„Prawda na czasie i jej zarządzenia” - Brat Hedman.

Wykład z konwencji USA - Chicago 1987 rok, na tej konwencji obecny był br. P. Woźnicki.

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------

- To nie będzie... Czy wszyscy słyszycie mnie z tyłu? Nieco głośniej? Posuń trochę do przodu.

Lepiej?

- Tak. Dobrze.
To, moi drodzy bracia i siostry, nie będzie wykład dla rozrywki. Nie zamierzam próbować

podawać wam żadnych ilustracji, żeby was zabawić. To jest bardzo poważny temat i towarzyszy
mu aura tajemniczości, więc będziemy razem Sherlokiem Holmesem.

Jest wiele różnych tekstów, jakie moglibyśmy użyć w związku z naszym tematem. Pierwszy,

jakiego chciałbym użyć, pochodzi z księgi Łukasza 11:28: „On zaś rzekł: Błogosławieni są raczej
ci, którzy słuchają Słowa Bożego i strzegą go”.

Jana 18:38: „Rzekł do niego Piłat:

Co to jest prawda?

A to rzekłszy, wyszedł znowu do Żydów

i powiedział do nich: Ja w nim żadnej winy nie znajduję”.

Obj. 1:3: „Błogosławiony ten, który czyta, i ci, którzy słuchają słów proroctwa i zachowują to,

co w nim jest napisane; czas bowiem jest bliski”.

Nie będę czytał tego, Psalm 119:96-105; 2 Piotra 3:2 i jeszcze jeden werset, do którego

odniosę się nieco później – Przyp. 4:18.

Będę próbował zmieścić kilkugodzinny wykład w nieco więcej niż pół godziny lub co najwyżej

45 minutach. Czy tak, bracie przewodniczący? Jak powiedziałem, temu tematowi towarzyszy aura
tajemniczości, ponieważ było wiele pytań na ten temat i ja mam pytania od wielu lat na temat
prawdy na czasie i jej zarządzeń. Więc podam wam kilka krótkich komentarzy, a nie mam czasu
wchodzić w każdy obszar ze wszystkimi szczegółami. Chciałbym to zrobić, ale z braku czasu tego
nie uczynię.

Prawda. Co jest prawdą? Prawda to cecha bycia zgodnym z faktami. A więc prawdziwość,

szczerość, także wierność i lojalność, poprawność, precyzja, dokładność, coś prawdziwego i
rzeczywistego, fakt. Inna definicja: Ogólne stwierdzenie czegoś, co zawsze okazuje się faktem. A
piątą rzeczą jest prawość lub pobożność. To są oczywiście słownikowe definicje, jakie wam podaję.

Prawda jest także prawdziwą wiedzą. Czasami jest używana symbolicznie z mądrością w

wąskim znaczeniu tego słowa, ponieważ mądrość czasami używana jest w wąskim znaczeniu, a
czasami w szerszym. Mądrość czasami reprezentuje prawdę. „Bojujcie gorliwie o wiarę raz podaną
świętym”. Mamy tutaj mądrość w wąskim znaczeniu tego słowa. Mamy także inne wersety
odnoszące się do mądrości w szerszym znaczeniu.

Definicją, która najbardziej mi się podoba, jest ta, którą wiele razy podawał nam drogi brat

Johnson w kilku różnych miejscach: Prawda to harmonia z rzeczywistością, harmonia z
rzeczywistością, harmonia z rzeczywistością. Wiecie, że brat Johnson był bardzo konkretny w
swoim sposobie myślenia. Miał zwyczaj mówić: „Ten, kto naucza jasno, rozróżnia jasno”. Jeśli
napotkałeś jakąś trudność lub dwuznaczność w definicji, to lepiej by było, gdybyś miał się na
baczności. On był bardzo dokładny. On nie pozwalał odpowiedzieć na pytanie, np., jeśli on zadał ci
pytanie: „Co to jest pies”, a ty próbowałeś użyć słowa pies w swojej definicji, on nie pozwalał ci
tego uczynić, ponieważ pies jest psem, pies jest tym, czym jest pies. „Pies to czworonożne zwierzę,
które jest najlepszym przyjacielem człowieka” - on to przyjmował, ponieważ to było pewną
definicją, ale on nie pozwalał stwierdzić: „Pies jest psem”, to nie miało dla ciebie żadnego
znaczenia, więc on było bardzo konkretny w swoich definicjach.

Definicja

, którą teraz wam podam, podoba mi się najbardziej ze wszystkich, razem z tą

ostatnią, z Jana 17:17: „Słowo twoje jest prawdą. Słowo twoje jest prawdą. Uświęć ich przez
prawdę twoją; słowo twoje jest prawdą”. Więc prawda, tak jak my ją rozumiemy, to harmonia z
rzeczywistością, jest to to, co jest właściwe, to co jest w harmonii z rzeczywi

stością, jeśli chodzi o

Boga.

A to oczywiście nigdy się nie zmienia.

Więc prawda, święta Biblia, Słowo Boże jest naszą

podstawową prawdą i jest ono główną regułą naszego źródła i praktyki, naszego chrześci-
jańskiego źródła i praktyki.

Kilka myśli na temat tego, co to znaczy mieć prawdę na czasie. W przypadku wielu rzeczy,

które podkreślamy, nie zawsze myślimy, jakie jest źródło, co jest źródłem tych różnych rzeczy. Nie
myślimy też zawsze o ich definicji, ale prawdzie na czasie szczególnie towarzyszy myśl, że prawda
Bożego Słowa została objawiona, zaakceptowana i przyjęta, i przekazana, i użyta, i wykorzystana
przez wielu, wielu braci na przestrzeni wieków. Są na przykład momenty, albo powiem są różne
momenty / czasy, kiedy mamy prawdę na czasie. U Jana 8:44 czytamy, że szatan był kłamcą i
ojcem kłamstwa, a to oznacza, że coś zaczęło opierać się prawdzie już wtedy. Za dni Dawida w
Psalmie 43 znajdujemy, że Dawid miał prawdę na czasie. U Izajasza 26:2 dowiadujemy się, że
Izajasz – mówiłem Dawid w przypadku Psalmu 43:3 – a w przypadku Izajasza on także miał
prawdę na czasie, jak na przykład jest to wyjaśnione u Izajasza 26:2. U Jana 14:6 mamy dalszy
postęp na temat prawdy: Jezus jest drogą, prawdą i życiem. Jezus był tym, który żył i nadal żyje i
działa prawdą Boga. Mówił o sobie jako o mannie (u Jana 6). Do Apostoła Pawła mówił o sobie,
że Chrystus od Boga stał się nam mądrością (w 1 Kor. 1:30).

