Dziecko oparzone

Oparzenie – ogólnoustrojowy i miejscowy skutek działania: wysokiej temperatury, środka chemicznego, prądu elektrycznego o wysokim lub niskim natężeniu, promieniowania jonizującego.

Oparzenie elektryczne.

Uszkodzenia występują na kierunku przepływu prądu, mogą być różnie głęboko zlokalizowane, z typowym ciężkim uszkodzeniem elementów głębszych (kości, nerwów, mięśni) przy pozornym braku zewnętrznych znamion uszkodzenia skóry. Miejsca wyjścia prądu są zazwyczaj ciężej uszkodzone, ponieważ następuje wyzwolenie kumulującej się na drodze przebiegu prądu energii. Wstrząs hipowolemiczny (!!!)

Oparzenia chemiczne

• Skutki miejscowe zależą od rodzaju działającej substancji, stąd przy oparzeniu kwasem oczekiwać możemy martwicy koagulacyjnej o ograniczonej rozległości

• Oparzenie zasadą, rozległe z dominującą w obrazie histologicznym martwicą rozpływną, …

Stopnie oparzenia

• I stopień oparzenia – bejmuje tylko naskórek, przejawia się zaczerwienieniem wynikającym z przekrwienia w tkance podskórnej i małymi zmiananami mikroskopowymi

• II stopień oparzenia – jest głębszy, obejmuje całą grubość naskórka i części skóry właściwej, pojawiają się na powierzchni oparzonej pęcherze

• Powierzchniowe oparzenie II stopnia

• Głębokie oparzenia II stopnia – obejmuje skórę właściwową i część tkanki podskórnej. Rany oparzeniowe mogą zagoić się samoistnie w ciągu 21-35 dni

• Oparzenie III stopnia – mają twardą powierzchnię o zabarwieniu brunatnym, brązowym, bladożółtym lub nawet czerwonym. Są one zazwyczaj niebolesne przy dotyku, ponieważ całą grubość skóry właściwej, zawierające receptory bólowe, uległa zniszczeniu. Nie oznacza to jednak, że rana taka nie powoduje samoistnej…

• Oparzenia IV stopnia….

Ocena stopnia ciężkości oparzenia zależy od:

• Rozległości rany oparzeniowej

• Głębokości rany

• Lokalizacji uszkodzeń

• Wieku pacjenta

• Ewentualnych obrażeń towarzyszących

• Chorób współistniejących ze skutkami urazu (ostrych i przewlekłych)

Najczęstsza lokalizacja ran oparzeniowych:

• Tułów (przednia powierzchnia klatki piersiowej i brzucha)

• Kończyny

• Pośladki i krocze

• Szyja

• Twarz i głowa

Etapy choroby oparzeniowej:

• Faza wstrząsowa 24 – 48 h od oparzenia – okres zagrożenia oligowolemicznym wstrząsem oparzeniowym

• Faza kataboliczna – samoistny rozpad tkanek martwiczych w ranie oparzeniowej i ogólnoustrojowa mobilizacja energetyczna do samooczyszczania rany. Pacjentowi najbardziej zagrażać mogą w okresie tych 5-6 tyg powikłania septyczne i toksyczne

• Faza anaboliczna – okres odbudowy trwający aż do wyrównania wszelkich zaburzeń natury ogólnej i całkowitego zagojenia ran, wraz z uformowaniem się blizn

Ocena ciężkości oparzeń

Podział oparzeń wg American Burns Association

Oparzenia lekkie:

• Oparzenia I st

• Oparzenia II st. Poniżej 15 % pow. Ciała u dorosłych

• Oparzenia II st. Poniżej 10% po ciała u dzieci

• Oparzenia III st. Poniżej 5% pow ciała

Oparzenia średnia:

• Oparzenia II st. Obejmujące 15-25% po ciała dorosłych

• Oparzenia II st. Obejmujące 10-20 % pow ciała u dzieci

• Oparzenia III st poniżej 10% pow ciała

• Wszystkie oparzenia obejmujące ręce, twarz, oczy, uszy, stopy, krocze

Oparzenia ciężkie:

• Oparzenia II st. Powyżej 25%...

Pierwsza pomoc przedlekarska

• Jak najszybciej, zdjąć nasączoną wrzątkiem odzież, nie przejmując się, że wraz z nią możemy ściągnąć trochę odwarstwionego naskórka

• Natychmiast ochłodzić miejsca oparzone bieżącą, zimną wodą, do 15 minut od urazu

• Błędem jest stosowanie spirytusu, masła, fioletu

• Zabezpieczyć dziecko przed utratą ciepła

• Używamy maści zawierających w składzie azotan srebra

• Kąpiel dziecka w nadmanganianie potasu

Bezwględna hospitalizacja dziecka z:

• Oparzeniem ciężkim lub średnim

• Z oparzeniem lekkim, ale okrężnie obejmującym obwód kończyny

• Z oparzeniem szczególnym, tzw. wstrząsorodnych okolic ciała, czyli np.: twarzy, szyi, dołów pachowych i podkolanowych, krocza, stóp i rąk

• Z podejrzeniem o rozmyśle oparzenia dziecka, lub przy dowodach, że opieka nad dzieckiem nie została wykonana prawidłowo

Miejscowe leczenie rany oparzeniowej:

• Metoda otwarta

• Metoda zamknięta

• Nekrektomia – nacięcie wczesnej rany oparzeniowej

Leczenie blizn pooparzeniowych:

• Optymalizacja leczenia ogólnego i miejscowego

• Wczesna rehabilitacja (terapia ułożeniowa, leczenie uciskiem, środki farmakologiczne do stosowania miejscowego)

Cele leczenia pacjentów po urazach termicznych, chemicznych, elektrycznych

• Ratowanie życia i zdrowia tych chorych

• Przywrócenie pacjentowi wyglądu i kształtu z okresu przed urazem

• Przywrócenie go społeczeństwu jako pełnowartościowej osoby i obywatela i/lub uzyskanie możliwie najlepszych dla pacjenta, efektów ostatecznych