Planowanie i ocena inwestycji w logistyce wykłady

Co to jest inwestycja?

Rodzaje inwestycji:
kryterium czasu trwania

kryterium celu inwestycji

Ich zadaniem jest odtworzenie zdekapitalizowanego (zużytego) majątku trwałego, co pozwoli na dalsze funkcjonowanie przedsiębiorstwa na rynku.

Ich celem jest zapewnienie zdolności produkcyjnych/usługowych na dotychczasowym poziomie, a nie rozwój spółki.

W praktyce: inwestycje te występują rzadko w czystej postaci, gdyż w warunkach intensywnego postępu technologicznego zastępowanie zużytych środków identycznymi jest dalece ograniczone i ekonomicznie nieuzasadnione.

Rodzaje inwestycji rozwojowych

Inwestycje interesu publicznego dotyczą m.in.: Dróg publicznych (budowla i remont), Dróg wodnych, Obiektów i urządzeń transportu publicznego, Łączności publicznej i sygnalizacji, Linii kolejowych, Lotnisk, Przewodów energetycznych, Gazociągów , Wodociągów, Zabytków i ich konserwacji, Urzędów administracji publicznej, Złóż kopalin , Miejsc pamięci narodowej, Cmentarzy itp.

Bilansowe ujęcie inwestycji

Co planujemy przy inwestycji?

Determinanty poziomu inwestycji

Recesja – inwestorzy są zniechęceni do inwestowania

Ekspansja gospodarcza - odwrotnie

A co to jest inwestowanie? Jest to lokowanie środków pieniężnych w różnego rodzaju inwestycje. Cel: osiągnięcie zysku i rozwój przedsiębiorstwa. Wada: ryzyko poniesienia strat.

Inwestor - to osoba fizyczna lub prawna, która podejmuje działania gospodarcze mające na celu przynieść określone efekty w przyszłości.

Rodzaje inwestorów:

Powierzony mu (w formie depozytu lub składek), kapitał lokuje w celu osiągnięcia wyższych zysków z inwestycji niż np. z lokat bankowych. Inwestorem tym jest np.: Instytucja ubezpieczeniowa, Fundusze emerytalne, Fundusze inwestycyjne itp.

Planowanie inwestycji – biznesplan

Pytania, na jakie odpowiada biznesplan:

Rodzaje planów inwestycyjnych

  1. Średnioterminowe (2-5 lat)

  2. Długoterminowe (powyżej 5 lat)

  1. Dla właścicieli i kierownictwa firmy (używane w procesie decyzyjny)

  2. Potencjalnych inwestorów (akcjonariuszy)

  3. Banków i wierzycieli (ryzyko inwestycyjne)

  1. Operacyjne (funkcjonalne)

  2. Taktyczne

  3. Strategiczne

Funkcje planu inwestycyjnego

Struktura biznesplanu

Właściciele i zarząd: plan ogólny, cele inwestycyjne spółki i sposoby ich realizacji, miary oceny efektów

Banki i wierzyciele: opracowany pod kątem planowanych wyników działalności firmy (sprawozdanie finansowe)w związku z podjęciem starań o uzyskanie kredytu (jest podstawą do przyznania kredytu). Jest on także informacją o możliwych zabezpieczeniach roszczeń wierzycieli. Ponadto, jest źródłem informacji w postępowaniu upadłościowym i naprawczym.

Potencjalni inwestorzy: jest ukierunkowany na ocenę aktualnej kondycji ekonomiczno-finansowej (analiza finansowa), prezentację przyszłych celów i zamierzonych przedsięwzięć redukujących ryzyko potencjalnych inwestorów

W planie tym należy ustosunkować się do ryzyka:

1) Makroekonomicznego (polityka podatkowa, celna, monetarna, kursy walut, poziom bezrobocia, normy ekologiczne, wahania koniunktury gospodarczej, zubożenie społeczeństwa, niepewność polityczna, zmiany demograficzne itp.)

2) Branżowego (ceny towarów substytucyjnych, otoczenie konkurencyjne, wzrost importu, preferencje konsumentów, postęp technologiczny)

3) Ryzyko operacyjne (bieżącej działalności)

Typowa struktura planu inwestycyjnego

1) Streszczenie biznesplanu (cele inwestycji) i krótka prezentacja spółki : (ok. 5%)

2) Analiza otoczenia: (15%)

3) Analiza przedsiębiorstwa: (15%)

4) Rozwiązania strategiczne (30%)

5) Plan działania (30%)

6) Wnioski (5%)

Rola biznesplanu w poszczególnych etapach cyklu inwestycyjnego

Faza I: przediwestycyjna (działania o charakterze koncepcyjnym , projektowo-analityczne)

Faza II: realizacji inwestycji

Faza III: operacyjna (dochodzenie do planowanego poziomu inwestycji, znaczne zużycie środków trwałych wykorzystanych w inwestycji, potrzeba dokonywania inwestycji odtworzeniowych i modernizacyjnych)

Końcowym i ostatecznym etapem zamknięcia projektu inwestycyjnego jest likwidacja obiektu inwestycyjnego

Znaczenie stopy procentowej w procesie podejmowania decyzji

W jaki sposób finansowane są inwestycje? Inwestycje finansowane są kapitałem własnym i obcym.

Co się składa na kapitał własny?

