Badanie wytrzymałości betonu na ściskanie:

Badanie to przeprowadza się w celu sprawdzenia maksymalnych naprężeń ściskających dla betonu, w celu zaprojektowania betonu. Badanie to przeprowadza się na próbkach sześciennych o wymiarach (150x150x150 [mm]), bądź walcowych (300x150 [mm]). Przed badaniem próbkę należy odpowiednio przygotować. Należy wytrzeć nadmiar wilgoci z powierzchni próbki, wytrzeć do czysta wszystkie powierzchnie nośne maszyny wytrzymałościowej i usunąć z powierzchni próbki wszystkie luźne zanieczyszczenia lub inne materiały.
Próbki sześcienne tak ustawić, aby obciążenie było przykładane prostopadle do kierunku formowania próbek.
Dla obciążenia należy wybrać stałą prędkość bez wstrząsów i zwiększać ją w sposób ciągły, przy wybranej stałej prędkości 10% do uzyskania największego obciążenia.
Zapisać uzyskane największe obciążenie.
Zniszczoną już próbkę należy poddać ocenie wyników zniszczenie, tj. określić czy zniszczenie próbki przebiega prawidłowo, czy nie. W przypadku gdy zniszczenie jest nieprawidłowe, fakt ten należy odnotować w odniesieniu do wzoru zniszczenia, zgodnie z rysunkiem 2, najbliższego zaobserwowanemu sposobowi zniszczenia.

Przykłady zniszczenia prawidłowego

Wytrzymałość na ściskanie oblicza się ze wzoru:

Wytrzymałość na ściskanie należy podawać z zaokrągleniem do 0,5 MPa.

Rysunek 2: Przykłady zniszczenia nieprawidłowego.

Wytrzymałość na rozciąganie przy rozłupywaniu:

Próbkę do badania należy umieścić centrycznie w maszynie wytrzymałościowej, stosując opcjonalnie ramkę. Wzdłuż dolnej i górnej krawędzi obciążenia próbki dokładnie umieścić podkładki i jeśli są wymagane, elementy obciążające.
Zapewnić aby podczas obciążenia górna i dolna płyta dociskowa były do siebie równoległe.
Zapewnić za pomocą ramki albo tymczasowych podpór , aby podczas pierwszego przyłożenia obciążenia próbka pozostała wycentrowana.
Wybrać stałą prędkość obciążenia z zakresu od 0,04 MPa do 0,05 MPa. Przyłożyć obciążenie bez wstrząsów i zwiększać je w sposób ciągły przy wybranej stałej prędkości 1% do uzyskania największego naprężenia.

Wymagana prędkość obciążenia wyrażona jest wzorem:

Pękniętą próbkę poddać oględzinom i jeśli jej wygląd jest nietypowy, fakt ten zanotować.

Wytrzymałości na rozciąganie przy rozłupywaniu oblicza się ze wzoru:

Wytrzymałość na rozciąganie przy rozłupywaniu wyrazić z dokładnością do 0,05 MPa.

Badanie gęstości objętościowej

Oznaczanie objętości można przeprowadzić metodami:
1.) za pomocą pomiaru objętości wypartej wody;
2.) za pomocą obliczeń wykorzystujących rzeczywiste pomiary;
3.) dla sześcianów za pomocą obliczeń wykorzystujących sprawdzone wymiary nominalne.

W celu badania należy zważyć próbki w stanie nasyconym wodą (zanurzać próbkę w wodzie o temp. 20 2 C do czasu aż zmiany masy w czasie 24h będą mniejsze od 0,2%, wycierając nadmiar wody przed każdym warzeniem), w stanie rzeczywistym, oraz w stanie wysuszonym (suszyć próbkę w suszarce z wentylacją w temperaturze 105 5 C do czasu aż zmiany masy w czasie 24h będą mniejsze od 0,2%, przed każdym warzeniem ochłodzić próbkę do temperatury zbliżonej do temp. pokojowej w suchym hermetycznym naczyniu).

Wyniki badania:
Obliczyć gęstość stosując oznaczone wartości masy i objętość próbki do badania za pomocą następującego wzoru:

Wyrazić wynik oznaczenia gęstości do 10