METODY UPRAWY
Rzodkiewkę sieje się rzędowo lub punktowo. Wybór zależy od możliwości technicznych, terminu siewu i w mniejszym stopniu od odmiany. Przy siewie rzędowym odległości między rzędami powinny wynosić 15cm. W rzędach zaś nasiona wysiewa się co 2 do 3cm. Zagęszczenie wówczas wynosi 250 do 300 sztuk na 1m2. Po wykształceniu dwóch liści trzeba wykonać przerywkę pozostawiając 25 do 30 sztuk na 1m. Lepszy jest siew punktowy 4 x 4cm w okresie wiosennym i 8 x 8cm w okresie zimowym. Do wysiewu trzeba przeznaczyć nasiona kalibrowane o wielkości 2,4 do 2,8 mm i zdolności kiełkowania ponad 95%. Ciągłość zbioru uzyskuje się wysiewając nasiona w odstępach kilkudniowych. Przyjmuje się, że na 1m rzędu wystarczy60 do 70 nasion. W uprawie trzeba unikać przerywania roślin, gdyż jest to zabieg pracochłonny i opóźniający tworzenie zgrubień. (Legańska, Balcerzak 2000r.)
Wysiewy rzodkiewki w tunelach ogrzewanych rozpoczynają się na początku stycznia i trwają do około końca lutego. Tunele ogrzewane są przez rury grzewcze najczęściej przy bocznych ścianach, a dodatkowo — poprzez plastikowe węże układane na zagonach. Należy utrzymywać w tunelach temperaturę powyżej 5°C, ponieważ na niższą rzodkiewka reaguje spowolnieniem wzrostu i gorszym pobieraniem składników. W uprawie tunelowej w dużym stopniu uzależnione jest to jednak od przebiegu pogody. Rzodkiewka może być uprawiana jako przedplon przed uprawą ogórków lub pomidorów, częściowo także w cyklu jesiennym. Wówczas ziemia jest eksploatowana intensywnie i raczej jednostronnie. Producenci radzą sobie z tym problemem przez nawożenie kompostem. Kompost jest rozrzucany w tunelach (na typowy tunel o wymiarach 7 m x 30 m przeznacza się około 2,5 m3).
(Hasło ogrodnicze 06/2005r.)
Wysiewy rzodkiewki w tunelach nie ogrzewanych ma podstawowe uzasadnienie ekonomiczne. Użycie osłon pozwala na przyśpieszenie zbioru o 2-3 tygodnie w porównaniu do uprawy bez osłon. Gleba powinna być żyzna, lekka, lecz bardzo próchniczna szybko nagrzewająca się na wiosnę i wolna od chwastów. Wskazane jest zastosowanie jesiennego okrycia gleby słomą lub liśćmi. W drugiej połowie lutego w warunkach słonecznej bez mroźnej pogody warstwę izolacyjna należy zdjąć, glebę zlać gorącą wodą, wyrównać powierzchnię i od razu przeprowadzić siew. (Orłowski, Kołota 1999r.)
W inspektach ogrzewanych siew można rozpocząć od końca stycznia i w zimnych od początku marca do pierwszych dni kwietnia, lub od września do połowy października. Dla zachowania ciągłości zbiorów siew można wykonywać co 10-15 dni. Pod uprawę rzodkiewki należy przygotować warstwę ziemi o grubości ok. 15cm, celem zapewnienia żyzności, odpowiedniej pojemności wodnej i równocześnie przewiewności wskazane jest 30-40% udział ziemi gnojowej, 20% torfu wysokiego, 10-15% piasku rzecznego gruboziarnistego. (Orłowski, Kołota 1999r.)
W ogrzewanej szklarni rzodkiewkę uprawia się od listopada do marca. W miesiącach zimowych można uprawiać odmiany, które nie są wrażliwe na niską intensywność światła, takie jak Rowa, Novired.
W szklarniach nie ogrzewanych siew nasion przeprowadza się od końca lutego do końca marca (na zbiór wiosenny) oraz od sierpnia do października (na zbiór jesienny).
(Orłowski, Kołota 1999r.)
