieci przechodzą przez te stadia w określonym porządku i odpowiednim wieku.

STADIUM 1

(od urodzenia do końca 2 roku)

• Bezpośrednie poznanie świata

• Myślenie „tu i teraz” (przedmiot znika z pola widzenia, znika w przestrzeni)

STADIUM 2

(od 2 do 7 roku życia)

• Myślenie symboliczne

• Egocentryzm - postrzeganie świata z innej perspektywy niż swoja. (zapytane dziecko o to czy jej rodzeństwo ma siostrę lub brata odpowie że nie)

• Centracja oznacza zwracanie uwagi na jedną tylko właściwość sytuacji i pomijaniu innych, nawet najbardziej istotnych

STADIUM 3

(od 7 do 11 roku życia)

• Nabywanie odwracalnego myślenia

• Zdolność do decentracji

STADIUM 4

(od 11 roku życia)

• Rozumowanie abstrakcyjne bez odwoływanie się do konkretnych przedmiotów lub wydarzeń

ROZWÓJ PSYCHOSPOŁECZNY CZŁOWIEKA W CIĄGU ŻYCIA – koncepcja E.Eriksona

E. Erikson opisał 8 podstawowych kryzysów psychospołecznych, których korzenie tkwią w oczekiwaniu społeczeństwa i indywidualnych doświadczeniach jednostki w ciągu życia. Każdy z kryzysów stanowi ważny punkt zwrotny, w którym człowiek musi stawiać czoła problemom psychospołecznym i rozwiązuje je kontinuum bieguna od pozytywnego do bieguna negatywnego.