41. Oporność hydrauliczna pojedynczego przewodu. Charakterystyka przepływu dla pojedynczego przewodu.
42. Charakterystyka przepływu dla systemu szeregowego i jej interpretacja graficzna.
43. Charakterystyka przepływu dla równolegle połączonych przewodów i jej interpretacja graficzna.
44. Zasady sporządzania wykresów Ancony.
Wykres Ankony graficznie przedstawione przebiegi:
- wysokości energii rozporządzalnej
- wysokości ciśnienia statycznego (absolutnego)
- wysokości ciśnienia piezometrycznego
wzdłuż strugi przepływającego płynu.
Wysokość energii rozporządzalnej maleje w kierunku przepływu lepkiego na skutek strat energetycznych.
Wykres rozpoczyna się od narysowania linii energii rozporządzalnej.
Linia ta zawsze opada wzdłuż drogi przepływu.
Wylicza się początkową wysokość energii rozporządzalnej:
z + p/ρg + α v2/2g
Następnie odejmuje się wysokość strat energii (liniowych i miejscowych) wzdłuż drogi przepływu.
- Linia wysokości ciśnienia absolutnego - powstaje przez odjęcie w każdym punkcie od wysokości energii rozporządzalnej wysokości prędkości:
α v2/2g
- Linia wysokości ciśnienia piezometrycznego - powstaje przez odjęcie od linii ciśnień absolutnych wysokości ciśnienia barometrycznego
pb/ρg
Linie ciśnień (absolutnego i piezometrycznego) są zawsze do siebie równoległe.
Kształt linii ciśnień zależy od wymiarów geometrycznych rurociągu i strumienia objętości: linie te mogą się wznosić lub opadać wzdłuż drogi przepływu.
45. Cechy ruchu równomiernego w przewodzie otwartym. Interpretacja równania Bernoulliego dla ruchu równomiernego. Formuła de Chezy'ego.
Ruch równomierny - powierzchnia prędkości wzdłuż osi dynamicznej przewodu nie ulega zmianie:
- przekrój przepływowy i głębokość kanału nie ulegają zmianie:
powierzchnia swobodna jest równoległa do okna
ruch jest ustalony w czasie
I = H1 - H2/l = id = i = sinβ
I - spadek hydrauliczny
id - spadek dna kanału
i - spadek zwierciadła swobodnego cieczy
Stała jest głębokość kanału oraz jego przekrój nie zmienia się prędkość przepływu wzdłuż drogi przepływu.
p1, p2 - nadciśnienie w środku pola przekroju (nad powierzchnią cieczy panuje stałe ciśnienie, np. pb)
H1, H2 - wysokość niwelacyjna środka pola przekroju
v1, v2, v - średnia prędkość przepływu jest stała
∆h12s = H1 - H2
∆h12s = wysokość strat energii pomiędzy przekrojami 1 i 2
46. Rozkład prędkości w przekroju poziomym i pionowym kanału prostokątnego (prędkość maksymalna i prędkość średnia).
Przykładowe formuły empiryczne dla prosto - osiowego kanału o stałym przekroju poprzecznym A i szerokości B