Podział kapitału własnego:

- wewnętrzny

a) kapitał samofinansowania (zysk netto za rok ubiegły, kapitał zapasowy, kapitał rezerwowy, zysk z lat ubiegłych)

b) amortyzacja (jest kosztem, któremu nie towarzyszy realny wypływ środków pieniężnych z przedsiębiorstwa, obniża podstawę finansowania)

- zewnętrzny

a) emisja akcji

b) dopłaty do kapitału zakładowego (podwyższenie kapitału zakładowego – po co je stosować?: by pozyskać zewnętrzne źródła finansowania)

Podział kapitału obcego:

- krótkoterminowy

a) krótkoterminowe pożyczki, kredyty, papiery wartościowe np. obligacje

b) kredyt kupiecki (handlowy lub towarowy) np. 2/10 net 40 (taki zapis oznacza kredyt z terminem 40 dni do zapłaty za fakturę – jeśli zostanie zapłacona w terminie do 10 dni, to przysługuje upust równy 2%)

- długoterminowy

a) emisja obligacji i innych papierów dłużnych (bony)

b) pożyczki długoterminowe

c) długoterminowe kredyty bankowe

Bank jako pośrednik finansowy

Ponieważ pieniądzem można obracać (pożyczać, udostępniać do dyspozycji, „kupować”) pieniądz jest towarem. To jak każdy towar, ma on swoją cenę.

Co jest ceną pieniądza? – ODSETKI.

Jak wyrazić poziom odsetek?

- w ujęciu bezwzględnym (absolutnym). Kwota odsetek jest mianowaną (wyrażoną w jednostkach pieniężnych) liczbą dodatnią. Brak możliwości porównań wysokich odsetek od kapitału, w przypadku gdy nie znamy jego wysokości np. Bank A wypłacił odsetki w kwocie 2000zł, a Bank B wypłacił odsetki w kwocie 2200zł.

- w ujęciu względnym (relatywnym). Cena pieniądza jest podawana w ujęciu procentowym. Relatywny miernik ceny pieniądza to stopa procentowa np. Bank A: stopa procentowa wynosi 5%, a Bank B: stopa procentowa wynosi 5,2%.

Stopa procentowa – to wyrażony w procentach iloraz kwoty odsetek do kapitału początkowego.


$$r = \ \frac{O}{Kp} = \frac{Kk - Kp}{\text{Kp}}$$

O – odsetki Kp – kapitał początkowy Kk – kapitał końcowy

Od czego zależy poziom stopy procentowej?

gra popytu i podaży pieniądza, poziom ryzyka, procesy inflacyjne, naturalna preferencja płynności, polityka monetarna państwa.

Granice zmian poziomu stopy procentowej

Granica górna: przeciętna stopa zwrotu osiągana w danym czasie w gospodarce

Dolna granica: bliska zeru lub dodatnia (właściciel nie jest skłonny do pożyczania swojego kapitału za darmo)

Wpływ ryzyka na stopę procentową

- ryzyko związane jest z niepewnością przyszłych warunków funkcjonowania i inwestowania

- wzrost ryzyka to wzrost stopy procentowej

Ryzyko indywidualne – związane z konkretnym dłużnikiem (umowy kredytowe)

Ryzyko ogólne (przeciętne) – związane z koniunkturą rynkową. Rośnie wraz z pogarszaniem się koniunktury gospodarczej

Procesy inflacyjne

- Powodują obniżenie siły nabywczej pieniądza

- Pożyczkodawca chcąc ochronić swój kapitał przed utratą wartości podwyższa stopę procentową w wymiarze odzwierciedlającym oczekiwania inflacyjne

Realna stopa procentowa – rzeczywiście uzyskiwana stopa procentowa

Naturalna preferencja płynności

- wyraża skłonność właściciela kapitału do zachowania możliwie wysokiej jego płynności

- daje właścicielowi kapitału wybór (dowolne jego wykorzystanie)

- udzielając pożyczki na dłuższy czas właściciel ogranicza swoją płynność

- rekompensatą za to jest wyższy poziom stopy procentowej

Polityka monetarna państwa

-wpływ banku centralnego na poziom stopy procentowej

- szczególne znaczenie w okresie recesji (obniżone stopy procentowe i pobudzenie gospodarki)

Rodzaje stóp procentowych:

- według zmienności poziomu r w czasie:

a) stałe – nie zmieniają się w czasie trwania inwestycji (zwykle dotyczą krótkiego okresu)

b) zmienne – ich wysokości ulegają zmianie i zależą zwykle od średniego poziomu stopy procentowej w gospodarce (zwykle dotyczą długiego okresu)

- według wpływów różnych czynników na r:

a) nominalne stopy procentowe

b) realne stopy procentowe

c) faktyczne stopy procentowe

d) efektywne stopy procentowe

NOMINALNA

- to poziom stopy procentowej zapisany w umowie

- jest wyrażona w ujęciu procentowym w stosunku rocznym, określa poziom wzrostu naszych inwestycji


$$r_{n} = \frac{O}{\text{Kp}} = \frac{Kk - Kp}{\text{Kp}}$$

- jeżeli stopa oprocentowania depozytów bankowych w kwocie 1000zł wyniesie 5% to po roku otrzymamy 1050zł. A po pół roku 25zł.

