Informacja i komunikacja w zarządzaniu

Komunikowanie się:

• R.W. Griffin, który stwierdza, że komunikowanie się, to „proces przekazywania informacji od jednej osoby do drugiej”.

• B. kożusznik, podaje, ze komunikowanie się, to „proces polegający na słownym lub bezsłownym przesyłaniu informacji i kształtujący relacje między ludźmi”.

• Berelson i Steiner określają komunikowanie się jako ”wzajemne przekazywanie informacji, umiejętności, pojęć, idei, uczuć itp. Za pomocą symboli tworzonych przez słowa, dźwięki, obrazy czy dotyk”

Proces komunikowania się

nadawca odbiorca

odbiorca nadawca

Informacja

• Znak lub kombinacja znaków, które tworzą, przedstawiają, przekazują lub przekształcają obraz czegoś. (A. Chauvet)

• Treść pochodząca ze świata zewnętrznego (N. Wiener)

• Przekazywanie różnorodności (R. Ashby)

• Jest tym, co zwiększa naszą wiedzę o otaczającej nas rzeczywistości. (J. Kisielnicki)

Informacja – komunikat

Cechy skutecznego komunikatu:

• jasny;

• zwięzły

• dopasowany do odbiorcy

Formy komunikacji

• werbalna

  • słowna – odzwierciedlona przez język mówiony lub pisany

• niewerbalne

  • język ciała – mimika twarz, gestykulacja, postawa oraz właściwości mowy a także relacje przestrzenne zachodzące miedzy ludźmi we wzajemne interakcje.

Formy komunikacji w organizacji

Komunikację w organizacjach możemy podzielić na:

• formalną, która przebiega zgodnie z układem hierarchicznym, podziałem kompetencji, obowiązków i odpowiedzialności – i przez oficjalne kanały przepływu;

• nieformalną, polegającą na przekazywaniu, odbieraniu i zaganianiu informacji, działań i zachowań, niezależnie od form i kanałów przyjętych dla komunikacji formalnej.

System obiegu informacji

• sieć komunikowania się – jest to wzorzec, w jaki układa się porozumiewanie między pracownikami organizacji.

Typy formalnych sieci komunikacyjnych

Łańcuch winorośli spotykanych w organizacjach

Informacja zwrotna

Służy przekazywaniu danych, które jej odbiorca będzie mógł wykorzystać, by zmienić swoje zachowanie oraz służy uniknięcia sytuacji, w której partner musiałby domyślać się, o co nam chodzi polegając na intuicji.

Słuchanie to prośba postrzegania świata oczami drugiej osoby oraz jej rekonstrukcja z własnej perspektywy.

Słuchanie to zaangażowanie i komplement.

Źródła informacji w procesie komunikacji

7 % słowa

38% - ton głosu

55% mowa ciała

Cztery typy ekspresji niewerbalnej:

• mimika twarzy – wyraz twarzy

• pozajęzykowa – m.in. cechy głosu, wysokość i natężenie oraz tempo mówienia, wahania, błędy oraz inne zakłócenia płynności mowy.

• Kinezjetyka – pozycja ciała, postawa, gesty i inne ruchy ciała.

• Proksemika – przestrzenna odległość między ludźmi, którzy wchodzą ze sobą w interakcje.

  • Odległości i zależności między rozmówcami

  • Antropologia przestrzeni

Co przeszkadza w komunikacji ?

Do przeszkód sprawnej komunikacji zaliczamy:

• filtrowanie – celowe manipulowanie informacją przez nadawcę;

• wybiórcze postrzeganie – odbiorca słyszy i widzi sprawy selektywne;

• style wg płci – odmienne powody komunikowania się;

• emocje – interpretacja komunikatu zależy od samopoczucia;

• język – odmienne rozumienie słów;

• niezgodność komunikatu werbalnego z niewerbalnym.

Sposoby poprawy komunikacji

• rady dla nadawcy

  • sprzężenie zwrotne

  • świadomość języka i znaczenia

  • zachowanie wiarygodności

  • wrażliwość na potrzeby odbiorcy

  • śledzenie losów informacji

  • regulacja przepływu informacji

  • zrozumienie bogactwa różnych środków przekazu

• rady dla odbiorcy

  • rozwijanie umiejętności słuchania

  • wrażliwość na potrzeby nadawcy

Jak się komunikować ?

C – często patrzeć w oczy

I – interesuj się drugą stroną rozmowy

E – emanuj uczucia

P – pochylaj się w stronę rozmówcy

Ł – ładnie się uśmiechaj

O – od czasu do czasu dotknij