Mięśnie szyi

grupa powierzchowna

Mięsień	Lokalizacja, uwagi	Przyczep początkowy	Przyczep końcowy	Czynność	Unaczynienie	Unerwienie
M. szeroki szyi (platysma)	W okolicy przedniej i bocznej szyi, pod skórą, ciągnie się z górnej części klatki piersiowej na dolną czesć twarzy.			Unosi skórę szyi z podłoża wraz z tkanką podskórną – zmniejsza ciśnienie powietrza na żyłę szyjną zewnętrzną i ułatwia krwiobieg. Kąty ust pociaga ku dołowi i boczne		G. n. twarzowego
M. mostkowo-obojczykowo-sutkowy (m. sternocleidomastoideus)	Skośnie na stronie bocznej szyi. Ma 2 głowy – boczną i przyśrodkową.	1. Powierzchnia przednia rękojeści mostka (głowa przyśrodkowa) 2. Powierzchnia górna końca mostkowego obojczyka (głowa boczna)	1. Powierzchnia boczna wyrostka sutkowa tego 2. Odcinek boczny kresy karkowej górnej	1. Przy ustalonej klatce piersiowej jednostronnie zgina głowę ku bokowi i obraca w stronę przeciwległą, unosząc twarz k górze. 2. Przy ustalonym kręgosłupie szyjnym obustronnie pociaga głowę do przodu. 3. Przy ustalonej głowie unosi mostek – pomocniczy mięsień wdechowy.	Gg. mostkowo-obojczykowo-sutkow e t. szyjnej zewnętrznej i t. podobojczykowej	1. N. dodatkowy 2. Gg. splotu szyjnego

grupa środkowa

Mięsień	Lokalizacja, uwagi	Przyczep początkowy	Przyczep końcowy	Czynność	Unaczynienie	Unerwienie
Mięśnie podgnykowe
M. mostkowo –gnykowy (m. sternohyoideus)	Taśma mieśniowa, pomiędzy klatką piersiową, a kością gnykową.			Ustalanie k. gnykowej		gg. splotu szyjnego
M. łopatkowo-gnykowy (m. omohyoideus)	Spłaszczony, długi, cienki, rozpiety między łopatką, a k. gnykową.			jw.		jw.
M. mostkowo-tarczowy (m. sternothyroideus)	Płaski, cienki, między mostkiem, a chrząstką tarczowatą.			jw.		jw.
M. tarczowo-gnykowy (m. thyrohyoideus)	Płaski, cienki, od chrząstki tarczowej do k. gnykowej.			jw.		g. n. podjęzykowego
Mięśnie nadgnykowe
M. dwubrzuścowy (m. digastricus)	Biegnie od podstawy czaszki do kości gnykowej i stąd do powierzchni wewnętrznej części przyśrodkowej trzonu żuchwy. Ma 2 brzuśce – przedni i tylny (venter anterior et posteriori). Brzusiec tylny przechodzi w ścięgno pośrednie, a brzusiec przedni rozpoczyna się ścięgnem pośrednim.	Brzusiec tylny: - wcięcie sutkowe kosci skroniowej Ścięgno pośrednie: - dochodzi do m. rylcowo-gnykowego i przebija w dolnej jego części, potem przytwierdza się się do trzonu i rogów większych k. gnykowej. Brzusiec przedni: - rozpoczyna się ścięgnem pośrednim i przyczepia do dołu dwubrzuścowego żuchwy		1. Przy ustalonej k. gnykowej opuszcza żuchwę. 2. Przy ustalonej żuchwie podnosi kość gnykową.	Brzusiec tylny - t. potyliczna - t. uszna tylna Brzusiec przedni - t. podbródkowa	Brzusiec tylny - g. n. twarzowego Brzusiec przedni - g. n. trójdzielnego
M. rylcowo-gnykowy (m. stylohyoideus)	Cienki, wrzecionowaty, rozpiety skosnie między podstawą czaszki (k. skroniową) a koscią gnykową.			1. Pociąga kość gnykową ku górze i ku tyłowi.		G. n. twarzowego
M. żuchwowo-gnykowy (m. mylohyoideus)	Mięsień płaski, trójkątny, rozpięty w łuku trzonu zuchwy, wytwarza dno jamy ustnej.	1. Kresa żuchwowo-gnykowa zuchwy	1. Łącznotkankowy szew rozpięty między k. gnykową, a spojeniem żuchwy. 2. Powierzchnia przednia trzonu kosci gnykowej (włókna przednie)	1. Przy ustalonej k. gnykowej obniża żuchwę. 2. Przy ustalonej zuchwie unosi kośc gnykową ku górze i do przodu, napina dno jamy ustnej, podpiera i unosi jezyk. 3. Odgrywa duża role podczas połykania.	1. T. podbródkowa 2. G. żuchwowo-gnykowa t. szczękowej 3. T. podjęzykowa	1. N. żuchwowo-gnykowy od V3
M.bródkowo-gnykowy (m. geniohyoideus)	Walcowaty, biegnie po obu stronach linii pośrodkowej od k. gnykowej do spojenia zuchwy.			1. Pociąga k. gnykową do przodu i ku górze. 2. Przy ustalonej k. gnykowej opuszcza żuchwę 3. Unosi język w pierwszym okresie łykania.		1. N. podjęzykowy