My używamy wyrażenia „teraźniejsza prawda, teraźniejsza prawda”. Nie mam przez to na

myśli naszego czasopisma, „Teraźniejszej Prawdy i Zwiastuna Obecności Chrystusa”. Nie mówię o
tej „Teraźniejszej Prawdzie”, ponieważ ona ma duże T i duże P, ja mówię o teraźniejszej z małego t
i o Prawdzie z dużego P, tak jak znajdujemy w 2 Piotra 1:12 gdzie mamy pytanie: „Czy jesteście w
teraźniejszej Prawdzie”. Mieliśmy teraźniejszą Prawdę w czasach Piotra również jak widzicie,
mieliśmy Prawdę na czasie, tak jak ona do niego trafiała.

W Żniwie Wieku Ewangelii zaczęliśmy używać „teraźniejszej Prawdy”, i nie mam na myśli

czasopisma, ponieważ jest o wiele więcej teraźniejszych Prawd, których nie ma w tym
czasopiśmie. Fakt: kilka lat temu wpadłem na inne czasopismo, które także nosiło nazwę
„Teraźniejsza Prawda”, jest inne czasopismo, które nosi ten sam tytuł, „Teraźniejsza Prawda”. My
używamy „teraźniejszej Prawdy” jako wyrażenia równoważnego wyrażeniu „pokarm na czas
słuszny” i wiemy oczywiście – ponieważ żyjemy w tej porze roku i zwrócono nam na to uwagę z
tej estrady – że żyjemy w czasie przemiany onego Sługi, 31 października 1916. A u Mat. 24:45,
pamiętacie, mamy podaną myśl, że on podawał,

pokarm na czas słuszny

. Innymi słowy, pod

Panem podawał on pokarm na czas słuszny. Odpowiadał nie tylko za podawanie nam prawdy w
imieniu Boga, ale także sprawował opiekę nad spichlerzem prawdy. Więc mamy dwa ele

menty

podkreślone w związku z kwestią teraźniejszej Prawdy, pokarmu na czas słuszny. Używamy więc
tego wyrażenia teraźniejsza Prawda, prawda na czasie, szczególnie w okresie Żniwa Wieku
Ewangelii, jako odpowiednika pokarmu na czas słuszny.

Kolejnym wersetem, który jest często przywoływany, jest Przyp. 4:18, wszyscy go znacie:

„Ścieżka sprawiedliwego coraz jaśniej świeci aż do dnia doskonałego”. Niektórzy podali nam różne
jego zastosowania. Niektórzy twierdzą, że to odnosi się do oświetlenia ścieżki chrześcijanina przez
coraz większe zdolności w stosowaniu zasad Słowa Bożego w problemach jego postępowania w
codziennym życiu, że ścieżka oświeca nas, w miarę jak nią idziemy. My jednak w tomie I
znaleźliśmy na str. 20-28, że jest bardziej spersonalizowane znaczenie prawdy jako coraz bardziej
oświetlanej, że gdy zbliżamy się do dnia doskonałego, otrzymujemy coraz większą wiedzę
Boskiego planu. My towarzyszymy tej wiedzy z ludem Pana jako klasą do końca ścieżki, aż od dnia
doskonałego. Prawda była podawana stopniowo, w coraz większym stopniu ludowi Bożemu,
łącznie z obecnym czasem, teraz pod koniec Wieku. Prawda stopniowo była podawana
Abrahamowi, on rozumiał całą prawdę, jaka była wtedy na czasie; prawda podawana była
Izraelowi, on rozumiał prawdę na czasie. Jaką przewagę ma Żyd, jak mamy to w Rzym. 3:2, gdzie
czytamy, że wyrocznie Boże były powierzone Żydom i oni otrzymywali wtedy prawdę na czasie.

Stwierdzamy, że w czasie pierwszego adwentu panowało to samo, że uczniowie, Apostołowie i

inni uczniowie otrzymywali prawdę na czasie i otrzymywali ją w całości, otrzymywali wszystko, co
było wtedy na czasie. W Żniwie Wieku Żydowskiego widzimy to samo, przez cały Wiek
Ewangelii. Mieliśmy wykład na ten temat, czy to było wczoraj, dni zlewają mi się w jedną całość,
dziś jest sobota, prawda? Drugi dzień naszej konwencji? A więc wczoraj mieliśmy wykład na temat
wielu nauk członków gwiezdnych i zauważyliśmy, że każdy z nich posiadał trochę i prawda nigdy,
nigdy nie zginęła, nawet w ciemnych wiekach Wieku Ewangelii. Więc Przyp. 4:18 mówią nam, że

2

ścieżka sprawiedliwego coraz bardziej świeci, aż do dnia doskonałego. Innymi słowy, my
otrzymujemy coraz większą wiedzę na temat Boskiego planu; w miarę jak czas postępuje do
przodu, my postępujemy. Jest to bardzo ważny werset do zapamiętania przez nas. Ten konkretny
punkt widzenia, tak jak podał nam go nasz Pastor w tomie I, str. 20-28.

Manna, słyszeliśmy o mannie, mówiłem o tym kilka minut temu. W 4 Moj. 11:9, pamiętacie,

manna przychodziła i padała na rosę. Manna zawsze tam była, a znaczenie faktu, że padała ona
na rosę jest takie, że

prawda idzie za prawdą,

przychodzi po wcześniej istniejącej prawdzie i

buduje się na tej kon

kretnej prawdzie

, a więc Pan nakłada dalsze prawdy na prawdę jako taką.