REALNA

- informuje o rzeczywistej zmianie kapitału w czasie

- uwzględnia poziom inflacji


$$r_{\text{re}} = \frac{r_{n} - i}{1 + i}$$

i – stopa inflacji

- obce stopy dotyczą tego samego okresu

FAKTYCZNA

- uwzględnia podatek dochodowy od zysków z inwestycji kapitałowych

- występuje w większości krajów UE

- w Polsce wynosi 19% (liniowy)


rf = (1−t) * rn

t – stop podatku dochodowego od zysków z inwestycji

Związane są z nią 2 rodzaje odsetek od lokat terminowych:

  1. odsetki brutto – przed opodatkowaniem – wyliczane na podstawie nominalnej stopy procentowej

  2. odsetki netto – po opodatkowaniu – liczone przy użyciu stopy faktycznej

EFEKTYWNA

- związana z częstotliwością dopisywania odsetek do kapitału (efekt kapitalizacji)

- dopisywanie odsetek ma zwykle miejsce kilka lub kilkanaście razy w ciągu roku

- w efekcie uzyskiwane oprocentowanie środków pieniężnych będzie wyższe


$$r_{\text{ef}} = (1 + \frac{r_{n}}{k})^{k} - 1$$

k- liczba kapitalizacji w ciągu roku

Dla inwestora najkorzystniejsza jest jak najczęstsza kapitalizacja!

Jeżeli:

Rachunek odsetek prostych i złożonych w roku

Odsetki to cena pieniądza wyrażona kwotowo lub jako stopa procentowa. W przypadku wyrażania tej ceny jako stopy procentowej możemy mówić o odsetkach:

  1. prosty

*wyznaczanie wartości kapitału

- odsetki są naliczane zawsze od tej samej kwoty (kapitał początkowy)

- odsetki nie podlegają kapitalizacji

- rachunek odsetek prostych jest stosowany w transakcjach krótkoterminowych (do 1 roku)

- model oprocentowania prostego


Kn = K0(1 + n * rn)

*wyznaczanie wartości odsetek

- kwota odsetek po każdym roku jest taka sama i wynosi


On = rn * K0

- łączna kwota odsetek z inwestycji wyznaczana jest ze wzoru


Ot = n * rn * K0

  1. złożony (składany)

- odsetki należne za każdy okres są doliczane do kwoty kapitału początkowego, a następnie od tak powstałej kwoty naliczane są odsetki za kolejny okres

- kwota odsetek wzrasta z okresu na okres w coraz szybszym tempie, co jest konsekwencją wzrostu podstawy ich naliczania

- model oprocentowania złożonego


Kn = K0 * (1 + r)n

Metody oceny opłacalności inwestycji rzeczowych

Metody oceny projektów inwestycyjnych dzielimy na 2 grupy:

1. Metody proste

2. Metody dyskontowe (złożone)

METODY PROSTE

Występują 3 podstawowe metody proste:

Metody proste nie uwzględniają czynnika czasu

Okres zwrotu (PP – payback period)
Jest to czas po którym wpływy z inwestycji zrównoważą poniesiony nakład inwestycyjny. Metoda ta pomaga w wyborze takiego projektu inwestycyjnego dzięki któremu przedsiębiorstwo najszybciej odzyska zrównoważone środki pieniężne. W metodzie tej odrzucamy ten projekt inwestycyjny którego okres zwrotu jest najdłuższy.

Zasadniczą wadą tej metody jest to, że nie uwzględnia ona czynnika czasu. Kolejną wadą jest brak informacji o projekcie inwestycyjnym po upływie okresu zwrotu.

Ponadto metoda okresu zwrotu nie dostarcza informacji o efektywności i rentowności projektu.

Wzór:


$$\text{PP} = R*\left( \frac{C_{0} - R_{1}}{R_{2} - R_{1}} \right)*12(\text{miesi}e\text{cy})$$

R – jest to rok w którym nie zwracają się jeszcze poniesione nakłady inwestycyjne i poprzedza on rok po którym te nakłady się zwrócą

C0 - nakłady inwestycyjne, oznacza że są ponoszone w roku zerowym

R1 – jest to skumulowana nadwyżka w roku poprzedzającym zwrot poniesionych nakładów (suma wpływów z inwestycji)

R2 – jest to skumulowana nadwyżka w roku w którym nakłady inwestycyjne zostaną pokryte.

W tym wzorze zakładamy, że wpływy pieniężne są poniesione w następnych latach.


CFt = zysk netto inwestycji + amortyzacja

Odsetki dodajemy wtedy kiedy występuje kapitał obcy, kiedy całość finansowana kapitałem obcym:


CFt = zysk netto inwestycji + amortyzacja + (odsetki)

Okres zwrotu jest metodą subiektywną co oznacza że inwestor sam określa jaki maksymalny okres zwrotu jest skłonny zaakceptować.

Projekt uznaje się za opłacalny jeżeli obliczony okres zwrotu jest krótszy od maksymalnego okresu zwrotu ustalonego przez inwestora. W przypadku gdy mamy do wyboru kilka projektów inwestycyjnych wybieramy ten którego okres zwrotu jest najkrótszy.

Przykład:

Nakłady pieniężne inwestycji rzeczowej to 100000 zł. Spodziewany wpływy z tej inwestycji wynoszą w pierwszym roku 45000 zł, w drugim 35000zł, w trzecim 30000zł, w czwartym 20000zł a w piątym 10000zł. Po jakim czasie zwróci nam się nakład inwestycyjny?

