Alergia Astma Immunologia, 1997, 2(3), 176-180
Znaczenie rodzaju stosowanego leku i sposobu
przedstawienia wyniku testu rozkurczowego dla
diagnostyki ró¿nicowej astmy oskrzelowej i przewlek³ej
obturacyjnej choroby p³uc
ANNA DOR, JERZY LIEBHART, JÓZEF MA£OLEPSZY
Katedra i Klinika Chorób Wewnêtrznych i Alergologii Akademi Medycznej, ul. Traugutta 57/59, 50-417 Wroc³aw Stopieñ odwracalnoci obturacji drzewa oskrzelowego jest jedn¹ z cech odró¿niaj¹cych chorych na astmê oskrzelow¹ od pacjentów z przewlek³¹ obturacyjn¹ chorob¹ p³uc (POChP).
Celem pracy by³o porównanie przydatnoci do ró¿nicowania tych schorzeñ prób rozkurczowych wykonywanych przy u¿yciu β-agonisty lub preparatu antycholinergicznego oraz znaczenia ró¿nych sposobów przedstawienia uzyskanych wyników.
Przebadano 50 chorych na astmê oskrzelow¹ i 59 pacjentów z POChP. U ka¿dego przeprowadzano test rozkurczowy z 2,5 mg salbutamolu oraz 0,25 mg bromku ipratropium w nebulizacji. Wyniki przedstawiano w postaci wzglêdnego przyrostu FEV1
wyra¿anego w odsetku wartoci wyjciowej lub wartoci nale¿nej oraz w formie bezwzglêdnej zmiany tego parametru.
Próbê uznawano za dodatni¹, gdy wzglêdny przyrost FEV1 by³ ≥15%, a przyrost bezwzglêdny ≥0,2 dm3.
Po przeanalizowaniu czu³oci i swoistoci ka¿dego sposobu przeprowadzenia testu i intrepretacji jego wyniku uznano, ¿e do ró¿nicowania astmy oskrzelowej i POChP najlepiej nadaje siê test z β-agonist¹ intepretowany na podstawie wzglêdnego przyrostu FEV1 odnoszonego do wartoci nale¿nej. Tak wykonywana i interpretowana próba rozkurczowa charakteryzowa³a siê 73% czu³oci¹ i 92% swoistoci¹ dla astmy oskrzelowej.
Próba rozkurczowa z lekiem β-adrenergicznym postuluj¹, aby zwiêkszyæ swoistoæ testu dla AO przez jest traktowana jako jedno z podstawowych badañ odpowiednie przedstawienie wyniku badania [7,8,9,13].
w diagnostyce ró¿nicowej astmy oskrzelowej (AO)
Stwierdzono równie¿ istotnie ró¿ny wp³yw obu
i przewlek³ej obturacyjnej choroby p³uc (POChP). Na typów bronchodilatatorów i ich dawek na efekt jej podstawie ocenia siê odwracalnoæ skurczu oskrzeli rozkurczowy w rozwa¿anych chorobach. Wykazano, ¿e oraz skutecznoæ bronchodilatatorów w terapii tych lepsz¹ reakcj¹ po podanych antycholinergikach cechuj¹
chorób. Dodatni wynik testu odwracalnoci skurczu siê osoby z rozpoznan¹ POChP, natomiast pacjenci oskrzeli ma potwierdzaæ rozpoznanie AO, co jest chorzy na AO odpowiadaj¹ wiêksz¹ popraw¹ wentylacji podkrelane we wszystkich stosowanych dot¹d p³uc po inhalacji beta adrenergików [14,15,16,17].
definicjach tej choroby [1,2,3].
Wobec powy¿szych obserwacji podjêto próbê
W pracowniach spirometrycznych najczêciej okrelenia najlepiej ró¿nicuj¹cego AO i POChP sposobu stosowane jest kryterium przyrostu parametru FEV1 lub przedstawienia wyniku testu rozkurczowego oraz rodzaju PEF o co najmniej 15% wartoci wyjciowej [2,4,5,6]. stosowanego leku, tj. β-agonisty (salbutamolu) lub Niektórzy autorzy proponuj¹ przedstawienie wyniku preparatu antycholinergicznego (bromek ipratropium).
testu w odsetkach normy b¹d wartociach bezwzglêd-
nych [7,8,9].