Pamiętacie inny werset, którego dosyć często używamy w tej sprawie, to Iz. 28:10-13, gdzie
znajdujemy, że Biblia jest podawana tym o jąkających się wargach przykazanie za
przykazaniem, przykazanie za przykazaniem, przepis za przepisem, przepis za przepisem itd.,
co pokazuje nam, że

Biblia jest książką z tekstami.

Powrócę do tego nieco później z pewnymi być

może trudnymi komentarzami, ale uważam, że powinniśmy je wypowiedzieć, myśleć o nich.

A więc manna padała w nocy, co sugeruje myśl o stopniowym rozwoju prawdy. Kolejna

interpretacja, której często używamy, znajduje się w 4 Moj. 9:15-17, na temat słupa obłoku i
ognia, a pamiętacie, że słup obłoku i ognia mamy zdefiniowany jako prawdę na czasie i jej du-
cha, prowadzące lud Boży z Egiptu do Kanaanu. Pamiętacie Przybytek na pustyni, słup obłoku i
ognia pojawił się i spoczął na Przybytku.

Obłok za dnia, ogień nocą.

I pamiętamy również

oczywiście, że mamy przedstawione w tym konkretnym kontekście kilka okresów. Tak więc słup
obłoku i ognia także jest używany do przedstawien

ia prawdy na czasie

.

Głos trąby z 2 Moj. 19:17, nie mam czasu czytać tych wersetów, jest wiele stron na temat tych

różnych odnośników, które wam podaję, 2 Moj. 19:7, głośne wielkie ogłoszenie prawdy brzmiącej
z każdej strony, wszędzie i na wszystkie tematy, jako poselstwo Chrystusa dla ludzkości i to staje
się głosem trąby wśród wielkich sporów pod koniec Wieku i staje się coraz głośniejsze, głośniejsze
i głośniejsze. A nie mówię o angielskim komiku o nazwisku Lauder, mówię o słowie „louder”
[aluzja Brata Hedmana do podobieństwa w wymowie nazwiska tego komika do angielskiego
przymiotnika w stopniu wyższym, louder = głośniej – przypis tł.], z coraz większym impetem, głos
trąby, ogłaszający głos Laodycei, teraz przy końcu Wieku.

Ostatni odnośnik, jakiego chciałbym użyć w tym temacie, to jeden z ulubionych wersetów

brata Gohlke, przynajmniej był to jeden z wielu, ale wydaje się, że był bardzo dobry, bo tak często
go podkreślał, Mat. 24:28:

„Gdziekolwiek jest padlina, tam zlatują się orły”

. „Gdziekolwiek jest

padlina, tam zlatują się orły”. Jest to bardzo ważny werset dla nas, teraz przy końcu Wieku, o czym
mówi Mat. 24:28, o końcu Wieku. Orzeł ma bardzo ostry wzrok, on widzi z wielu kilometrów.
Myślę, że brat Harry Hammer podał część informacji na temat orła, czy to było rok temu?, i on
podkreślał, jak daleko one widzą, ich ostrość wzroku. Mają też duży apetyty na jedzenie.

Więc teraz pod koniec Wieku atrakcją nie jest Świecki Ruch Misyjny,

nie jest nią

Stowarzyszenie Badaczy Pisma Świętego, nie Stowarzyszenie Badaczy Biblii z Chicago – ja nie
reklamuję tutaj naszych braci, ja podają wam tylko kilka myśli. Nie BSC ani bracia z Dawn ani PBI
czy inni. To wcale nie jest to, nie ma z tym nic wspólnego, nie jest to Kościół baptyski,
prezbiteriański czy luterański ani Kościół Bahai, nie jest to Kościół przemienienia w Izraelu, myślę,
że jest tam taki, prawda? To wcale nie jest żaden z tych kościołów, nie są to nawet wspólne ruchy
ludzi, to jest bardzo ważne, drodzy bracia, bardzo ważne.

To prawda sprawia, że orły się gromadzą; duchowe orły,

z których –

jak wierzymy

– my

jesteśmy częścią.

To właśnie ta prawda przekracza i przechodzi wszelkie granice grup ludzi i

denominacji oraz tych, którzy wspólnie odprawiają obrzędy religijne w sposób fizyczny. Czy to nie
jest siłą tego, co my próbujemy robić, drodzy bracia. Są bracia, którzy służą prawdzie, których ja
i wy nigdy nie spotkamy, nigdy o nich nie słyszeliśmy. Naprawdę, drodzy bracia,

my nie

potrzebujemy

Świeckiego Ruchu Misyjnego, żeby służyć Ewangelii.

To może być zaskakujące

stwierdzenie.

Pamiętacie, brat Johnson począwszy od końca roku 1910 służył ludowi Bożemu, zanim powstał

ŚRM. Mamy kilka filii. Wspomniano myśl z tej estrady na innej konwencji, że mamy kilka filii,
więc bracia zadali pytanie, jakie są niektóre z tych filii ŚRM? Ja odpowiedziałem, no cóż, mamy

3

komisję Izraelską, która jest filią ŚRM. Mamy też agencję reklamową Verity, która jest filią ŚRM.
Mamy epifaniczny przybytek, w Filadelfii, żeby mieć pewne korzyści przed rządem Pensylwanii.

Jaka jest nazwa polskiego ruchu w Polsce, bracie Woźnicki?

„Świecki Ruch Misyjny Epifania”

(słowa z sali - wypowiedź brata P. Woźnickiego).

O wspaniale, dobrze to powiedziałeś. Czy dobrze to powiedział, bracie Alex? Tak, Bracie.
Dziękuję. Ok.
Mamy też inne ruchy w innych krajach, które nie mają w sobie nazwy Świecki Ruch Misyjny.