ROK C0 CF Skumulowana nadwyżka CFt
0 -100000 -
1 45000 45000
2 35000 45000+35000=80000
3 30000 80000+30000=110000
4 20000 110000+20000=130000
5 10000 130000+10000=140000


$$\text{PP} = 2 + \frac{100000 - 80000}{110000 - 80000}*12 = 2 + 8$$


PP = 2 lata i 8 miesiecy

W przypadku gdy wykorzystujemy okres zwrotu do porwania różnych projektów inwestycyjnych których okres zwrotu jest taki sam nie jesteśmy w stanie określić który projekt należy przyjąć do realizacji.

W tym przypadku należy skorzystać z metody zwanej stopą zwrotu z inwestycji.

Stopa zwrotu z inwestycji (ROI)

Stopa zwrotu z inwestycji odzwierciedla stosunek rocznego średniego zysku osiągniętego w trakcie trwania z inwestycji do wartości kapitału służącego sfinansowaniu początkowych nakładów inwestycyjnych


$$\text{ROI} = \ \frac{\frac{\sum_{i = 1}^{m}{\text{CF}_{t} - C_{0}}}{n}}{C_{0}}*100\%$$

Projekt należy zrealizować w przypadku gdy ROI jest większe od 0. Projekt należy odrzucić w przypadku gdy stopa zwrotu z inwestycji jest niższa niż minimalna stopa zwrotu ustalona przez inwestora. Wadą stopy zwrotu z inwestycji jest to , że nie uwzględnia wartości pieniądza w czasie oraz nie wiadomo po jakim czasie zwróci się nam inwestycja.

W przypadku gdy stopa zwrotu kilku projektów inwestycyjnych jest taka sama używając jedynie ROI nie jesteśmy w stanie określić który projekt szybciej się zwrotów. W takim przypadku należy zastosować metodę okresu zwrotu.

Przykład:

Czy inwestor powinien przyjąć czy odrzucić poniższy projekt inwestycyjny jeżeli stopa zwrotu ustalona przez inwestora to 7%.

Dane projektu:

ROK C0 CF Skumulowana nadwyżka CFt
0 -80000 -
1 10000 10000
2 25000 10000+25000=35000
3 30000 35000+35000=65000
4 35000 65000+35000=100000


$$\text{ROI} = \frac{\frac{100000 - 80000}{4}}{80000}*100\%$$


ROI = 6, 25%

Jeżeli inwestor nie ustaliby minimalnej stopy zwroty projekt zostałby przyjęty ponieważ jest większy od 0.

W przykładzie jednak inwestor ustala minimalny próg 7% więc projekt należy odrzucić.

Księgowa stopa zwrotu (przeciętna) ARR

Metoda ta uwzględnia stopniowe odzyskiwanie kapitału zaangażowanego w inwestycje. Kapitał obsługiwane jest w miarę umorzenia majątku.


$$\text{ARR} = \ \frac{s\text{redni}\ \text{zysk}\ \text{netto}\ z\ \text{projektu}\ \text{inwestycji}}{\frac{\text{kapia}l\ \text{pocz}atkowy - kapital\ \text{ko}n\text{cowy}}{2}}$$


kapital koncowy  = kapital koncowy − umorzenie 

Kapitał początkowy – wartość brutto środka trwałego

Kapitał końcowy – wartość netto środka trwałego

Przykład

Czy projekt inwestycyjny jest rentowny jeżeli przewidziany okres inwestycji to 4 lata. Nakład inwestycji wynosi 12000 zł, umorzenie w każdym roku 2000zł, zysk netto w pierwszym roku wyniesie 2500zł, w drugim roku 2750, w trzecim roku 2980 w czwartym roku 2800. Inwestor ustalił minimalną stopę na 8%.


$$\text{ARR} = \ \frac{\frac{2500 + 2750 + 2980 + 2800}{4}}{\frac{12000 + 12000 - (4 - 2000)}{2}}*100\%$$


ARR = 33%

Dyskontowe (dynamiczne, złożone) metody oceny projektów inwestycyjnych.

Wspólną cechą metod dyskontowych jest fakt, iż uwzględniają zmiany wartości pieniądza w czasie. W konsekwencji tego wymagają właściwego doboru stopy dyskontowej oraz wygenerowania prognozy przepływu środków pieniężnych w całym okresie życia projektu inwestycyjnego.

Kluczowym elementem prawidłowej oceny efektywności projektu inwestycyjnego przy zastosowaniu metod dyskontowych jest właściwe określenie stopy dyskontowej. Mówi się, że inwestor działa na własne ryzyko, zatem sam powinien przyjąć odpowiadający mu poziom stopy dyskontowej. Powinniśmy jednakże stosować jednolite podejście do ustalania wysokości stopy dyskontowej.

Stopą dyskontową w ocenie efektywności inwestycji może być:

  1. stopa zwrotu z alternatywnego kapitału

  2. średni ważony koszt kapitału (WACC)

WACC pokazuje sumę kosztów kapitałów, które są zaangażowane w dane przedsięwzięcie inwestycyjne, a wagami tych kosztów są udziały poszczególnych kapitałów w całkowitym kapitale użytym w danym projekcie inwestycyjnym.