NAWOŻENIE
Rzodkiewka nie pobiera z plonem dużych ilości składników pokarmowych, jednakże ze względu na budowę systemu korzeniowego, do gleby przed uprawą należy dostarczyć stosunkowo wysokie (jak na ten gatunek) dawki składników pokarmowych. Przeciętna dawka azotu wynosi 40-50 kg N/ha. Ze względu na krótki okres wegetacji nie poleca się pogłównego nawożenia rzodkiewki azotem. Całą dawkę azotu należy zastosować przedsiewnie. Składnik ten można wprowadzić do gleby za pomocą siarczanu amonu stosując go w dawce 190-230 kg/ha. Należy pamiętać o tym by po zastosowaniu nawóz ten wymieszać z kilkucentymetrową warstwą gleby. Nawożenie siarczanem amonu dodatkowo wpłynie również na poprawienie odżywienia roślin w siarkę, co może polepszyć walory smakowe rzodkiewki. Nawożenie tym nawozem przyczynia się również do obniżenia poziomu akumulacji azotanów w plonie, w porównaniu do nawozów zawierających saletrzaną formę azotu (saletra wapniowa, saletra potasowa). Pozostałe składniki odżywcze należy zastosować przedsiewnie w dawkach 35-55 kg P2O5/ha, 80-120 kg K2O/ha. Najlepiej jednak by dawki nawozów pod uprawę rzodkiewki wyznaczyć na podstawie analizy chemicznej gleby. Optymalne dla rzodkiewki zawartości składników w glebie wynoszą (w mg/dm3): N 80-120, P 40-80, K 120-150, Mg 80-100, Ca około 1600. (Hasło ogrodnicze 06/2005r.)
ZABIEGI PIELĘGNACYJNE
Zabiegi polegają na utrzymaniu odpowiedniej temperatury i wilgotności przez wietrzenie. Gdy rośliny słabo rosną, to po 10 dniach od wschodów można dokarmiać je 0,5% roztworem saletry wapniowej. Najczęściej występującymi chorobami są: Zgorzel siewek, Czernienie korzeni rzodkiewki. (Legańska, Balcerzak 2000r.)
W najwcześniejszej uprawie rzodkiewki w tunelach najważniejsze jest utrzymywanie odpowiedniej wilgotności i temperatury, z reguły w nocy nie powinna spadać poniżej 5°C, w dzień zalecana jest do 15°C. Ze względu na różnice wrażliwości odmian na warunki termiczne, bezpieczniej w jednym tunelu umieszczać jedną odmianę (na przykład Flyer F1 jest bardziej wrażliwy na niską temperaturę niż Donar F1). Przy wzroście temperatury w czasie słonecznej pogody konieczne jest wietrzenie tuneli oraz częstsze podlewanie. Ważnym elementem uprawy, jest odkażanie podłoża. Zabieg ten można przeprowadzić, np. jesienią. Podłoże może być odkażane, np. Diazinonem 10 GR. W najwcześniejszej uprawie rzodkiewki bardzo rzadko dochodzi do większego nasilenia chorób czy szkodników. Zdarzają się jedynie uszkodzenia przez ślimaki. Zapobieganie ich pojawieniu się polega na zwalczaniu chwastów wokół tuneli, przy większym nasileniu można w otoczeniu tuneli rozsypywać środki chemiczne zalecane w "Programie ochrony warzyw". Również zaburzenia fizjologiczne czy zniekształcenia korzeni występują sporadycznie w pierwszym tygodniu kwietnia. Zdarza się spływanie barwnika w czasie mycia zgrubień, ale problem ten łatwo można rozwiązać, należy obniżyć temperaturę w dzień (<15°C) i podwyższenie w nocy (>5°C) oraz dodatkowo zasilać rośliny dolistnie roztworem saletry potasowej (0,2%) i saletry wapniowej (0,1%).
(Hasło ogrodnicze 06/2005r.)
METODY UPRAWY
Rzodkiew. Nasiona wysiewa się punktowo po dwie sztuki w rozstawie rzędów 25 do 30cm, a w rzędzie 15 do 20cm. Kiełkują już w temperaturze 2 do 3 st.C. Po ukazaniu się pierwszych liści właściwych przerzedza się rośliny zostawiając po jednej. Jeżeli zgrubienia sprzedaje się luzem lub przechowuje to na 1m2 powinno znajdować się 16-20 roślin, jeżeli zaś pęczkuje to od 40-50 roślin. (Legańska, Balcerzak 2000r.)
Glebę należy spulchnić do głębokości po nad 20cm, następnie wysiewa się nasiona siewnikiem precyzyjnym o rozstawie redlic 15-25cm. Nasiona rozmieszczane są w rzędzie co 2-5cm, po wschodach należy wykonać przerywkę pozostawiając rośliny w rzędzie w odległości 10-15cm. Po okresie czterech tygodni od wysiewu, stosuje się nawożenie pogłówne. (Orłowski, Kołota 1999r.)