My mamy ruch dobrowolnej współpracy i tej właśnie nazwy używamy przed opinią publiczną
i to jest przewód finansowy, fundusz, którego używamy, żeby pokazać tę myśl. Jednym z
powodów, dla których tak przejmuję się tym tematem jest to, że brat Jolly przejmował się nim, a
również brat Johnson.

To padlina, prawdy, jakie posiadamy, wiążą nas razem, a

nie nasze stowarzyszenie w

Świeckim Ruchu Misyjnym

czy w

Domu Biblijnym

, czy

czymkolwiek

. To wcale nie ono. Tym

czymś jest prawda, ponieważ prawda jest o wiele większa i szersza niż my wszyscy razem wzięci.
My jesteśmy jedynie małym ułamkiem ludu prawdy.

Nie myślmy więc, że ponieważ my przychodzimy i prenumerujemy „

Teraźniejsza

Prawdę

” i „

Sztandar Biblijny

”, że z tego powodu jesteśmy jedynym ludem prawdy, jaki

istnieje.

Ja słyszałem, jak niektórzy wyrażali czasami tę myśl i brat Jolly czasami ją słyszał.

W połowie lat 50-ych podjęto próbę zamiany Świeckiego Ruchu Misyjnego w sektę. Na

szczęście brat Jolly zawsze był na miejscu, osoba gotowa do działania, żeby odpierać błędy, tak jak
czynił to brat Johnson i on często je odpierał.

Tak więc prawda na czasie nie przychodzi przez Świecki Ruch Misyjny. 60-tym słupem nie

jest Świecki Ruch Misyjny.

My nie jesteśmy związani ani skuci przez Świecki Ruch Misyjny.

Wy i ja słyszeliśmy wielu braci, którzy pytali mnie: Wiesz, bracie Hedman, chcielibyśmy, żeby
Dom Biblijny pomógł nam w konkretnym projekcie, jaki próbujemy zrobić. Ja odpowiadałem: Wy
nie potrzebujecie naszej pomocy. Wy nie potrzebujecie kierownictwa z Domu Biblijnego, żeby
iść i głosić Ewangelię. Wy jesteście bardzo mądrzy, inteligentni, znacie prawdę, macie wszystko,
żeby robić te wszystkie różne rzeczy. Jeśli możemy wam pomóc, ok, ale nie możemy za was
wykonywać tej pracy, ponieważ wy musicie ją wykonać.

My nie działamy przez

– trochę

wybiegam przed mój temat, bo to tak naprawdę podchodzi pod zarządzenia, ale pomyślałem, że i
tak to powiem, to znaczy, że orły mają ostry apetyt i one szukają prawdy, a więc na ile jesteśmy
orłami, szukamy prawdy.

Chcę poświęcić trochę czasu także zarządzeniom. Widzę, że pojawia się zegar, to jakiś sygnał,

nie jestem pewien, ładnie wyglądający zegarek. Zarządzenia. Jakiś czas temu pewien brat zapytał
mnie:

 Co to są te zarządzenia, Bracie Hedman?
 Ja przyszedłem do prawdy i próbuję dowiedzieć się, czym są te zarządzenia?
 Gdzie one są spisane?
 Gdzie mogę dostać egzemplarz tych zarządzeń?

Ja odpowiedziałem

mu,

bracie, ja od wielu lat szukam tego samego!

Co oznacza słowo zarządzenie? Moglibyśmy uzyskać wiele różnych definicji zarządzeń. Ja

wam podam kilka definicji, a wy możemy udać się do swoich słowników i znaleźć jeszcze więcej.
Zarządzenia to właściwe zarządzanie. Zarządzenia to właściwa organizacja. Zarządzenia to
porządkowanie części lub elementów. Zarządzeniem mogłoby być coś takiego, jak przypuśćmy, że
macie muzycznego zarządziciela i on ustalałby jakieś zarządzenie, on wystąpiłby z jakimś
rezultatem. Metoda lub styl, w którym rzeczy są ułożone, metoda lub styl, w którym rzeczy są
ułożone. System lub plan; właściwy porządek; prawidłowa lub odpowiednia kolejność, relacja lub
uzgodnienie. Jak widzicie, możecie nadać słowu zarządzenie kilka różnych definicji. Możecie
nawet mówić o zarządzeniach jako działaniu albo rezultacie zarządzenia. Od tych z nas, którzy być
może są studentami angielskiego lub byłymi nauczycielami, chciałbym usłyszeć dodatkowe
definicje, które być może będą lepsze od tych, jakie ja wam podałem. Mówię poważnie. Słucham?
Oczywiście, mówię poważnie.

4

Czyż Bóg nie jest najwyższym zarządzicielem? Podam wam cytat biblijny, nie powiem wam

skąd pochodzi i chcę, żebyście mi powiedzieli, gdzie można go znaleźć. Jednym z powodów, dla
którego to czynię jest to, że my używamy go bardzo często:

„Porządek jest pierwszym prawem nieba”, „Porządek jest pierwszym prawem nieba”. Skąd on

pochodzi? Słucham? Nie. „Porządek jest pierwszym prawem nieba”.

(Apostoł Paweł tak powiedział – [słowa kogoś ze słuchaczy]). Naprawdę? Gdzie tak

powiedział?

To prawda. To jest w jednym z tomów. Mówię o tym dlatego, że to pokazuje nam, jak ważny

jest porządek. Pochodzi to od Aleksandra Pope, który był angielskim poetą, żyjącym między 1788-
1833. Najwyraźniej nie jest to cytat biblijny jako taki. Szukałem go i nie mogłem znaleźć.

Nawet świat uznaje, że zarządzenia są bardzo ważne. Jest to powiedzenie, którego często

używamy. Najwyraźniej powodem, dla którego on napisał wiele rzeczy, w które nie będę teraz
wchodził, ale najwyraźniej powodem było to, że pierwszym miejsce, w którym widzimy porządek
jest stworzenie Boga. Słońce się obraca, Ziemia się obraca i wszystkie wszechświaty w dokładnych
pozycjach się obracają tak pięknie. Gdyby nie to, zginęlibyśmy w następnych pięciu minutach.
Słońce reguluje przypływy i księżyc reguluje przypływy i wszystko. Mamy cudownego Boga, który
dał nam ten porządek. Najwyraźniej Pope musiał widzieć to wszystko i powiedział, że porządek z
pewnością jest pierwszym prawem nieba.