WACC =  Kkwl • ukwl +  Kko •  uko

Kkwł – koszt kapitału własnego Kko – koszt kapitału obcego

ukwł – udział kapitału własnego w kapitale całkowitym uko – udział kapitału obcego w kapitale całkowitym


$$u_{\text{kw}l} = \ \frac{K_{wl}}{K_{c}}$$


$$u_{\text{ko}} = \ \frac{K_{\text{ko}}}{K_{c}}$$


$$K_{\text{kw}l} = \ \left( \frac{\text{DPS}}{P - k} + g \right) \bullet 100$$

DPS – dywidenda na akcję P – cena rynkowa 1 akcji k – koszty transakcyjne związane z emisją nowej akcji

g – tempo wzrostu dywidendy


Kko = rn • (1−t)

rn – nominalna stopa procentowa

t – wysokość podatku dochodowego od zysku z inwestycji (w Polsce 19%)


$$\text{PV} = FV \bullet \frac{1}{{(1 + r)}^{t}}$$

współczynnik dyskontowy (czynnik wartości bieżących)

Do metod dyskontowych zaliczamy:

Metoda ta pokazuje czas, po jakim zwracają się poniesione nakłady inwestycyjne. Nakłady te pokrywane są ze zdyskontowanej nadwyżki finansowej.


$$\text{DPP} = R + \frac{C_{0} - R_{1D}}{R_{2D} - R_{1D}} \bullet 12\ \ \ \ \ \ \ \ \ (\text{miesi}e\text{cy})$$

R – rok, w którym nie zwracają się jeszcze poniesione nakłady inwestycyjne i który poprzedza rok, w którym te nakłady się zwrócą

C0 – nakład inwestycyjny

R1D – skumulowana nadwyżka w roku poprzedzającym zwrot poniesionych nakładów

R2D – skumulowana nadwyżka w roku, w którym nakłady zostaną pokryte

Należy wybrać projekt inwestycyjny o najkrótszym okresie zwrotu.

Okres zwrotu jest metodą subiektywną, co oznacza, że inwestor sam określa najdłuższy okres zwrotu, który jest w stanie zaakceptować.

Przykład

1 2 =1*2
ROK C0CFt współczynnik dyskontowy

zaktualizowane

wpływy CFt

skumulowane CFt
0 -100.000 1,000 - -
1 45.000 0,909 40.905 40.905
2 35.000 0,826 28.924 69.829
3 30.000 0,751 22.539 92.368
4 20.000 0,683 13.660 106.028
5 10.000 0,621 6.209 112.237

WACC = 10%

Zwrot nakładów nastąpi w 4 roku.


$$\text{DPP} = 3 + \frac{100000 - 92368}{106028 - 92368} \bullet 12 = 3\ \text{lata}\ 10\ \text{miesi}e\text{cy}$$

Metoda ta jest sumą zdyskontowanych oddzielnie dla każdego roku przepływów pieniężnych zaobserwowanych w całym cyklu życia projektu inwestycyjnego przy założonym stałym poziomie stopy dyskontowej.

Przepływy pieniężne są dyskontowane na początkowy moment przedsięwzięcia inwestycyjnego. Projekt należy uznać za opłacalny, gdy nakład początkowy zostanie w całości pokryty przez wpływy pieniężne.


$$\text{NPV} = \sum_{t = 0}^{n}{\frac{\text{NCF}_{t}}{{(1 + r)}^{t}} = \sum_{t = 1}^{n}{\frac{\text{CF}_{t}}{{(1 + r)}^{t}} - C_{0}}}$$


$$\text{NCF}_{t} = \sum_{t = 1}^{n}{\text{CF}_{t} - C_{0}}$$

Jeżeli NPV>0, to inwestycję można zaakceptować, gdyż zdyskontowane przepływy pieniężne CFt przewyższają nakład początkowy. Ponadto w takiej sytuacji stopa dyskontowa rozumiana jest jako koszt kapitału, a z tego wynika, że przypływy pieniężne z inwestycji wystarczą na pokrycie kosztu kapitału oraz zapewnią uzyskanie dodatkowej premii, dzięki której wzrośnie wartość przedsiębiorstwa.

Jeżeli za stopę dyskontową przyjmiemy koszt alternatywny, przepływy pieniężne zapewnią osiągnięcie wyższej stopy zwrotu niż stopa zwrotu z inwestycji alternatywnej.

Gdy NPV=0 inwestycję możne zaakceptować lub nie.

Gdy NPV<0 inwestycję należy odrzucić.

Przykład

ROK C0CFt współczynnik dyskontowy

zaktualizowane

wpływy CFt

skumulowane CFt
0 -100.000 1,000 - -
1 45.000 0,909 40.905 40.905
2 35.000 0,826 28.924 69.829
3 30.000 0,751 22.539 92.368
4 20.000 0,683 13.660 106.028
5 10.000 0,621 6.209 112.237

NPV = 112 237 – 100 000 = 12 237

NPV>0 – przyjmujemy inwestycję

Wskaźnik rentowności pokazuje relacje zaktualizowanych przepływów pieniężnych lub NPV do nakładu inwestycyjnego. Im wyższa jego wartość tym korzystniejsza sytuacja dla przedsiębiorstwa. Projekt opłacalny jest wtedy, gdy PI1 >0, P2 >1.


$$\text{PI}_{1} = \frac{\text{NPV}}{C_{0}}$$


$$\text{PI}_{2\ } = \ \frac{\sum_{t = 1}^{n}\frac{\text{CF}_{t}}{{(1 + r)}^{t}}}{C_{0}}$$

Jeżeli PI1 >0, P2 >1 to inwestycje można przyjąć do realizacji. Taka sytuacja oznacza, że dzięki realizacji projektu nie tylko poryty został koszt kapitału ale uzyskano dodatkową premię, która pozytywnie wpłynęła na wartości firmy.

