Sprawozdanie z ćwiczenia nr III
Temat:
Reakcja organizmu na wysiłek fizyczny o różnej intensywności
Cel ćwiczenia:
Określenie reakcji organizmu na wysiłek fizyczny o różnej intensywności
Materiał i metody:
Materiał badawczy testy wydolności:
Imię i nazwisko Wiek Masa ciała [kg] Wzrost [cm]
Dyscyplina
Z. M.
22
76
184
siatkówka
Metody:
Badana osoba przyjmuje pozycję siedzącą. Po kilku minutach adaptacji do
oddychania przez ustnik dokonujemy pomiaru tętna, ciśnienia tętniczego
częstości oddychania i wentylacji minutowej. Następnie badany wykonuje
wysiłek na cykloergometrze o obciążeniu 125 W przez 5 min. W czasie pracy rejestrujemy tętno częstość oddychania i wentylacje minutową. Po wysiłku mierzymy ciśnienie tętnicze, co minutę a tętno, co pół minuty aż do powrotu wszystkich wymienionych parametrów do wartości spoczynkowych
Po przerwie i odpoczynku badany wykonuje kolejny wysiłek, lecz tym
razem o obciążeniu 225 W przez 2 min.
Po kolejnej przerwie i odpoczynku badany wykonuje kolejny wysiłek tym
razem o obciążeniu 325 W przez 30 s.
Wyniki:
* Wszelkie wyniki przedstawiono na wykresach i tabelach w załącznikach
Wnioski:
Zmiany fizjologiczno –biochemiczne zachodzące podczas wysiłku fizycznego
zależą od intensywności i czasu trwania jego trwania.
1
Podczas wysiłku fizycznego wzrasta zapotrzebowanie na tlen. Poziom zużycia tlenu w czasie pracy zależy od jej intensywności. W czasie wysiłków o
maksymalnej mocy aerobowej pochłanianie tlenu osiąga najwyższą
indywidualnie wartość określoną w skrócie Vo2max.
Z chwilą rozpoczęcia pracy wzrasta pojemność minutowa serca [ Q ]. Wzrost
pojemności minutowej serca i częstości jego skurczów [HR] jest wprost
proporcjonalna do intensywności wykonywanej pracy i poziomu zużycia O2.
Ciśnienie rozkurczowe nie zmienia się lub obniża się podczas wysiłków o
intensywności submaksymalnej i może nieco wzrastać podczas obciążeń
maksymalnych. Wzrost pojemności minutowej serca jest wynikiem wpływu
zwiększonego napięcia układu współczulnego, zmniejszenia aktywności układu
przywspółczulnego oraz odruchowych reakcji wyzwolonych z receptorów
metabolicznych pobudzanych w kurczących się mięśniach. W czasie pracy
mięśniowej dochodzi do pobudzeń wentylacji w wyniku promieniowania
pobudzenia z ruchowych pól kory mózgu, impulsacji dośrodkowej z
proprioreceptorów i chemoreceptorów naczyniowych.
Wysiłek fizyczny powoduje wydzielanie niektórych hormonów, które mają
znaczenie adaptacyjne. Przebieg tych procesów zależy od wieku płci i
wydolności fizycznej
Bibliografia:
1. H.D. Halicka – Ambroziak „Wskazówki do ćwiczeń z fizjologii dla
studentów wychowania fizycznego”, Warszawa 1996 r.
2. S. Kozłowski, K. Nazar „Wprowadzenie do fizjologii klinicznej”,
Warszawa 1995 r
2