W Tyt. 1:5 czytamy, że Paweł zachęcał Tytusa, aby uporządkował rzeczy. Przypominacie

sobie 1 Kor. 14. Chciałbym to przeczytać, bo to jest bardzo dobry werset. 1 Kor. 14:33 i 40:
„Albowiem Bóg nie jest Bogiem nieporządku, ale pokoju. Jak we wszystkich zborach świętych”.

Bóg nie jest autorem nieporządku

, to jest bardzo ważne i to dotyczy nas na naszym religijnym

polu. Werset 40:

„A wszystko niech się odbywa godnie i w porządku”

. Mamy też inne odniesienia,

gdzie Bóg zachęca do porządku. Pamiętacie, że powiedział Ezechiaszowi, iż ma 15 lat na
uporządkowanie spraw w swoim domu. Kilka innych wersetów: 2 Król. 20:1; 2 Kron. 29:35.

No i o bardzo słynnym wersecie mówią Psalmy: Ps.107:10,11. Jest to podstawowy werset,

którego chciałbym użyć w związku z prawdą i jej zarządzeniami. Ps.107:10,11: „Którzy siedzą w
ciemności i w cieniu śmierci, ściśnieni będąc nędzą i żelazem. Ponieważ zbuntowali się przeciwko
słowom Bożym i pogardzili radą Najwyższego".

"Ponieważ zbuntowali się przeciwko słowom

Bożym i pogardzili radą Najwyższego”

. Nie mamy tutaj żadnej trudności ze słowem „prawda”,

ponieważ jest podane, że oni zbuntowali się przeciwko słowom Boga. Innymi słowy, przede
wszystkim chodzi tutaj o

słowa, które są podane w Biblii

, „oraz

radą Najwyższego

”.

Bóg ma wiele zarządzeń. Według tego wersetu moglibyśmy to podsumować i powiedzieć, że

radą są za

rządzenia lub plan doprowadzenia różnych klas do życia wiecznego

– zarządzenia lub

plan doprowadzenia różnych klas do życia wiecznego. Teraz, przy końcu Wieku, jesteśmy
szczególnie zainteresowani, ponieważ twierdzimy, że jesteśmy i wierzę, że jesteśmy, twierdzimy,
że jesteśmy cytat: „

ludem prawdy

”, koniec cytatu. Czy tak?

To nie znaczy, że nikt inny nie ma

prawdy,

ale my dotarliśmy tutaj do końca Wieku i mamy konkretną ideologię, mamy

konkretne interpretacje kierunków prawdy, więc wracamy do czasu Żniwa Wieku i próbujemy
znaleźć wśród nas, próbujemy znaleźć zarządzenia, w które wierzymy – plan, przedsięwzięcie,
porządek i cokolwiek byśmy znaleźli, co byłoby zgodne z zarządzeniami towarzyszącymi prawdzie
na czasie. Ci, którzy zaniedbują te zarządzenia, tak jak mamy to w Ps. 107:10,11 są wciąż w
ciemności.

Gdzie znajdujemy te zarządzenia? Gdzie możemy rozwiązać tajemnicę tych zarządzeń?

Nie znajdziemy ich zapisanych jako:

To są te zarządzenia.

Myślę, że trudno byłoby takie znaleźć. „Nowe Stworzenie”, tom VI, właśnie tam znajdujemy

najwięcej informacji na temat zarządzeń. Ci, którzy zaniedbali te zarządzenia, w wielu
przypadkach wpadli w ciemności zewnętrzne. Mam wiele punktów w tym dziale zarządzeń.

Widzę, że nie będę miał czasu omówić wszystkich zarządzeń, które my mamy, które pochodzą

z tomu VI i są rozwinięciem tomu VI. Chcę wam podać dwa szczególne obszary, w których
jesteśmy bardzo mocni i bardzo skupieni na trzymaniu się zarządzeń, tak jak one są przedstawione
w tomie VI.

5

W czasie, w którym żyjemy, po śmierci naszego Pastora, było i jest wielu braci, być może cza-

sami także wśród nas, wierzymy, że nie, ale takie jest życie, którzy gwałcili lub usiłowali gwałcić
zarządzenia, które nasz były Pastor przedstawił, głównie w tomie VI.

Rewolucjonizm, jestem pewien, że słyszeliście o nim. Ja często o nim mówiłem, ja nie chcę

być rewolucjonistą i jestem pewien, że wy nie chcecie być rewolucjonistami przeciwko Boskiemu
planowi i Jego zarządzeniom, więc staramy się ich trzymać, ale były dwie, trzy różne klasy, albo
trzy różne elementy występujące w rewolucjonizmie przeciwko Boskim zarządzeniom, tak jak one
są podane głównie w tomie VI.

Jednym z nich jest

klerykalizm

, klerykalizm, a drugim jest

sekciarstwo

,

a trzecim jest

bezpośrednie studiowanie Biblii,

używanie Biblii jako podręcznika. Nazywamy

to podręcznikalizmem, podręcznikalizm.

Wspomniałem wam Iz. 28:10-13, który pokazuje nam bardzo mocny dowód, że Biblia to jest

przepis za przepisem, przykazanie za przykazaniem, trochę tam, trochę tu. Plan Boga jest
porozrzucany od 1 Mojżeszowej do Objawienia. On nie biegnie po kolei. Więc my jesteśmy ludem
metody bereańskiej, prawda? My używamy Biblii jako książki z tekstami. Jestem bardzo
zadowolony, że po śmierci brata

Johnsona

jedną z rzeczy, które brat Jolly wspominał było, że on

był zwolennikiem eklezjastycyzmu, cza

sami nazy

wanego kongregacjonalizmem

, w

przeciwieństwie do klerykalizmu. Ja zauważyłem, że nasz drogi brat

Gohlke

mówił to samo

po

śmierci brata Jolly’ego: że my jesteśmy zwolennikami eklezjastycyzmu w przeciwieństwie do
klerykalizmu czy też prezbiterianizmu, jakkolwiek chcielibyście to nazwać.