Jeżeli PI1 <0, P2 <1 to należy projekt inwestycyjny odrzucić. Negatywnie działa na wartości firmy.

Jeżeli PI1 =0, P2 =1 to inwestycje można zaakceptować, gdyż pokryty został koszt kapitału jednakże, wartość przedsiębiorstwa się nie zmieni.

Przykład

Dane z poprzedniego przykładu.


$$\text{PI} = \frac{12237}{100000} = 0,123 > 0$$


$$\text{PI} = \ \frac{112237}{100000} = 1,122 > 1$$

Jest to stopa zwrotu, przy której NPV=0. Pojedyncze przedsięwzięcie rozwojowe jest opłacalne w przypadku, gdy IRR jest większa od granicznej stopy wyznaczonej przez inwestora.

Wartość IRR zawiera się w przedziale IRR Є (r1,r2).

r1 i r2 są wybierane przez inwestora, który znajduje alternatywne inwestycje.

W celu wyznaczenia IRR stosuje się metodę kolejnych podstawień, co wymaga zdyskontowania przepływów pieniężnych przy coraz wyższym poziomie stopy procentowej.


$$\text{IRR} = r_{1} + \frac{PV \bullet (r_{2} - r_{1})}{\text{PV} + |\text{NV}|}$$

r1 – poziom stopy procentowej, przy którym NPV>0

r2 – poziom stopy procentowe, przy którym NPV<0

PV – wartość NPV liczona dla stopy procentowej r1 (czyli dodatnie NPV)

NV – wartość NPV liczona dla stopy procentowej r2 (czyli ujemne NPV)

Porównanie NPV i IRR:

NPV (wartość bieżąca netto) IRR (wewnętrzna stopa zwrotu)
jest miarą bezwzględną i wyrażoną w jednostkach pieniężnych jest miarą względną
w przypadku NPV reinwestowanie odbywa się po koszcie kapitału w obliczeniach IRR przyjmuje, że przepływy pieniężne są reinwestowane po stopie zwrotu, przy której nakład inwestycyjny zostaje w całości pokryty przez zdyskontowane przepływy pieniężne (NPV=0)
wartość NPV zależy od odpowiedniego dobory stopy dyskontowej IRR dotyczy jedynie wielkości przepływów pieniężnych dotyczących danego projektu inwestycyjnego
ocena opłacalności pojedynczego przedsięwzięcia rozwojowego prowadzona na podstawie NPV pokrywa się z oceną opartą na IRR po warunkiem, że stopa dyskontowa stosowana w metodzie NPV jest równa stopie IRR. W przypadku gdy wyniki analizy są odmienne zaleca się podejmowanie decyzji przy użyciu NPV.

Inwestycje kapitałowe – akcje

Termin akcji ma 3 znaczenia :

  1. Papier wartościowy – kupno akcji jest równoznaczne ze staniem się jej właścicielem

  2. Część kapitału zakładowego (nominalna wartość akcji pomnożona przez liczbę akcji równa jest kapitałowi zakładowemu

  3. Prawa i obowiązki akcjonariusza:

    1. Prawa miejskie

    2. Prawa korporacyjne

    3. Prawa mniejszości

Rodzaje akcji

Akcje spółki dzielimy ze względu na:

  1. Sposób wskazania osoby uprawnionej

Akcje imienne:

Akcje na okaziciela:

  1. Zakres zbywalności

  1. Sposób uiszczenia opłaty

Akcje gotówkowe

Akcje aportowe

Rodzaje aportów

  1. Charakter akcji

Akcje zwykłe

Dywidenda z akcji zwykłych

Dywidendy pieniężne wpłacana jest po zatwierdzeniu przez WZA sprawozdania finansowego za poprzedni rok obrotowy

Akcje uprzywilejowane

Prawo z akcji uprzywilejowanych w relacji do wypłaty dywidendy pieniężnej

Dywidenda z akcji uprzywilejowanych

Akcje uprzywilejowane nie mogą przyznawać uprawnionemu dywidendy która przekracza więcej niż o połowę dywidendę z akcji zwykłej

  1. Sytuacja finansowa spółki

Akcje renomowanych spółek

Akcje dochodowe

Akcje spekulacyjne

Akcje groszowe

  1. Związek z kapitałem akcyjnym

Akcje stare – akcje dawnych emisji

Akcje młode – akcje nowej emisji związane z podnoszeniem kapitału zakładowego spółki decyzyjnej

Akcje gratisowe – wydawane dotychczasowym akcjonariuszom bez dodatkowych kosztów . Podwyższenie kapitału zakładowego odbywa się przez rozwiązanie rezerw kapitałowych spółki

Rodzaje wartości akcji:

Wykład 6. 09.01.2013

Temat: Rodzaje wartości akcji

Rodzaje wartości akcji:

- nominalna

To wartość zapisana w dokumencie certyfikującym wydanie akcji. Ma przede wszystkim znaczenie z punktu widzenia księgowości.

Nominalna wartość 1 akcji * liczba akcji = KAPITAŁ ZAKŁADOWY (AKCYJNY/PODSTAWOWY)

- emisyjna

Wartość akcji, po której spółka – emitent sprzedaje swoje akcje na rynku (rynek pierwotny). Czym różni się rynek pierwotny od wtórnego?

