George Simmel – wpływ

liczebności grupy na jej

społeczną formę i na

formy interakcji;

Różnice strukturalne między diadami i
triadami – zależność między wielkością,
liczebnością grupy a jej formą strukturalną;

Podstawowe założenie:
• po osiągnięciu pewnej liczebności grupa, aby móc

nadal istnieć i rozwijać się, musi wykształcić

pewne środki, formy i organa, których przedtem

nie potrzebowała;

• w miarę wzrostu liczebności grupy pewne cechy i

typy wzajemnych oddziaływań między członkami

w większych kręgach nieuchronnie zanikają;

Diady i triady – sześć podstawowych
praw charakteryzujących różnice
strukturalne między nimi:

1. W diadzie istnieje przemożne poczucie

zagrożenia jej wewnętrznych
stosunków przez śmierć, natomiast w
triadzie pojawia się poczucie trwałości;

• w triadzie - struktura ulega

autonomizacji, obiektywizuje się w
stosunku do swych członków;

• widmo śmierci w związku dwuosobowym;

2. Triada stanowi dla swych członków rodzaj
zewnętrznej całości, zbiorowości, w diadzie
zjawisko to nie występuje;

Diada:
- nie ma niezależnej struktury grupowej, jest tylko

zbiorem dwóch jednostek;

- jednostka nie ulega tu zniwelowaniu do poziomu

grupy;

- nie ma innego znaczenia poza, tym jakie posiada

dla dwóch tworzących ją osób;

Triada:
– odrębna struktura grupowa;
- większe zagrożenie dla indywidualności członków;
- może wywierać na członków niwelujący wpływ;

3. W diadzie możliwa jest intymność jako

cecha jej struktury;

- w triadzie intymność zostaje poddana kontroli

lub ograniczona do części grupy;

4. W triadzie pojawia się zjawisko

delegowania obowiązków i

odpowiedzialności, co w diadzie jest

nieobecne;

• w triadzie pojawia się dystans dzielący całość

od jej członków;

• delegowanie odpowiedzialność za czyny,

których w pojedynkę jednostki by nie

dokonały na grupę;

5. Pojawienie się kozła ofiarnego powoduje dezintegrację

diady, a w triadzie może ono pełnić funkcję środka

przebudowy strukturalnej;

6. Obecność trzeciego elementu pozwala przezwyciężyć

rozbieżność lub zasymilować je w obrębie całości,

co jest niemożliwe dla diady;

• bogatszy stosunek – stosunek pośrednictwa – wzmacnia lub rozbija

jedność;

• Trzecia osoba powoduje możliwość zaistnienia nowych ról

społecznych:

- może zaistnieć zjawisko delegowania obowiązków i

odpowiedzialności,

- trzecia osoba może przyjąć postawę mediatora w sporach,

- może zaistniały konflikt między pozostałymi członkami wykorzystać w

swoim interesie,

- może być przedmiotem ich rywalizacji – pojawia się struktura władzy;