Więc w naszych wspólnych lokalnych zgromadzeniach, nie mówię o konwencji takiej jak ta,

mówię o naszych lokalnych wspólnych zgromadzeniach, jako ludu Bożego, mamy wskazówki
odnośnie tego, jak powinniśmy się zachowywać, a to znaczy, że my nie jesteśmy klerykalistami i
nie jesteśmy sekciarzami w naszym podejściu do Ewangelii.

Wiecie, że to jest jedną z naszych silnych stron,

ja tak to widzę, ponieważ my jesteśmy w

stanie przyjąć chrześcijan gdziekolwiek oni są, gdziekolwiek możemy ich znaleźć i powiedzieć:
Niech Bóg ci błogosławi w pracy, którą próbujesz wykonywać! Niech Bóg wam błogosławi w
waszej wielkiej służbie telewizyjnej, gdy prowadzicie ludzi do Chrystusa! Brat Jolly to robił,
pamiętamy miał on wiele pytań na temat Billy Grahama i on mówił:

Niech Bóg mu błogosławi w

pracy, którą wykonuje, na ile ona przynosi chwałę Bogu i Chrystusowi, niech Bóg mu błogosławi.

I

to samo dotyczy wszystkich, którzy nie chodzą z nami. Pamiętacie przypadek Apostołów, oni
chcieli, żeby z nieba zstąpił ogień, a Jezus powiedział: Nie.

To, że on nie jest z nami z konieczności

nie oznacza, że jest przeciwko nam

.

To jest jedna z silnych stron pracy, jaką mamy, a brat Johnson bardzo mocno walczył,

próbując utrzymać nasze stanowisko w kwestii eklezjastycyzmu, to znaczy prawa zboru, żeby
istnieć niezależnie, oddzielnie i samodzielnie, bez ingerencji z zewnątrz i aby

nie pozwolić bra-

ciom na zapanowanie nad zborem.

Czy to nie jest naszą siłą?
Czy nie właśnie to zostało zalecone w

tomie VI?

Jest wielu, którzy próbują postępować inaczej.

Jest wielu, którzy próbują lekceważyć prawa

zboru i deptać prawa zboru i kontrolować zbór

. Jeśli spotkacie kogokolwiek, kto próbowałby to

czynić, wiecie co zrobić.

My nie jesteśmy sprzymierzeńcami klerykalnego czy sekciarskiego sposobu działania. My

jesteśmy niedenominacyjni, międzydenominacyjni i uznajemy chrześcijan z każdej sfery
życia, gdziekolwiek by oni byli, ponieważ my nie możemy osądzać ich indywidualnej sytuacji,
my nie możemy osądzać ich relacji z Bogiem.

Jest wielu braci, którzy kroczą drogą podręcznikalizmu, podręcznikalizmu. My, drodzy bracia,

nie idziemy tą drogą. My trzymamy się bereańskiej metody badania Biblii, tak jak jest ona nam
przedstawiona w Dz.Ap. 17:11. Słowo jest nam przedstawiane, my słuchamy z gotowością umysłu
i codziennie sprawdzamy z Biblią, czy te rzeczy tak się mają. My więc rozumiemy, że Pan
interpretuje dla nas Biblię, my rozumiemy – jak eunuch z Etiopii – że człowiek musi nam wyjaśnić
Biblię. Nie jesteśmy więc braćmi od podręcznikalizmu. My trzymamy się zasad używania Biblii

6

jako książki z tekstami.

Wspomnę krótko o innych obszarach, które zamierzałem omówić, ale myślę, że będziemy

musieli odłożyć to na przyszłość. Mamy także zarządzenia, podane w tomie VI, oraz w E 6, książce
na temat „Meraryzmu”, na temat odłączania tych, którzy nie są w harmonii, nie są z prawdą, lecz z
pewnymi innymi obszarami. Robimy to przez działania zborowe, czasami indywidualne, czasami
ogólne. Mamy także inne zarządzenie, które powstało, które zostało przedstawione dla służby
prawdy i niektóre zarządzenia są nam przedstawione.

Mamy także odpowiedzialność zachowania:
- czystości prawdy
- doktryn
- życia, które powinno być zgodne z tą prawdą – "po owocach poznacie ich".
Mamy także przywilej tworzenia zarządzeń dla zebrań i dyscypliny. Jest kilka ciekawych

wersetów na ten temat, których być może nie jesteście świadomi: Żyd. 7:10,25; Mat. 18:15-
17,19,20. One także dotyczą zarządzeń odnośnie zebrań i dyscypliny. Kobiety nie mogą być
nauczycielami w Kościele, to bardzo ważny obszar, którego się także trzymamy. W naszym
osobistym życiu patrzymy na zawód – to, co próbujemy robić, żeby utrzymać siebie, tak żebyśmy
mogli głosić Ewangelię.

W naszym osobistym życiu mamy też kwestię małżeństwa i rozw…

[w tym miejscu słychać uderzenie w mikrofon, po czym następują 3 sekundy przerwy w nagraniu],

których my próbujemy się trzymać, lecz myśli odnośnie klerykalizmu i sekciarstwa są

najważniejszymi rzeczami, których powinniśmy starać się unikać.

Chciałbym także wspomnieć, że zgodne z tymi zarządzeniami jest to, co nazywamy

zarządzeniami, które odnoszą się do Kościoła powszechnego, do Kościoła powszechnego. Jest to
również trochę niejasne i dwuznaczne w kwestii, jak te rzeczy zazębiają się wzajemnie ze zborem i
prawami jednostki wewnątrz zboru i samym zborem. Mieliśmy na ten temat wykład wczoraj i
stwierdzamy, że jest wielu sług powszechnych, którzy istnieli przez cały Wiek Ewangelii, a także ci
z końca Wieku. I stwierdzamy, że jest wielu sług powszechnych, którzy istnieli przez cały Wiek
Ewangelii, a także ci z końca Wieku.

