Krakowiak to żywy, polski taniec ludowy z okolic Krakowa, zaliczany do polskich tańców narodowych. Nazwa tańca pochodzi z XVIII w. i odnosiła się do grupy tańców posiadających własne lokalne nazwy: mijany, dreptany, ścigany, skalmierzak i in.
Stroje krakowskie: Mężczyźni: Spodnie w cieniutkie paski, długie katany w ciemnych kolorach, pasy zdobione metalowymi wstawkami, czapki-rogatki z pawimi piórami. Kobiety: kwieciste spódnice, białe koronkowe fartuchy, serdaki z kolorowymi zdobieniami, wianki z kwiatów (najczęściej z wstążeczkami).
Krzesany to polski taniec ludowy, jeden z tańców podhalańskich, w krzesanym trzykrotnie uderza się nogą o podłogę po czym zmienia się nogę i uderza drugą.
Stroje góralskie: Mężczyźni: białe płócienne koszule - odświętne ozdobione haftowanymi ząbkami, spodnie codzienne brązowe, odświętnie białe, kaftan granatowy z metalowymi guzikami, a na wierzch brunatną cuchę (rodzaj męskiej kurty), długą do kolan, zdobioną haftem. Pasy skórzane, nazywane tu madziarskimi, czarny kapelusz z szerokim rondem.
Kobiety: lniane koszule, sukienne gorsety, najczęściej ciemnozielone, granatowe, szafirowe lub bordowe, obszyte czerwonym sznureczkiem. Spódnice lniane, nie barwione, zapaski - zdobione białym haftem oraz rańtuski - rodzaj szala z cienkiego płótna.
Obuwie kobiet i mężczyzn stanowiły kierpce. W zimie noszono kożuchy, zarówno długie, jak i krótkie półkożuszki, najczęściej brązowe, bez haftów. Kobiety nosiły też kożuchy wyprawiane na biało.
W życiu góralskich rodzin niezmiernie ważną rolę odgrywała religia oraz kościół. W każdej wsi są małe, drewniane kościółki oraz przydrożne kapliczki, które na stałe wpisały się obraz góralskich wsi. Związek z tradycją odczuwa się najmocniej w czasie obchodów świąt kościelnych takich, jak Boże Narodzenie, Wielkanoc czy Boże Ciało, podczas którego organizowane są procesje ,czy dzień Wszystkich Świętych. Z Wigilią związanych jest też najwięcej obrzędów, obyczajów i wierzeń.
Spośród kultywowanych tradycji warto wymienić Andrzejki - zabawę połączoną z rozmaitymi wróżbami i laniem gorącego wosku do zimnej wody.
Szczególnym przykładem są corocznie obchodzone święta plonów dożynki
Górale babiogórscy posiadają w swojej kulturze wspomnienie okresów zbójnictwa. Owe wspomnienie i pamięć przejawia się opowieściach, legendach oraz pieśniach. W nich to haranasie wraz ze swoimi kompanami ukazują się jako ludowi bohaterowie, walczący z znienawidzoną szlachtą w obronie wiejskiej ludności.
Potrawy:
precelek krakowski, kiełbasa lisiecka, chleb prądnicki, oscypek, żentyca, bundz, redykołka, bryndza podhalańska, sól wielicka, jabłka łąckie oraz śliwowica łącka, nasiona fasoli Piękny Jaś z doliny Dunajca, charsznicka kapusta kwaszona, łukowicka śliwka suszona, obwarzanek krakowski, Barszcz czerwony krakowski, Żurek po krakowsku, Karp zatorski