MATERIA£ I METODY
Pomimo ¿e dodatni test rozkurczowy jest
Do badañ kwalifikowano chorych przyjêtych do
uwa¿any za typowy objaw AO, to jednak Nisar i wsp. [10] Kliniki Chorób Wewnêtrznych i Alergologii AM we wykazali dodatni¹ próbê rozkurczow¹ a¿ u 70% Wroc³awiu w celu diagnostyki dusznoci b¹d z powodu badanych z rozpoznan¹ POChP. Inni badacze tak¿e zaostrzenia astmy czy przewlek³ej obturacyjnej choroby poddaj¹ w w¹tpliwoæ znaczenie tego kryterium p³uc. Rozpoznanie choroby by³o postawione na w ró¿nicowaniu AO i POChP [11,12]. Tak du¿y procent podstawie kryteriów przedstawionych przez ATS [18]
dodatnich wyników testu rozkurczowego u chorych na w 1987 roku i Raportu Ekspertów [2] z 1992 r.
POChP mo¿e wynikaæ z niskich wyjciowych parametrów
Przebadano 50 osób (13 kobiet) ze stwierdzon¹
spirometrycznych oraz stosowanego sposobu przed- astm¹ oskrzelow¹ oraz 59 osób (6 kobiet) chorych na stawienia wyniku testu. W zwi¹zku z tym liczni autorzy POChP. Ka¿dy pacjent zosta³ pinformowany o celu
Dor A., Liebhart J., Ma³olepszy J. Znaczenie rodzaju stosowanego leku i sposobu przedstawienia wyniku ... 177
i metodyce badañ, a nastêpnie wyrazi³ zgodê na ich
Zmienne dyskretne opisuj¹ce wynik testu jako
przeprowadzenie. Charakterystyka chorych zosta³a dodatni lub ujemny utworzono w sposób dychotomiczny, przedstawiona w tabeli I.
przyjmuj¹c za wartoci graniczne: ∆FEV1 (%wyj) oraz
∆FEV1 (%nal) równe 15%, a ∆FEV1=0,2 dm3. Ka¿d¹
Tabela I. Charakterystyka badanych chorych
próbê oceniano trzykrotnie, uznaj¹c wynik mniejszy od
Astma oskrzelowa
POChP
przyjêtej wartoci granicznej za typowy dla POChP,
Oceniane parametry
n = 50
n = 59
wiêkszy lub równy za charakterystyczny dla astmy.
Me min max Me min max
Zmienne ilociowe ci¹g³e opisywano za pomoc¹ mediany
Wiek (lata)
44
17
74 62
35
77
(Me), najmniejszej (min) i najwiêkszej (max) wartoci.
Czas trwania choroby (lata)
2 0,1 52 10 0,1 45
Zbadano rozk³ady wszystkich zmiennych ilociowych
FEV1 (%nal)
ci¹g³ych.
przed testem z salbutamolem 66
18 90 52
22 98
Niektóre z nich zdecydowanie odbiega³y od
FEV1 (% nal)
rozk³adu normalnego, dlatego w celu porównania ró¿nic
przed testem z bromkiem
60
23
99 53
20
96
pomiêdzy obu próbkami wykonywano nieparametryczny
ipratropium
test Wilcoxona dla zmiennych niezale¿nych.