grupa głęboka

Mięsień	Lokalizacja, uwagi	Czynność	Unerwienie
Grupa boczna – mm. pochyłe
M. pochyły przedni (m. scalenus anterior)	Rozpoczyna się czterema pasmami od guzków przednich wyrostków poprzecznych C3-C6. Brzuśce łączą się w jeden brzusiec dochodzący do guzka m. pochyłego przedniego na I żebrze.	1. Działając jednostronnie pochylają kręgosłup szyjny do boku. 2. Działając obustronnie zginają kręgosłup szyjny do przodu. 3. Przy ustalonym kręgosłupie dźwigają żebra ku górze – pomocnicze mięśnie wdechowe.	Gg. splotu szyjnego i ramiennego.
M. pochyły srodkowy (m. scalenus medius)	Rozpoczyna się sześcioma lub siedmioma pasmami od brzegu bocznego bruzdy n. rdzeniowego wyrostków poprzecznych C1-C6(7), kończy się na I żebrze, powięzi międzyżebrowej i górnym brzegu II żebra.
M. pochyły tylny (m. scalenus posterior)	Rozpoczyna się dwoma-trzema pasmami na guzkach tylnych wyrostków poprzecznych C5/C6-C7, kończy się na bocznej powierzchni II żebra
M. pochyły najmniejszy (m. scalenus minimus)	Nie występuje stale. Rozpoczyna się jednym lub dwoma pasmami na wyrostkach poprzecznych C6-C7, biegnie do powierzchni bocznej I żebra i osklepka opłucnej.
Grupa przyśrodkowa – mm. przedkręgowe
M. prosty przedni głowy (m. rectus capitis anterior)	Mały, czworoboczny, biegnie od k. potylicznej do kręgu szczytowego.	1. Zginają głowe do przodu i w stronę boczną.	Gg. splotu szyjnego i ramiennego.
M. długi głowy (m. longus capitis)	Najbardziej powierzchowny z tej grupy, płąski, podłużny, biegnie od k. potylicznej do dolnych kręgów szyjnych.
M. długi szyi (m. longus colli)	Podłużny, trójkątny, leży bezpośrednio na kręgosłupie. Biegnie od kręgu szczytowego do Th3. Ma 3 pasma: przyśrodkowe, boczne skośne górne, boczne skośne dolne.	1. Zgina kręgosłup szyjny do przodu i w bok. 2. Obraca kręgosłup szyjny w swoją stronę.

