Sprawozdanie O2 Wyznaczanie stężenia roztworu za pomocą spektrofotometru


Imię i nazwisko:

Ćw. O2

Wyznaczanie stężenia roztworu za pomocą spektrofotometru.

Kierunek i rok:

Ocena z kolokwium:

…………………..

…………………...

Data/podpis

Ocena ze sprawozdania:

…………………...

…………………...

Data/podpis

Ocena końcowa:

…………………...

…………………...

Data/podpis

Nazwisko prowadzącego zajęcia:

Cel doświadczenia.

Wyznaczenie ekstynkcji dla różnych stężeni substancji ora różnych długości fal.

Przebieg doświadczenia.

  1. Do prawej kuwety wlać wody destylowanej a do lewej roztworu a dowolnym stężeniu.

  2. Zmierzyć ekstynkcję dla długości fal w zakresie od 380nm do 840nm co 20nm dla dwóch rożnych stężeni.

  3. Na bębnie do długości fal ustawić fale o długości równej λ=600nm a następnie dokonać pomiaru ekstynkcji dla wszystkich roztworów w tym roztworu o nieznanym stężeniu c2.

Teoria.

Absorpcja to w optyce proces pochłaniania energii fali przez ciało. W procesie absorpcji (także emisji) światło zachowuje się jak cząstka elementarna i może być pochłaniane tylko w porcjach zależnych od częstotliwości światła. Zjawisko to opisuje poprawnie mechanika kwantowa. Kwant energii fali przenoszony jest przez foton, który zderza się z cząstka, np. elektronem, czy jądrem atomowym. Cząstka pochłania zawsze całą energię fotonu i tylko wtedy, gdy pozwalają jej na to jej dopuszczalne stany kwantowe.

Efekt fotoelektryczny, zjawisko fotoelektryczne - zjawisko fizyczne polegające na emisji elektronów z powierzchni przedmiotu (tzw. efekt zewnętrzny) lub na przeniesieniu nośników ładunku elektrycznego pomiędzy pasmami energetycznymi (tzw. efekt wewnętrzny), po naświetleniu jej promieniowaniem elektromagnetycznym (na przykład światłem widzialnym) o odpowiedniej częstotliwości, zależnej od rodzaju przedmiotu. Emitowane w ten sposób elektrony nazywa się czasem fotoelektronami. Energia kinetyczna fotoelektronów nie zależy od natężenia światła a jedynie od jego częstotliwości.

Fotokomórka - lampa próżniowa, która ma dwie elektrody; jedną elektrodą jest zwykle warstwa metalu, naparowana na wewnętrzną stronę szklanej bańki próżniowej - katoda, drugą elektrodą jest wygięty pręt metalowy znajdujący się wewnątrz lampy - anoda. Nieoświetlona fotokomórka nie przewodzi prądu, prąd może się jednak pojawić jeżeli katoda zostanie oświetlona. Zasadniczą częścią fotokomórki jest fotoelement. Prąd płynący przez fotokomórkę (zwaną też komórką fotoelektryczną) zależy od ilości promieniowania elektromagnetycznego (np. światła) padającego na fotokatodę, czyli odbiornik ze specjalnego materiału wrażliwego na światło o różnej długości fali (często wykonanego z selenu, półmetalicznego pierwiastka). Uderzające w materiał fotony światła powodują emisję elektronów (zaczyna płynąć prąd), co sprawia, że zmienia się on w elektrodę - tzw. fotokatodę. Każda zmiana natężenia światła powoduje również zmianę natężenia prądu i uruchomienie np. alarmu.

Prawo Bouguera- Lamberta.

0x01 graphic

0x01 graphic
- natężenie pola płaskiej fali monochromatycznej po przejściu przez materie.

0x01 graphic
- natężenie pola płaskiej fali monochromatycznej przed przejściem przez materie.

0x01 graphic
- grubość materii.

0x01 graphic
- współczynnik absorpcji. Zależąc od długości fali, budowy chemicznej i stanu substancji.

Według Beera dla współczynnik pochłaniania w roztworze pochłaniającej substancji rozpuszczonej w substancji nie pochłaniającej światła, jest proporcjonalny do stężenia c roztworu.

0x01 graphic

0x01 graphic
- stężenie roztworu.

Ekstynkcja jest miarą zaabsorbowanego promieniowania i wyraża się wzorem:

0x01 graphic

Zatem na podstawie trzech powyższych wzorów można wyprowadzić wzór na ekstynkcje:

0x01 graphic

Stężenie jest to ilość substancji rozpuszczonej w 100g rozpuszczalnika.

0x01 graphic

Obliczenia.

Dokonałam pomiaru ekstynkcji dla dwóch różnych stężeni 0x01 graphic
oraz

0x01 graphic
, dla fali w zakresie od 380nm do 840nm co 20nm. Wyniki przedstawiłem w tabeli:

L.p.