Stwierdzamy również, że były próby zawieszania niektórych pielgrzymów pod naszym

poprzednim Pastorem. Tam lokalny zbór albo ciało, albo zarząd, albo synod, albo konferencja lub
cokolwiek próbowali wtrącać się do ogólnej pracy Kościoła, która jest kierowana przez Pana.

Widzicie więc, że jest kolejny obszar, który jest zgodny i w harmonii z lokalnym zborem, który

prowadzi swoje sprawy pod naszym Panem. Lokalny zbór, tak jak zarząd, lecz także

nasz Pan

działający przez swych różnych sług, którzy następnie służą lokalnym zborom: nie przy ich
niechęci, lecz z ich oceną i zaproszeniem do siebie

. Także i to jest jednym z powodów, dla

którego jesteśmy bardzo, bardzo ostrożni w tym, żeby

świadomie

/

umyślnie

nie

wysyłać

osoby

mianowanej do miejsca, gdzie jej służba nie jest mile widziana.

Należy wcześniej próbować

uzyskać pozwolenie.

Pamiętacie, że każdego roku mówimy braciom: Przyślijcie swoje prośby o sług ogólnych, z

Domu Biblijnego. To jest także kolejną rzeczą – czymś, co my zachowaliśmy i zwracam waszą
uwagę bracia, że ja wierzę, że trzymamy się zarządzeń przedstawionych w tomie VI, gdzie nasz
były Pastor wyjaśnia różnicę między sługami lokalnymi a powszechnymi. Jest to bardzo ważna
rzecz do zapamiętania, ponieważ to daje nam właściwe spojrzenia na to, jaki jest nasz związek z
Domem Biblijnym, jaki jest nasz związek ze sługami powszechnymi, a mam szczególnie na myśli
pielgrzymów i pielgrzymów pomocniczych, którzy są stowarzyszeni z epifanicznym ruchem
prawdy, a nazwą jaką dajemy na świadectwie jest Świecki Ruch Misyjny.

Bracia, to jest bardzo, bardzo łatwe do pomylenia i opacznego zrozumienia. Jest wielu braci,

którzy nie rozumieją tego rozróżnienia, oni robią sług powszechnych ze sług lokalnych i próbują
łączyć te dwie rzeczy, próbują udawać się na inne terytoria i wtedy wchodzą na służbę Kościoła
powszechnego. Jest to bardzo, bardzo ważny obszar. Ja wierzę, że my jesteśmy jednymi z
nielicznych, którzy wciąż trwają przy tym konkretnym pojęciu, że słudzy powszechni służą
poszczególnym zborom lub jednostkom wśród tych, których moglibyśmy zaliczyć do tych, którzy

7

w jakiś sposób są z nami związani. My trzymamy się tego od wielu lat, począwszy od lat 1917-
1920, od tamtych lat. Jest bardzo niewielu braci, którzy trzymają się tych właściwych zasad.

Obejmuje to także kwestię zwracania się do Kościoła powszechnego. My zatem trzymamy się

tej praktyki, ponieważ ci, którzy mają upoważnienie, żeby zwracać się do Kościoła
powszechnego, to ci, którzy zostali mianowani do tego celu. To właśnie dlatego na przykład,
chociaż może być pewien opór w tym temacie, widzicie, że

konwencja jest kontrolowana i

używana, i kierowana, i planowana przez powszechnych sług Kościoła, we współpracy z
lokalnym zborem.

Jest to bardzo ważny obszar, drodzy bracia, i szkoda, że nie mamy więcej czasu, by w niego

bardziej wniknąć, ale musimy umieć odróżniać te dwie grupy zarządzeń: z jednej strony lokalne
zarządzenia dotyczące relacji wewnątrz Kościoła, lokalnego zboru oraz zarządzenia Kościoła
powszechnego, które dotyczą ogółu Kościoła, nie powinienem po

wiedzieć grupy kościołów, lecz

ogółu Kościoła. I to właśnie ten brak tego rozróżnienia dosyć często, drodzy bracia, doprowadzał
nas do wielu obszarów, które należało potraktować w inny sposób.

Dam wam tylko jeden taki przypadek. Jedną z rzeczy, które niektórzy z naszych braci,

szczególnie w innych krajach, nie w Stanach Zjednoczonych, gdzie nie ma takiej konieczności poza
stwierdzeniem, że mamy bardzo szczególny rodzaj zarządzeń – my mamy społeczny rodzaj
zarządzenia, bez żadnych ciał, bez żadnych synodów, bez żadnych konferencji w naszym zarządzie
w Stanach Zjednoczonych. Mówiono mi wiele razy i tak samo bratu Jolly’emu. Bratu
Jolly’emu mówiono, że zarządzenia, które macie, nie są zbyt dobre według prawa, a brat
Jolly, mówił, że właśnie tak chcemy z powodów religijnych. Sadzę, że takie pytanie trafiło i do
mnie całkiem niedawno od naszego prawnika i on powiedział to samo. Ja powiedziałem:

Nie

, a on

tylko odpowiedział: To samo powiedział mi Pastor Jolly ileś lat temu.

Nie

, my nie chcemy zarządu

ani konferencji ani niczego, żeby działać, nawet jeśli to lepiej odpowiadało

by państwo

wym prawom

– macie zarząd, macie następców, macie wicedyrektora wykonawczego itp., podczas gdy mamy
tylko jednego opiekuna wykonawczego.

Powiem wam coś, co wydało mi się bardzo ciekawe: w roku 1945, a zaczęło się tutaj w

obszarze Chicago, brat Johnson rozważał zorganizowanie ŚRM. On nawet miał wyznaczony
zarząd. Ja znałem niektórych z tych braci, teraz oni już wszyscy zmarli, nawet miał wyznaczony
zarząd i wycofał się z tego, nie zrobił tego, w 1945. Widzicie więc, że on miał ten problem przez
wiele, wiele lat, ponieważ było wiadomo, że można było uzyskać pewne korzyści w ten sposób.