Mięśnie głowy

mm. wyrazowe głowy

Mięsień	Lokalizacja, uwagi	Czynność	Unerwienie
Mm. sklepienia czaszki – m. naczaszny
M. potyliczno-czołowy (m. occipitofrontalis)	Ma 2 brzuśce: potyliczny i czołowy. Brzusiec potyliczny – mięsień parzysty, czworoboczny, cienki, lezy w tylnej części głowy. Rozpoczyna się na kresie karkowej najwyższej, zachodzi na wyrostek sutkowaty i kończy się we włóknach czepca ścięgnistego. Brzusiec czołowy – parzysty, w przedniej czę%ści czaszki, czworoboczny, bardzo cienki. Rozpoczyna się w skórze brwi i gładzizny, w okolicy guzów czołowych przechodzi w czepiec ścięgnisty	1. Ustalanie położenia czepca na sklepieniu czaszki. 2. Wywołuje fałdu poprzeczne na czole człowieka. 3. Pociaga powieke i brwi do góry. 4. Nadaje twarzy wyraz uwagi.	Brzusiec potyliczny: - g. potyliczna n. usznego Brzusiec czołowy: - gg. skroniowe n. VII
M. skroniowo-ciemieniowy (m. temporoparietalis)	Mięscień szczątkowy. Biegnie od czepca ścięgnistego do chrząstki małżowiny usznej.
Mięśnie otoczenia szpary powiek
M. okrężny oka (m. orbicularis oculi)	Płaski, eliptyczny, położony w powiekach i ich otoczeniu. Ma 3 części: oczodołowa, powiekowa, łzowa.	Cz. oczodołowa: - pociąga brwi w kierunku gładzizny i ku dołowi - pomaga przy silnym zamykaniu szpary powiek - nadaje twarzy wyraz głębokiego zamyslenia Cz. powiekowa: -powoduje spokojne zmaykanie szpary powiek - powoduje mruganie Cz. łzowa: - rozwiera woreczek łzowy	Gg. skroniowe i jarzmowe n. twarzowego
M. marszczący brwi (m. corrugator supercilii)	Wąski, mały, położony obok nasady nosa. Biegnie od kości czołowej do skóry powyżej brwi.	1. Pociąga skórę do wewnątrz i ku dołowi	Gg. skroniowe n. VII
M. podłużny (m. procerus)	Parzysty, mały, wydłuzony w kierunku pionowym, położony w okolicy międzybrwiowej poniżej brzuśca czołowego m. potyliczno-czołowego.	1. Pociąga skóre ku dołowi	Gg. skroniowe n. VII
Mm. otoczenia szpary ust
M. obniżacz wargi dolnej (m. depressor labii inferioris)	Płąski, czworokątny, poniżej szpary ust. Od żuchwy do skóry wargi dolnej.	Obniża wargę dolną, uwypukla, pogrubia.	G. brzeżna żuchwy n. VII
M. bródkowy (m. mentalis)	Mały, stozkowaty, na bródce, od żuchwy do skóry bródki.	Podnosi uwypuklenie bródki i warge dolną, nadając twarzy wyraz nadąsany.	jw.
M. obniżacz kąta ust (m. depressor anguli oris)	Płaski, trójkątny, lezy między zuchwą a kątem ust.	Pociąga kąt ust ku dołowi, nadaje twarzy wyraz smutku, cierpienia, przybicia, niesmaku	Gg. policzkowe n. twarzowego
M. śmiechowy (m. risorius)	Pęczek włókien, który oddzielił się od m. obniża cza kąta ust. Biegnie od powięzi przyuszniczej i żwaczowej do kąta ust.	Wywołuje „dołek smiechowy”	jw.
M. jarzmowy wiekszy (m. zygomaticus major)	Najsilniejszy i najbardziej pwoeirzchownie położony miesień wyrazowy. Biegnie od kosci jarzmowej do kąta ust, cześc włókien kieruje się w obręb m. okrężnego ust.	Współpracuje z m. śmiechowym, jest właściwym mięsniem smiechu. Pociąga kaciki ust ku górze i bocznie, odsłaniając zęby górne.	jw.
Dźwigacz wargi górnej i skrzydła nosa (m. levator labii suerioris alaeque nasi)	Dwa pasma włókien miesniowych leżące ku bokowi od nosa: przyśrodkowe i boczne. Biegnie od szczęki do skóry wargi dolnej, bruzdy nosowo-wargowej, skóry skrzydła nosa, bocznego i tylnego obwodu nozdrzy.	Pasmo przysrodkowe unosi skrzydło nosa, rozwierając nozdrza. Pasmo boczne unosi warge górną.	jw.
M. dźwigacz wargi górnej (m. levator labii superioris)	Lezy bocznie od poprzedniego. Od brzegu podoczodołowego do skóry bruzdy nosowo-wargowej.	Unosi wargę górną, odsłania siekacze górne.	jw.
M. jarzmowy mniejszy (m. zygomaticus minor)	Od k. jarzmowej do skóry bruzdy nosowo-wargowej.	Pociąga wargę górną ku górze i do boku.	jw.
M. dźwigacz kata ust (m. levatoranguli oris)	Płaski, trójkątny, leży w dole nadkłowym.	Unosi kąt ust ku górze i przysrodkowo	jw.
M. policzkowy (m. buccinator)	Płaski, lezy między szczęką, a zuchwą. Stanowi podłoże policzka i ogranicza od zewnątrz przedsionek jamy ustnej.	Wydmuchuje powietrze skupine w przedsionku jamy ustnej (m. trębaczy). Przyciska policzki do zebów, pociąga kąty ust ku bokom – poszerza szparę ust. Chroni błone sluzowa przed pogryzieniem.	jw.
M. okręzny ust (m. orbicularis oris)	Układa się dokoła szpary ust, stanowi podłoże warg. Biegnie od kąta ust i przeplataja się z włóknami strony przeciwległej. Kończa się w skórze lub błonie śluzowej warg.	Zwiera szpare ust. Skurcz cz. brzeżnej – zwążenie czerwieni wargowej i zwrócenie warg do wewnątrz. Skurcz cz. wargowej – ryjowate wywinięcie warg na zewnątrz ;P i poszerzenie czerwieni wargowej (jak przy gwizdaniu lub pocałunku)	jw.
Mm. otoczenia nozdrzy
M. nosowy (m. nasalis)	Płaski, trójkątny, na bocznej i tylnej stronie skrzydła nosa. 2 części – poprzeczna i skrzydłowa.	Częśc poprzeczna zwęża nozdrza. Część skrzydłowa pociąga nozdrza w dół i bocznie, przyczyniając się do rozwierania nozdrzy.	jw.
M. obniżacz przegrody (m. depressor septi)	Powstaje przez odszczepienie się obwodowych pęczków włokien od m. okrężnego ust wargi górnej. Położony pod nosem.	Pociąga przegrode ku dołowi.	jw.
Mm. małżowiny usznej
M. uszny przedni (m. auricularis anterior)	Płaski, trójkątny, do przodu od małżowiny.	Miesnie zanikowe, zwykle nie sa czynne. Pociągają małżowinę do przodu, ku górze i ku tyłowi.	Gg. skroniowe n. twarzowego
M. uszny górny (m. auricularis superior)	Płaski, trójkątny, lezy wachlarzowato powyżej małżowiny.		Gg. skroniowe n. twarzowego N. uszny tylny
M. uszny tylny (m. auricularis posterior)	Podłużny, lezy za małżowiną.		N. uszny tylny