Me mediana
W obliczeniach przyjêto poziom istotnoci α=0,05. Dla
min wartoæ najmniejsza
max wartoæ najwiêksza
zmiennych dyskretnych obliczono czu³oæ i swoistoæ
wed³ug wzorów:
Testy rozkurczowe wykonywano po stwierdzeniu
upoledzenia wartoci parametru FEV1 poni¿ej 80% normy
czu³oæ =
(a)
×100%
dla danego chorego. W dniu wykonania testu rozkur-
(a) + (b)
czowego pacjent nie by³ pod wp³ywem dzia³ania ¿adnego
leku mog¹cego wp³yn¹æ na jego wynik. Podawano 2,5 mg
swoistoæ =
(c)
× 100%
salbutamolu (Ventolin firmy Glaxo) oraz innego dnia 0,25
(c) + (d)
mg bromku ipratropium (Atrovent firmy Boeringer gdzie:
Ingelhaim) w nebulizacji przy u¿yciu kompresora (a) liczba osób z wynikiem prawdziwie dodatnim, sprê¿arkowego i nebulizatora de Vilbis Nr 38. Roztwory (b) liczba osób z wynikiem fa³szywie ujemnym, leków do inhalacji rozcieñczano 0,9% NaCl do ogólnej (c) liczba osób z wynikiem prawdziwie ujemnym, objêtoci 2 ml roztworu. Spirometriê wykonywano przy (d) liczba osób z wynikiem fa³szywie dodatnim.
u¿yciu aparatu MasterLab firmy Jaeger przed i po 20 min
po inhalacji salbutamolu oraz przed i po 60 min po inahalacji WYNIKI
bromku ipratropium. Do oceny testu wybrano natê¿on¹
W obu grupach po zastosowaniu ka¿dego
objêtoæ wydechow¹ pierwszosekundow¹ (FEV1). Wyniki z badanych leków uzyskano statystycznie istotn¹
przedstawiano jako bezwzglêdn¹ zmianê wartoci FEV1, poprawê wskaników wentylacji p³uc. Przyrost wartoci jej wzglêdn¹ zmianê w stosunku do normy oraz w stosunku parametru FEV1 (wartoci bezwzglêdne) po inhalacji do wartoci wyjciowych, wed³ug poni¿szych wzorów:
Ventolinu i Atroventu u chorych na AO i POChP zosta³
bezwzglêdna zmiana FEV1
przedstawiony na rycinie 1.
∆FEV
(2)
(1
=
−
)
1
FEV1
FEV1
zmiana FEV1 w % normy
0,6
Ventolin
(2)
(1)
−
Atrovent
∆
FEV1
FEV
FEV
1
=
×
0,5
p=0,04
1 (%nal)
100%
FEV1(nal)
0,4
zmiana FEV1 w % wartoci wyjciowej
[ l ]
−
1 0,3
∆
FEV
FEV
FEV
w
yj =
×
FEV
∆FEV 0,2
p=0,3
gdzie:
FEV
0,1
1 (nal) wartoæ nale¿na natê¿onej objêtoci
wydechowej pierwszosekundowej,
0
FEV (1)
1 wartoæ FEV1 przed inhalacj¹ leku,
PoChP
Astma
FEV (2)
1 wartoæ FEV1 po inhalacji leku,
Ryc. 1. Porównanie median przyrostu bezwzglêdnych wartoci
∆FEV1 (%nal) wzglêdna zmiana FEV1 w odniesieniu parametru FEV
do wartoci nale¿nej,
1 po inhalacji 2,5 mg salbutamolu (Ventolinu)
i 0,25 mg bromku ipratropium (Atroventu).
∆FEV1 (%wyj) wzglêdna zmiana FEV1 w odniesieniu
do wartoci wyjciowej.
Alergia Astma Immunologia, 1997, 2(3), 176-180
Jak wynika z ryc.1, w AO obserwuje siê wyranie Tabela III. Porównanie czu³oci i swoistoci prób rozkur-lepszy efekt bronchodilatacyjny po salbutamolu ni¿ po czowych w diagnostyce ró¿nicowej astmy oskrzelowej bromku ipratropium.
