WYKŁAD 29.11.2010 Grecja cd.
776 r. p.n.e. - pierwsze igrzyska olimpijskie, były poświęcone Zeusowi
Stadiony w Grecji miały różną długość w zależności od terenu. Nie wiadomo kto zapoczątkował Igrzyska jest wiele teorii.
Twórcą datowania Igrzysk był Timajos - IV w. p.n.e.
Koroibos z Elidy był pierwszym zwycięzcą w biegu na 1 stadion
Kobietom na stadion nie wolno było wchodzić, wyjątek to posąg Demeter na stadionie.
W treningach stosowano dietę, zależnie od konkurencji w jakiej brał udział zawodnik. Zabronione było przez zawodami picie wina i współżycie.
Przed biegami zawodnicy musieli złożyć przysięgę w domu zwanym buterionem przed pomnikiem Zeusa, że będą walczyć uczciwie. Sędziowie i rodziny biegaczy również musieli złożyć taką przysięgę.
Po przysiędze następował podział na kategorie wiekowe. Brano pod uwagę wygląd zewnętrzny i warunki fizyczne.
Początkowo był tylko biega na 1 stadion, później dodawano kolejne konkurencje.
Igrzyska cieszyły się dużą estymą dla zwycięzców.
Zwycięzcy otrzymywali różne nagrody, np: pieniężne, pomniki w alei sławy, amfory wina.
Zanes to pomnik hańby, posąg wystawiany zawodnikowi, który nie postępował zgodnie z regulaminem.
394 r. p.n.e. - do tej pory najprawdopodobniej odbywały się Igrzyska Olimpijskie w Olimpii
Zanik igrzysk nastąpił m.in. przez szerzenie się chrześcijaństwa (wiara tylko w jednego Boga a nie w kilku). Olimpia traciła na znaczeniu
Funkcje Igrzysk:
*religijna *kulturalna *etyczna *integracyjna *ekonomiczno-polityczna
Religijna - sakrum, składanie ofiar, modły i prośby do bóstw, religia gwarantowała przybywającym do miast i odjeżdżającym bezpieczeństwo (ekecheira - pokój boży)
Kulturalna - przybywali przedstawiciele Greckiej kultury, szukali inspiracji, czerpali natchnienie
Etyczna - prawo startu miał każdy wolny obywatel, który stosował się do reguł sportowych
Integracyjna - hellenowie na czas igrzysk przybywali do jednego miasta-państwa i następowała tam wymiana uwag między ludem z poszczególnych miast-państw
Ekonomiczno-polityczna - miejsce spotkań polityków i handlowców, załatwianie interesów
W Igrzyskach brali udział filozofowie, brali udział w konkurencjach oratoryjnych.
Epidauros - miejscowość z rozwiniętą medycyną, leczenie za pomocą hipnozy. Na Igrzyska przyjeżdżano również żeby odzyskać zdrowie.
WYKŁAD 9 6.12.2010 cd. GRECJA
W Grecji rozwijały się głownie dwa systemy gimnastyczne: spartański i ateński.
Na płw. peloponeskim ok. X w p.n.e. przybyli Dorowie i zamienili tamtejszą ludność w Helotów (niewolników). Ludność wokół Sparty służyła Dorom.
Sparta, która była stolica muzyczną stała się miastem wojskowym. Panowało tam surowe wychowanie, eugenika (doskonalenie rasy ludzkiej)
Wychowanie spartańskie - chłopiec od 7 roku życia trafiał do oddziałów (illie)
Pojdomonos - czuwał nad wychowaniem fizycznym i moralnym dzieci.
Młodzieniec od najmłodszych lat był przystosowywany do trudnych warunków. Za przewinienia karano chłostą.
Gdy dziecko ukończyło 12 rok życia musiało przejść określone próby, np.: pozbawiany był odzienia i na rok wysyłany poza wioskę, gdzie musiał sobie radzić sam. Po roku wracał do wioski gdzie Rada Starszych przyjmowała go jako pełnoprawnego członka społeczności.
16-letni młodzieniec trafiał do Efebi - szkoła wojskowa która miała przygotować go fizycznie. Ćwiczono biegi, skoki, pentatlon, itp. pierwszy rok spędzał w koszarach, a na następny wysyłano go na służbę polową.
Od 21 do 30 roku życia młodzieniec pełnił służbę wojskową, a ślub mógł wziąć dopiero w 30 roku życia.
Do 60 lat musiał być dalej do dyspozycji państwa.
Spartanki miały rodzić zdrowe dzieci. musiały być sprawne fizycznie. Ćwiczono je w pięcioboju, zapasach, jeździe konnej. Musiały umieć przygotowywać posiłki i opatrywać rany.
System ateński wyglądał inaczej.
Ateńczykom chodziło o przygotowanie młodzieży do pełnienia funkcji państwowych. Stawiano na rozwój intelektualny.
Po 7 roku życia mały ateńczyk uczył się od matki i (głównie) od ojca.
W systemie tym bardzo dużą role pełnił nauczyciel.
- Gramatysta - uczył pisać, czytać, deklamować ("Illiada", "Odyseja")
- Kitarzysta - uczył gry na gitarze
- Lutnista - uczył gry na lutni, obaj Ci nauczyciele dbali o wykształcenie muzyczne
- Pajdotryba - uczył w palestrach gimnastyki, był kimś w rodzaju trenera, wybierał młodych ateńczyków do zawodów.
Rodzicom zależało na daniu wykształcenia dziecku, ponieważ jeżeli nie było ich na to stać i nie zapewnili dziecku edukacji to na starość dziecko nie miało obowiązku opiekowania się nimi.
W wieku 12 lat - mali ateńczycy uczyli się walki i teorii
W wieku 14 lat młodzież trafiała do gymnasionów (przy nich znajdowały się boiska), zdobywano tam wykształcenie "średnie"
Efebie, cieszyły się dużym zainteresowaniem, znajdowały się w gymnasionach, trafiali tam młodzieńcy w wieku 18 lat.
Po wojnach peloponeskich efebie zaczynają tracić na znaczeniu.
Gimnastykę traktowano jako coś, co przywraca zdrowie (gimnastyka lecznicza).
Hipokrates - "lekarz jest tylko pomocnikiem natury", próbował pomagać ludziom przez zalecanie lekkich ćwiczeń fizycznych, dietę czy kąpiele. Uważał, że gdy człowiek traci zdrowie, to jest sam sobie winien. Człowiek powinien tak żyć aby być zdrowym. Wyznawał zasadę "po pierwsze nie szkodzić".
Grecja stworzyła własny system medycyny i ćwiczeń fizycznych.
Lekarz - człowiek traktowany na równi z Bogiem.