Niedoceniony mniszek lekarski w terapii

nowotworowej

Mniszek lekarski (często mylony z trującym i równie pospolitym mleczem) może

doprowadzić miłośników równiutkich i gładkich trawników do obłędu. Jednak naturalni

uzdrowiciele, a od niedawna również naukowcy są zafascynowani właściwościami tej rośliny.

Mały, mocny chwast aktywuje wątrobę, sprzyja przepływowi żółci, działa moczopędnie.

Okazuje się również, że zatrzymuje inwazyjne formy różnego rodzaju nowotworów.

Mniszek lekarski – kolejny Superfood

Pod skromną fasadą roślina ta skrywa wiele tajemnic, z których mało kto zdaje sobie sprawę.

Jest po pierwsze i niezaprzeczalnie pysznym super jedzeniem, z którego można przyrządzać

sałatki, zupy i zielone koktajle. Ilość jego życiowych substancji jest ogromna. Przy spożyciu

100 gramów mniszka lekarskiego w codziennej sałatce czy też smoothie zaopatrujemy się

nawet w 50 procent więcej beta-karotenu (witamina A) niż trzeba. Jednocześnie dostarczają

one 20 procent naszego dziennego zapotrzebowania na witaminę D, 20 procent wapnia, 20

procent żelaza i 10 procent dziennego zapotrzebowania magnezu.

Mniszek lekarski – dla wątroby i żółci

Mniszek lekarski zawiera również cenne gorzkie substancje, które stymulują przepływ żółci z

wątroby do pęcherzyka żółciowego. Mniszek jest zatem jednym z najważniejszych

składników preparatów, które są używane do oczyszczania wątroby. To pomaga w redukcji

tłuszczu w wątrobie, ale ma także skuteczne działanie moczopędne, co oznacza, że dba o

płukanie nerek. Te efekty mniszka lekarskiego są dobrze znane. Jednak w ostatnich latach

naukowcy z całego świata przeprowadzają coraz więcej badań nad możliwymi obszarami

zastosowań mniszka w dziedzinie leczenia raka. Pojawiły się już pierwsze obiecujące sygnały

mówiące o tym, że mniszek lekarski zawiera składniki, które mogą hamować wzrost

agresywnych guzów.

Mniszek zabija stres oksydacyjny

Włoscy naukowcy z Uniwersytetu Annunzio Chieti-Pescara porównywali ekstrakty z

korzenia kurkumy, mniszka lekarskiego oraz karczocha i rozmarynu W badaniu

opublikowanym w 2010r. potwierdzają oni pozytywny wpływ tych roślin na wątrobę i

pęcherzyk żółciowy. Dodatkowo porównali ich właściwości przeciwnowotworowe

(antyproliferacyjne), przeciwutleniające (eliminacja wolnych rodników) oraz efekt ochronny.

Podczas gdy stwierdzono, że kurkuma posiada najsilniejszą aktywność antyoksydacyjną, jednocześnie wykazano podobne właściwości u mniszka lekarskiego, który okazał się równie

silnym przeciwutleniaczem. Naukowcy tym samym potwierdzili, że rośliny te mogą wspierać

wiele różnych procesów zdrowienia.

Mniszek odtruwa

Badano również efekty stosowania mniszka w celu obniżenia stresu oksydacyjnego.

Wykorzystano w tym celu szczury, które były narażone przez pewien czas na działanie

tetrachlorku węgla (CCl4) znajdującego się między innymi w gaśnicach i środkach

chłodniczych, który powodował poważne uszkodzenia wątroby. Stwierdzono, że wyciąg lub

nawet herbata z mniszka lekarskiego znacznie redukuje intensywność stresu oksydacyjnego.

Mniszek przeciw nowotworom

Medycyna konwencjonalna powoli, ale stale zaczyna akceptować tradycyjne rośliny lecznicze

do leczenia raka. W ostatnich latach zostało opublikowanych kilka wyników badań

potwierdzających działanie antyrakowe wysokiej jakości suplementów ziołowych. Jednym z

nich jest właśnie ekstrakt z mniszka lekarskiego.

Skuteczne działanie mniszka w walce z nowotworem piersi i prostaty

W 2008 roku opublikowano w fachowym czasopiśmie International Journal of Oncology

wyniki badań klinicznych, w których wykazano pozytywny wpływ herbaty z mniszka. Była to

herbata z liści mniszka, po zastosowaniu której stwierdzono zmniejszenie się ilości komórek

rakowych raka piersi. Przy stosowaniu herbaty z korzenia mniszka nie osiągnięto już takich

efektów. Podobną terapię zastosowano przy raku prostaty i wyniki okazały się podobne. W

ten sposób badacze doszli do wniosku, że ekstrakt z mniszka lekarskiego może zostać uznany

za „nowy” środek antynowotworowy stosowany na rzecz terapii nowotworowej.