Mediana przyrostu wartoci parametru FEV
Sposób interpretacji
Test rozkurczowy z:
1
u tych pacjentów wynosi³a 560 ml po inhalacji testu rozkurczowego
salbutamolem
bromkiem
ipratropium
salbutamolu, a 400 ml po bromku ipratropium (p =0,04).
czu³oæ swoistoæ czu³oæ swoistoæ
Chorzy z rozpoznan¹ POChP po obu inhalacjach osi¹gali
%
%
%
%
podobn¹ poprawê parametrów spirometrycznych (160 ml Bezwzglêdny przyrost
92
52
73
63
po salbutamolu, 120 ml po bromku ipratropium; p =0,3). FEV1
W tablicy II zestawiono porównanie testem Przyrost FEV1
73
92
52
88
Wilcoxona wyników prób rozkurczowych z Ventolinem odniesiony do normy
i Atroventem przedstawionych w % normy, % wartoci Przyrost FEV1
78
66
62
66
wyjciowych oraz wartociach bezwzglêdnych u chorych w stosunku do wartoci
wyjciowej
na AO i POChP. Wynika z niej, ¿e najwiêksz¹ wartoæ
dyskryminacyjn¹ w ró¿nicowaniu astmy oskrzelowej
i przewlek³ej obturacyjnej choroby p³uc ma zastosowanie DYSKUSJA
du¿ej dawki salbutamolu w nebulizacji i przedstawienie
Salbutamol oraz bromek ipratropium powoduj¹
wyniku testu w % normy dla danego chorego.
bronchodilatacjê zarówno u chorych na AO, jak
i u pacjentów z POChP. Ocena jej rozmiarów oraz
Tabela II. Porównanie przyrostu parametru FEV1 po inhalacji zale¿noci od rodzaju zastosowanego preparatu by³a salbutamolu (2,5 mg) oraz bromku ipratropium (0,25 mg) przedmiotem wielu doniesieñ [19,20,21].
u osób z astm¹ oskrzelow¹ i POChP
Doæ powszechnie uwa¿a siê, ¿e u chorych na
porównywany
salbutamol
bromek ipratropium
POChP efekt po inhalacji du¿ych dawek bromku
ipratropium jest lepszy ni¿ po podaniu salbutamolu.
parametr
diagnoza Me min max diagnoza Me min max
Obecnie uzyskane wyniki wskazuj¹ na podobn¹
∆FEV1
A
17
-5 49
A
12 -10
44
skutecznoæ du¿ej dawki Ventolinu (2,5 mg) i Atroventu
% normy
B
6
-8 18
B
4 -21
18
(0,25 mg) w tym schorzeniu [22].
∆FEV1
A
30
-7 138
A
19 -15 103
Natomiast u pacjentów z AO stwierdzono
% wartoci
B
12 -18 44
B
7 -48
60
wiêksz¹ poprawê wentylacji p³uc po inhalacji
wyjciowych
salbutamolu ni¿ po bromku ipratropium. Zaobserwowane
∆FEV1
A
0,56 -0,2
2
A
0,40 -0,36 1,92
ró¿nice nie wydaj¹ siê byæ na tyle wyrane, aby
wartoci [dm3]
B
0,16 -0,24 0,52
B
0,12 -0,6 0,6
bezwzglêdne
porównywanie wyników uzyskanych po podaniu ró¿nych
bronchodilatatorów mog³o byæ u¿yteczne dla ró¿nico-
A astma oskrzelowa
wania AO i POChP.
B przewlek³a obturacyjna choroba p³uc
Me mediana
Takie same rezultaty badañ opublikowali Leitch
min wartoæ najwiêksza
i wsp. [23] oraz Higgins i wsp. [17], którzy równie¿ nie
max wartoæ najwiêksza
odnotowali znacz¹cej ró¿nicy w odpowiedzi broncho-
dilatacyjnej po inhalacji porównywalnych dawek obu
Przyjmuj¹c za dodatni wynik testu (charakte- leków.
rystyczny dla astmy) wzglêdny przyrost parametru FEV1
Podstawowe znaczenie ma stopieñ odwra-
o 15% (odpowiednio normy lub wartoci wyjciowej), calnoci bronchoobturacji. Jednak w przypadku uzyskano 73% czu³oæ i 92% swoistoæ testu z salbuta- ró¿nicowania AO i POChP, przyrost wartoci FEV1
molem przedstawionego jako % normy, oraz 78% o 15% w stosunku do badania wyjciowego (do niedawna czu³oæ i 66% swoistoæ, gdy zmianê odnoszono do powszechnie stosowane kryterium) okaza³ siê byæ wartoci wyjciowej. Test z bromkiem ipratropium niewystarczaj¹co swoisty.
