Uwaga! Z Honoratą (blok D) miałyśmy tę samą skalę przygotować, chyba przez Pani pomyłkę ;), więc wysyłam swoje opracowanie tej skali, a SNS L.Pytki będziecie miały w bloku D.
Skala nieprzystosowania społecznego L. Pytki – REFERAT
Skala Nieprzystosowania Społecznego L. Pytki służy do wstępnego pomiaru nieprzystosowania społecznego dzieci i młodzieży szkolnej oraz określania stopnia nasilenia niekorzystnych czynników działających w życiu dziecka.1
Opisywana skala składa się z 6 części, autor także umieścił do niej instrukcję, arkusz zbiorczy, oraz ogólnokrajowe normy stenowe i informację w jaki sposób mamy dobierać informatorów.
Te 6 części mierzy kolejno:
Nieprzystosowanie dziecka do wymagań życia rodzinnego
Nieprzystosowanie dziecka do wymagań szkolnych
Nasilenie zachowań antyspołecznych
Stopień skumulowania niekorzystnych czynników biopsychicznych
Stopień skumulowania niekorzystnych czynników socjokulturowych
Instrukcja przekazuje nam reguły stosowania skali oraz wypełniania arkusza zbiorczego, natomiast informacja o doborze informatorów, tak jak już wspomniałam, mówi jakich informatorów należy użyć do wypełnienia danej części skali. I tak np. w pierwszej części są to rodzice bądź prawni opiekunowie, w drugiej koledzy/koleżanki z klasy.
Poziom nieprzystosowania społecznego badamy na podstawie sumy punktów uzyskanych przez dziecko w trakcie badań.
Im więcej dziecko zdobędzie punktów, tym większe prawdopodobieństwo, że dane dziecko jest nieprzystosowanie społecznie.
L. Pytka informuje nas, że po otrzymaniu surowych wyników, które wskazują na prawdopodobieństwo nieprzystawania dziecka społecznie , należy przeprowadzić pogłębione badania psychologiczne.
L. Pytka „Pedagogika Resocjalizacyjna” Warszawa 1993r Wyższa szkoła pedagogiki specjalnej im. M.Grzegorzewskiej↩