- rynkowa

Jest to cena akcji na rynku kapitałowym. Kształtuje się ona między innymi ze względu na popyt i podaż akcji na rynku oraz wyniki finansowe spółki emitującej akcje.

Cena rynkowa 1 akcji * liczba akcji w obrocie = WARTOŚĆ RYNKOWA PRZEDSIĘBIORSTWA

- księgowa

To wartość aktywów netto przypadających na jedną akcję. Wartość aktywów netto o wartość aktywów całkowitych pomniejszonych o wartość zobowiązań całkowitych. Jest wykorzystywana do podejmowania przez inwestora decyzji dotyczących zakupu akcji (jakie akcje kupić i w jakich ilościach). Wskaźnik P/BV (cena rynkowa do wartości księgowej) dostarcza informacji o niedowartościowaniu lub przewartościowaniu akcji spółki:

- niedowartościowanie – wartość wskaźnika niska

- przewartościowanie – wartość wskaźnika wysoka

- wewnętrzna

Jest nazywana prawdziwą (realną) wartością akcji. Dostarcza inwestorom informacji o kupienie/sprzedaż akcji. Zależy od wartości przepływów pieniężnych w przedsiębiorstwie (CF) i jest równa ich wartości bieżącej.

WWA = SUMA CF / (1+r)n

Niedowartościowanie akcji – oznacza, że cena rynkowa akcji jest niższa niż ich wartość wewnętrzna (asymetria informacji). W rezultacie rośnie liczba inwestorów, którzy chcą nabyć akcje (podaż ta sama a wzrasta popyt). W rezultacie cena akcji wzrasta i może doprowadzić do przewartościowania (cena rynkowa wyższa niż wartość wewnętrzna).

Prawa akcji zwykłych:

  1. prawa majątkowe

Prawa wspólnika do dywidendy z akcji zwykłych:

Pierwsze prawo do dywidendy – Wspólnik ma prawo do zysku wynikającego z rocznego sprawozdania finansowego, jeżeli zysk ten został przeznaczony z uchwałą WZA do podziału. Umowa spółki może przewidywać inny sposób podziału zysku (np. przez Radę Nadzorczą). O podziale zysku netto za ostatni rok obrotowy nie decyduje zarząd spółki!!

Drugie prawo do dywidendy – Uprawnionymi do otrzymania dywidendy za dany rok obrotowy są wspólnicy, którym w dniu powzięcia uchwały o podziale zysku przysługiwały udziały. Jeżeli zatem umowa sprzedaży udziałów nie stanowi inaczej, to zbycie udziałów przed tą datą przesądza o prawie nabywcy do dywidendy, mimo iż należały do zbywcy przez cały rok obrotowy.

Dzień dywidendy – umowa spółki może upoważnić WZA do określania dnia, na który ustala się listę wspólników uprawnionych do dywidendy za dany rok obrotowy.

Trzecie prawo do dywidendy – wypłata zaliczki na dywidendę zależy od spełniania następujących warunków:

  1. Umowa spółki upoważnia zarząd do wypłaty zaliczki na dywidendę

  2. Wypłata zaliczki powinna być uzależniona od tego, czy spółka posiada środki pieniężne na wypłatę

  3. Sprawozdanie finansowe spółki za poprzedni rok obrotowy musi wykazywać dodatni wynik finansowy (zysk netto)

  4. Zaliczka na dywidendę może stanowić maksymalnie połowę zysku za ostatni rok obrotowy

Prawo do dywidendy z akcji uprzywilejowanej

Na akcję uprzywilejowaną można przyznać uprawnionemu dywidendę, która przewyższa nie więcej niż o połowę dywidendę z akcji zwykłych. Jest to dywidenda uprzywilejowana. Prawo do zaliczki nie dotyczy dywidendy uprzywilejowanej.

  1. prawa korporacyjne

  1. prawa mniejszości

Wpływ dywidendy na koszt kapitału własnego/rentowność inwestycji

  1. koszt kapitału akcyjnego zwykłego


$$\text{Kz} = \ \frac{\text{DPS}}{p}*100$$

  1. koszt kapitału akcyjnego uprzywilejowanego


$$\text{Ku} = \ \frac{\text{DPSu}}{\text{pu}}*100$$

  1. koszt kapitału akcyjnego zwykłego nowej emisji


$$\text{Kz} = \ \frac{\text{DPS}}{p - f}*100$$

  1. koszt kapitału akcyjnego uprzywilejowanego nowej emisji


$$\text{Ku} = \ \frac{\text{DPSu}}{pu - fu}*100$$

  1. model Gordona


$$\text{Ka} = \left( \frac{\text{DPS}}{p - f} + g \right)*\ 100$$

Optymalna struktura kapitału

To taki udział kapitałów własnych i kapitałów obcych we źródłach finansowania przedsiębiorstwa, przy którym WACC jest najniższy.

Im wyższy WACC tym niższa wartość badanego przedsiębiorstwa, co wynika ze wzoru:

$\text{MVF} = \sum_{t = 1}^{n}\frac{\text{FVCF}_{t}}{{(1 + \text{WACC})}^{t}}$

MVF – market value of firm

FVCFt – future value of cash flow in period t

WACC – weighted average cost of capital

Jak wypłata dywidendy wpływa na wartość spółki?

  1. Dywidenda wpływa na koszt kapitału własnego. Wzrost wypłat dywidendy (przy wolniejszym wzroście ceny rynkowej akcji lub jego braku) prowadzi do wzrostu kosztu kapitału własnego.