NAWOŻENIE
Rzodkiew ma podobne wymagania klimatyczne i glebowe w tym również te dotyczące stanowiska w płodozmianie jak rzodkiewka. Należy wspomnieć, iż odmiany wczesne są roślinami jednorocznymi, zakwitającymi przy dniu długim, trwającym powyżej 15 godzin. Zatem ich uprawę można prowadzić w sezonie wiosennym i jesiennym, a nie letnim. Z kolei odmiany późne są roślinami dwuletnimi, to znaczy, że zakwitają one w drugim roku uprawy. Ze względu na dłuższy okres wegetacji, odmiany późne zaleca się uprawiać jako poplon po warzywach wczesnych, np. po sałacie. Rzodkiew można uprawiać najwcześniej w drugim roku po oborniku. Rzodkiew podobnie jak i rzodkiewka najlepiej rośnie na glebach średniozwięzłych, próchnicznych, przewiewnych o pH 6,0-7,4. Generalnie potrzeby nawozowe rzodkwi są podobne do wymagań rzodkiewki. Optymalne dla tego gatunku zawartości składników w glebie wynoszą (w mg/dm3): N 80-120, P 40-100, K 120-150, Mg 80-100, Ca około 1600. Jednakże ze względu na zróżnicowanie w długości uprawy pod odmiany wczesne zaleca się zastosować dawkę azotu wynoszącą 40-50 kg N/ha, natomiast dla odmian późnych dawkę tą można zwiększyć do 60-70 kg N/ha. Najlepiej by składnik ten wprowadzić do gleby za pomocą siarczanu amonu i saletrzaku. W przypadku odmian wczesnych połowę dawki azotu należy zastosować tuż przed siewem nasion (w formie siarczanu amonu), drugą zaś część po około 2-3 tygodniach od chwili wschodów roślin (w formie saletrzaku). Natomiast w przypadku odmian późnych dawkę azotu rozdzielić na trzy równe części stosując je kolejno przed siewem (w formie siarczanu amonu) oraz po 2-3 i 4-5 tygodniach od chwili wschodów roślin (w formie saletrzaku). Nawożenie pozostałymi składnikami pokarmowymi należy zastosować przedsiewnie stosując orientacyjnie: 35-60 kg P2O5/ha, 80-120 kg K2O/ha. (Hasło ogrodnicze 06/2005r.), (Ogrodnik Polski nr 2/2005)
ZABIEGI PIELĘGNACYJNE
W uprawie rzodkwi i rzodkiewki pod osłonami nie stosuje się ochrony chemicznej ze względu na krótki okres wegetacji. Bardzo rzadko w uprawie późnowiosennej mogą pojawić się śmietki. Do ochrony należy zastosować preparat czosnkowy Albarep w ilości 1-1,5g/m bieżący, do ochrony przed śmietkami może służyć włóknina polipropylenowa. Przeciwko zgorzeli siewek nasiona należy zaprawiać. (Orłowski, Kołota 1999r.)
METODY UPRAWY
Rzepę uprawia się wyłącznie z siewu bezpośredniego na miejsce stałe. W uprawie poplonowej sieje się od lipca do sierpnia, odległość w rzędzie 20-25cm. Lepiej jest zastosować siew pasowo rzędowy, przy którym odległość rzędu w pasie wynosi 50cm. Siać trzeba płytko na glebach ciężkich, na głębokość ok. 1,5cm, a na lżejszych ok. 2cm. Ilość nasion potrzebnych do obsiania 1ha zależy od odległości między rzędami i wynosi 2-4kg.
(Legańska, Balcerzak 2000r.)
Rzepa jest rośliną dwuletnią. W pierwszym roku uprawy wytwarza rozetę liści oraz jadalną część użytkową - zgrubienie spichrzowe. Rzepa ma mniejsze wymagania glebowe od rzodkiewki i rzodkwi, można ją uprawiać na różnych glebach, jednakże najlepiej rośnie na glebach piaszczysto-gliniastych i gliniasto-piaszczystych, żyznych i odpowiednio uwilgotnionych. Optymalny odczyn gleby dla tego gatunku wynosi pH 6,6-6,9. Rzepę uprawia się jako przedplon lub poplon, na stanowisku w drugim roku po oborniku. Optymalne dla tego gatunku zawartości składników w glebie wynoszą (w mg/dm3): N 80-120, P 40-100, K 120-150, Mg 80-100, Ca około 1600. Orientacyjne stosuje się 55 kg N/ha, 50 kg P2O5/ha, 90 kg K2O/ha. Podobnie jak w przypadku rzodkwi, w nawożeniu rzepy azotem stosuje się przedsiewnie 50% dawki azotu w postaci np. siarczanu amonu (130 kg/ha), a kolejne 50% (np. w postaci saletrzaku 150-180 kg/ha) po 2-3 tygodniach po wschodach roślin (po wykonaniu ewentualnej przerywki roślin). Należy pamiętać o tym, by nawóz ten wymieszać z kilkucentymetrową warstwą gleby. (Hasło ogrodnicze 06/2005r.)