ORGANIZAJCA I FUNKCJA JEDNOSTKI MOTORYCZNEJ

Sposoby badania organizacji i funkcji jednostki motorycznej:

1. Rejestracja potencjałów pojedynczych włókien mięśniowych, poprzez pobudzanie ich unerwienia.

2. Rejestracja potencjałów jednostek motorycznych, w czasie stopniowanych ruchów dowolnych człowieka.

Metodyka badania:

1. Rejestracja potencjałów pojedynczych włókien mięśniowych.

Służy do tego jednopunktowa elektroda igłowa wkłuwana w mięsień, posiadająca zakończenie czynne o średnicy 25 um. Rejestruje ona potencjały z obszaru o promieniu 150 um. Można ją przesuwać , aby uzyskać potencjały z innych komórek mięśniowych. Można posłużyć się elektrodą wielopunktową , która ułatwia zapis potencjałów wielu komórek jednocześnie.

1. Rejestracja potencjałów jednostek motorycznych.

Pobudzenie unerwienia jednostki motorycznej można badać różnymi sposobami na różnych piętrach ośrodkowego i obwodowego układu nerwowego. Poprzez:

- pobudzanie kory mózgowej, podczas operacji neurochirurgicznych, przezczaszkowo, a także przezczaszkowo przez wzbudzanie przepływu prądu w tkance ner­wowej polem elektromagnetycznym.

-drażnienie korzonków przednich (ruchowych) rdzenia kręgowego oraz nerwów obwodowych, poprzez drażnienie kilku lub pojedyn­czych włókien nerwowych mikroelektrodą wkłuwa­na do pnia nerwu.

-stopniowe dowolne napinanie mięśnia,

-drażnienie bodźcami elektrycznymi pęczka włókien mięśniowych.

Stosując przedstawione metody stwierdzo­no, że miocyty wchodzące w skład jednostki moto­rycznej nie są zebrane razem w postaci jednolitego pęczka, lecz rozmieszczone na dużym obszarze prze­kroju i przemieszane z miocytami należącymi do innych jednostek.

Rozrzucenie miocytów należących do danej jednostki motorycznej na całym przekroju mięśnia ma bardzo duże znaczenie czynnościowe. Jak wykazało zestawienie rejestracji potencjałów z rejestracją siły skurczu mięśnia przy ruchach dowolnych.

Stopniowanie siły zależy od 2 zjawisk:

I) aktywacji zmiennej ilości jednostek motorycznych,

2) zmiennej częstotliwości impulsów wysyłanych do miocytów przez motoneurony.

Rozrzucenie miocytów jednostki motorycznej na całym prze­kroju mięśnia zapewnia równomierny rozkład siły bez względu na to ile jednostek zostaje aktywowa­nych.

Rejestracja potencjałów pojedynczych włókien mięśnia w czasie lekkich skurczów dowolnych umo­żliwia również badanie synchronizacji pobudzenia komórek należących do jednostki motorycznej.