Zobowiązanie do leczenia odwykowego.

Zespół zależności alkoholowej Jest chorobą bio-psycho-społeczną, tzn. że wywołuje dolegliwości fizyczne, psychiczne i upośledza relacje z innymi ludźmi. Jej istotą jest obsesja, w trakcie jej trwania, u osoby uzależnionej pojawia się tzw. zespół odstawienia, który charakteryzuje się dużym dyskomfortem psychicznym i fizycznym, występuje m.in. drażliwość, bezsenność, huśtawki nastroju, drżenie kończyn i mięśni, jadłowstręt, rożne omamy. Żeby złagodzić te objawy, osoba uzależniona sięga po alkohol, co powoduje wpadanie w ciągi opilcze trwające niekiedy kilkanaście dni.

W uzależnieniu od alkoholu występują co najmniej 3 objawy w okresie najmniej jednego miesiąca lub w ciągu roku w kilkukrotnych okresach nie mniejszych niż miesiąc:

1.Silne pragnienie lub poczucie przymusu picia tzw. głód alkoholowy

2.Upośledzenie zdolności do kontrolowania picia - trudność w zakończeniu picia lub jego ograniczeniu

3.Objawy fizjologiczne zespołu abstynenckiego - drżenie, nudności, bezsenność

4.Zwiększona tolerancja alkoholu - potrzeba wypijania większych dawek

5.Koncentracja życia wokół picia kosztem zainteresowań i obowiązków

6.Uporczywe picie alkoholu mimo oczywistych dowodów szkodliwych następstw opicia

Wniosek o przymusowym leczeniu - jest to wzór wniosku o skierowanie na przymusowe leczenie odwykowe, składać go może dowolna osoba (sąsiad, rodzina dalsza i bliższa, instytucja taka jak zakład pracy, policja, pomoc społeczna), która wie o osobie nadużywającej alkoholu.

Składa się go do Miejskiej/Gminnej Komisji Rozwiązywania Problemów Alkoholowych właściwej ze względu na miejsce zamieszkania osoby, której dotyczy wniosek.

Komisja ma za zadanie przyjąć zgłoszenie i wezwać na rozmowę osobę z wniosku i pouczyć ją o konieczności zaprzestania picia lub by poddała się leczeniu odwykowemu.

Jeśli osoba wezwana nie godzi się dobrowolnie na leczenie, wtedy kieruje się ją na badanie przez biegłych - psycholog i psychiatra, by wydali opinie. Następnie przygotowuje się dokumentację związaną z postępowaniem sądowym i składa się wniosek do sądu rejonowego o wszczęcie postępowania. Osoba uzależniona kierowana jest na przymusowe leczenie odwykowe, często doprowadzana jest przez policję, lecz tak naprawdę, często jest tak, że po doprowadzeniu osoba ta czeka zwykle tylko kilkanaście minut aż policja odjedzie i wychodzi, więc tak naprawdę osoba ta nie jest prawnie zobligowana do odbycia całej terapii.

Zgoda na leczenie, regulamin odwyku tak wygląda zgoda na leczenie na oddziale terapii uzależnienia od alkoholu, jest tu także regulamin oddziału, plan dnia, informacje o tym ile trwa terapia itd. pacjent, który regulamin złamie zostaje automatycznie wyrzucony z odwyku.

Fazy choroby alkoholowej. Charakter choroby alkoholowej jest postępujący, tzn., że objawy w miarę czasu narastają, nasilają się, jest ich coraz więcej, nieleczony alkoholizm prowadzi do śmierci. Wyróżniamy 4 fazy..

Mechanizmy uzależnienia Alkoholik nie spostrzega siebie, jako autora swojego życia, jego uczuciami rządzi alkohol. Obraz rzeczywistości jest zakrzywiony przez mechanizmy, wyróżniamy 3 mechanizmy uzależnienia:

1.Iluzji i zaprzeczania (wydaje mi się, że kontroluję picie, przecież piję tyle ile inni)

2.Nałogowej regulacji uczuć, emocji (piję żeby zatopić złość, samotność czy smutek, piję by wzbudzić radość, euforię)

3.Rozdwojonego i rozproszonego „ja” (zaczynasz mówić o sobie „my”, zaczynasz o sobie mówić w trzeciej osobie, albo np. „no wzięło się, zrobiło..)