λ [nm]

E6

E4

1

380

0,035

0,010

2

400

0,005

0,000

3

420

0,000

0,000

4

440

0,000

0,000

5

460

0,005

0,000

6

480

0,030

0,015

7

500

0,060

0,045

8

520

0,115

0,085

9

540

0,180

0,135

10

560

0,260

0,195

11

580

0,340

0,250

12

600

0,400

0,310

13

620

0,440

0,335

14

640

0,470

0,365

15

660

0,480

0,360

16

680

0,450

0,350

17

700

0,420

0,135

18

720

0,380

0,285

19

740

0,330

0,250

20

760

0,280

0,205

21

780

0,235

0,175

22

800

0,195

0,145

23

820

0,160

0,115

24

840

0,130

0,095

Dla fali o długości 0x01 graphic
wyznaczyłam ekstynkcje dla siedmiu różnych stężeń. Wyniki przedstawiam w tabeli.

L.p.

 λ [nm]

c *10-3 [mol/l]

E

1

 

 

600 

 

 

 

2,36

0,070

2

3,15

0,100

3

3,93

0,335

4

4,72

0,340

5

5,51

0,400

6

NIE ZNANE STĘŻENIE.

0,185

Sporządzam wykres E= f(c). Metodą regresji liniowej obliczam 0x01 graphic
, 0x01 graphic
, 0x01 graphic
, oraz 0x01 graphic
.

L.p.

E

c

E2

c2

Ec

1

0,070

2,360

0,005

5,570

0,165

2

0,100

3,150

0,010

9,923

0,315

3

0,335

3,930

0,112

15,445

1,317

4

0,340

4,720

0,116

22,278

1,605

5

0,400

5,510

0,160

30,360

2,204

SUMA

1,245

19,670

0,403

83,576

5,606

n = 5.

0x01 graphic
0x01 graphic

0x01 graphic
0x01 graphic

Wyznaczam także 0x01 graphic
oraz 0x01 graphic

0x01 graphic
0x01 graphic

L.p.

c *10-3 mol/l

0x08 graphic
0x01 graphic

0x08 graphic
0x01 graphic

1

2,36

0,11204

-0,09196

2

3,15

0,18235

-0,02165

3

3,93

0,25177

0,04777

4

4,72

0,32208

0,11808

5

5,51

0,39239

0,18839

Wyznaczam wartość nieznanego stężenia 0x01 graphic
z wzoru

0x01 graphic

0x01 graphic
0x01 graphic
0x01 graphic

0x01 graphic

Wnioski.

Na podstawie przeprowadzonego doświadczenia mogę stwierdzić, stężenie ma wpływ na ekstynkcje co można zaobserwować dokonując analizy tabeli pomiaru ekstynkcji w zależności od stężenia roztworu przy stałej dl. fali.

Z wykresów tych odczytuje punkt dla, którego długość fali przyjmuje wartość maksymalną. I tak dla 0x01 graphic
maksymalnej wartość ekstynkcji E=0,480 towarzyszy dł. fali λ=660, a dla 0x01 graphic
E=365 dł. fali natomiast λ=640.

Są to niewielkie różnice.

Wyznaczyłem także stężenie 0x01 graphic
nieznanego roztworu. Wynosi ono 0x01 graphic
.



Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
Sprawozdanie?3 Wyznaczanie stężenia roztworu za pomocą spektrofotometru
Wyznaczenie stężenia roztworu za pomocą spektrofotometru, spektrofotometr2, Wydział : matematyczno -
41, Temat, Temat: WYZNACZANIE ENERGII PROMIENIOWANIA ZA POMOCĄ SPEKTROMETRU SCYNTYLACYJENGO
Pomiar widma absorpcji barwników w roztworach za pomocą spektrofotometru
Badanie widm absorpcji roztworów za pomocą spektrofotokolorymetru, 322, nr
Badanie widm absorpcji roztworów za pomocą spektrofotokolorymetru, FIZ322A, nr
57. Pomiar widm absorpcji i oznaczanie stężenia ryboflawiny w roztworach wodnych za pomocą spektrofo
57. Pomiar widm absorpcji i oznaczanie stężenia ryboflawiny w roztworach wodnych za pomocą spektrofo
Sprawozdanie 8 Wyznaczanie stężenia roztworów substancji optycznie czynnych za pomocą polarymetru@x
57. Pomiar widm absorpcji i oznaczanie stężenia ryboflawiny w roztworach wodnych za pomocą spektrofo
Wyznaczanie stężenia roztworu cukru za pomocą polarymetru, Robert Matera
Wyznaczanie stężenia roztworu cukru za pomocą sacharymetru 2, WETA 1, biofizyka
80 Wyznaczanie długości fali świetlnej za pomocą spektrometru siatkowego, WŁÓKIENNICTWO, Sprawozdani
76 - WYZNACZANIE WSPÓŁCZYNNIKA ZAŁAMANIA SZKŁA ZA POMOCĄ SPEKTROMETRU, Materiały na studia, Fizyka
Wyznaczanie stężenia roztworu cukru za pomocą sacharymetru
Pomiar widma?sorpcji stężenia ryboflawiny w roztworach wodnych za pomocą spektrofotometru
Wyznaczanie współczynnika załamania i dyspersji pryzmatu za pomocą spektrometru., Materiały na studi
Wyznaczanie stężenia roztworu cukru za pomocą polarymetru 2, Wyznaczanie stężenia roztworu cukru za

więcej podobnych podstron