Jak napisać dobre wypracowanie z Historii?

Czy trudno jest napisać bardzo dobre wypracowanie z historii? Wcale nie, trzeba

tylko myśleć logicznie i pracować zgodnie z planem. Wyobraź sobie, że czytelnikiem Twojej

pracy nie ma być nauczyciel, który już niejedno widział i czytał, ale ktoś z Twojej rodziny

czy przyjaciół. Piszesz po to, by ciekawie, logicznie i poprawnie merytorycznie opowiedzieć

o jakimś ważnym wydarzeniu, procesie czy człowieku. Nie wolno czytelnika okłamać co do

faktów, znudzić i pogmatwać Mu w głowie niejasną i niekonsekwentną narracją.

Aby ułatwić Ci pracę przygotowałem schemat, który poprowadzi Cię za rękę przez

cały proces tworzenia wypracowania. Oczywiście, nie każda praca wymaga w 100%

trzymania się kurczowo tego wzoru, postaraj się jednak skorzystać z niego jak najwięcej --

został on już wypróbowany przez pokolenia uczniów i studentów. Proponowane

sformułowania rozpoczynające poszczególne pola do wypełnienia możesz wykorzystać lub

skasować.

1. Wstęp do wypracowania to najważniejsza część pracy!

W nim możesz pokazać, że nie tylko znasz fakty, ale rozumiesz proces historyczny, jesteś

oczytany i inteligentny. Praca bez wstępu to dowód na tępe kujoństwo lub korzystanie ze

ściąg, a dobry wstęp to połowa sukcesu!

a. Wyjaśnienie tematu pracy. Jeżeli w temacie zostały użyte terminy, pojęcia lub

sformułowania naukowe musisz je wyjaśnić, aby wszyscy byli pewni, że wiesz o czym

piszesz. Możesz pominąć ten punkt, jeżeli w temacie użyto terminów potocznych, nie

wymagających definiowania.

b. Określenie ram czasowych. Jest to sprawa podstawowa w wypracowaniu z historii --

nauki o wydarzeniach w zachodzących w czasie. Wpisz datę początkowa i końcową dla

opisywanego okresu a następnie uzasadnij swój wybór. (Niekiedy oprócz ram czasowych

dobrze jest sformułować również ramy terytorialne dla przedstawianego zagadnienia).

c. Postawienie pytań badawczych. To najważniejszy punkt wypracowania. Musisz

sformułować pytania (problemy), na które odpowiesz w tej pracy. Dobre wypracowanie jest

wynikiem zainteresowania, ciekawości piszącego, a nie wynikiem skanowania + wklejania.

Zadaj sobie kilka (nie więcej niż trzy) pytania kluczowe dla opisywanego zagadnienia.

1

d. Przedstawienie odległych przyczyn opisywanych problemów. Niekiedy korzenie

wydarzeń sięgają setki lat wstecz. Możesz pochwalić się, że wiesz więcej, niż tylko to co jest

bezpośrednio potrzebne do napisania tej pracy

2. Rozwinięcie wypracowania.

W rozwinięciu przekazujesz posiadaną wiedzę. Musisz pamiętać o:

a. udzieleniu odpowiedzi na postawione pytania, cząstkowe wnioski dotyczące

sformułowanych we wstępie problemów, tez. Nie wolno zostawić żadnego pytania bez

odpowiedzi! To poważny błąd. Po udzieleniu odpowiedzi na każde pytanie musisz

sformułować krótki wniosek cząstkowy.

b. powiązaniu wydarzeń związkami czasowymi i przyczynowo-skutkowymi. śadne

wydarzenie historyczne nie pojawiło się nigdy znikąd.

c. dokonaniu selekcji materiału. Nie wolno podawać faktów nie związanych z tematem.

Pamiętaj: "Mądry wie co pisze, głupi pisze co wie!"

3. Ukoronowaniem sukcesu jest dobre zakończenie.

Praca bez zakończenia to jak dom bez dachu. Pamiętaj, to ostatnia część pracy czytana przez

egzaminatora przed wystawieniem oceny! Możesz dzięki niemu wiele stracić lub zyskać.

a. Zbierz wnioski cząstkowe sformułowane w rozwinięciu w jeden wniosek końcowy. Jest

on generalną odpowiedzią na problemy postawione we wstępie.

b. Przedstaw swoją ocenę opisywanych zjawisk. O prawdziwej wiedzy i inteligencji

świadczy osobiste i niebanalne zdanie na przedstawiany temat. Unikaj sformułowań -

wytrychów!

c. Zastanów się, jakie skutki opisywanych zjawisk mają wpływ na teraźniejszość. Unikaj

jednak naciąganych porównań z różnych epok - nie porównuj np. Piłsudskiego do Cezara - to

nie ma sensu.

d. A teraz czas na fajerwerk -- ostatnie zdanie pracy powalające nauczyciela na glebę i

rodzące w nim nieodparta potrzebę postawienia Ci oceny celującej. Warto się pomęczyć!

e. Bibliografia. Czas pochwalić się źródłami swojej wiedzy. Pamiętaj o zasadach tworzenia

przypisu.

http://wmachura.webpark.pl/page187.html

2