Bracia przychodzą do mnie od czasu do czasu, ja mam kilka czekających na załatwienie próśb

od braci spoza Stanów Zjednoczonych, którzy mówią mi:



Pozwól nam zarejestrować ŚRM w naszym kraju.

Ja cytuję im brata Johnsona i mówię:

Bracia, my nie działamy przez synody, sobory, zarządy, dwóch opiekunów wykonawczych,
zbiorowych opiekunów wykonawczych.

John Krewson przyszedł ileś lat temu, pamiętacie, i powiedział, że powinniśmy mieć zarząd w

liczbie siedmiu i brat Jolly uciął to bardzo dobrze. Korzyści, jakie można uzyskać, nie zawsze są
warte

niekorzyści

, jakie ponosicie. To właśnie dlatego brat Johnson nie chciał rejestracji. To

właśnie dlatego nie chciał zarządów, opiekunów wykonawczych, wielorakich problemów, jakie
istnieją. Gdy macie zarząd, który funkcjonuje razem, bardzo trudno wtedy o jednolitość. Nie
chcemy tego, brat Jolly tego nie chciał, brat Gohlke tego nie chciał i

ja tego nie chcę

. W

niektórych przypadkach ja powiedziałem:

Nie uważam, że taka jest wola Pana, byśmy to uczynili.

Ja muszę mieć naprawdę bardzo, bardzo dobry powód, żeby usprawiedliwić zrobienie tego,
ponieważ jest zupełnie oczywiste, a ci z nas, którzy mieli z czymś takim do czynienia, wiedzą, że
przy wielu doradcach czasami występuje brak mądrości.

Salomon powiedział, że z wieloma doradcami przychodzi mądrość, lecz z punktu widzenia

ziemskiego, świeckiego, jest to najlepszy sposób do powstawania problemów, ponieważ macie
wielu ludzi działających jakby równolegle przy bardzo niewielkiej liczbie zarządzeń, przy bardzo
niewielkiej liczbie podawanych informacji. Dlatego my zupełnie otwarcie odrzucamy myśl o
rejestracji Świeckiego Ruchu Misyjnego, ponieważ – pamiętajcie – jest to ruch religijny
nienastawiony na zysk, to nie jest wóz, to nie jest towarzystwo korporacyjne, to nie jest coś, gdzie

8

mamy wielu dyrektorów robiących różne rzeczy, ponieważ czasami to oznacza problemy i w wielu
przypadkach utrudnia działanie.

Zatem my zrobiliśmy to zgodnie z zarządzeniami, które zostały przedstawione w Świeckim

Ruchu Mi

syjnym, tak jak został on pierwotnie ustanowiony przez Pastora Russella

. Niektórzy są

dosyć zdziwieni, że ŚRM wraca do czasów Pastora Russella. 5 minut przekroczenia czasu bracie,
ok.? Że my trzymamy się mniej więcej takich samych zarządzeń, jakie miał on, gdzie on używał
wyrażenia Świecki Ruch Misyjny, on wydawał gazetę dla każdego pod nazwą Świeckiego Ruchu
Misyjnego i używał tej nazwy głównie dla pracy tworzenia nowych zborów badania Biblii, a potem
przestała być ona używana i brat Johnson i brat Jolly ją podchwycili, więc my używamy jej niejako
dla tego samego ogólnego powodu, dla którego używał jej nasz były Pastor.

Mamy więc mnóstwo informacji podanych w naszych pismach na temat zarządzeń Paruzji, a ja

dodam teraz do tego myśl o zarządzeniach Epifanii. Do nich zaliczam:



wolność jednostki w Chrystusie w przeciwieństwie do klerykalizmu;

 zero władzy ze strony starszych czy grupy starszych do panowania nad zborem;
 zero sekciarstwa, co oznaczałoby, że my wiążemy się z konkretną grupą i nie dopuszczamy

żadnych innych;

 książka tekstów w przeciwieństwie do podręcznikalizmu;
 metody bereańskie w przeciwieństwie do metod niebereańskich;
 porządek i dyscyplina właściwe dla nas i dla różnych zborów;
 praca, jaką mamy;
wszystkie te rzeczy są częścią naszych zarządzeń teraz, w obecnym czasie. Kolejny ważny

punkt, o którym niemal zapomniałem wspomnieć. Bracie, jeśli ścierpisz mnie jeszcze przez minutę.
Ja wiem bracia, że my siedzimy tutaj od prawie trzech godzin i to staje się męczące. Zarządzenia,
które my mamy w obecnym czasie są zgodne z tym, co my nazywamy prawdą epifaniczną, a
prawda epifaniczna ma w sobie wiele stron, elementów, a wśród nich uznajemy:

 urząd Onego Sługi;
 że czas Epifanii jest synonimem dla czasu ucisku, jest tożsamy z czasem ucisku;
 że od roku 1916 znajdujemy się w czasie ostrych podziałów wśród badaczy Biblii i

odpowiadających temu faktów;

 że prawda postępuje.
Wszystkie te rzeczy są zgodne z tym, w co wierzymy i dlatego zarządzenia, których my się

trzymamy, są zgodne z tymi prawdami, które są nam drogie i które poznaliśmy. Jest wiele …

[ten ostatni akapit jest bardzo złej jakości akustycznie, gdyż głos mówcy dochodzi jakby spod poduszki; nie mogę

zrozumieć kilku słów długości 4 sekund]

… duch jest w naszych sercach. Można by powiedzieć, że to prawda i duch prawdy chcą

postępować za prawdą i radami Boga, jak mamy to w Ps. 107:10,11. Mógłbym drodzy bracia
mówić jeszcze przez kilka godzin, ale myślę, że mamy już dosyć, a więc niech Bóg błogosławi nas,
trzymających się prawdy na czasie i jej zarządzeń. Amen.

9