charakteryzowa³ siê 62% czu³oci¹ i 66% swoistoci¹
Eliasson i Degraff [8] analizowali ró¿ne sposoby
w przypadku interpretacji wyniku w % wartoci interpretacji testów rozkurczowych przeprowadzonych wyjciowej, a 52% czu³oci¹ i 88% swoistoci¹, gdy u 60 osób chorych na AO i 50 osób chorych na POChP.
pos³ugiwano siê % normy.
Wykazali oni, ¿e stosowana powszechnie w praktyce
Stwierdzenie bezwglêdnego wzrostu wartoci interpretacja testu rozkurczowego nie jest w stanie FEV1 o co najmniej 200 ml po salbutamolu pozwala³o ró¿nicowaæ AO i POChP. Rolê tê natomiast doæ dobrze wprawdzie na diagnozowanie astmy z 92% czu³oci¹, spe³nia wynik przedstawiony w % normy.
ale swoistoæ próby wynosi³a wówczas zaledwie 52%.
Jest to zwi¹zane z zale¿noci¹ ostatecznego
W przypadku zastosowania Atroventu i tego samego rezultatu od wartoci wyjciowych parametrów kryterium oceny testu, jego czu³oæ by³a na poziomie spirometrycznych. Im wiêksz¹ bowiem stwierdzamy 73%, przy swoistoci rzêdu 63% (zestawienie tych obturacjê drzewa oskrzelowego w badaniu wstêpnym, danych przedstawiono w tabeli III).
Dor A., Liebhart J., Ma³olepszy J. Znaczenie rodzaju stosowanego leku i sposobu przedstawienia wyniku ... 179
tym wiêksz¹ uzyskujemy poprawê wyra¿on¹ w %
Przy ka¿dej z zastosowanych metod interpretacji
wartoci wyjciowych, pomimo niewielkiego bez- próby rozkurczowej, wyniki uzyskane po salbutamolu wzglêdnego przyrostu analizowanych parametrów lepiej dyskryminowa³y AO od POChP ni¿ te, które spirometrycznych.
otrzymano po bromku ipratropium.
Powy¿szy b³¹d w interpretacji testów rozkur-
Wyniki tej pracy sugeruj¹, ¿e w diagnostyce
czowych u osób z zaawansowan¹ POChP analizowali ró¿nicowej AO i POChP powinien byæ stosowany test Anthonisen i wsp. [11]. Autorzy ci przeprowadzili test z β-agonist¹ interpretowany przy wykorzystaniu rozkurczowy z 0,25 mg izoproterenolu w inhalacji u wzglêdnego przyrostu wartoci FEV1 w odniesieniu do 985 osób chorych na POChP. redni przyrost wartoci normy.
FEV1 po leku wynosi³ 15% jeli by³ wyra¿ony w %
Prawid³owo przeprowadzony test rozkurczowy
wartoci wyjciowych, a tylko 5% w odniesieniu do przy pos³ugiwaniu siê wynikami wyra¿onymi w % normy normy. rednia wartoæ FEV1 przed testem rozkur- doæ dobrze, choæ nie w pe³ni zadowalaj¹co, ró¿nicuje czowym wynosi³a 36% normy. Dompeling i wsp. [7] obie jednostki chorobowe. Nale¿y jednak pamiêtaæ, ¿e równie¿ potwierdzili efektywnoæ przedstawienia pacjenci z POChP w okresie zaostrzenia choroby równie¿
wyniku w % normy.