  2. Wypłata dywidendy oznacza niższe zyski zatrzymane, co w rezultacie – przy innych warunkach nie zmienionych – prowadzi do niższego poziomu kapitału własnego. Rośnie zatem relatywny udział kapitałów obcych(relatywnie tańszych)w strukturze finansowania.

  3. Ponadto, spółka wypłacająca dywidendę zwiększa udział kapitałów obcych, by móc zrealizować swoje inwestycje.

Model CAPM - model równowagi rynku kapitałowego

W modelu ty parametrami są:

  1. Oczekiwana stopa zwrotu (oznaczana jako R)

  2. Ryzyko (miarą ryzyka jest parametr beta – ryzyko portfela rynkowego)

Założenia modelu CAPM:

SML – SECURITY MARKET LINE – linia rynku papierów wartościowych

Przedstawia zależności między współczynnikiem beta, a stopą zwrotu z portfela akcji


R = Rf + β(Rm − Rf)

R – stopa zwrotu

Rf – stopa zwrotu wolna od ryzyka

Rm – stopa zwrotu x portfela rynkowego

(Rm-Rf) – premia za ryzyko

Współczynnik „BETA”:

Beta – wystandaryzowana miara ryzyka systematycznego związanego z inwestycją w dany papier wartościowy. Określa relację tego ryzyka w stosunku do ryzyka całego rynku papierów wartościowych.

Beta=1 (ryzyko inwestycji w akcje danej spółki równe jest ryzyku inwestycji w portfel rynkowy, tj. ryzyko inwestycyjne)

Beta >1 (ryzyko inwestycji w akcje danej spółki jest większe niż ryzyko inwestycji w portfel rynkowy)

Beta<1 (ryzyko inwestycji w akcje danej spółki jest mniejsze niż ryzyko inwestycji w portfel rynkowy)

Inwestycje w obligacje:

Obligacja – papier wartościowy emitowany w serii, w którym emitent stwierdza, że jest dłużnikiem obligatoriusza i zobowiązuje się wobec niego do spełniania określonego świadczenia.

Obligacja – odmienna niż akcja – nie daje posiadaczowi żadnych uprawnień

Emisja obligacji polega na przekazaniu kapitału spółce bezpośrednio przez inwestorów.

Rodzaje obligacji (wg emitenta):

- obligacje skarbowe (rządowe)

- obligacje komunalne (municypalne)

- obligacje podmiotów prawnych, np. przedsiębiorstw

Rodzaje obligacji (wg okresu do wykupu):

- do 1 roku – obligacje krótkoterminowe

- od 1 – 5 lat – obligacje średnioterminowe

- powyżej 5 lat – obligacje długoterminowe

Obligacje wieczyste (zwane konsolami) – nie są nigdy wykupywane, a ich posiadacz otrzymuje nieskończony strumień odsetek, zwany rentą wieczystą.

Rodzaje obligacji (wg wartości nominalnej i oprocentowania obligacji):

- obligacje zero kuponowe – emitowane zwykle z dyskontem, a w terminie zapadalności następuje jednorazowa płatność w wysokości ich wartości nominalnej

- obligacje kuponowe – wiążą się z okresową płatnością kuponu

- obligacje dochodowe – które wypłacają odsetki tylko w przypadku, gdy emitent uzyska zysk

Wycena obligacji:

Wartość obligacji przedstawia zdyskontowany strumień płatności jakie ona generuje. W ten sposób można zapisać:


$$\text{PVB} = \sum_{t - 1}^{N*m}\frac{\frac{i}{m}*FV}{(1 + \frac{\text{YTM}}{m})^{t}} - \ \frac{\text{FV}}{(1 + \frac{\text{YTM}}{m})^{N*m}}$$

PVB – obecna wartość obligacji

i – oprocentowanie obligacji w skali roku

FV – wartość nominalna obligacji

YTM – stopa dochodu w terminie do wykupu

N – liczba okresów do wykupu w latach

m –liczba płatności odsetek w ciągu roku


Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
Metody oceny opłacalności projektu inwestycyjnego Planowanie i ocena inwestycji
Planowanie i ocena przedsięwzięć inwestycyjnych
notatek-pl-PLANOWANIE INWESTYCJI LOGISTYCZNYCH, Szkoła UE KATOWICE ROND, PLANOWANIE INWESTYCJI LOGIS
Planowanie i ocena przedsięwzięć inwestycyjnych
Planowanie i ocena przedsięwzięć inwestycyjnych
Planowanie i ocena przedsięwzięć inwestycyjnych
PLANOWANIE POTRZEB MATERIAOWYCH, Logistyka
Podstawy Logistyki Wykład I
Fundusze inwestycyjne i emerytalne wykład 6 23 03 2015
Logistyka wykład, 9 01 2013
Fundusze inwestycyjne i emerytalne wykład 9 20 04 2015
ocena inwestycji wzory 2
Analiza i pomiar systemów logistycznych wykład 1( 24.02.2008)(1), Logistyka, Logistyka
logistykazaliczenie wykładów i, Logistyka
Logistyka wykład magazyn zapasy definicje
Fundusze inwestycyjne i emerytalne wykład 10 27 04 2015
download Zarzadzanie Logistyka wykład na dzień 18.12.2004-[ www.potrzebujegotowki.pl ], Ściągi i wyp

więcej podobnych podstron