Obraz siebie osoby uzależnionej W sytuacji osoby uzależnionej od alkoholu sposób widzenia i przeżywania samego siebie jest bardzo zaburzony i niestabilny. Podlega biegunowym skokom i drastycznym zmianom. Alkoholik to zatem ktoś, kto widzi i przeżywa siebie w sposób skrajnie jednostronny i zmienny. Pod wpływem alkoholu ocenia siebie i przeżywa swoją rzeczywistość zwykle w sposób jednoznacznie i przesadnie „pozytywny”. Uważa się np. za człowieka towarzyskiego, przyjacielskiego, zdolnego do wypełniania wszystkich swoich powinności, radosnego i silnego we wszystkich sytuacjach życiowych. Jest wtedy pewny siebie, ma łatwość nawiązywania "kontaktów" z innymi ludźmi, zapomina o swoich problemach i niepokojach. Z kolei gdy trzeźwieje, alkoholik przeżywa siebie w sposób diametralnie przeciwny. Doświadcza intensywnego poczucia winy, zawstydzenia, bezradności, słabości. Ma tendencję, by całkowicie przekreślać swoją wartość i przeraża się myślą o przyszłości. Znajduje się w stanie zupełnego załamania, depresji, rozgoryczenia, buntu wobec wszystkich i wobec wszystkiego. Nienawidzi siebie i cały otaczający go świat.

Dzienniczek głodu Tak wygląda dzienniczek głodu, który osoba na terapii wypełnia codziennie. Zaznacza na nim, jakie danego dnia ma objawy głodu. Omawia się go indywidualnie z terapeutą.

GRUPA ZADANIOWA jest to forma psychoterapii grupowej, która wygląda tak jak to, co tworzymy teraz, czyli wszyscy siedzą w kole, na początku przedstawiają się i mówią co czują np. „Ela alkoholiczka, czuję spokój, radość” lub „czuję nieufność, rozdrażnienie”. Nie każdy musi mówić „ja alkoholik” przy przedstawianiu się.

Każdy z grupy codziennie otrzymuje do napisania pracę, na różne tematy związane z jego piciem, gdzie musi podać 10 przykładów ze swojego życia np. o wpływie picia na organizm. Na końcu wypełnia część „refleksyjną” do swojej pracy.

Po każdej przeczytanej pracy, osoby z grupy zadaniowej i terapeuta udzielają informacje zwrotne. Na samym końcu tych zajęć, każdy ponownie mówi co teraz czuje i co dały mu te zajęcia.

Cechy informacji zwrotnej mówimy o własnych odczuciach w stosunku do usłyszanej pracy, nie oceniamy tej osoby, nie dajemy jej porad. Można mówić, że się rozumie i podać swój przykład.

Destrukcyjna orientacja życiowa jest zbiorem zjawisk psychologicznych, tworzących wewnętrzne źródła stresu i trudności osobistych, a także ukierunkowują destrukcyjnie funkcjonowanie człowieka. Zjawiska te aktywizują mechanizmy uzależnienia. Do tych zjawisk zaliczamy:

1.Destrukcyjne formy kontaktu z samym sobą - chodzi tu o to, że osoba uzależniona

-ma niskie poczucie wartości, negatywne wizje siebie i swojego życia

-dręczy się i poniża

-ma myśli i skłonności samobójcze

-ma poczucie wstydu, winy i krzywdy

2.Destrukcyjne schematy relacji międzyludzkich - osoba uzależniona przejawia:

-agresywność i konfliktowość

-gotowość do wycofania się i izolacji

-podejrzliwość i brak zaufania

3.Rozpad systemu wartości i brak konstruktywnej wizji życia - osoba uzależniona odczuwa:

-zwątpienie i pustkę duchową

-negatywny stosunek do wartości i norm

-brak wiary w pozytywne wartości i możliwość ich realizacji

-manipulowanie destrukcyjnymi wizjami własnego życia

Deficyt umiejętności życiowych są to braki lub zaburzenia w zakresie umiejętności potrzebnych do zdrowego i sprawnego funkcjonowania w życiu, dotyczy to deficytu:

1.Umiejętności interpersonalnych, związanych z komunikowaniem się z innymi, z przyjmowaniem i wywieraniem wpływu na innych

2.Umiejętności intrapersonalnych, związanych z samoświadomością i rozumieniem samego siebie, z kontaktem z własnymi uczuciami i pragnieniami

3.Umiejętności zadaniowych, związanych z wykonywaniem różnych czynności praktycznych w sferze rodzinnej, zawodowej i z samoobsługą.

Niski poziom tych umiejętności jest źródłem wielu trudności osobistych i powoduje, że nawet niezbyt trudne sytuacje życiowe stają się źródłem stresu i negatywnych stanów emocjonalnych, które uruchamiają mechanizmy uzależnienia.

---