mog¹ osi¹gn¹æ charakterystyczny dla AO próg
Porównywalny rezultat uzyskano w tej pracy. odwracalnoci. Jest to zwi¹zane z nasileniem siê obrzêku Wprawdzie przy wszystkich sposobach przedstawienia luzówki i zaleganiem wydzieliny, które zmniejszaj¹ siê wyniku testu wykazano ró¿nice znamienne statystycznie pod wp³ywem β-agonisty. Dlatego pojedynczy dodatni pomiêdzy grupami pacjentów z AO i POChP, jednak wynik testu, jeli nie obserwujemy ca³kowitego powrotu zmiana parametrów wentylacyjnych wyra¿ona w % parametrów spirometrycznych do normy, nie stanowi normy najlepiej ró¿nicowa³a oba schorzenia. Szczególnie podstawy do jednoznacznego rozpoznania choroby.
wa¿ne jest to, ¿e interpretacja wyników testu przy Pomocna jest tutaj d³u¿sza obserwacja pacjenta.
zastosowaniu standaryzacji zmierzonych zmian FEV1
w stosunku do wartoci nale¿nych zamiast do WNIOSKI
wyjciowych, powodowa³a wzrost jego swoistoci
1. Osoby chore na POChP odpowiadaj¹ podobn¹
(z 66% do 92% w przypadku salbutamolu). Przyjmuj¹c
popraw¹ wentylacji p³uc po podaniu w nebulizacji
za znamienny przyrost wartoci FEV1 o 15% w stosunku
0,25 mg bromku ipratropium i 2,5 mg salbutamolu.
do normy, uzyskano dodatni wynik testu z salbutamolem
2. Pacjenci z rozpoznan¹ AO wyranie lepiej reaguj¹
u 73% osób chorych na AO i 8% w grupie chorych na
na podanie salbutamolu (2,5 mg) ni¿ bromku
POChP. Rekomendowany ostatnio przez niektórych
ipratropium (0,25 mg).
autorów [4,5] sposób oceny testu bazuj¹cy na
3. W diagnostyce ró¿nicowej chorób obturacyjnych
bezwzglêdnym wzrocie wartoci FEV1 o co najmniej
p³uc najwiêksze korzyci przynosi wykonanie próby
200 ml, z uwagi na nisk¹ swoistoæ okaza³ siê byæ ma³o
z salbutamolem i przedstawienie wyniku w postaci
przydatny.
wzglêdnego przyrostu FEV1 odnoszonego do
wartoci nale¿nej.
Pimiennictwo
1. Expert Panel Report: Guidelines for the diagnosis and
7. Dompeling E. i wsp.: A comparison of six different ways of
management of asthma. J.Allergy Clin.Immunol. 1991, 88:
expressing the bronchodilator response in asthma and COPD;
425-534.
reproducibility and dependence of prebronchodilator FEV1. Eur.
Respir.Dis. 1992, 5: 975-981.
2. National Heart, Lung and Blood Institute: Diagnostyka i
leczenie astmy oskrzelowej. Raport Miêdzynarodowej Grupy
8. Eliasson O., Degraff A.C.: The use of criteria for reversibility
Ekspertów. Medycyna Praktyczna 1992, 4: 342.
and obstruction to define patients for bronchodilator trial. Am.
Rev.Respir.Dis. 1985, 132: 858-864.
3. Scheffer A.L.: Global strategy for asthma management and
prevention NHLBI/WHO Workshop Raport National Institute
9. Meslier N., Racineux J., Six P., Lockhart A.: Diagnostic value
of Health. Betheseda 1995, publication No 953-659.
of reversibility of chronic airway obstruction to separate asthma
from chronic bronchitis: a statistical approach. Eur.Respir.J.
4. Dekker F.W., Schrierer A.C., Dijkman J.H.: Validity of peak
1989, 2: 497-505.
expiratory flow measurement in assessing reversibility of
airway obstruction. Thorax 1992, 47: 162-166.
10. Nisar M. i wsp.: Assessment of reversibility of airway
obstruction in patients with chronic obstructive airways disease.
5. Enright P.L. Lebovitz M.D. Cockroft D.W.: Physiologic
Thorax 1990, 45: 190-194.
measures: pulmonary function tests. Asthma outcome. Am.J.
Respir.Crit.Care.Med. 1994, 149: s918.