Powtórnie w roku 2011 to samo czasopismo International Journal of Oncology opublikowało informacje, według których suplementy diety zawierające mniszek lekarski mogą hamować

wzrost komórek raka prostaty.

Mniszek powoduje śmierć tylko komórek nowotworowych – nie zabija

zdrowych komórek

Wyniki trzeciego badania na temat mniszka ukazały się w czasopiśmie Journal of

Ethnopharmacology w styczniu 2011r. Działanie herbaty z korzenia mniszka lekarskiego

przetestowano na komórkach białaczkowych. Według tego badania uważa się, że herbata z

korzenia mniszka zabija komórki białaczkowe. Na razie wiadomo jedynie, że zawiera one

substancje, które prowadzą do tzw. apoptozy sygnału komórek rakowych. W wielkim skrócie

znaczy to, że są one ponownie podatne na apoptozę, czyli „naturalny proces

zaprogramowanej śmierci komórki w organizmie wielokomórkowym. Dzięki temu

mechanizmowi z organizmu usuwane są zużyte lub uszkodzone komórki”. Program taki

zapewnia zdrowie ludzkiemu organizmowi, a komórki nowotworowe zmuszane są do

„popełnienia samobójstwa“ zanim będą mogły zaszkodzić organizmowi.

Co ciekawe, pod wpływem wyciągu z korzenia mniszka lekarskiego zdrowe komórki

pozostały nietknięte. Nie otrzymały one sygnału do apoptozy. Mniszek jest także idealnym

lekiem przy chemicznej terapii nowotworowej, chroniąc zdrowe komórki przed działaniem alopatycznym takiej terapii.

Działanie mniszka przy nowotworach opornych na konwencjonalną terapię

nowotworową

W kolejnym badaniu przeprowadzonym w 2011r. zostało klinicznie udowodnione, że ekstrakt

z korzenia mniszka lekarskiego powoduje śmierć ludzkich komórek czerniaka nawet wtedy,

gdy te są oporne na działanie konwencjonalnej chemii. Również przy stosowaniu

chemioterapii chronił on zdrowe komórki, które były otrute lub w inny sposób uszkodzone.

Tak więc liście mniszka, jak również wyciąg z jego korzeni można uznać jako „nową“ i

nietoksyczną terapię wspierającą inne terapie nowotworowe, skuteczną nawet przy opornych

na chemioterapię rodzajach nowotworów.

1. Menghini L et al., “Antiproliferative, protective and antioxidant effects of artichoke, dandelion, turmeric and rosemary extracts and their formulation.” Int J Immunopathol

Pharmacol. 2010 Apr-Jun;23(2):601-10. (Antiproliferative, schützende und

antioxidative Wirkungen der Artischocken-, Löwenzahn-, Gelbwurz- und Rosmarin-

Extrakte und deren Formulierung.)

2. Park CM et al., “Amelioration of oxidative stress by dandelion extract through

CYP2E1 suppression against acute liver injury induced by carbon tetrachloride in

Sprague-Dawley rats.” Phytother Res. 2010 Sep;24(9):1347-53. (Eine Verbesserung

des oxidativen Stresses mithilfe von Löwenzahn-Extrakt, durch die Unterdrückung

von CYP2E1, wirkt gegen eine akute Leberschädigung, die in Sprague-Dawley Ratten

durch Tetrachlorkohlenstoff induziert wurde.)

3. Sigstedt SC et al., “Evaluation of aqueous extracts of Taraxacum officinale on growth and invasion of breast and prostate cancer cells.” Int J Oncol. 2008 May;32(5):1085-90. (Bewertung der wässrigen Auszüge von Taraxacum officinale auf das Wachstum

und die Invasion von Brust-und Prostatakrebs-Zellen.)

4. Jiang J et al., “Suppression of growth and invasive behavior of human prostate cancer cells by ProstaCaid™: mechanism of activity.” Int J Oncol. 2011 Jun;38(6):1675-82.

doi: 10.3892/ijo.2011.996. Epub 2011 Apr 4. (Unterdrückung des Wachstums und des

invasiven Verhaltens von menschlichen Prostata-Krebszellen durch ProstaCaid ™:

Der Mechanismus der Aktivität.)

5. Ovadje P et al., “Selective induction of apoptosis through activation of caspase-8 in human leukemia cells (Jurkat) by dandelion root extract.” J Ethnopharmacol. 2011 Jan

7;133(1):86-91. Epub 2010 Sep 16. (Selektive Induktion von Apoptose durch

Aktivierung von Caspase-8 in menschlichen Leukämiezellen (Jurkat) durch

Löwenzahnwurzel Extrakt.)

6. Chatterjee SJ et al., “The efficacy of dandelion root extract in inducing apoptosis in drug-resistant human melanoma cells.” Evid Based Complement Alternat Med.

2011;2011:129045. Epub 2010 Dec 30. (Die Wirksamkeit von Löwenzahn-Extrakt bei

der Induktion von Apoptose in resistenten Melanomzellen.)