mm. żucia

Mięsień	Lokalizacja, uwagi	Przyczep początkowy	Przyczep końcowy	Czynność	Unaczynienie	Unerwienie
M. skroniowy (m. temporalis)	Najwiekszy, najsilniejszy mięsień zucia. Lezy w dole skroniowym, kształt wachlarza.	1. Kresa skroniowa dolna 2. Sciana przysrodkowa dołu skroniowego do grzebienia podskroniowego 3. Powierzchnia wewnetrzna powięzi skroniowej 4. Łuk jarzmowy	1. Wyrostek dziobiasty żuchwy	1. Cofa wysunietą żuchwe 2. Podnosi żuchwę 3. Obraca żuchwę na zewnątrz 4. Zaciska zęby	1. Tt. skroniowe głębokie 2. T. skroniowa srodkowa	1. Nn. skroniowe głębokie
M. żwacz (m. masseter)	Krótki, gruby, czworoboczny, na powierzchni bocznej gałęzi żuchwy. 2 części: powierzchowna i głęboka.	1. Dolny brzeg k. jarzmowej i łuku jarzmowego (cz. powierzchowna) 2. Tylna czesc łuku jarzmowego (cz. głęboka)	1. Powierzchnia boczna dolnej gałęzi i kąta żuchwy do guzowatości żwaczowej (cz. powierzchowna) 2. Powyżej gałęzi zuchwy (cz. głęboka)	1. Unosi żuchwę 2. Obraca żuchwę nieco do boku	1. T. żwaczowa	1. N. żwaczowy
M. skrzydłowy przyśrodkowy (m. pterygoideus medialis)	Lezy do wewnątrz od gałęzi żuchwy, mięsień gruby, czworoboczny, od wyrostka skrzydłowa tego do żuchwy.	1. Dół skrzydłowy 2. Wyrostek piramidowy k. podniebiennej 3. Wyrostek podniebienny szczęki	1. Guzowatość skrzydłowa zuchwy	1. Unosi żuchwę 2. Obraca żuchwe nieco na zewnątrz	1. Gg. t. szczękowej	1. N. skrzydłowy przyśrodkowy
M. skrzydłowy boczny (m. pterygoideus lateralis)	W dole podskroniowym, gruby, kształtu trójściennego graniastosłupa, któ®ego podstawa skierowana do podstawy czaszki, a wierzchołek do stawu skroniowo-zuchwowego. Ma 2 głowy – górną i dolną.	1. Grzebień podskroniowy i powierzchnia podskroniowa skrzydła większego kosci klinowej (głowa górna) 2, Powierzchnia zewnętrzna blaszki bocznej wyrostka skrzydłowa tego i na powierzchni podskroniowej szczeki (głowa dolna)	1. Dołek skrzydłowy wyrostka kłykciowego żuchwy	1. Obustronnie – wysuwa zuchwe do przodu 2. Rozwiera szczęki 3. Jednostronnie – skreca żuchwe do wewnątrz	1. Gg. t. szczękowej	1. N. skrzydłowy boczny

by senninha