11. Anthonisen N., Wright E. and the IPPB Trial Group:
Bronchodilator response in chronic obstructive pulmonary
6. Nicklaus T., Burgin W., Taylor J.: Spirometric tests to diagnose
disease. Am.Respir.Dis. 1986, 133: 814-819.
suspected asthma. Am.Rev.Respir.Dis. 1969, 100: 153-158.
Alergia Astma Immunologia, 1997, 2(3), 176-180
12. Gross N.: COPD: A disease of reversible airflow obstruction.
19. Chapman K.R.: The role of antycholinergic bronchodilators
Am.Rev.Respir.Dis. 1986, 133: 725-726.
in adult asthma and COPD. Lung, 1990, 168, suppl. 295.
13. Harf A.: How to express the reversibility of bronchial
20. COMBIVENT inhalation Aerosol Study Group: Benefitial
obstruction? Eur.Respir.J. 1992, 5: 919-920.
effect of combined bronchodilator therapy using ipratropium
14. Gomm S. i wsp.: Dose-response comparison of ipratropium
bromide and albuterol in the treatment of chronic obstructive
bromide from a mattered-dose inhaler and by jet nebulization.
pulmonary disease. Lung and Respiration 1994, 11: 10-13.
Thorax 1983, 38: 297-301.
21. Takishima T., Sekizawa K., Tamura G. Antycholinergics in
15. Gross N.: Ipratropium bromide. N.Engl.J.Med. 1988, 319:
treatment of COPD; site of bronchodilation. Research and
486-494.
Clinical Forums 1993, 13: 49-59A.
16. Gross N. i wsp.: Dose response to ipratropium as nebulized
22. Dor A., Krasnowska M., Ma³olepszy J.: Wp³yw nebulizacji
solution in patient with chronic obstructive pulmonary disease.
du¿ych dawek bromku ipratropium na wentylacjê p³uc u
Am.Rev.Respir.Dis. 1989, 139: 1188-1191.
chorych na przewlek³¹ obturacyjn¹ chorobê p³uc i astmê
17. Higgins B. i wsp.: Effect of salbutamol and ipratropium
oskrzelow¹. Pneumonol.Alergol.Pol. 1994, 62: 75-79.
bromide on airway calibre and bronchial reactivity in asthma
23. Leitch A.G., Hopkin J.H., Ellis D.A i wsp.: The effect of aerosol
and chronic bronchitis. Eur.Respir.J. 1991, 4: 415-420.
ipratropium bromide and salbutamol on exercise tolerance in
18. American Thoracic Society. Medical section of the American
chronic bronchitis. Thorax 1978, 33: 711-713.
Lung Association: Standards for the diagnosis and care of the
patients with COPD and Asthma. Am.Rev.Respir.Dis. 1987,
136: 225-244.
The importance of a bronchodilator used and the way of expressing the
bronchodilating response for differentiating bronchial asthma from
chronic obstructive pulmonary disease (COPD)
ANNA DOR, JERZY LIEBHART, JÓZEF MA£OLEPSZY
SummaryThe diagnosis of asthma (as opposed to COPD) is, among other things, based on revealing reversibility of a bronchial obstruction. The aim of this study was to compare the usefulness of b-agonist or anticholinergic drug as well as different ways of expressing the bronchodilating response in differentiating asthma from COPD. Two bronchodilating tests: with 2,5 mg of salbutamol, and 0,25 mg of ipratropium bromide were performed in 50 patients with bronchial asthma and 59 patients with COPD.
The response to bronchodilator was expressed as a percentage change in FEV1 from the baseline or predicted value, and as an absolute FEV1 change as well. An increase greater than 15% or 0,2 dm3 was interpreted as a positive result of the test.
Analyses of sensitivity and specificity of bronchodilating tests in differentiation between asthma and COPD have shown that performing the test with salbutamol and expressing the result as a percentage change in FEV1 from the predicted value can be considered the most useful in separating the two diseases.
It provides 73% sensitivity and 92% specificity in diagnosing bronchial asthma.